Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Sustainability Approach of Institutions in the Age of Sustainable Development: An Evaluation on Hotels

Yıl 2019, , 18 - 36, 15.04.2019
https://doi.org/10.17336/igusbd.454623

Öz

Sustainable development reveals a process in which institutions should take into account the relationship between economic, environmental and social parameters in their operations. In this context, institutions’ sustainability approach is essential in our contemporary age of sustainable development. In this study, institutions’ sustainability approaches are discussed based on the three basic strategic dimensions (economic, environmental and social) of sustainable development which include the basic aims of the sustainable development. Questionnaire method is used in the research and questionnaires are formed, based on the studies acquired as a result of literature survey and Sustainability Reports of Hotels. Questions were prepared as to give clues about the steps hotels take on the basis of economic, environmental and social dimensions in sustainable development. Population of the study involves the managers of hotels operating in tourism sector and sample contains the managers of 19 hotels that are listed in the Best Hotels List of 2017 in Holidaycheck. As a result of the data obtained from the hotel managers it was observed that hotels have taken important steps towards the basic seventeen aims of sustainable development. 

Kaynakça

  • ANAND, S. & SEN, A. K. (1996). Sustainable human development: concepts and priorities, undp discussion paper series; Sürdürülebilirlik için İletişim- Sürdürülebilir Üretim ve Tüketim Yayınları- 2011, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı.
  • BAUM, Tom (2018). Sustainable human resource management as a driver in tourism policy and planning: a serious sin of omission? Journal of Sustainable Tourism, Volume 26, issue 6, 873-889.
  • BOZLAĞAN, R. (2005). Sürdürülebilir gelişme düşüncesinin tarihsel arka planı”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi Yayını, 50, 1011-1028.
  • BRAMWELL, Bill & LANE, Bernard (1999) Sustainable Tourism: Contributing to the Debates, Journal of Sustainable Tourism, 7:1, 1-5.
  • CANPOLAT, Nesrin vd.(2015) “Sürdürülebilir kalkınma çağında kurumsal iletişim”çağdaş pazarlamada yeni yaklaşımlar, Ed. Murat Toksarı ve Murat Akın, Paradigma Akademi Yayınları.
  • CHOI, H. C., & SİRAKAYA, E. (2006). Sustainability indicators for managing community tourism. Tourism Management, 27, 1274–1289
  • CLARKE, J. (1997). A framework of approaches to sustainable tourism. Journal of Sustainable Tourism, 5, 224–233.
  • ÇENGEL BABACAN, Birsen (2013). Kapadokya bölgesi’ndeki butik otellerde konaklama nedenlerine yönelik bir araştirma, Yüksek Lisan Tezi, Niğde: Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi.
  • DEMIRBULAT Ö. G. ve DINÇ N. T. (2017). Sürdürülebilir turizm konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik profili, Seyehat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14 (2), 20-30.
  • GODFREY, K. B. (1998). Attitudes towards ‘sustainable tourism’ in the UK: A view from local government. Tourism Management, 19, 213–224.
  • HOROBIN, H., & LONG, J. (1996). Sustainable tourism: The role of the small firm. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 8, 15–19
  • HØYER, K. J. (2000). Sustainable tourism or sustainable mobility? The Norwegian case Journal of Sustainable Tourism, 8, 147.
  • IRANDU, E. V. (2006). Sustainable tourism development on Kenya’s Coast: A hospitality sector view. Sustainable Tourism Development on Kenya’s Coast: A Hospitality Sector View, 17, 189–209.
  • KAYAALP, T. ve TOPRAK D. (2011). Sürdürülebilirlik için iletişim- Sürdürülebilir Üretim ve Tüketim Yayınları, Çevre Şehircilik Bakanlığı Yayını.
  • MATOS, S. ve SILVESTRE, B. S. (2013). Managing stakeholder relations when developing sustainable business model: the case of the brazilian energy sector, Journal of Cleaner Production, 45, 61-73.
  • OLTMANNS, R. (2008). Enviromental crisis communications, Practical PR Strategies for Reputaion Management and Company Survival, 157-175.
  • ÖZMEHMET, E. (2012). Dünyada ve türkiye’de sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları, Yaşar Üniversitesi Dergisi, Sayı 12, Cilt 3, 1-23.
  • YILMAZ. İ. A., ÜNAL A., ÇAKIR G. (2015). Sürdürülebilir turizm literatürü üzerine bir değerlendirme: türkiye bağlamı, Mesleki Bilimler Dergisi, 4(2), 55-83.

Sürdürülebilir Kalkınma Çağında Kurumların Sürdürülebilirlik Yaklaşımı: Oteller Üzerinden Bir Değerlendirme

Yıl 2019, , 18 - 36, 15.04.2019
https://doi.org/10.17336/igusbd.454623

Öz

Sürdürülebilir kalkınma kurumların işleyişlerinde ekonomik, çevresel ve sosyal parametreler arasındaki bağlılığı hesaba katmaları gereken bir süreci ortaya koymaktadır. Bu bağlamda da günümüz sürdürülebilir kalkınma çağında kurumların sürdürülebilirlik yaklaşımı önem arz etmektedir. Bu çalışmada da kurumların sürdürülebilirlik yaklaşımları sürdürülebilir kalkınmanın temel hedeflerini bünyesinde toplayan sürdürülebilir kalkınmanın üç temel stratejik boyutu (ekonomik, çevresel ve sosyal) esasında ele alınmaktadır. Araştırmada anket yöntemi kullanılmaktadır, anket soruları literatür taraması sonucu elde edilen çalışmalardan ve Otellerin Sürdürülebilirlik Raporlarından yola çıkılarak yapılandırılmıştır. Sorular otellerin sürdürülebilir kalkınmanın ekonomik, çevresel ve sosyal boyutu temelinde attıkları adımlar hakkında ipuçları verecek şekilde hazırlanmıştır. Araştırmanın evrenini turizm sektöründe faaliyet gösteren otellerin yöneticileri oluşturmakta, örneklem ise Holidaycheck’in 2017 Yılının En Iyi Otelleri Listesi’ne Türkiye’den giren 19 otelin yöneticilerini kapsamaktadır. Otel yöneticilerinden elde edilen veriler otellerin sürdürülebilir kalkınmanın temel on yedi hedefi yönünde önemli adımlar attıklarını ortaya koymuştur.  

Kaynakça

  • ANAND, S. & SEN, A. K. (1996). Sustainable human development: concepts and priorities, undp discussion paper series; Sürdürülebilirlik için İletişim- Sürdürülebilir Üretim ve Tüketim Yayınları- 2011, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı.
  • BAUM, Tom (2018). Sustainable human resource management as a driver in tourism policy and planning: a serious sin of omission? Journal of Sustainable Tourism, Volume 26, issue 6, 873-889.
  • BOZLAĞAN, R. (2005). Sürdürülebilir gelişme düşüncesinin tarihsel arka planı”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi Yayını, 50, 1011-1028.
  • BRAMWELL, Bill & LANE, Bernard (1999) Sustainable Tourism: Contributing to the Debates, Journal of Sustainable Tourism, 7:1, 1-5.
  • CANPOLAT, Nesrin vd.(2015) “Sürdürülebilir kalkınma çağında kurumsal iletişim”çağdaş pazarlamada yeni yaklaşımlar, Ed. Murat Toksarı ve Murat Akın, Paradigma Akademi Yayınları.
  • CHOI, H. C., & SİRAKAYA, E. (2006). Sustainability indicators for managing community tourism. Tourism Management, 27, 1274–1289
  • CLARKE, J. (1997). A framework of approaches to sustainable tourism. Journal of Sustainable Tourism, 5, 224–233.
  • ÇENGEL BABACAN, Birsen (2013). Kapadokya bölgesi’ndeki butik otellerde konaklama nedenlerine yönelik bir araştirma, Yüksek Lisan Tezi, Niğde: Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi.
  • DEMIRBULAT Ö. G. ve DINÇ N. T. (2017). Sürdürülebilir turizm konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik profili, Seyehat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14 (2), 20-30.
  • GODFREY, K. B. (1998). Attitudes towards ‘sustainable tourism’ in the UK: A view from local government. Tourism Management, 19, 213–224.
  • HOROBIN, H., & LONG, J. (1996). Sustainable tourism: The role of the small firm. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 8, 15–19
  • HØYER, K. J. (2000). Sustainable tourism or sustainable mobility? The Norwegian case Journal of Sustainable Tourism, 8, 147.
  • IRANDU, E. V. (2006). Sustainable tourism development on Kenya’s Coast: A hospitality sector view. Sustainable Tourism Development on Kenya’s Coast: A Hospitality Sector View, 17, 189–209.
  • KAYAALP, T. ve TOPRAK D. (2011). Sürdürülebilirlik için iletişim- Sürdürülebilir Üretim ve Tüketim Yayınları, Çevre Şehircilik Bakanlığı Yayını.
  • MATOS, S. ve SILVESTRE, B. S. (2013). Managing stakeholder relations when developing sustainable business model: the case of the brazilian energy sector, Journal of Cleaner Production, 45, 61-73.
  • OLTMANNS, R. (2008). Enviromental crisis communications, Practical PR Strategies for Reputaion Management and Company Survival, 157-175.
  • ÖZMEHMET, E. (2012). Dünyada ve türkiye’de sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları, Yaşar Üniversitesi Dergisi, Sayı 12, Cilt 3, 1-23.
  • YILMAZ. İ. A., ÜNAL A., ÇAKIR G. (2015). Sürdürülebilir turizm literatürü üzerine bir değerlendirme: türkiye bağlamı, Mesleki Bilimler Dergisi, 4(2), 55-83.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nesrin Canpolat 0000-0001-5954-6735

Ebru Öztürk 0000-0001-5878-1901

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2019
Kabul Tarihi 12 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Canpolat, N., & Öztürk, E. (2019). Sürdürülebilir Kalkınma Çağında Kurumların Sürdürülebilirlik Yaklaşımı: Oteller Üzerinden Bir Değerlendirme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 18-36. https://doi.org/10.17336/igusbd.454623

Creative Commons Lisansı
İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.