POZİTİF PSİKOLOJİK SERMAYE İLE PERFORMANS ALGISI ARASINDAKİ İLİŞKİ: SAĞLIK ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2, 203 - 212, 19.10.2020

Doğancan Çavmak , Füsun Acar

https://doi.org/10.18394/iid.732944

Cited By: 5

Öz

Bu çalışmanın amacı, sağlık işletmeleri çalışanlarının pozitif psikolojik sermaye düzeyleri ile performansları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma kesitsel tipte ve ilişkisel bir araştırmadır. Veri toplama aracı olarak, pozitif psikolojik sermaye, çalışan performansı ölçekleri ve demografik değişkenlerden oluşan anket formu kullanılmıştır. Çalışmanın verileri İstanbul ilinde yer alan iki özel hastanenin, tıbbi ve idari çalışanlarından elde edilmiştir (n=102). Bulgular, pozitif psikolojik sermayenin tüm boyutları ile çalışan performansı arasında yüksek bir ilişki olduğunu göstermektedir. Ayrıca pozitif psikolojik sermayenin boyutları olan, umut, iyimserlik ve psikolojik dayanıklılığın anlamlı ve pozitif yönde ilişkilere sahip oldukları görülmüştür. Pozitif psikolojik sermayenin boyutlarından biri olan psikolojik dayanıklılık değişkeninin ,çalışan performansını anlamlı olarak en yüksek düzeyde açıklayan faktör olduğu tespit edilmiştir. Bulgulara göre, umut ve iyimserliğin ortamının yüksek olduğu bir örgüt kültürü, çalışanların psikolojik dayanıklılık düzeylerini yükseltmektedir. Psikolojik dayanıklılığın yüksek olması ile çalışan performansını olumlu yönde etkilemektedir. Stres ve yoğun çalışma ortamı ile karakterize olan sağlık işletmelerinde, çalışanların psikolojik sermayelerini yükseltmelerini sağlayacak, insan kaynağı uygulamalarının yürütülmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Pozitif Psikolojik Sermaye, Çalışan Performansı, Örgütsel Davranış, Sağlık Hizmetleri

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Yok

Kaynakça

• Ögüt, A. & Kaplan, M. (2015). Sağlık sektöründe psikolojik sermayenin iş performansı üzerindeki etkisi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (30), 86-99.
• Akçay, H.V. (2012). Pozitif psikolojik sermayenin iş tatmini ile ilişkisi. KSÜ İİBF Dergisi, 2(1), 123-140.
• Argon, T. & Eren, A. (2004). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Nobel Kitapevi.
• Avey J. B., Reichard R. J., Luthans F.& Mhatre K. H. (2011) Meta-Analysis of the impact of positive psychological capital on employee attitudes, behaviors, and performance. Human Resource Development Quarterly, 22(2),127-152.
• Aytaç, S. (2000). İnsanı Anlama Çabası (Psikolojiye Giriş). Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Bandura, A. (1998). Health promotion from the perspective of social cognitive theory. Psychology and Health, 13,623-649.
• Çetin F. & Basım H.N. (2012). Örgütsel psikolojik sermaye: Bir ölçek uyarlama çalışması. Amme İdaresi Dergisi, 45(1), 121-137.
• Çöl, G. (2008). Algılanan güçlendirmenin işgören performansı üzerine etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (1), 35-46.
• Doğan, H. (2018). Örgütsel adalet algısı ile iş performansı arasındaki ilişki. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (2), 27-46.
• Erkuş A. & Fındıklı M. (2013) Psikolojik Sermayenin iş tatmini, iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma. Journal of the School of Business Administration, 42(2), 302-318.
• Fu, J., Sun, W., Wang, Y., Yang, X. & Wang, L. (2013). Improving Job Satisfaction of Chinese Doctors: The Positive Effects of Perceived Organizational Support and Psychological Capital, Public Health. 127(10), 946-951.
• Harrington, D. (2008). Confirmator Factor Analysis. Oxford University Press.
• Karatepe, H.K., Kuşçu, F.N. & Karaman M. (2019). Psikolojik sermayenin bireysel performansa etkisi: Hemşireler üzerinde bir araştırma. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7,105-114.
• Keser S. & Kocabaş İ. (2014) İlköğretim okulu yöneticilerinin otantik liderlik ve psikolojik sermaye özelliklerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1(1), 1-22.
• Kirkman, B. L., & Rosen, B. (1999). Beyond self-management: Antecedents and consequences of team empowerment. Academy of Management Journal. 42(1), 58-74.
• Koç, A.D. & Keklik B. (2019). Kamu sağlık çalışanlarının pozitif psikolojik sermaye düzeyleri üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 10(25), 570-583.
• Korkmazer, F., Ekingen, E. &Yıldız, A. (2016). Psikolojik sermayenin çalışan performansına etkisi: Sağlık çalışanları üzerine bir araştırma. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19(3):271-281.
• Kutanis, Ö.R. & Oruç, E. (2014). Pozitif örgütsel davranış ve pozitif psikolojik sermaye üzerine kavramsal bir inceleme. The Journal of Happiness and Well-Being, 2(2), 145-159.
• Lunenburg, F. (2011). Self-Efficacy in the workplace: Implications for motivation and performance. International Journal of Management Business and Administration, 14(1).
• Luthans, F. & Church, A.H. (2002). Positive organizational behavior: Developing and managing psychological strengths, Academy of Management Executive, 16, 57-75.
• Luthans, F. & Youssef, C. M. (2004). Human, social, and now positive psychological capital management: Investing in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33(2), 143-160.
• Luthans, F., Avalio, B. J., Avey, J. B. & Norman, S.M. (2007). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction, Personnel Psychology. 60, 541-572.
• Luthans, F., Youssef, C.M. & Avolio, B.J. (2007). Psychological capital: Developing the human competitive .Oxford University Press.
• Luthans, K.W. & Jensen, S.M. (2005). The linkage between psychological capital and commitment to organizational mission: A study of nurses. The Journal of Nursing Administration, 35(6), 304-310.
• Polatçı, S. (2011). Psikolojik sermayenin performans üzerindeki etkisinde iş aile yayılımı ve psikolojik iyi oluşun rolü ( Yayınlanmamış doktora tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Redmond, B.F.(2015). Self-Efficacy and social cognitive theory. https://wikispaces.psu.edu. (Erişim Tarihi: 10.02.2020).
• Seligman, M.E. (2006), Learned optimism: How to change your mind and your life, 3rd Edition, New York, Vintage Books.
• Yelboğan, A. (2006). Kişilik özellikleri ve iş performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. İş Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 8(2): 196-217.
• Yılmaz, E., Yiğit, R. & Kaşarcı, İ. (2012). İlköğretim öğrencilerinin öz-yeterlilik düzeylerinin akademik başarı ve bazı değişkinler açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 ( 23),371–388.