Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Attitudes of The Municipalities to the Existing Urban Transformation Works in Turkey: A Research Through Istanbul County Municipalities

Yıl 2018, , 430 - 455, 31.08.2018
https://doi.org/10.31198/idealkent.433828

Öz

Urban transformation is one of Turkey's main agenda
since the 1999 Gölcük and Düzce earthquakes. Over time, urbanization problems
and rent are added to this fear of earthquake. So it would not be wrong to say
that urban transformation has been implemented as a national mobilization. But
unprecedented practices have brought questions about the quality of urban
transformation which are implemented in Turkey. In relation to the subject,
with this study; the views of the municipalities on the existing urban
transformation works have been identified. Reason for choosing the
municipalities is; the municipalities are the most important urban
transformation practitioners in Turkey. In addition, during the literature
review it was seen that the attitudes of the municipalities were not identified
in relation to the urban transformation studies in Turkey. Within the scope of
the study, 77 managers who are serving in 39 municipalities in Istanbul were
reached. The results were subjected to reliability analysis of the SPSS
statistical program and the ratio was 0.97. In this context, it has been determined
that there are problems at physical, economic, social, planning, governance and
legal dimensions of urban transformation works in terms of municipalities.

Kaynakça

  • Afacan, Y. (2015). Resident satisfaction for sustainable urban regeneration, ICE-Institution of Civil Engineers, 0(0), 1-16.
  • Akkar, M. (2006). Kentsel dönüşüm üzerine Batı’daki kavramlar, tanımlar, süreçler ve Türkiye. Planlama Dergisi, (2), 29-38.
  • Alpaslan, H. İ. ve Tüter, A. (2016). Kentsel dönüşüm sürecinde TOKİ uygulamaları ve halkın algılarına göre değerlendirilmesi, İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, (12), 11-44.
  • Aykal, D., Murat, Ö., Korkmaz, M. ve Acar, B. (2007). Kentsel dönüşüm yaklaşımın-da kullanıcı memnuniyet analizi, D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 95-111.
  • Bozdağ, A., İnam, Ş. ve Durduran, Ş. (2011). Kentsel dönüşüm uygulamalarına çok amaçlı yaklaşım, Bursa (İnegöl) kent örneği, Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 26(4), 124-139.
  • Bozlağan, R. (2005). Liderlik yaklaşımları ve belediyeler. İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Colantino, A. ve Dixon, T. Measuring social sustainable urban regeneration in Europa, Erişim Adresi: http://oisd.brookes.ac.uk/sustainable_communities/resources/Social_Sustainability_and_Urban_Regeneration_report.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2018.
  • Couch, C. (1990). Urban renewal: Theory and practice. Londra: Macmillan Yayınları.
  • Duman, B. (2015). Kentsel dönüşümde riskler ve beklentilere dair ilk tespitler: İstanbul’da bir saha araştırması, Megaron, 10(3), 410-422.
  • Hamurcu, A. U. ve Buldurur, M. A. (2017). Sürdürülebilir kentsel dönüşüm için performans göstergeleri, Planlama, 27(3), 222-235.
  • Kahraman, Z. E. ve Özdemir, S. S. (2017). Kentsel dönüşümü gündeme gelen bir alan için konut memnuniyeti araştırması: Türk-İş Blokları örneği, Megaron, 12(4), 619-634.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, M. F. (2013). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması, Marmara Coğrafya Dergisi, (28), 175-193.
  • Kentsel dönüşüm anket çalışması. TMMOB İzmir İl Koordinasyon Kurulu, Erişim Adresi: http://www.tmmobizmir.org/wp-content/uploads/2014/06/84.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2018.
  • Keskin, R. ve Demirer, Ö. (2012). Şehirlerin fiziki modernizasyonu: Çorum uygulaması, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 19-36.
  • Lee, G ve Chan, E. (2006). Effective approach to achieve sustainable urban renewal in densely populated cities, Erişim Adresi: https://www.irbnet.de/daten/iconda/06059012868.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2018.
  • Loures, L., Santos, R. ve Panagopoulus, T. (2007). Urban parks and sustainable city planning – The case of portimao. WSEAS Transactions on Environment and Development, 10(3), 171-180.
  • Mutlu, E. (2009). Criteria for a “good” urban renewal project: the case of Kadifekale urban renewal project, İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Oruç, G. D. ve Giritlioğlu, C. (2008). The evaluation of urban quality and vitality of the Istanbul historical peninsula - Eminönü District, İstanbul Teknik Üniversitesi Dergisi, 5(1), 97-117.
  • Öcal, T. ve Çelik, V. (2017). Yavuzlar (Yüreğir-Adana) Mahallesi kentsel dönüşümü İle TOKİ konutlarının karşılaştırmalı analizi, Marmara Coğrafya Dergisi, (36), 147-161.
  • Roberts, P. ve Sykes, H. (2008). Urban regeneration: A handbook. Londra: Sage Yayınevi.
  • The housing act 1937. Erişim Adresi: https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=uc1.b3866883;view=1up;seq=1, Erişim Tarihi: 03.05.2018.
  • The housing of the working classes act 1890. Erişim Adresi: https://archive.org/details/b2440147x, Erişim Tarihi: 03.05.2018.
  • Yaman, A., Arslan, C. ve Önalp, G. (2015). Türkiye’de kentleşme projelerinde yerel yönetimlerin rolü ve bu projelerin kentlileşmeye etkisi: Kars örneği, Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (2), 53-69.

Türkiye’de Belediyelerin Mevcut Kentsel Dönüşüm Uygulamalarına Yönelik Tutumları: İstanbul İlçe Belediyeleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2018, , 430 - 455, 31.08.2018
https://doi.org/10.31198/idealkent.433828

Öz

Kentsel dönüşüm uygulaması, 1999 Gölcük
ve Düzce depremlerinden beri Türkiye’nin ana gündem maddelerinden birisidir. Bu
süre zarfında deprem korkusuna eklenen çarpık kentleşme ve dönüşümden elde
edilen rant olgusuyla birlikte, kentsel dönüşümün bir milli seferberlik halinde
uygulandığını söylemek yanlış olmayacaktır. Fakat daha öncesinden tecrübe
edilmemiş uygulamaların bir anda hayata geçirilmesi, kentsel dönüşüm adına
nitelik sorgulamasını da beraberinde getirmektedir. Konuyla ilgili olarak bu
çalışmayla, Türkiye ölçeğinde kentsel dönüşümün en önemli uygulayıcısı olan
belediyelerin, mevcut kentsel dönüşüm uygulamalarının niteliklerine yönelik
tutumları öğrenilmeye çalışılmıştır. Burada belediyelerin seçilme gerekçesi;
belediyelerin kentleri imar etmek, geliştirmek ve kentsel dönüşüme tabi tutmak
üzere en üst seviyede yetkilendirilmiş kurumlar olmalarıdır. Ayrıca literatür
taraması sırasında, Türkiye ölçeğinde kentsel dönüşüm uygulamalarının
niteliklerini ölçmek için belediyelerin görüşlerine şimdiye kadar
başvurulmadığı tespit edilmiştir. Çalışma kapsamında, İstanbul metropolünde
faaliyet gösteren 39 belediyede görevli 77 müdüre ulaşılmıştır. Anket yöntemi
kullanılarak gerçekleştirilen araştırmanın sonuçları SPSS istatistik
programının güvenilirlik analizine tabi tutulmuş ve oran 0,97 çıkmıştır. Bu
kapsamda güvenilirliği kanıtlanmış olan sorularla elde edilen verilere
bakıldığında; Türkiye ölçeğinde uygulanan kentsel dönüşüm çalışmalarının
fiziksel, ekonomik, sosyal, planlama, yönetişim ve hukuki boyutlarında
belediyeler açısından olumsuzluklar görüldüğü tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Afacan, Y. (2015). Resident satisfaction for sustainable urban regeneration, ICE-Institution of Civil Engineers, 0(0), 1-16.
  • Akkar, M. (2006). Kentsel dönüşüm üzerine Batı’daki kavramlar, tanımlar, süreçler ve Türkiye. Planlama Dergisi, (2), 29-38.
  • Alpaslan, H. İ. ve Tüter, A. (2016). Kentsel dönüşüm sürecinde TOKİ uygulamaları ve halkın algılarına göre değerlendirilmesi, İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, (12), 11-44.
  • Aykal, D., Murat, Ö., Korkmaz, M. ve Acar, B. (2007). Kentsel dönüşüm yaklaşımın-da kullanıcı memnuniyet analizi, D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 95-111.
  • Bozdağ, A., İnam, Ş. ve Durduran, Ş. (2011). Kentsel dönüşüm uygulamalarına çok amaçlı yaklaşım, Bursa (İnegöl) kent örneği, Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 26(4), 124-139.
  • Bozlağan, R. (2005). Liderlik yaklaşımları ve belediyeler. İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Colantino, A. ve Dixon, T. Measuring social sustainable urban regeneration in Europa, Erişim Adresi: http://oisd.brookes.ac.uk/sustainable_communities/resources/Social_Sustainability_and_Urban_Regeneration_report.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2018.
  • Couch, C. (1990). Urban renewal: Theory and practice. Londra: Macmillan Yayınları.
  • Duman, B. (2015). Kentsel dönüşümde riskler ve beklentilere dair ilk tespitler: İstanbul’da bir saha araştırması, Megaron, 10(3), 410-422.
  • Hamurcu, A. U. ve Buldurur, M. A. (2017). Sürdürülebilir kentsel dönüşüm için performans göstergeleri, Planlama, 27(3), 222-235.
  • Kahraman, Z. E. ve Özdemir, S. S. (2017). Kentsel dönüşümü gündeme gelen bir alan için konut memnuniyeti araştırması: Türk-İş Blokları örneği, Megaron, 12(4), 619-634.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, M. F. (2013). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması, Marmara Coğrafya Dergisi, (28), 175-193.
  • Kentsel dönüşüm anket çalışması. TMMOB İzmir İl Koordinasyon Kurulu, Erişim Adresi: http://www.tmmobizmir.org/wp-content/uploads/2014/06/84.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2018.
  • Keskin, R. ve Demirer, Ö. (2012). Şehirlerin fiziki modernizasyonu: Çorum uygulaması, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 19-36.
  • Lee, G ve Chan, E. (2006). Effective approach to achieve sustainable urban renewal in densely populated cities, Erişim Adresi: https://www.irbnet.de/daten/iconda/06059012868.pdf, Erişim Tarihi: 04.05.2018.
  • Loures, L., Santos, R. ve Panagopoulus, T. (2007). Urban parks and sustainable city planning – The case of portimao. WSEAS Transactions on Environment and Development, 10(3), 171-180.
  • Mutlu, E. (2009). Criteria for a “good” urban renewal project: the case of Kadifekale urban renewal project, İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Oruç, G. D. ve Giritlioğlu, C. (2008). The evaluation of urban quality and vitality of the Istanbul historical peninsula - Eminönü District, İstanbul Teknik Üniversitesi Dergisi, 5(1), 97-117.
  • Öcal, T. ve Çelik, V. (2017). Yavuzlar (Yüreğir-Adana) Mahallesi kentsel dönüşümü İle TOKİ konutlarının karşılaştırmalı analizi, Marmara Coğrafya Dergisi, (36), 147-161.
  • Roberts, P. ve Sykes, H. (2008). Urban regeneration: A handbook. Londra: Sage Yayınevi.
  • The housing act 1937. Erişim Adresi: https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=uc1.b3866883;view=1up;seq=1, Erişim Tarihi: 03.05.2018.
  • The housing of the working classes act 1890. Erişim Adresi: https://archive.org/details/b2440147x, Erişim Tarihi: 03.05.2018.
  • Yaman, A., Arslan, C. ve Önalp, G. (2015). Türkiye’de kentleşme projelerinde yerel yönetimlerin rolü ve bu projelerin kentlileşmeye etkisi: Kars örneği, Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (2), 53-69.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Onur Kemal Yılmaz

Recep Bozdoğan

Yayımlanma Tarihi 31 Ağustos 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Yılmaz, O. K., & Bozdoğan, R. (2018). Türkiye’de Belediyelerin Mevcut Kentsel Dönüşüm Uygulamalarına Yönelik Tutumları: İstanbul İlçe Belediyeleri Üzerine Bir Araştırma. İDEALKENT, 9(24), 430-455. https://doi.org/10.31198/idealkent.433828