Korunga Genotiplerinin Makro Element İçerikleri Açısından İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 1, 156 - 164, 29.04.2024

Erdal Çaçan , Kağan Kökten

https://doi.org/10.24180/ijaws.1398143

Öz

Bazı korunga genotiplerinin makro element içeriklerinin belirlenmesi amacıyla bu araştırma yürütülmüştür. Araştırma, iki yıl süreyle (2017-2018) Bingöl ili koşullarında yürütülmüş ve bitkisel materyal olarak 13 adet korunga genotipi kullanılmıştır. Araştırmada, 2017-2018 yılları arasında iki yıl süreyle yetiştirilen 13 adet korunga genotipine ait kuru otun içerdiği fosfor (P), potasyum (K), kalsiyum (Ca) ve magnezyum (Mg) oranları ile Ca:P ve K:(Ca+Mg) değerleri incelenmeye alınmıştır. İncelenen bu özellikler açısından istatistiksel olarak önemli farklılıkların olduğu belirlenmiştir. Fosfor, Ca:P ve K:(Ca+Mg) değerleri açısından genotipler ve yıllar arasında ortaya çıkan farklılıkların önemli, potasyum, kalsiyum ve magnezyum oranları açısından genotipler arasındaki farklılıkların önemsiz, yıllar arasındaki farklılıkların da istatistiksel olarak önemli olduğu görülmüştür. Genotip ve yıl interaksiyonu ise sadece Ca:P değeri açısından önemli bulunmuştur. Genotipler arasında en yüksek fosfor oranını Yedisu ve Koç genotipleri vermiştir. En düşük Ca:P değerini Hilal, en düşük K:(Ca+Mg) değerini de Adaklı genotipleri vermiştir. Yıllar açısından bakıldığında; birinci yıl fosfor, potasyum ve K:(Ca+Mg) değerlerinin daha yüksek, ikinci yıl ise kalsiyum, magnezyum ve Ca:P değerlerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç olarak genotiplerin fosfor, kalsiyum, magnezyum ve K:(Ca+Mg) değerleri açısından ideal değerlere sahip oldukları, ancak potasyum oranlarının düşük ve Ca:P değerlerinin de yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Onobrychis viciifolia, fosfor, potasyum, kalsiyum, magnezyum

Investigation of Sainfoin Genotypes in Terms of Macro Element Content

Öz

This research was conducted to determine the macro element contents of some sainfoin genotypes. The study was conducted for two years (2017-2018) under the conditions of Bingöl province and 13 sainfoin genotypes were used as plant material. In the study, phosphorus (P), potassium (K), calcium (Ca) and magnesium (Mg) ratios and Ca:P and K:(Ca+Mg) values in the hay of 13 sainfoin genotypes grown for two years between 2017-2018 were analyzed. It was determined that there were statistically significant differences in terms of these properties. It was observed that the differences between genotypes and years in terms of phosphorus, Ca:P and K:(Ca+Mg) values were significant, the differences between genotypes in terms of potassium, calcium and magnesium ratios were insignificant, and the differences between years were statistically significant. The genotype and year interaction were found to be significant only in terms of Ca:P value. Yedisu and Koç genotypes gave the highest phosphorus ratio among the genotypes. The lowest Ca:P value was given by Hilal and the lowest K:(Ca+Mg) value was given by Adaklı genotypes. In terms of years, it was observed that phosphorus, potassium and K:(Ca+Mg) values were higher in the first year and calcium, magnesium and Ca:P values were higher in the second year. As a result, it was determined that the genotypes had ideal values in terms of phosphorus, calcium, magnesium and K:(Ca+Mg) values, but their potassium ratios were low and Ca:P values were high.

Anahtar Kelimeler

Onobrychis viciifolia, phosphorus, potassium, calcium, magnesium

Kaynakça

• Açıkgöz, E. (2001). Yem bitkileri. Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayın No: 182, s. 41-66, Bursa.
• Açıkgöz, E. (2013). Yem bitkileri yetiştiriciliği. Süt Hayvancılığı Eğitim Merkezi Yayınları No:8, s.31, Bursa.
• Aksu Elmalı, D., & Kaya, İ. (2012). The effects of different harvesting time on nutrient content of sainfoin (Onobrychis sativa L.) and Vetch (Vicia sativa L.). Journal of Lalahan Livestock Research Institute, 52(2), 39-45.
• Aktaş, M. & Ateş, A. (1998). Bitkilerde beslenme bozuklukları nedenleri tanınmaları. Nurol Matbaacılık A.Ş. Ostim-Ankara.
• Anonim, (2001). Tarımsal değerleri ölçme denemeleri teknik talimatı, yonca türleri (Medicago L. species). Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü, Ankara.
• Anonim, (2023). Türkiye İstatistik Kurumu, Bitkisel Üretim İstatistikleri. http://www.tuik.gov.tr, [Erişim Tarihi: 09.11.2023].
• Basbag, M., Sayar, M. S., & Cacan, E. (2023). The effect of different cutting times on the macro mineral content of alfalfa (Medicago sativa L.) genotypes. Journal of Agricultural, Food and Environmental Sciences, 77(1), 20-28.
• Barnes, T. G., Varner, L. W., Blankenship, L. H., Fillinger, T. J., & Heineman, S. C. (1990). Macro and trace mineral content of selected South Texas deer forages. Journal of Range Management, 43, 220‐223.
• Buxton, D. R., & Fales, S. L. (1994). Plant environment and quality. Forage Quality, Evaluation and Utilization, 155-199.
• Çaçan, E., Kökten, K., & Koç, A. (2023). Determination of high yield and quality sainfoin genotypes (Onobrychis viciifolia Scop.) for the Bingöl province of Turkey. KSU Tarım ve Doğa Dergisi, 26(3), 619-628. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.1084441
• Çeçen, S., Öten, M., & Erdurmuş, C. (2015). Collection and determination of morphological traits of sainfoin (Onobrychis sativa L.) populations from Antalya natural flora. Derim, 32(1), 63-70. https://doi.org/10.16882/derim.2015.49251
• Çepel, N. (1996). Toprak ilmi. İÜ Yayın No 3945, Orman Fakültesi Yayın No: 438, İstanbul. Ekiz, H., Altınok, S., Sancak, C., Sevimay, C. S., & Kendir, H. (2011). Tarla bitkileri (V. Yem bitkileri çayır ve mera). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları.
• Erkovan, H. İ., & Tan, M. (2009). The determination of seed and hay yield and some characteristics of sainfoin under dry and irrigation condition. Erzincan University Journal of Science and Techonology, 2(1), 61-70.
• Ertuş, M. M., Sabancı, C. O., & Zorer Çelebi, Ş. (2012). Determination of some characteristics of sainfoin (Onobrychis sativa) Landraces Grown in Van province. Yuzuncu Yıl University Journal of Agricultural Sciences, 22(3), 165-172.
• Geçer, M.K. & Yılmaz, H. (2011). Van ekolojik koşullarında üretilen çilek fidelerinin meyve verim özelliklerinin belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(2), 15-22.
• Gülümser, E., Mut, H., Doğrusöz, M. Ç., & Başaran, U. (2017). Baklagil yem bitkisi tahıl karışımların ot kalitesi üzerinde tohum oranlarının etkisi. Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences, 31(3), 43-51. https://doi.org/10.15316/SJAFS.2017.33
• JMP, (2018). Statistical Discovery from SAS, USA.
• Kacar, B. (2005). Potasyumun bitkilerde işlevleri ve kalite üzerine etkileri. Tarımda Potasyumun Yeri ve Önemi Çalıştayı, 3-4 Ekim 2005, Eskişehir.
• Kacar, B. & Katkat, V. (2010). Bitki besleme. 5. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım Tic. Ltd. Şti, Kızılay-Ankara.
• Kidambi, S. P., Matches, A. G., & Griggs, T. C. (1989). Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca+Mg) ratio among 3 wheat grassess and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Management, 42, 316‐322.
• Koç, A., & Akdeniz, H. (2017). Preliminary investigations on the yield and some agricultural properties of sainfoin (Onobrychis sativa L.) species of breed in Gözlü and Altınova agricultural establishments. KSU Journal of Natural Science, 20(special issue), 6-12. https://doi.org/10.18016/ksudobil.348837
• Kutlu, H. R., Görgülü, M., & Baykal Çelik, L. (2005). Genel hayvan besleme. Çukurova Üniversitesi ZM-208 Ders Notu, Adana.
• Lambers, H., Cramer, M.D., Shane, M.W., Wouterlood, M., Poot, P. & Veneklass, E.J. (2003). Structure and functioning of cluster roots and plant responses to phosphate deficiency. Plant and Soil, 248, 9-19.
• Manga, İ., Acar, Z., & Ayan, İ. (2003). Baklagil yem bitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No:7, s.143, Samsun.
• Miller, D.A. & Reetz, H.F. (1995). Forage fertilization. "Ed. Barnes, R.F., Miller, D.A. & Nelson, C.J. Forages. Volume I: An Introduction to Grassland Agriculture. (Fifth Edition)." Lowa State University Press, p: 77-79, lowa, USA.
• Muller, L. D. (2023). Dietary Minerals for Dairy Cows on Pasture. https://extension.psu.edu/ dietary-minerals- for-dairy-cows-on-pasture, [Erişim tarihi: 09.11.2023].
• Özbek, H., Kaya, Z., Gök, M. & Kaptan, H. (2001). Toprak bilimi. 5. Baskı, ÇÜ Ziraat Fakültesi Genel Yayın No 73, Ders Kitapları Yayın No A–16, Adana.
• Ozkan, C.O., Atalay, A.I., Kurt, O. & Kamalak, A. (2016). Effect of species on macro and micro mineral composition of oak leaves with respect to sheep requirements. Livestock Research for Rural Development, 28(6), 2016.
• Özyazıcı, M.A. & Açıkbaş, S. (2020). Sorgum x sudanotu melezi ve sudanotu çeşitlerinde hasat zamanının makro besin maddeleri konsantrasyonlarına etkisi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 7(1), 47-58.
• Parlak Özaslan, A., Gökkuş, A., Samıkıran, E., & Şenol, M. Y. (2014). Investigation of morphological and agronomic characteristics of some wild sainfoin species. COMU Journal of Agriculture Faculty, 2(2), 111-117.
• Plaster, E.J. (1992). Soil science and management. 2nd Edition, Delmar Publishers Inc., Albany, New York, USA.
• Sayar, M. S., & Han, Y. (2023). The effect of seasonal variation on macromineral contents of sainfoin genotypes and assessments with biplot analysis. Progress in Nutrition, 25(1), 1-13. https://doi.org/10.23751/pn.v25i1.13776
• Sezen, Y. (1995). Gübreler ve gübreleme. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 303, Erzurum. Soya, H., Avcıoğlu, R., & Geren, H. (2004). Yem bitkileri. Hasat Yayıncılık, İstanbul, 131 s.
• Orak, A., Ateş, E., & Varol, F. (2004). Macar fiği (Vicia pannonica Crantz.)'nin farklı gelişme dönemlerindeki bazı morfolojik ve tarımsal özellikleri ile besin içeriği ilişkileri. Tarım Bilimleri Dergisi, 10(4), 410-415.
• Özköse, A. (2018). Effects of location x cultivars interaction on crude protein and mineral contents in sainfoin. Journal of International Environmental Application and Science, 13(1), 20-26.
• Tan, M., & Sancak, C. (2009). Korunga (Onobrychis viciifolia Scop.). Avcıoğlu, R., Hatipoğlu, R., & Karadağ, Y. (Ed.). Baklagil yem bitkileri Cilt II. Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, İzmir.
• Türk, M., & Çelik, N. (2005). Studies on effects of different row spacings and seeding rates on the seed yield of sainfoin (Onobrychis sativa L.). Journal of Aegean Agricultural Research Institute, 15(2), 43-57.
• Turk, M., Albayrak, S., Tuzun, C. G., & Yuksel, O. (2011). Effects of fertilisation and harvesting stages on forage yield and quality of sainfoin (Onobrychis sativa L.). Bulgarian Journal of Agricultural Science, 17(6), 789-794.
• Vuckovic, S., Stojanovic, I., Prodanovic, S., Cupina, B., Zivanovic, T., Vojin, S., & Jelacic, S. (2006). Nutritional properties of sainfoin (Onobrychis viciifolia Scop.) autochthonous populations in Serbia and B&H. Cereal Research Communications, 34, 829-832.