Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Relationship between Emotional Intelligence and Workplace Happiness in Management: School Administrators Example

Yıl 2021, , 51 - 66, 15.01.2021
https://doi.org/10.17336/igusbd.609054

Öz

The aim of this study is to determine whether there is a significant relationship between the emotional intelligence levels of school administrators and their workplace happiness. As a school administrator, school principals and assistant principals were discussed and a questionnaire was applied in the European side of Istanbul. The questionnaire consists of three parts: personal information form, emotional intelligence scale and workplace happiness. 404 school administrators participated in the survey and the data obtained were analyzed with the help of SPSS program. According to the analyzes, it was seen that as the emotional intelligence levels of school administrators increased, workplace happiness increased, and vice versa, as the emotional intelligence levels decreased, workplace happiness levels decreased. It is expected that the workplace happiness of the school administrator who is aware of his / her own feelings or the feelings of others, can use his / her emotions more efficiently and control and regulate his / her emotions will also increase.

Kaynakça

  • ALLEN, N. J. &. MEYER, J. P. (1990) The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization, Journal of Occupational Psychology, Cilt: 63, 1-18.
  • ARIKAN, R. (2004). Araştırma teknikleri ve rapor hazırlama. Ankara, Asil Yayın.
  • BAILIE, K. & EKERMANS, G. (2006) “An Exploration of the Utility of a Self-Report Emotional Intelligence Measure”, E-Journal of Applied Psychology: Emotional Intelligence, Cilt: 2, 2, 3-11.
  • BAR-ON, R. (1997). Emotional Quotient Inventory: Technical Manual, Toronto, Multi Health Systems.
  • BARUTÇUGIL, İ. (2004) Organizasyonlarda Duyguların Yönetimi, Istanbul, Kariyer Yayınları.
  • CHI-SUM, W. & LAW K. S. (2002), The effects of leader and follower emotional intelligence on performance and attitude: An exploratory study, Leadership Quarterly, Cilt: 13, p.243-274
  • COOPER, R. K. & SAWAF, A., (1997), Liderlikte Duygusal Zekâ, (Çev. Zelal Bedriye Ayman-Banu Sancar), Üçüncü Basım: Eylül 2003, İstanbul, Sistem Yayıncılık,
  • COTE, S. (2014), Emotional intelligence in organizations. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behaviour, Cilt: 1, 459–88.
  • DEMİR, M. (2009), Konaklama İşletmelerinde Duygusal Zekâ, Örgütsel Sapma, Çalısma Yasamı Kalitesi ve İşten Ayrılma Eğilimi Arasındaki İlişkinin Analizi, Yayımlanmış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • DEMİRÖZ, E. (2019), “Mutsuz İnsan Terörü”, https://odatv4.com/mutsuz-insan-teroru-14071918.html, (Erişim Tarihi: 16.07.2019).
  • DOĞAN, S. & ŞAHİN F. (2007), “Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 16, 1, ss.231-252.
  • EPSTEIN, S. (1998), Constructive Thinking: The Key to Emotional Intelligence, Westport, CT, USA, Greenwood Publishing Group, Incorporated.
  • GOLEMAN, D. (2017). Duygusal Zekâ (47. baskı b.). (B. S. Yüksel, Çev.) İstanbul, Varlık Yayınları.
  • GOLEMAN, D. (2017), İşbaşında Duygusal Zekâ, (17. Baskı) (Ceviri; Handan Balkara) İstanbul, Varlık Yayınları.
  • ILGIN, B. (2010), Örgütsel Vatandaşlık Davranışlarının Oluşmasında Sosyal Kaytarma İlişkisinde, Duygusal Zekâ ve Lider Üye Etkileşiminin Rolü, Yayınlanmış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010.
  • HACKMAN, J. Richard & OLDHAM, G. R. (1980) Work redesign, Massachusetts, Addison-Wesley Publishing Company, p.78-80
  • İSLAMOĞLU, H. (2003). Bilimsel araştırma yöntemleri. İstanbul, Beta Basım.
  • KARAGÜL, V. (2018) Osmanlı-Türk Modernleşme Sürecinde Mülki İdare ve Müki İdare Amirliği, İstanbul, Kesit Yayınları.
  • KARATEPE, O. M. & OLUGBADE, O. A. (2009), The effects of job and personal resources on hotel employees’ work engagement. International Journal of Hospitality Management, Cilt: 28, 504-512.
  • KESER, A. (2018),«İşte Mutluluk Araştırması.» Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, Cilt: 14.1, 43-57.
  • KÖSE, E. (2014). Scientific research models, In R. Kıncal, Scientific research methods (pp. 110-123). Ankara, Nobel Press.
  • MAYER, J. D. & P. SALOVEY (1997), “What Is Emotional Intelligence”, In P. Salovey, & D. Sluyter, Emotional Development And Emotional Intelligence: Educational Implications (pp. 3-34). New York, Basicbooks, Inc.
  • MAYER, J. D., DIPAOLO & P. SALOVEY (1990), “Perceiving Affective Content in Ambiguous Visual Stimuli: A Component of Emotional Intelligence”, Journal of Personality Assessment, Cilt: 54: 772-781.
  • MEB Tamer Özyurt İlkokulu, 12.10.2018 Tarih ve 345 sayılı yazısı. «Yabancı uyruklu öğrenci sayıları.» Resmi yazı, 23.09.2018.
  • NAZLI, M. (2015), Hizmet Sektöründe Kurumsal Yönetimin İşte Mutluluk Üzerine Etkisi, Yayınlanmış Doktora Tezi, Yaşar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • NEÇARE, E. (2017) “Duygusal Zekâ ve Etik Karar Verme İlişkisi: İnsan Kynakları Alanında Bir Araştırma” Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • SALOVEY, P. & MAYER, J.D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, Cilt: 9, 185-211.
  • SÖZER, B. Ö. (11 Ocak 2015). Arbejdsglaede ne demek biliyor musunuz? Hürriyet. (Erişim Tarihi: 12 Ocak 2015), http://www.hurriyet.com.tr/ik/27931185.asp
  • SUDAK, M. K. (2011), Kişilik tipleri, duygusal Zekâ, örgütsel vatandaşlık davranışı ilişkisi üzerine bir araştırma, Yayımlanmış Doktora Tezi, Gebze Yükek Teknoloji Enstitüsü, Gebze.
  • ŞAHİN, S., AYDOĞDU, B., & YOLDAŞ, C., (2011) Duygusal Zekâ ve İş Doyumu Arasındaki İlişki: Eğitim Müfettişleri Üzerinde Bir Araştırma, İlköğretim-Online Dergisi, 10(3), 974-990, 2011, s. 986.

Yönetimde Duygusal Zekâ ve İşyeri Mutluluğu İlişkisi: Okul Yöneticileri Örneği

Yıl 2021, , 51 - 66, 15.01.2021
https://doi.org/10.17336/igusbd.609054

Öz

Bu çalışmanın amacı, okul yöneticilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile onların işyeri mutlulukları arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığını ortaya çıkarmaktır. Okul yöneticisi olarak, okul müdür ve müdür yardımcıları ele alınmış ve İstanbul ili Avrupa yakası okulları evreninde anket uygulanmıştır. Anket, kişisel bilgiler formu, duygusal zekâ ölçeği ve işyeri mutluluğu olmak üzere üç kısımdan oluşmaktadır. Uygulanan ankete 404 okul yöneticisi katılmış ve elde edilen veriler SPSS programı yardımı ile analiz edilmiştir. Yapılan analizlere göre, Okul yöneticilerini duygusal zekâ düzeyleri arttıkça, işyeri mutluluklarının da arttığı, yine tam tersi olarak duygusal zekâ düzeyleri düştükçe işyeri mutluluk düzeylerinin de düştüğü görülmüştür. Kendi duygularının veya başkalarının duygularının farkında olan, duygularını daha verimli kullanabilen, duygularını kontrol edip düzenleyebilen okul yöneticisinin işyeri mutluluğunun da artacağı beklenen bir sonuçtur. Yöneticilerin duygusal zekâ yeteneklerinin geliştirilmesi hem kendi işyeri mutluluklarına hem de tüm işyeri paydaşlarının işyeri mutluluklarına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. 

Kaynakça

  • ALLEN, N. J. &. MEYER, J. P. (1990) The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization, Journal of Occupational Psychology, Cilt: 63, 1-18.
  • ARIKAN, R. (2004). Araştırma teknikleri ve rapor hazırlama. Ankara, Asil Yayın.
  • BAILIE, K. & EKERMANS, G. (2006) “An Exploration of the Utility of a Self-Report Emotional Intelligence Measure”, E-Journal of Applied Psychology: Emotional Intelligence, Cilt: 2, 2, 3-11.
  • BAR-ON, R. (1997). Emotional Quotient Inventory: Technical Manual, Toronto, Multi Health Systems.
  • BARUTÇUGIL, İ. (2004) Organizasyonlarda Duyguların Yönetimi, Istanbul, Kariyer Yayınları.
  • CHI-SUM, W. & LAW K. S. (2002), The effects of leader and follower emotional intelligence on performance and attitude: An exploratory study, Leadership Quarterly, Cilt: 13, p.243-274
  • COOPER, R. K. & SAWAF, A., (1997), Liderlikte Duygusal Zekâ, (Çev. Zelal Bedriye Ayman-Banu Sancar), Üçüncü Basım: Eylül 2003, İstanbul, Sistem Yayıncılık,
  • COTE, S. (2014), Emotional intelligence in organizations. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behaviour, Cilt: 1, 459–88.
  • DEMİR, M. (2009), Konaklama İşletmelerinde Duygusal Zekâ, Örgütsel Sapma, Çalısma Yasamı Kalitesi ve İşten Ayrılma Eğilimi Arasındaki İlişkinin Analizi, Yayımlanmış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • DEMİRÖZ, E. (2019), “Mutsuz İnsan Terörü”, https://odatv4.com/mutsuz-insan-teroru-14071918.html, (Erişim Tarihi: 16.07.2019).
  • DOĞAN, S. & ŞAHİN F. (2007), “Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 16, 1, ss.231-252.
  • EPSTEIN, S. (1998), Constructive Thinking: The Key to Emotional Intelligence, Westport, CT, USA, Greenwood Publishing Group, Incorporated.
  • GOLEMAN, D. (2017). Duygusal Zekâ (47. baskı b.). (B. S. Yüksel, Çev.) İstanbul, Varlık Yayınları.
  • GOLEMAN, D. (2017), İşbaşında Duygusal Zekâ, (17. Baskı) (Ceviri; Handan Balkara) İstanbul, Varlık Yayınları.
  • ILGIN, B. (2010), Örgütsel Vatandaşlık Davranışlarının Oluşmasında Sosyal Kaytarma İlişkisinde, Duygusal Zekâ ve Lider Üye Etkileşiminin Rolü, Yayınlanmış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010.
  • HACKMAN, J. Richard & OLDHAM, G. R. (1980) Work redesign, Massachusetts, Addison-Wesley Publishing Company, p.78-80
  • İSLAMOĞLU, H. (2003). Bilimsel araştırma yöntemleri. İstanbul, Beta Basım.
  • KARAGÜL, V. (2018) Osmanlı-Türk Modernleşme Sürecinde Mülki İdare ve Müki İdare Amirliği, İstanbul, Kesit Yayınları.
  • KARATEPE, O. M. & OLUGBADE, O. A. (2009), The effects of job and personal resources on hotel employees’ work engagement. International Journal of Hospitality Management, Cilt: 28, 504-512.
  • KESER, A. (2018),«İşte Mutluluk Araştırması.» Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, Cilt: 14.1, 43-57.
  • KÖSE, E. (2014). Scientific research models, In R. Kıncal, Scientific research methods (pp. 110-123). Ankara, Nobel Press.
  • MAYER, J. D. & P. SALOVEY (1997), “What Is Emotional Intelligence”, In P. Salovey, & D. Sluyter, Emotional Development And Emotional Intelligence: Educational Implications (pp. 3-34). New York, Basicbooks, Inc.
  • MAYER, J. D., DIPAOLO & P. SALOVEY (1990), “Perceiving Affective Content in Ambiguous Visual Stimuli: A Component of Emotional Intelligence”, Journal of Personality Assessment, Cilt: 54: 772-781.
  • MEB Tamer Özyurt İlkokulu, 12.10.2018 Tarih ve 345 sayılı yazısı. «Yabancı uyruklu öğrenci sayıları.» Resmi yazı, 23.09.2018.
  • NAZLI, M. (2015), Hizmet Sektöründe Kurumsal Yönetimin İşte Mutluluk Üzerine Etkisi, Yayınlanmış Doktora Tezi, Yaşar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • NEÇARE, E. (2017) “Duygusal Zekâ ve Etik Karar Verme İlişkisi: İnsan Kynakları Alanında Bir Araştırma” Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • SALOVEY, P. & MAYER, J.D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, Cilt: 9, 185-211.
  • SÖZER, B. Ö. (11 Ocak 2015). Arbejdsglaede ne demek biliyor musunuz? Hürriyet. (Erişim Tarihi: 12 Ocak 2015), http://www.hurriyet.com.tr/ik/27931185.asp
  • SUDAK, M. K. (2011), Kişilik tipleri, duygusal Zekâ, örgütsel vatandaşlık davranışı ilişkisi üzerine bir araştırma, Yayımlanmış Doktora Tezi, Gebze Yükek Teknoloji Enstitüsü, Gebze.
  • ŞAHİN, S., AYDOĞDU, B., & YOLDAŞ, C., (2011) Duygusal Zekâ ve İş Doyumu Arasındaki İlişki: Eğitim Müfettişleri Üzerinde Bir Araştırma, İlköğretim-Online Dergisi, 10(3), 974-990, 2011, s. 986.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Saffet Karayaman 0000-0001-5624-4678

Yayımlanma Tarihi 15 Ocak 2021
Kabul Tarihi 12 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Karayaman, S. (2021). Yönetimde Duygusal Zekâ ve İşyeri Mutluluğu İlişkisi: Okul Yöneticileri Örneği. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 51-66. https://doi.org/10.17336/igusbd.609054

Creative Commons Lisansı
İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.