BibTex RIS Kaynak Göster

YEDİNCİ SINIF VÜCUDUMUZDA SİSTEMLER ÜNİTESİNİN ÖĞRETİMİNDE AKTİF ÖĞRENME YÖNTEMİ UYGULAMALARININ ÖĞRENCİLERİN BİLİMSEL YARATICILIĞINA ETKİSİ

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 1 - 20, 30.07.2016

Öz

Bu araştırmanın amacı; aktif öğrenme yönteminin yedinci sınıf Fen bilimleri dersinde “Vücudumuzda Sistemler” ünitesinin öğretiminde öğrencilerin bilimsel yaratıcılıklarına etkisini incelemektir. Araştırmada, ön test – son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Bu çalışmanın örneklemini 2012-2013 eğitim öğretim yılında öğrenim gören, 36 kız ve 34 erkekten oluşan 70 yedinci sınıf öğrenci oluşturmuştur. Vücudumuzda Sistemler ünitesinin “Sindirim Sistemimiz ve Sindirim Sistemi Sağlığımız, Boşaltım Sistemimiz ve Boşaltım Sistemi Sağlığımız, Denetleyici ve Düzenleyici Sistemimiz” konuları dört hafta süresince kontrol ve deney gruplarında anlatılmıştır. Kontrol grubunda mevcut Milli Eğitim Öğretim programına bağlı kalınmış, deney grubunda ise aktif öğrenme tekniklerinden kartopu, şiir yazma, rol yapma ve eğitimsel oyunlardan “nesi var?” teknikleri uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak Hu ve Adey (2002) tarafından geliştirilen, Aktamış (2007) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Bilimsel Yaratıcılık Ölçeği” kullanılmıştır (Pearson ilişki katsayısı puanlarının ortalaması 0,94). Veri toplama araçlarıyla elde edilen veriler, SPSS 20.00 istatistik paket programında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde T-testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, mevcut Milli Eğitim programı öğrencilerin bilimsel yaratıcılığına anlamlı etki etmezken, aktif öğrenme teknikleri bilimsel yaratıcılığı anlamlı düzeyde artırmaktadır. Bilimsel yaratıcılığın alt boyutlarına baktığımızda, aktif öğrenme teknikleri esneklik ve özgünlük alt boyutlarını anlamlı düzeyde artırırken, akıcılık alt boyutuna anlamlı etkisi olmamıştır.

Anahtar Kelimeler: Aktif öğrenme, fen eğitimi, bilimsel yaratıcılık.

 

 

 ABSTRACT

THE EFFECT OF ACTIVE LEARNING METHODS’ TECHNICS ON STUDENT’S SCIENTIFIC CREATIVITY IN TEACHING BODY SYSTEMS UNIT IN SEVENTH GRADE

The purpose of this study is examining the effect of active learning techniques towards students’ scientific creativity on learning of the unit of ‘body systems’ which is part of seventh grade’s science education program. In the study, the pre-test - post-test control group quasi-experimental design was used. A total of seventy, thirty-six females and thirty-four males, seventh grade students which are studying in 2012-2013 academic years participated the study. Control and experimental groups were taught issues of Body Systems unit including "Digestive System and Digestive System Health, Urinary System and Urinary System Health, Regulatory System" for four weeks. While control group was taught based on current National Education Curriculum, the experimental group was taught according to active learning techniques including snowball, writing poetry, role-playing, and educational games "What does it have?". Data were collected through “Scientific Creativity Scale” which is developed by Hu and Adey (2002) and adapted to Turkish by Aktamış (2007) (the average of the Pearson correlation coefficient points is 0,94). SPSS 20.00 statistical package program was used to analyze data. T-Test was used to analyz data which collected from Scientific Creativity Scale. Results showed that active learning techniques have been found to be effective in increasing students’ scientific creativity. But the existing national training program hadn’t had any statistical effect on students’ scientific creativity. Active learning techniques have been found to be effective in increasing flexibility and originality which are subdimensions of scientific creativity and hadn’t had any statistical effect on fluency which is subdimension of scientific creativity.

Key Words: Active learning, science education, scientific creativity.


Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2009). Aktif Öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
  • Aktamış, H. (2007). Fen eğitiminde bilimsel süreç becerilerinin bilimsel yaratıcılığa etkisi: İlköğretim 7. sınıf fizik ünitesi örneği. Yayımlanmamış doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Aktamış, H. & Ergin, Ö. (2007). Bilimsel süreç becerileri ile bilimsel yaratıcılık arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 11-23.
  • Aslan, E. (2001). Torrance yaratıcı düşünce testi'nin türkçe versiyonu. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 14, 19-40.
  • Ayverdi, L., Asker, E., Öz-Aydın, S. & Sarıtaş, T. (2012). İlköğretim öğrencilerinin bilimsel yaratıcılıkları ile fen ve teknoloji dersi akademik başarıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. İlköğretim Online, 11(3), 646-659.
  • Bonwell, C. C. ve Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. Washington, DC: ASHE-ERIC Higher Education Report No. 1.
  • Budak, E. (2008). Fen müfredatlarındaki yeni yönelimler ışığında öğretmen eğitimi: sorgulayıcı-araştırma odaklı kimya. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çepni, S. ve Çil, E. (2009). Fen ve Teknoloji programı ilköğretim 1. ve 2. kademe öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demir, S. (2014). Bilimsel tartışma ve araştırmaya dayalı tasarlanan laboratuvar programının, fen bilgisi öğretmen adaylarının bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Demirel, Ö. (2007). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Efiloğlu, Z. (2010). Eğitim her kapıyı açar. İstanbul: Beka Yayınları.
  • Faust, J. L. ve Paulson, D. R. (1998). Active learning in the college classroom. Journal on Excellence in College Teaching, 9 (2), 3-24.
  • Felder, R. M. ve Brent, R. (1996). Navigating the bumpy road to student-centered instruction. College Teaching, 44, 43-47.
  • Fosnot, C. T. (1996). Constructivism: Theory, perspectives and practice. New York: Teachers College Press.
  • Glasersfeld, E. von, (1992). Aspects of constructivism: Vico, Berkeley, Piaget. P. Watzlawick (Ed.), Key works in radical constructivism (91-99). Rotterdam, Sense.
  • Harmin, M. & Toth, M., (2006). Inspiring active learning: A handbook for today’s teachers. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Herr, N. (2007). Passive vs Aktive Learning [online], The Sourcebook for teaching science, California State University, http://www.csun.edu/science/ref/pedagogy/ active-passive/active-passive-learning.html [Ziyaret Tarihi: 7 Nisan 2013].
  • Hu, W. & Adey, P. A. (2002). Scientific creativity test for secondary school students. International Journal of Science Education, 24(4), 389-403.
  • Hu, W., Wu, B., Jia, X., Yi, X., Duan, C., Meyer, W., & Kaufman, J. (2013). Increasing students’ scientific creativity: the “learn to think” intervention program. The Journal of Creative Behavior, 47(1), 3-21.
  • İnel, D., (2009). Fen ve teknoloji dersinde probleme dayalı öğrenme yöntemi kullanımının öğrencilerin kavramları yapılandırma düzeyleri, akademik başarıları ve sorgulayıcı öğrenme becerileri algıları üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kadayıfçı, H. (2008). Yaratıcı düşünmeye dayalı öğretim modelinin öğrencilerin maddelerin ayrılması ile ilgili kavramları anlamalarına ve bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kilpatrick, W. H. (1918). The project method: The use of the purposeful act in the educative process. The Teachers College Record, 19(4), 319-335.
  • Köseoğlu, F. ve Tümay, H. (2013). Bilim eğitiminde yapılandırmacı paradigma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Lee, S. J. & Lee, Y. B. (2002). On scientific process skill training to primary school students’ scientific creativity. Chinese Journal of Science Education, 10(4), 341-372.
  • Liang, Jia-Chi. (2002). Exploring scientific creativity of eleventh grade students in Taiwan. Yayımlanmamış doktora tezi, The University of Texas at Austin.
  • Lin, C., Hu, W., Adey, P., Shen, J., (2003). The influence of CASE on scientific creativity. Research in Science Education, 33(2), 143-162.
  • MEB (2013). İlköğretim kurumları Fen Bilimleri dersi öğretim programı. Ankara.
  • National Research Council (NRC), (1996). National science education standards. Washington: National Academy Press.
  • Pacific Policy Research Center (2010). 21st century skills for students and teachers. Honolulu: Kamehameha Schools, Research & Evaluation Division.
  • Paulson, D. R. ve Faust, J. L. (2006). Active Learning for the College Classroom [online], Science Education K-16, http://www.calstatela.edu/dept/chem/chem2/Active/index.htm [Ziyaret Tarihi: 9 Nisan 2013].
  • Pekmez, E. Ş., Aktamış, H. & Taşkın, B. C. (2009). Exploring scientific creativity of seventh grade students. Journal of Qafqaz University, 26, 204-214.
  • Piirto, J. (2011). Creativity for 21st Century Skills: How to embed creativity into the curriculum. Rotterdam: Sense Publishers.
  • Selley, N. (1999). The art of constructivist teaching in primary school: a guide for students and teachers. London: David Fulton Publisher.
  • Soydan, S. (2013). The strategies of Montessori teachers to raise the curiosity in children. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 269-290.
  • Stern, D. ve Huber, G. L. (Eds.) (1997). Active learning for students and teachers: reports from eight countries. Frankfurt am Main, Germany: Peter Lang.
  • Terzioğlu, T. (1993). Bilimde yaratıcılık, yaratıcı bilim adamı. Yaratıcılık ve Eğitim, Türk Eğitim Derneği, Eğitim Dizisi No: 17, XVII. Eğitim Toplantısı, 25-26 Kasım, Şafak Matbaacılık, Ankara.
  • Thomas, J. W. (2000). A review of research on project-based learning. California: The Autodesk Foundation.
  • Torp, L. ve Sage, S. (1998). Problems as possibilities: problem-based learning for K-12 education. Association for Supervision and Curriculum Development, USA.
  • Torrance, E. P. (1962).Guiding creative talent. Englewood Cliffs,NJ: Prentice Hall.
  • Yıldız, N. (2001). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısı üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Yanık, S., (2008). İlköğretim Fen ve Teknoloji dersinde vücudumuzdaki sistemler ile ilgili kavramlar ve öğrencilerin kavrama düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yarbrough, N. (2011). Torrance yaratıcı düşünme testi sözel formu eğitimci eğitimi programı-2013 Torrance yaratıcı düşünme testi sözel puanlama kitapçığı. İstanbul: Üstün Zekalılar Enstitüsü.
Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 1 - 20, 30.07.2016

Öz

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2009). Aktif Öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
  • Aktamış, H. (2007). Fen eğitiminde bilimsel süreç becerilerinin bilimsel yaratıcılığa etkisi: İlköğretim 7. sınıf fizik ünitesi örneği. Yayımlanmamış doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Aktamış, H. & Ergin, Ö. (2007). Bilimsel süreç becerileri ile bilimsel yaratıcılık arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 11-23.
  • Aslan, E. (2001). Torrance yaratıcı düşünce testi'nin türkçe versiyonu. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 14, 19-40.
  • Ayverdi, L., Asker, E., Öz-Aydın, S. & Sarıtaş, T. (2012). İlköğretim öğrencilerinin bilimsel yaratıcılıkları ile fen ve teknoloji dersi akademik başarıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. İlköğretim Online, 11(3), 646-659.
  • Bonwell, C. C. ve Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. Washington, DC: ASHE-ERIC Higher Education Report No. 1.
  • Budak, E. (2008). Fen müfredatlarındaki yeni yönelimler ışığında öğretmen eğitimi: sorgulayıcı-araştırma odaklı kimya. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çepni, S. ve Çil, E. (2009). Fen ve Teknoloji programı ilköğretim 1. ve 2. kademe öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Demir, S. (2014). Bilimsel tartışma ve araştırmaya dayalı tasarlanan laboratuvar programının, fen bilgisi öğretmen adaylarının bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Demirel, Ö. (2007). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Efiloğlu, Z. (2010). Eğitim her kapıyı açar. İstanbul: Beka Yayınları.
  • Faust, J. L. ve Paulson, D. R. (1998). Active learning in the college classroom. Journal on Excellence in College Teaching, 9 (2), 3-24.
  • Felder, R. M. ve Brent, R. (1996). Navigating the bumpy road to student-centered instruction. College Teaching, 44, 43-47.
  • Fosnot, C. T. (1996). Constructivism: Theory, perspectives and practice. New York: Teachers College Press.
  • Glasersfeld, E. von, (1992). Aspects of constructivism: Vico, Berkeley, Piaget. P. Watzlawick (Ed.), Key works in radical constructivism (91-99). Rotterdam, Sense.
  • Harmin, M. & Toth, M., (2006). Inspiring active learning: A handbook for today’s teachers. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
  • Herr, N. (2007). Passive vs Aktive Learning [online], The Sourcebook for teaching science, California State University, http://www.csun.edu/science/ref/pedagogy/ active-passive/active-passive-learning.html [Ziyaret Tarihi: 7 Nisan 2013].
  • Hu, W. & Adey, P. A. (2002). Scientific creativity test for secondary school students. International Journal of Science Education, 24(4), 389-403.
  • Hu, W., Wu, B., Jia, X., Yi, X., Duan, C., Meyer, W., & Kaufman, J. (2013). Increasing students’ scientific creativity: the “learn to think” intervention program. The Journal of Creative Behavior, 47(1), 3-21.
  • İnel, D., (2009). Fen ve teknoloji dersinde probleme dayalı öğrenme yöntemi kullanımının öğrencilerin kavramları yapılandırma düzeyleri, akademik başarıları ve sorgulayıcı öğrenme becerileri algıları üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kadayıfçı, H. (2008). Yaratıcı düşünmeye dayalı öğretim modelinin öğrencilerin maddelerin ayrılması ile ilgili kavramları anlamalarına ve bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kilpatrick, W. H. (1918). The project method: The use of the purposeful act in the educative process. The Teachers College Record, 19(4), 319-335.
  • Köseoğlu, F. ve Tümay, H. (2013). Bilim eğitiminde yapılandırmacı paradigma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Lee, S. J. & Lee, Y. B. (2002). On scientific process skill training to primary school students’ scientific creativity. Chinese Journal of Science Education, 10(4), 341-372.
  • Liang, Jia-Chi. (2002). Exploring scientific creativity of eleventh grade students in Taiwan. Yayımlanmamış doktora tezi, The University of Texas at Austin.
  • Lin, C., Hu, W., Adey, P., Shen, J., (2003). The influence of CASE on scientific creativity. Research in Science Education, 33(2), 143-162.
  • MEB (2013). İlköğretim kurumları Fen Bilimleri dersi öğretim programı. Ankara.
  • National Research Council (NRC), (1996). National science education standards. Washington: National Academy Press.
  • Pacific Policy Research Center (2010). 21st century skills for students and teachers. Honolulu: Kamehameha Schools, Research & Evaluation Division.
  • Paulson, D. R. ve Faust, J. L. (2006). Active Learning for the College Classroom [online], Science Education K-16, http://www.calstatela.edu/dept/chem/chem2/Active/index.htm [Ziyaret Tarihi: 9 Nisan 2013].
  • Pekmez, E. Ş., Aktamış, H. & Taşkın, B. C. (2009). Exploring scientific creativity of seventh grade students. Journal of Qafqaz University, 26, 204-214.
  • Piirto, J. (2011). Creativity for 21st Century Skills: How to embed creativity into the curriculum. Rotterdam: Sense Publishers.
  • Selley, N. (1999). The art of constructivist teaching in primary school: a guide for students and teachers. London: David Fulton Publisher.
  • Soydan, S. (2013). The strategies of Montessori teachers to raise the curiosity in children. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 269-290.
  • Stern, D. ve Huber, G. L. (Eds.) (1997). Active learning for students and teachers: reports from eight countries. Frankfurt am Main, Germany: Peter Lang.
  • Terzioğlu, T. (1993). Bilimde yaratıcılık, yaratıcı bilim adamı. Yaratıcılık ve Eğitim, Türk Eğitim Derneği, Eğitim Dizisi No: 17, XVII. Eğitim Toplantısı, 25-26 Kasım, Şafak Matbaacılık, Ankara.
  • Thomas, J. W. (2000). A review of research on project-based learning. California: The Autodesk Foundation.
  • Torp, L. ve Sage, S. (1998). Problems as possibilities: problem-based learning for K-12 education. Association for Supervision and Curriculum Development, USA.
  • Torrance, E. P. (1962).Guiding creative talent. Englewood Cliffs,NJ: Prentice Hall.
  • Yıldız, N. (2001). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısı üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Yanık, S., (2008). İlköğretim Fen ve Teknoloji dersinde vücudumuzdaki sistemler ile ilgili kavramlar ve öğrencilerin kavrama düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Yarbrough, N. (2011). Torrance yaratıcı düşünme testi sözel formu eğitimci eğitimi programı-2013 Torrance yaratıcı düşünme testi sözel puanlama kitapçığı. İstanbul: Üstün Zekalılar Enstitüsü.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makale
Yazarlar

Burak Kiras

Behiye Bezir Akçay

Yayımlanma Tarihi 30 Temmuz 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kiras, B., & Bezir Akçay, B. (2016). YEDİNCİ SINIF VÜCUDUMUZDA SİSTEMLER ÜNİTESİNİN ÖĞRETİMİNDE AKTİF ÖĞRENME YÖNTEMİ UYGULAMALARININ ÖĞRENCİLERİN BİLİMSEL YARATICILIĞINA ETKİSİ. International Journal of Active Learning, 1(2), 1-20.
----------