Dinin itikadî esaslarına karşılık gelen meselelerin belirlenmesi, yorumlanması ve
ispat edilmesi, Müslüman toplumda kelam olarak isimlendirilmiştir. Söz konusu
meselelerin açıklığa kavuşturulması ise bir metodolojinin oluşturulmasını gerekli
kılmıştır. Ehl-i Sünnet kelamcıları da belli izah ve açıklamalar geliştirerek itikadî
esasları savunmak ve ispat etmek için mücadele etmişlerdir. Fakat ilgili izah
şekillerini ihtiva eden sünnî kelamın yöntem anlayışı, Cüveynî tarafından eksik,
hatalı ya da yanlış bulunarak eleştirilmiştir. Cüveynî, bu yöntemlerin birçoğunun
katî doğruluk ifade eden neticelere götürmeyeceğini ve dolayısıyla kelamda
başvurulan aklî istidlal/delillendirme yöntemlerinin yeniden gözden
geçirilmesinin gerekli olduğunu savunmuştur. Onun yöntem eleştirisi, kelamî
meselelere dair geliştirdiği farklı yaklaşımlar ve felsefî söylemleri kullanması,
kelamda yeni bir dönemin hazırlayıcısı niteliğini taşımaktadır. Gazzâlî,
Cüveynî’nin yöntem eleştirisiyle başlayan farklılaşmayı, kelamın konularına
taşımış, felsefecilerle tartışmalara girmiş, mantığın meşruiyeti ve gerekliliğini
savunmuş ve böylece Ehl-i Sünnet kelamına yeni bir yön vermiştir. Ayrıca kelamın
mütekaddimun ve müteahhirun dönemi şeklinde ayrıma tâbi tutulması da
Gazzâlî’nin metodik anlamda kendisinden önceki kelamcılardan farklılık
göstermesiyle ilişkilendirilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din, Toplum ve Kültür Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 12 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 1 Sayı: 1 |