“Local Crime Prevention Program” in Cities for Local Governments

Yıl 2018, , 614 - 643, 31.08.2018

Mehmet Murat Payam

https://doi.org/10.31198/idealkent.431920

Cited By: 1

Öz

Security,
that is providing a safe and secure environment free from the crime, comes at
the first place of the public services offered to the citizens in the cities. Although
central governments have a primary responsibility for establishing, maintaining
and improving crime prevention policies in urban areas and providing safe and
secure environments for their citizens, the actions that local governments can
take to promote and maintain crime prevention in urban areas are crucial. The
proactive approach that comes with the changing paradigm in ensuring security
requires local governments to undertake important tasks in securing cities and preventing
crime there. Accepting the fact that crime occurs at the local level, effective
crime prevention policies must be implemented at the local level, with the
support of central governments, to increase the likelihood of success. In this
context, two common programs have been developed that combine the knowledge and
experience of central government, local government and non-governmental
organizations and can be used by multidisciplinary partnerships to enhance the
effectiveness of local governments’ capacity in crime prevention in urban
areas. This work focuses mainly on the "Local Crime Prevention
Program" developed by the CSIR Crime Prevention Center and UN-Habitat, and
this program is dealt with in detail. This article is important for the purpose
of presenting action strategies and recommendations that can help local
governments in crime prevention. It is believed that this article will help
identify and implement appropriate policy implementations at local level in the
context of crime prevention and fighting against crime in the cities more
effectively.

Anahtar Kelimeler

Local governments, safe city, crime prevention, local crime prevention program

Yerel Yönetimler İçin Kentlerde “Yerel Suç Önleme Programı”

Öz

Kentlerde sunulan kamu
hizmetlerinin başında güvenlik yani vatandaşlara olabildiğince suçtan
arındırılmış emin ve güvenli bir ortam sunma gelir. Her ne kadar merkezi
yönetimler, kentlerde suç önleme politikalarını oluşturmak, sürdürmek ve
geliştirmek ve vatandaşlar için emniyetli ve güvenli ortamlar sağlama konusunda
ana sorumluluğa sahip olsa da, kentlerde suç önlemeyi teşvik etmek ve sürdürmek
için yerel yönetimlerin yapabilecekleri eylemler çok önemlidir. Güvenliğin
sağlanmasında değişen paradigma ile birlikte gelen proaktif yaklaşım, yerel
yönetimlerin kentlerde güvenliğin sağlanması ve suçun önlenmesinde önemli
görevler üstlenmesini gerektirir. Suçun yerel düzeyde gerçekleşmesi gerçeğinden
hareketle etkili suç önleme politikaları, merkezi yönetimlerin desteğiyle
birlikte başarı olasılığını artıracak şekilde yerel düzeyde uygulamaya
konulmalıdır. Bu bağlamda, yerel yönetimlerin kentlerde suç önleme hususunda
etkinliklerini artırmak amacıyla merkezi yönetim, yerel yönetim ve sivil toplum
kuruluşlarının bilgi ve tecrübelerini birleştiren ve çok disiplinli ortaklıklar
tarafından kullanılabilecek yaygın iki program geliştirilmiştir. Bu çalışmada,
CSIR Suç Önleme Merkezi ve BM-Habitat tarafından geliştirilen “Yerel Suç Önleme
Programı”na odaklanılmış ve bu program detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Bu
makale, yerel yönetimlere suç önlemede yardımcı olabilecek eylem stratejileri
ve önerileri sunmayı amaçlaması bakımından önemli görülmektedir. Makalenin,
kentlerde suçu önleme ve suçla daha etkin mücadele bağlamında yerel düzeyde
uygun politika uygulamalarının tanımlanmasına ve işe koşulmasına yardımcı
olacağına inanılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yerel yönetimler, güvenli kent, suç önleme, yerel suç önleme programı

Kaynakça

• Africa Forum for Urban Safety (AFUS) (2017). Local crime prevention toolkit. Draft version. African Forum for Urban Safety Learning Exchange 2017. 1-3 November, 2017, Durban, South Africa. 12 Ocak 2018 tarihinde http://www.mile.org.za/AFUS2017/DocumentsAFUS2017/Safer%20Cities%20_Toolkit.pdf adresinden erişildi.
• Ataç, E. (2007). Suçun kentsel mekândaki algısı ‘güvensizlik hissi’. Dosya 06 Kent ve suç. Bülten 55, Kasım-Aralık, 2007, 16-23. TMMOB Mimarlar Odası Ankara Subesi, Ankara.
• Ataç, E. ve Gürbüz, D. (2009). Kentsel mekânda gelişen suça müdahale etmede disiplinler arası güvenlik politikaları. Polis Bilimleri Dergisi, 11 (1), 25-46.
• Aydın, A.H. (2009). Güvenlik hizmetlerinde yerelleşme. V. K. Bilgiç (Ed.). Değişik yönleriyle yerelleşme. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Brantingham, P. J., ve Faust, F. L. (1976). A conceptual model of crime prevention. Crime & Delinquency, 22(3), 284-296. http://dx.doi.org/10.1177/001112877602200302
• Center of Scientific and Industrial Research (CSIR). (2006). Annual report 2005/2006. CSIR. Pretoria.
• Center of Scientific and Industrial Research (CSIR). (2009). Local safety plan for Khayelitsha police station. Rev DPSS 2009/033, CSIR. Pretoria.
• Cohen, L.E. ve Felson, M. (1979). Social change and crime rate trends: A routi-ne activity approach. American Sociological Review, 44, 588–608.
• Cooke, J. (2015). Violence prevention through urban upgrading: A manual for safety as a public good. Violence Prevention through Urban Upgrading (VPUU NPC). 09 Kasım 2017 tarihinde https://www.saferspaces.org.za/uploads/files/VPUU_a_manual_for_safety_as_a_public_good.pdf adresinden erişildi.
• Cornish, D.B. ve Clarke, R.V. (2003) Opportunities, precipitators and criminal decisions: A reply to wortley’s critique of situational crime prevention. M.J. Smith & D.B. Cornish (Der.), Theory for Practice in Situational Crime Preven-tion, Crime Prevention Studies, içinde (111-124). Monsey: Criminal Justice Press.
• Council of Europe. (1992). European Urban Charter, Conference of Local and Regional Authorities of Europe (CLRAE) on 18 March 1992, a Session held during the annual Plenary Session of the CLRAE (17-19 March 1992, Strasbourg), https://rm.coe.int/168071923d.
• Çakır, E., Sarıhan, Z. ve Sarıhan, N. Ö. (2014). Yerel yönetimlerde suç önleme politikası olarak farklılıkların yönetimi: Seferihisar Belediyesinde bir uygulama. KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Arastırmalar Dergisi, 16 (Özel Sayı I), 227-231.
• Derdiman, R. C. (2010). Kentleşmenin suça etkisi ve kentlilerin suçla mücade-lesinin sosyal ve hukuki boyutları. Çağdaş Yerel Yönetimler, 19(3), 49-73.
• Eryılmaz, B. (2006). Kamu yönetimi. İstanbul: Erkam Matbaacılık.
• Geray, C. (2007). Güvenli kent ve kente karşı suçlar üzerine. Dosya 06 Kent ve suç. Bülten 55, Kasım-Aralık, 2007, 50-55. TMMOB Mimarlar Odası Ankara Subesi, Ankara.
• Gökulu, G. (2010). Kent güvenliği kentleşme ve suç ilişkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (1), 209-226.
• Habitat III, (2015). Habitat III issue papers. 3-Safer cities. New York, 31 May 2015. 11 Subat 2018 tarihinde http://habitat3.org/wp-content/uploads/Habitat-III-Issue-Paper-3_Safer-Cities-2.0.pdf adresinden erişildi.
• Habitat III. (2016). United Nations’ new urban agenda, Habitat III, Resolution adopted by the General Assembly on 23 December 2016, Seventy-first ses-sion, Agenda item 20, 2017.
• Holtmann, B. (2008). Why law enforcement is not enough: Lessons from the Central Karoo on breaking the cycle of crime and violence. SA Crime Quar-terly, 23, 13-20.
• Holtmann, B. ve Domingo-Swarts, C. (2008). Current trends and responses to crime in South Africa. A. Niekerk, Sç Suffla & M. Seedat (Der.), Crime, Violence & Injury Prevention in South Africa: Data to Action içinde (102-129). South Africa: Medical Research Council-University of South Africa Crime, Violence and Injury Lead Programme.
• Holtmann, B. ve Jansen van Vuuren, C. (2007). Safe society safe mobility. Council for Scientific and Industrial Research (CSIR). Pretoria.
• International Centre for the Prevention of Crime (ICPC). (1999). What is crime prevention?, Crime Prevention Digest, 1999, 1, http://www.crime-preventionintl. org/english/digest/what.htm.
• International Centre for the Prevention of Crime (ICPC). (2001). The role of local government in community safety, crime prevention. Series No. 2, Bureau of Justice Assistance, U.S. Department of Justice, Washington, April 2001.
• International Centre for the Prevention of Crime (ICPC). (2015). Prevention of drug-related crime report. Montreal: ICPC.
• Janjinlkham, B. (2011). Kent güvenliği ve kentsel suçun önlenmesi: Moğolistan’daki kentleşmeyle ilgili suçlar için öneriler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Polis Akademisi Güvenlik Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kanlı İ. B. ve Kaplan, B. (2018). Kentsel güvenliğin sürdürülebilirliğinde ileri teknolojilerin kullanılması: Coğrafi bilgi sistemleri. Tesam Akademi Dergisi, Yerel Yönetimler Özel Sayısı, 143 - 186. http://dx.doi.org/10.30626/tesamakademi.419248
• Karasu, M. A. (2012). Kent ve suç üzerine kavramsal bir çerçeve. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 13(2), 175-193.
• Milliken, J. (2016). Urban safety and security: Lessons from the last two decades and emergent issues, Synthesis report of the conference - Reviewing the State of Safety in World Cities: Safer Cities +20, Geneva 6-8 July 2016.
• National Crime Prevention Center (NCPC). (2000). Making South Africa safe. A manual for community based crime prevention. Pretoria: National Crime Prevention Centre.
• National Crime Prevention Council (NCPC). (1997). Crime prevention in America: Foundations for action. Washington, D.C., 1997.
• Özbey, M. ve Özel, M. (2015). Kentsel haklar ve kolluğun işlevleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 17(1), 35-49.
• Parlak, B. ve Ökmen, M. (2015). Yerel yönetimler kuram ve uygulamada küresel ve ulusal konular ve sorunlar. 4. Baskı. Bursa: Ekin Yayınları.
• Redo, S. (2008). Six United Nations guiding principles to make crime prevention work. M. Coester & E. Marks (Der.). International Perspectives of Crime Prevention: Contributions from the 1st Annual International Forum, içinde Monchengladbach, Forum Verlag Godesburg, 2008.
• Schneider, S. (2015). Crime prevention: Theory and practice. Second Edition. London: CRC Press.
• Shabangu, T. ve Petrella, L. (2007). The local crime prevention toolkit. M. Shaw & K. Travers (Der.), Strategies and Best Practices in Crime Prevention in particular in relation to Urban Areas and Youth at Risk içinde (155-165). Proceedings of the Workshop held at the 11th UN Congress on Crime Prevention and Criminal Justice Bangkok, Thailand 18-25th April 2005.
• Shaw, M. & Travers, K. (2007). Strategies and best practices in crime preven-tion in particular in relation to urban areas and youth at risk. Proceedings of the Workshop held at the 11th UN Congress on Crime Prevention and Criminal Justice, Bangkok, Thailand 18-25th April 2005, Montreal, 2007.
• Shaw, M. (1998). The role of local government in crime prevention in South Africa”. Institute for Security Studies, Occasional Paper No 33, August 1998.
• Shaw, M. (2001a). The role of local government in community safety. Montreal: International Centre for the Prevention of Crime.
• Shaw, M. (2001b). Crime prevention as an investment for cities: Experience from northern countries. IFUP 4th International Conference, Marrakesh, Morrocco, October 16-19th 2001.
• Shaw, M. ve Carli, V. (2011). Practical approaches to urban crime prevention. Proceeding of the Workshop held at the 12th UN Congress on Crime Prevention and Criminal Justice, Salvador, Brazil, April 12-19, 2010, Motreal, 2011.
• Taute, BJE. (2008). Safety and security at the CSIR: Growing the impact. CSIR DPSS, Pretoria.
• Tonry, M. ve Farrington, D. P. (1995). Building a safer society: Strategic approaches to crime prevention. Crime and Justice. A Review of Research, Vol. 19. Chicago: Chicago University Press.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2018). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2017. 08 Mayıs 2018 tarihinde www.tuik.gov.tr/PdfGetir.do?id=27587 adresinden alınmıştır.
• UN-Habitat. (2007). Enhancing urban safety and security: Global report on human settlements 2007. United Nations Human Settlements Programme, Kenya: Nairobi.
• United Nations (UN). (1995). Guidelines for cooperation and technical assistance in the field of urban crime prevention, ECOSOC resolution 1995/9 annex, 1995.
• United Nations (UN). (2002). Guidelines for the Prevention of Crime, ECOSOC resolution 2002/13 annex, 2002.
• United Nations (UN). (2009). Cross-cutting issues: Crime prevention assessment tool, criminal justice assessment toolkit 5. New York, 2009.
• United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). (2010). Handbook on the crime prevention guidelines: Making them work. New York, 2010.
• United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). (2016). Governing safer cities: Strategies for a globalised world, a framework to guide urban policy-makers and practitioners, South Africa, 2016.
• Williams, N. (2014). 100 Promising practices on safer cities: Collation of urban safety practices. The Global Network on Safer Cities, 2014.
• Yüksel, M. (2000). Yönetişim (Governance) kavramı üzerine. Ankara Barosu Dergisi, 58 (3), 145-160.
• Zengin, E. ve Kesgin, M. (2013). Yerel yönetimlerin çocuk suçluluğunun önlenmesinde ilgili kurumlarla etkileşimi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 37, 13-32.
• Zengin, E. Ç. (2018). Kent ve kentlileşme sarmalında Türkiye. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 84-103.