Gender Discourse in the Public Sphere through the Voice of Women: 8 March celebrations in Turkey

Yıl 2020, , 1657 - 1675, 31.12.2020

Nagehan Vanlıoğlu Yazıcı

https://doi.org/10.31198/idealkent.746277

Cited By: 1

Öz

Since the 1960s, space, and gender theories have begun to work on common ground with the acceptance of the understanding that space is a social production. Considering that space is observed as a product of social impressions, it can be stated that the relationship between gender and space is affected by gender discourse, and it is shaped under the influence of this specific discourse. This study focuses on women as one of the main objects of gender discourse. Therefore, it establishes a theoretical framework, focusing primarily on the distinction between public and private space, which is one of the most discussed issues of space and gender studies. To better describe its case study, the study discusses the women's movement in Turkey and March 8th celebrations. After that, the study examines March 8th, 2020, as its case study. In summary, the study focuses on the relationship between women and public space with the understanding that public space is a social production based on discourse analysis and by addressing women's slogans and banners on March 8th celebrations that took place in Turkey and tries to make sense of this problematic relationship by women's own voices on public space.

Anahtar Kelimeler

Public Space, Gender, Feminist Critical Discourse Analysis

Kadınların Sesinden Kamusal Alanda Toplumsal Cinsiyet Söylemi: Türkiye’de 8 Mart Kutlamaları

Öz

1960’lardan bu yana mekân ve toplumsal cinsiyet teorileri, mekânın sosyal bir üretim olduğu anlayışının kabulü ile ortak bir paydada çalışılmaya başlanmıştır. Mekânın toplumsal etkilerin bir ürünü olarak gözlemlendiği düşünüldüğünde, toplumsal cinsiyet ile mekân arasındaki ilişkinin toplumsal cinsiyet söyleminden etkilendiği ve bu söylemin etkisi altında şekillendiği ifade edilebilir. Bu çalışma toplumsal cinsiyet söyleminin ana nesnelerinden biri olan kadına odaklanmıştır. Bunun için çalışma öncelikle, mekân ve toplumsal cinsiyet çalışmalarının en çok değinilen konularından biri olan kamusal ve özel mekân ayrımına odaklanarak, teorik bir çerçeve oluşturmuştur. Ardından örneklemini açıklamak üzere Türkiye’de kadın hareketine ve 8 Mart yürüyüşlerine değinerek, örnek çalışmasını 8 Mart 2020 tarihli kadınlar günü kutlamaları olarak belirlemiş ve incelemiştir. Özetle, çalışma kamusal mekânın sosyal bir üretim olduğu anlayışı ile kadın ve kamusal mekân arasındaki ilişkiye, söylem analizi temellendirmesi ile Türkiye’de gerçekleşen 8 Mart kutlamalarındaki slogan ve pankartlara odaklanarak, bu problematik ilişkiyi, kadınların kendi sesleriyle anlamlandırmaya çalışır.

Anahtar Kelimeler

Kamusal Mekân, Toplumsal Cinsiyet, Feminist Eleştirel Söylem Analizi

Kaynakça

• 8 Mart Yürüyüş, @8MartYuruyus. (2020, March 8). [Digital image]. Retrieved 2020, from https://twitter.com/8MartYuruyus/status/1236635456323883009/photo/1
• Agrest, D. (1991). Architecture from without: Theoretical framings for a critical prac-tice. Cambridge, MA: MIT Press.
• Arat, Y. (1993). Women's Studies in Turkey: From Kemalism to Feminism. New Perspectives on Turkey, 9, 119-135.
• Arendt, H. (2012). İnsanlık durumu. Çev. Bahadır Sina Şener, İstanbul: İletişim.
• Barbara, P. Rendell, J. Borden, I. (2000). Gender space architecture: An interdisci-plinary introduction. London: Routledge.
• Basa, İ (2018). Ödünç kentsel mekânlar: bir meydan çözümlemesi, Viyana Belediye Meydanı (Wiener Rathausplatz). İdealkent – Kent Araştırmaları Dergisi, 23, 236-257.
• Basa, İ. (2016). Söylemsel zapturapt: Kamusal mekân eli (/dili) ile kentsel kültürü ehlileştirmek, Arredamento Mimarlık, 301, 96-101.
• Bondi, L. (1998). Gender, class, and urban space: Public and private space in contemporary urban landscapes. Urban Geography, 19(2), 160-185.
• Bondi, L., Davidson, J. (2003). Troubling the place of gender. In: K. Anderson, M.Domosh, S.Pile, N. Thrift. (Eds.). Handbook of cultural geography. 325-343. Sage yay.
• Butler, J. (1988). Performative acts and gender constitution: An essay in phe-nomenology and feminist theory. Theatre Journal, 40(4), 519-531.
• Çoban, F. (2017). Toplumsal cinsiyet kuramına giden yolda yaşamı ve fikri katkılarıyla Clara Zetkin. Journal of Social Sciences, X(1), 98-127.
• De Beauvoir, S. (1989).The second sex. Edited by H. M. Parshley. South Yarra, Vic.: Louis Braille Productions.
• Doğanay, G. (2018). Siyaset alanını arındırma: Hannah Arendt’i yeniden düşünmek. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (2), 211-231.
• Duncan, N. (1996). Bodyspace: destabilizing geographies of gender and sexuality. Psychology Press.
• Foucault, M. (1972). Archeology of knowledge. New York, U.S.A. Pantheon Books.
• Göle, N., Çayır, K. (2000). İslam'ın yeni kamusal yüzleri: İslam ve kamusal alan üzerine bir atölye çalışması. İstanbul: Metis Yayınları.
• Harvey, D. (2008) The Condition of post-modernity: An enquiry into the origins of cultural change. Cambridge: Wiley-Blackwell.
• Kadın Komiteleri, komiter.org. (2020, March 12). [Digital image]. Retrieved 2020, from http://komiteler.org/2020/03/gece-karanliktan-korkarsan-bu-kenti-atese-veririz-kadin-komiteleri/
• Kandi:yoti, D. A. (1987). Emancipated but unliberated? Reflections on the Turkish case. Feminist Studies, 13(2), 320.
• Kara, N. (2006). Feminist movements in Turkey at 80 and 90s /80 ve 90’larda Türkiye’de feminist hareketler. Women’s Studies Journal, 3, 16-39.
• Karagöz, B. (2008). Türkiye'de 1980 sonrası kadın hareketinin siyasal temelleri ve "İkinci Dalga" urağı. Memleket, 3(7), 168-190.
• Kuriş, Z. (2015). Türkiye kadın hareketi: Sözden, eyleme, eylemden çoğul-culuğa Aksu Bora. Başlangıç. https://baslangicdergi.org/turkiye-kadin-hareketi-sozden-eyleme-eylemdencogulculuga-1/, (accessed, January, 2020).
• Lazar, M. (2007). Feminist critical discourse analysis: Gender, power and ideology in discourse. New York: Palgrave Macmillan. Lefebvre, H. (1991). The production of space. Oxford, OX, UK: Blackwell.
• McDowell, L. (1992). Doing gender: Feminism, feminists and research meth-ods in human geography. Transactions of the Institute of British Geographers, 17(4), 399-416.
• McDowell, L. (1993). Space, place and gender relations: Part I. Feminist empir-icism and the geography of social relations. Progress in Human Geography. 17(2), 157-179.
• Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi. (2013). Kent, Kültür, Çevre, Mimarlık ve Demokrasi İçin Mimarlara Mektup. İstanbul.
• Mirioğlu, G. (2018). Kentlere feminist coğrafya perspektifinden bakmak (Look-ing to the cities through a perspective of feminist geography). Ege Coğrafya Dergisi, 27 (2), 183-194.
• Sayın, F. , @FerdaHepa (2020, March 9). [Digital image]. Retrieved 2020, from https://twitter.com/FerdaHepa/status /1236783441070493697
• Shields, R. (1999). Lefebvre, love, and struggle: Spatial dialectics. London, Eng-land: Routledge.
• Soja, E. (1989). Postmodern Geographies. London: Verso.
• Toplumsal Eşitlik Platformu, @teplatformu. (2020, March 8). [Digital image]. Retrieved 2020, from https://twitter.com/TEPlatformu/status /1236717900997820419/photo/1
• Vanlıoğlu Yazıcı, N. (2019). Gender discourse and public space: Socio- spatial con-struction of gender in the city, the case of Rize, Turkey. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). ODTÜ, Ankara