Türkiye’de Sosyal Girişimcilik Konulu Lisansüstü Çalışmalar Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 417 - 440

Abdullah Sabit Tuna

https://doi.org/10.33709/ictimaiyat.1225696

Öz

Sosyal girişimcilik alanı hem dünyada hem de Türkiye’de gelişmeye devam etmektedir. Tüm dünyayı etkisine alan pandemi sürecinde yaşanan zorluklar, insanların siyasi ve ekonomik yapı başta olmak üzere, hayat tarzlarını, çalışma kültürlerini sorgulamaya sebep olmuş, aynı zamanda yeni arayışları da beraberinde getirmiştir. Bu arayışların sosyal faydaya odaklanan ve ekonomik faaliyetler yürüterek sürdürülebilir yapılar kurmaya çalışan; tüm süreçlerinde iş birliğini, adaleti ve şeffaflığı gözetmesi beklenen sosyal girişimciliğe olan ilgiyi daha da artırdığı ifade edilebilir. Bu çalışma, sosyal girişimciliğe yönelik artan ilginin lisansüstü çalışmalardaki izdüşümünü görebilmek ve hangi konularda çalışmalara ihtiyaç olduğunu ortaya koyabilmek amacıyla hazırlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Türkiye’de sosyal girişimcilik alanında yapılan lisansüstü çalışmaların tespit edilerek derlenmesi, çalışmaların incelenmesi ve konuyu hangi boyutlarıyla ele aldıkları anlaşılmaya çalışılmıştır. Araştırma verileri YÖK Tez veri tabanında yer alan ve 2021 yılına kadar olan lisansüstü çalışmalardan elde edilmiştir. Arama, tasnif ve düzenleme sonrasında tespit edilen lisansüstü çalışmaların sayısı 73’tür. Bunların 15’i doktora tezi, 58’i ise yüksek lisans tezidir. Farklı disiplinler altında yapılan çalışmalarda, sosyal girişimciliğin kavram, mevzuat, sosyal girişimci profilleri, sosyal girişimcilik algı ve yönelimleri, yoksulluğun azaltılması ve farklı dezavantajlı gruplar bağlamında ele alındığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Girişimcilik, Sosyal Girişim, Lisansüstü Tezler, Sosyal İnovasyon, Literatür İncelemesi

An Analysis on Postgraduate Studies on Social Entrepreneurship in Turkey

Öz

The field of social entrepreneurship continues to develop as an important model both in the world and in Turkey. The difficulties experienced in the process of the Covid 19 pandemic, which has affected the whole world, have caused people to question their lifestyles and working cultures, especially the political and economic structure, and have also brought new searches. These searches increased the interest in social entrepreneurship, which focuses on social benefit and establishing sustainable structures by carrying out economic activities, and is expected to observe cooperation, justice, and transparency in all its processes. This study has been prepared to reflect the increasing interest in social entrepreneurship in postgraduate studies and to reveal the needed subjects. For this purpose, it has been tried to identify and compile the postgraduate studies in the social entrepreneurship field in Turkey, examine the studies, and understand the subject's dimensions. Research data were obtained from postgraduate studies in the YÖK Thesis database until 2021. The number of postgraduate studies identified after searching, classification, and organizing is 73. Of these, 15 are doctoral theses, and 58 are masters. In studies conducted under different disciplines, it has been seen that social entrepreneurship is discussed in the context of concepts, legislation, social entrepreneur profiles, perceptions and orientations, poverty reduction, and different disadvantaged groups.

Anahtar Kelimeler

Social Entrepreneurship, Social Enterprise, Postgraduate Thesis, Literature Review., Social Innovation

Kaynakça

• Abay, Y. (2018). Kadının güçlendirilmesinde kadın girişimciliği ve mikro kredi uygulamaları: Bağcılar örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yalova.
• Akdemir, H. (2019). Kapsayıcı bir toplum yaratmak için sosyal turizmi bir araç olarak kullanmak: Türkiye'nin alternatif kamp incelemesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Akkoç, İ. T. (2020). Sakin şehirlerde sürdürülebilir turizm üzerine bir ölçek geliştirme çalışması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Asılsoy, B. (2016). Marka konumlandırmasında sosyal girişimcilik kavramının önemi: Hizmet sektöründe bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Ateş, M. (2017). Sosyal inovasyon ve Türkiye: potansiyeli, dinamikleri ve sosyal inovatif çalışmaları desteklemede devletin rolü. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Avşar, M. K. (2019). Türkiye'de Sosyal Hizmet Uzmanlarının İstihdam Olanakları: Sorun Alanları ve Fırsatlar. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
• Aydın, Ç. E. (2019). Türkiye örneğinde kadın sosyal girişimciliğini incelemek. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Azız, F. (2019). Sosyal girişim olarak sivil toplum kuruluşları ve sağlık hizmetine katkıları: Pakistan İslam Cumhuriyeti örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Başkaya, E. F. (2019). A social innovation model for a transition to circular economy: 'TIDER' case / Döngüsel ekonomiye geçişte sosyal inovasyon modeli: 'TİDER' örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ekonomi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Biçer, G. (2019). Okul öncesi öğretmen adaylarının sosyal girişimcilik düzeylerinin problem çözme becerileriyle ilişkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Biroğlu, M. (2019). Amatör koşuculardan oluşan bir sosyal girişimde ortak değer yaratımı: Adım adım ile yardımseverlik koşusu. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ortadoğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• BC Türkiye. (2019). Türkiye'de Sosyal Girişimlerin Durumu. İstanbul: British Council Türkiye.
• Canbal, A. (2016). Sosyal girişimcilik ve Türkiye'de ödül almış genç sosyal girişimcilerin profilleri üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Coşkun, E. (2015). Gönüllü kuruluşların okul öncesi sosyal girişimcilik eğitimindeki rolü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yalova.
• Çavuş, E. (2020). Türkiye'de sosyal girişimciliğin finansmanında alternatif bir yöntem: Kitlesel fonlama model önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
• Çelik, P. (2019). Tasarım girişimciliği ve bir sosyal sorumluluk proje önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Çifçi, N. (2015). Sosyal girişim olarak STK'lar: İnovatif beceriler çerçevesinde Konya ilinde bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Çiftçi, F. (2017). Turizm sektöründeki sosyal girişim çalışanlarının sosyal girişimcilik davranışı, iş ve yaşam tatmini: Tatuta projesi Narköy örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Dees, J. G. (2001). The Meaning of “Social Entrepreneurship”. Kauffman Center for Entrepreneurial Leadership, Stanford University, Stanford, CA.
• Demiray, M. (2019). Kitle Fonlamasında Topluluk Katılımı: Öncüller ve Çıktılar. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Demirtaş, C. (2020). Sosyal girişimcilik ile ekonomik büyüme ilişkisi: OECD ülkeleri ve Türkiye illeri üzerine ampirik uygulamalar. (Yayımlanmamış doktora tezi). Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.
• Denizalp, H. (2007). Toplumsal dönüşüm için sosyal girişimcilik rehberi. İstanbul: STGM.
• Ekmekçioğlu. (2018). Sosyal girişimcilik projelerinde tasarım girdisi: Türkiye'deki örnekler üzerinden bir inceleme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Ercan, S. (2016). Türkiye'de sosyal girişimcilik ve yarattığı etkilerin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Erdoğan, M. Y. (2014). Sivil toplum örgütleri gönüllü yönetimi yaklaşımları ve sosyal girişimcilik gönüllü yönetimi modeli önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ersen, T. B., Kaya, D., ve Meydanoğlu, Z. (2010). Sosyal Girişimler ve Türkiye: İhtiyaç Analizi Raporu. İstanbul: TÜSEV. Farhoodi, M. (2019). Türkiye'nin turizm sosyal girişimcilik ekosistemi: Karma değer yaratma potansiyelinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bililmler Enstitüsü, İstanbul.
• Gidenler, M. E. (2019). Social innovation in public institutions: Its drivers and challenges a case study of social innovation in Turkey / Kamu kurumlarında sosyal inovasyon: Sürükleyicileri ve önündeki engeller Türkiye'de sosyal inovasyon üzerinde vaka çalışması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• GSB. (2021). 2020 Dünya Gençlik Raporu Özet Çevirisi. https://uogm.gsb.gov.tr/HaberDetaylari/1/198198/2020-dunya-genclik-raporu.aspx adresinden alınmıştır.
• Gusseinova, D. (2015). Sosyal girişimcilik olgusu ve bir örnek olay incelemesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Hasna, M. Y. (2020). Sosyal girişimler ve sürdürülebilir rekabetçilik: Gazze üzerinde bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Işık, V. (2016). Çalışmanın değişen anlamı ve üçüncü sektör istihdamı çerçevesinde Türkiye'deki sosyal girişim istihdamının analizi: Ashoka örneği. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Işık, V. (2016b). Çalışmanın evrimi ve sosyal girişim. Bursa: Ekin Basım Yayın.
• Jafarova, R. (2020). Social entrepreneurship in Turkey: A qualitative research into motivational factors and major constraints faced by women entrepreneurs on their career path / Türkiye'de sosyal girişimcilik: Kadın girişimcilerin motivasyon faktörleri ve kariyer yolunda karşılaştıkları temel engeller üzerine yapılmış niteliksel bir araştırma. (Yayımlanmamış Yüksel Lisans Tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Karaca, M. (2015). Girişimciliği belirleyen kişilik özellikleri. (Yayımlanmamış doktora tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Kaya İnceiplik, G. (2018). Sürdürülebilir sosyal girişimler için başarı faktörleri: Türkiye örneği üzerine teorik bir model. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kaya İnceiplik, G. (2018b). Sürdürülebilir sosyal girişimler. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Kaygusuz, N. A. (2018). Sosyal girişimciliğin ticari girişimcilikle ilişkisi ve bir model önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giresun.
• Kazar, E. N. (2019). Kadın yoksulluğunu azaltmada kadın kooperatiflerinin rolü: İstanbul ve Bursa örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yalova.
• Keleci, C. (2020). Üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik niyetlerinin ölçülmesi: Eskişehir ilinde bulunan iki STK örneği üzerine bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Kemer, Y. (2019). Dezavantajlı bireylere pozitif ayrımcılıkla istihdam sağlayan sosyal girişimler üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kılınçkaya, L. (2019). Türkiye’de girişimciliğe yönelik vergi teşviklerinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kırılmaz, S. (2012). Sosyal girişimciliğin başarı faktörlerinin girişimci kişilik ve dönüştürücü liderlik bağlamında araştırılması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Kırmızı, C. (2016). Sosyal girişimcilik odaklı örgüt iklimi oluşturma: Dumlupınar Üniversitesi'nde bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Kolcu, R. (2018). Girişimcilik ve kişilik özellikleri: Geleneksel ve sosyal girişimcilerin kişilik özellikleri arasındaki farklara ilişkin bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Koyun, S. (2017). Sosyal girişimciliği ve sosyal girişimleri etkileyen faktörlerin analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Köse, S. (2013). Sürdürülebilirlik perspektifi içinde sosyal devlet yaklaşımı: STK'ların sosyal inovasyon rolü ve yoksullukla mücadelede son modeli. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Küçüktoka, E. (2018). Political economy of social entrepreneurship / Sosyal girişimciliğin siyasi iktisadı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kümbül Güler, B. (2008). Sosyal girişimciliği etkileyen faktörlerin analizi. (Yayımlanmış Doktora Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Kümbül Güler, B. (2010). Sosyal girişimcilik. Ankara: Efil Yayınevi.
• Liaqat, M. M. (2020). Micro-foundations of cognitive paradoxical tensions in social entrepreneurs / Sosyal girişimcilerde bilişsel paradoksal gerginliklerin mikro temelleri. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Martin, R. L, ve Osberg, S. (2007). Social Entrepreneurship: the case for definitions. Social Innovation Review. 5/2, 28-39.
• Meçikoğlu. (2018). Türkiye'de sosyal girişimciliği etkileyen dinamiklerin analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Mengü, E. (2016a). Yoksullukla mücadelede sosyal girişimcilik: Grameen mikrokredi modeli. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yalova.
• Mengü, E. (2016b). Sosyolojik perspektiften sosyal girişimcilik olgusu. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Meydanoğlu, Z. (2019). Dünyada ve Türkiye’de sosyal girişim nedir, ne değildir?. Harvard Business Review Türkiye. (Nisan 2019).
• Müftügil Yalçın, S. (2021). Üniversitelerde sosyal girişimcilik eğitimi: sosyal girişimciliği öğretmek. Türkiye Sosyal Girişimcilik Ağı, Perşembe Buluşmaları. 17 Haziran 2021, Sunum Notları.
• Nassar, N. (2019). Understanding the effect of culture on social entrepreneurship in Turkey / Kültür, sosyal girişimcilik üzerindeki etkisini anlamaya çalışan bir araştırma. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Osanmaz, H. (2020). Algılanan sosyal desteğin sosyal girişimcilik eğilimi üzerindeki etkisi: Adil dünya inancının düzenleyici rolü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir. Özdemir. (2017). Sosyal yenilik potansiyelinin değerlendirilmesine yönelik ölçek geliştirme ve bulanık çok kriterli karar verme model önerisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• Öztürk, F. B. (2015). Bir gönül söyleşisi: Hülya Denizalp. İstanbul: YAŞÖM Yayınları.
• Polat, O. (2020). Etkinlik teorisi bağlamında yerel kalkınma amaçlı sivil toplum kuruluşlarında sosyal girişimciliğin incelenmesi: Türkiye örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Sarı, M. (2020). Umut ışığı sosyal girişimcilik. İstanbul: Alfa.
• Şahap, F. (2020). Girişimcilik temelinde alternatif bir finansman modeli olan kitle fonlaması ve Türkiye'deki yatırımcılarına yönelik bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Şentürk, M. & Mengü, E. (2020). Sosyolojik açıdan sosyal girişimcilik. Journal of Economy Culture and Society, (61), 355-369. https://doi.org/10.26650/JECS2019-0057.
• Şeker, M. (2012). Sosyal girişimciliğin artan önemi ve bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• TGSP. (2018). Türkiye'nin Gençleri. İstanbul: TGSP Türkiye Gençlik STK'ları Birliği.
• TİKA. (2013). Eba'dan Gazze'deki İrade Projesine Ödül. Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı Web Sitesi: https://www.tika.gov.tr/tr/haber/ebadan_gazzedeki_irade_projesine_odul-5652 adresinden alınmıştır.
• Toktamış, S. G. (2019). Sosyal girişimciliğe ve sosyal girişimcilere yönelik bilinirlik ve farkındalık. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Tongal, Ç. (2019). Sosyal fayda iletişimi: Türkiye'de sosyal girişimcilerin tuhaf hikayesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tömen, G. (2013). Türkiye Grameen Mikrofinans Programının (TGMP) kadın yoksulluğu ve girişimciliği üzerine etkilerinin Antalya ili bağlamında araştırılması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Antalya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Tunar, A. (2020). Sosyal girişimcilik ve yasal statü: Sosyal girişimciler üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tuvay, B. (2017) sosyal girişim öncüleri. Ekonomist Dergisi, 25 Haziran- 1 Temmuz 2017, sayı: 2017/26.
• Türker, A. (2020). Sosyal girişimciliğin kavramsal boyutları ve sosyal sorumluluk bağlamında sosyal değer yaratma. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• TÜSEV. (2006). Türkiye’de sivil toplum: Bir değişim süreci. İstanbul: TÜSEV.
• UNDP. (2012). Büyüyen kapsayıcı piyasalar: Türkiye'de sosyal girişimcilik vakaları. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Ünlü, S. (2012). Sosyal girişimcilik bağlamında halkla ilişkiler faaliyetleri: AKUT ve TOG örneğinde karşılaştırmalı bir inceleme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Yıldırım, B., & Tuncay, T. (2019). Sosyal inovasyonun ve sosyal girişimciliğin sosyal hizmet mesleğinin geleceğindeki rolü. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 37(1), 169-187. https://doi.org/10.17065/huniibf.350375.
• Yumuşakipek, H. D. (2015). Aile işletmelerinde iç girişimciliğin sosyal girişimciliğe etkisi: Afyonkarahisar'da bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.