Kitle İkna Tekniklerinin Kullanılması Bakımından Günümüz Televizyon Yayıncılığı

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 2, 55 - 79, 18.10.2016

Ayten Övür

Öz

Kitle ikna teknikleri, diğer bir ifadeyle propaganda, kitleleri etkileyerek ve harekete geçirerek belli bir amaca ulaşmak isteyen kişi ve gruplar için hayati önem taşımaktadır. Ürününü satmak için avaz avaz bağıran pazarcı misali, propagandada; cümlelerin, sloganların tekrar tekrar ve iddialı bir şekilde söylenmesi gerekir. Günümüz medyasına baktığımızda, medyanın beyaz propaganda ve silahlı propagandaya çokça maruz kaldığı görülür. Siyasi liderler beyaz propaganda kullanarak karşı tarafı zayıflatmak, etkinlik ve gücünü pekiştirmek isterken, terör grupları da silahlı propagandalarını iletişim araçları ile özellikle de televizyonlar aracılığı ile geniş kitlelere duyurarak varlıklarını kanıtlamak isterler. Günümüzde propagandanın ne olduğunun ve nasıl kullanıldığının hem halk hem de medya çalışanları tarafından çok iyi bilinmesi gerekir. Aksi takdirde medya çalışanları propagandayı yayan ve onu geniş kitlelere duyuran aracılar durumuna düşerken, medya kuruluşları da kitle ikna araçlarına dönüşebilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Propaganda, Televizyon, İkna

Kaynakça

• [1] Althusser, L. (2003). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. Birinci Baskı. A. Tümertekin (çev.). İstanbul: İthaki Yayınları. [2] Armağan, A. (1999). Siyasal Bir İletişim Türü Olarak Propaganda. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Sayı: 9, 417-426. [3] Atabek, N. (2003). Propaganda ve Toplumsal Kontrol. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi. Cilt:2. Sayı:4, 4-12. [4] Ayhan A. (2007). Propaganda Nedir?. 1. Basım. İstanbul: Literatürk Yayınları. [5] Bektaş, A. (2013). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi. 4. Basım. İstanbul: Bağlam Yayıncılık. [6] Çakır, G. E. (2008). Siyasal İletişim Kampanyaları ve Türkiye’de Siyasetin Sterilizasyonu. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon ve Sinema Yüksek Lisans Tezi. Danışman: Doç. Dr. İzzet Bozkurt. İstanbul. [7] Denk, E. (2009). Türk Basınında Dış Politika. Akademik Orta Doğu, Cilt 4, Sayı 1, 1-25. www.akademikortadogu.com/belge/ ortadogu7%20makale/erdem_denk.pdf [8] Domenach, J.M. (1961). Siyasi Propaganda. C. Perin (çev). Kültür Serisi: 26. İstanbul: Remzi Kitabevi. [9] Doob, L. W. (1968). Goebbels’in Propaganda İlkeleri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. Ünsal Oskay (çev). Cilt.23. Sayı.3, 337-366. [10] Eke, E. (2008). Siyasal Propaganda Araçlarının Seçmen Davranışı Üzerindeki Etkisi: Isparta Örnek Olayı. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Danışman: Yrd. Doç. Dr. Cemal Baltacı. Isparta. [11] Herman, E. S. ve N. Chomsky. (2012). Rızanın İmalatı Kitle Medyasının Ekonomi Politiği. İkinci Baskı. E. Adaboğlu (çev.). İstanbul: bgst Yayınları. [12] İlhan, E. ve Dirik, N. (2011). Savaş Haberleri Bağlamında Haber Politikaları: ABD Örneği. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. Güz 2011, Sayı: 33, 61-86 [13] Karaduman, S. ve Batu, N. M. (2011). Televizyon Haberlerinde Terörizm Olgusunun TRT’nin Haber Söylemi Bağlamında İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı: 25, 359-374. [14] Karataş, İ. (2008). İletişim Anlamında Psikolojik Savaş ve Propaganda. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü Srateji Bilimi Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Danışman: Prof. Dr. Azmi Özcan. Gebze. [15] Kellner, D. (2010). Medya Gösterisi. Birinci Baskı. Z. Paşalı (çev.). İstanbul: Açılımkitap Yayınları. [16] Labin, S. (1972). Komünist Propaganda Taktikleri. Ankara. Altınok Matbaası. [17] Narin, F.B. (2008). Küresel Terör Saldırılarına Yönelik Haberlerin Türk Basınında Çerçevelenişi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Gazetecilik Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. Danışman: Doç. Dr. Çiler Dursun. Ankara. [18] Okay, V. (1957). Modern Propaganda. Okan Yayınevi Neşriyatı: 1. İstanbul: Türkiye Ticaret Postası Matbaası. [19] Oskay, Ü. (1992). Kitle Haberleşmesi Teorilerine Giriş. 4. Basım. İstanbul: Der Yayınları. [20] Oskay, Ü. (2013). “Yıkanmak istemeyen çocuklar” olalım. Sekizinci Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. [21] Öymen, O. (2014). Bir Propaganda Silahı Olarak Basın. 2. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi. [22] Özsoy, A. (2011). Televizyon ve İzleyici. 1. Basım. Ankara: Ütopya Yayınevi. [23] Özsoy, O. (1998). Propaganda ve Kamuoyu Oluşturma. 1. Basım. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım. [24] Postman, N. (2012). Televizyon: Öldüren Eğlence. Dördüncü Baskı. O. Akınhay (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. [25] Pratkanis A. ve E. Aranson. (2008). Propaganda Çağı. 1. Basım. N. Haliloğlu (çev.). İstanbul: Paradigma Yayıncılık. [26] Russell B. (1990). İktidar. 1. Basım. M.Ergin (çev.). İstanbul: Cem Yayınevi. [27] Qualter, TH. (1980). Propaganda Teorisi ve Propagandanın Gelişimi, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. Ünsal Oskay (çev.) Sayı:1. Cilt: 35, 255-308. [28] Sabah, (21 Ağustos 2011). Pentagon’un yeni hedefi sosyal ağlar. Timur Sırt. Teknoloji haberleri. s.9. [29] Sezer. N. (2012) Televizyon Çağında “Bilgi”yi Yakalamak; Televizyonun Gücü ve İletişimin Demokratikleşmesi. http://www. siyasaliletisim.org/ariv/makale/721-televizyon-canda-bilgiyiyakalamak- televizyonun-guecue-ve-letiimin-demokratiklemesi. html (27.07.2016) [30] Tarhan N. (2011). Psikolojik Savaş. 15. Basım. İstanbul: Timaş Yayınları. [31] Türkoğlu, N. (2004). Toplumsal İletişim İletişim Bilimlerinden Kültürel Çalışmalara. Birinci Baskı. İstanbul: Babil Yayınları. [32] Yüksel, O. (2011). Uluslararası İlişkiler Çerçevesinde Psikolojik Savaş, Propaganda ve Wikileaks. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Danışman: Prof. Dr. İbrahim Canbolat. Bursa.