Spinal Osteoartritte Tedavi Yaklaşımları

Yıl 2019, Sayı: 8, 807 - 815, 25.08.2019

Adem Aktürk , Gamze Kılıç Emre Şenocak , M. Salih Baran

https://doi.org/10.38079/igusabder.593528

Öz

Amaç: Servikal bölge problemine sahip
bireyler daha çok medikal yöntemler ile tedavi edilmeye çalışılmaktadır.
Kullanılan ilaçların birçoğu, hastaların semptomlarını baskılama eğilimindedir.
Yapacağımız bu çalışma ile hastalara uygulanan tedavi yöntemlerinin
semptomlarda meydana getirdiği değişiklikler fiziki muayene yöntemleri ile
kontrol edilecektir.

Yöntem: Çalışmaya 50 yaşın üstünde, 3 aydan
daha uzun süredir boyun ağrısı çeken ve boyun eklem hareketlerinde kısıtlılık şikâyeti
bulunan, radyolojik grafilerinde dejeneratif değişiklikler tespit edilen,
Servikal spondiloartrit (SSA) tanısı almış toplam 60 kişi dahil edilmiştir.
Daha önceden fraktür veya servikal bölgeyi içeren operasyonlar geçiren veya bir
hastalığa bağlı olarak gelişen sekonder osteoartrit hastaları çalışmaya dahil
edilmedi. Hastalara ayrıntılı olarak fizik ve nörolojik muayene testleri
uygulandı. Postürü, servikal hareketleri, boyun çevresi muayenesini, derin
tendon reflekslerini, duyu ve nörolojik muayeneleri kapsayan testler yapıldı.
Bütün katılımcılara servikal distraksiyon, kompresyon, valsalva manevrası,
vertebro-basiler provakasyon testleri uygulandı. Hastalar 2 tedavi grubuna
ayrıldı. Birinci gruba 15 seans klasik fizik tedavi ajanları ile hastalara
izometrik boyun egzersizleri ve izotonik kuvvetlendirme egzersizlerini içeren
egzersiz programı uygulandı. İkinci gruba ise ilk gruptaki modalitelere ek
olarak asemetasine 60 mg (2x1 gün) ve tizanidin 2 mg (2x1 gün) olarak verildi.

Bulgular: Cinsiyet dağılımına bakıldığında
katılımcıların 63’ü (%70) kadın, 27’si (%30) erkekti. Hastaların yaş ortalaması
ise 62,81±6,98 olarak tespit edildi. Fizik tedavi ve medikal tedavi alan tedavi
grubun tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde
edilmiştir. Fizik tedavi grubunda ise tedavi öncesine göre kas spazmı ve boyun
fleksiyonunda anlamlı derecede değişiklikler tespit edildi. Bu hastalarda boyun
ekstansiyonu, duyu muayenesi servikal kompresyon ve vertebrobaziler provakasyon
testlerinde değişiklik saptanmadı.

Sonuç: Çalışma grubumuzda; ilaç tedavisi ve
fizyoterapi yöntemlerinin beraber uygulandığı grubumuzda boyun hareketlerinde
diğer gruplara oranla daha fazla artış gözlemlenmiştir. Ayrıca boyun bölgesine
yönelik servikal testlerde de olumlu iyileşmeler gözlemlenmiştir. Çalışmanın
sonuçlarına göre; medikal tedavi ile birlikte alınan fizyoterapi modaliteleri
uygulandığında klinik olarak daha anlamlı sonuçlar elde edilmektedir. 

Anahtar Kelimeler

vertebrobaziler arter testi, Servikal osteoartrit, servikal spazm

Treatment Approaches for Spinal Osteoarthritis

Öz

Aim: Generally, medical interventions are used for cervical region’s
treatment.  Most of the medicines are
used for repress the symptoms.  In this
study; we will have checked the alterations with a physical examination after
the different treatment methods which applied to patients.

Method: In this study; we included 60 subjects diagnosed with SSA. Inclusion
criteria; over the 50-y, cervical region pain and limitation of cervical joint
movement for more than 3 months, degenerative changing radiological screens.
Exclusion criteria; cervical fracture, cervical region’s surgery, seconder
osteoarthritis after different disease. Physical and neurological tests as
posture assessment, cervical movements, deep tendon reflexes, sense tests were
applied. Also; cervical distraction, compression, Valsalva maneuver,
vertebrobasilar provocation were applied. Patients divided to 2 groups. To
group 1; conventional physical therapy interventions, isometric neck exercises,
and isotonic strength exercise programs were applied. To Group 2; conventional
physical therapy interventions, isometric neck exercises, isotonic strength
exercise program and asemetasine 60 mg (2x1 day), tizanidine 2 mg (2x1 day)
were applied.

Findings: In this study; there are 63 (%70) women, 27 (%30) men. Subject’s age
average is 62,81±6,98. Group 2 have significantly differences in all
parameters. Group 1 have significant differences just in muscle spasm and neck
flexion movement parameters. There is no significant differences in neck
extension, sense examination, cervical compression, and vertebrobasilarr
provocation tests.

Conclusion: While physical therapy interventions and medical treatment are applied
together, there is a further increase in neck movements compared with other
groups. Combined treatment method is more effective clinically. 

Anahtar Kelimeler

Cervical osteoarthritis, vertebrobasilar artery test, cervical spasm

Kaynakça

• Lestini F, Wiesel W. The pathogenesis of cervical spondylosis. Clinical Orthopaedics and Related Research. 1989;(239):69-93.
• Onel D. Romatizmal Hastalıklar. 1. Basım. İstanbul: Atlas Tıp Kitapevi; 1992.
• Sengir O. Omurga Artrozu. In: Tuna N, ed. Romatizmal Hastalıklar. Ankara: Hacettepe Taş Kitapçılık Ltd. Şti; 1982;562,586.
• Garfin SR, Herkowitz HN. The orthopedic clinic of North America. The Degenerative Neck. Philadelphia: WB Saunders Company, 1992;23(3):369-515.
• Cyriax H, Cyriax P. Cyriax's Illustrated Manual of Orthopaedic Medicine. Elsevier Health Sciences; 1996.
• Nordin M, Carragee J, Hogg-Johnson S, et al. Assessment of neck pain and its associated disorders: results of the bone and joint decade 2000–2010 task force on neck pain and its associated disorders. Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics. 2009;32(2):117-140.
• Onel D. Romatizmal Hastalıklar. 1. Basım. İstanbul: Atlas ofset; 1987.
• Kenneth KN. Neck pain. Textbook of Rheumatology. 3th. Philedelphia, Sounders Co, 1989;471-489.
• Oğuz H. Romatizmal Ağrılar. 1. Basım. Konya: Atlas Tıp Kitapevi; 1992.
• Kayhan Ö. Diatermi ve Yüzeysel Sıcak-Soğuk tedavileri. In: Nejdet T, çeviri ed. Krausen’s Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon El Kitabı. 3. Basım. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi; 1988.