Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Teachers' Views on the Contribution of Storytelling Skill Acquisition to Impromptu Speaking Skill Development

Yıl 2021, , 33 - 47, 30.12.2021
https://doi.org/10.29228/ijlet.52745

Öz

The aim of this research is to determine the opinions of teachers about the contribution of storytelling skill acquisition to impromptu speaking skill development. Qualitative research method was used in the research. Data were collected with a semistructured interview form. The study group consists of 10 students studying at a public school in Afyonkarahisar in the 20202021 academic year and 5 teachers working in the same school. The application given to the students lasted 14 weeks. After the application, the teachers were informed about the education. The students did exemplary storytelling to the teachers. After the storytelling, the teachers practiced impromptu speaking with the students. After the studies were completed, the teachers answered the semi-structured questions. In the semi-structured questions, opinions were received from the teachers about whether the training given is beneficial, what kind of contributions it provides to the students' impromptu speaking skills and what permanence they provide in their impromptu speaking, what the difficulties encountered during the training may be, and other suggestions. Data analysis of the interview form was carried out using descriptive analysis technique. Categories were obtained from the answers given by the teachers and the categories were supported by the answers given by the teachers. According to the research findings, the teachers stated that the acquisition of storytelling skills given to the students contributed to the development of impromptu speaking skills and that the activities were beneficial. The research is important in terms of the effects of storytelling skill acquisition on the activities that support the development of impromptu speaking skills and the studies conducted in this field. It is recommended that teachers who want to use this study should be supported by different qualitative data as well as quantitative data and work with different student levels.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş., & Gündüz, O. (2004). Yazılı ve sözlü anlatım okuma-dinleme-konuşma-yazma. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Alsaç, F. (2018). Dede Korkut hikâyeleri’nde kültürel bellek bağlamında gelenekler. Journal of Turkish Language and Literature 4/1 , s.17-35.
  • Arslan, M. (2017). Ana dili olarak Türkçe ve temel dil becerilerinin gelişiminde karşılaşılan sorunlar. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (5/46) , s.63-77.
  • Baker, A., & Greene, E. (1977). Storytelling: art and technique. New York: NY R.R Bowker. Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 5/2 , s.368-388.
  • Balyemez, S. (2010). Bağdaşıklık ve Dede Korkut hikâyeleri’nde bağdaşıklık görünümleri. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 5/4 , s.133-173.
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. Ankara: Eğiten Kitap.
  • Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 7/1 , s.185-204.
  • Doruk, S. K. (2021). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. 07 20, 2021 tarihinde İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi: http://auzefkitap.istanbul.edu.tr/kitap/kok/sbayontemleri.pdf adresinden alındı Ergin, M. (2019). Dede Korkut kitabı. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut kitabı I - giriş - metin - faksimile. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım evi.
  • Gönül, S. (2019). Sınıf öğretmenlerinin hikâye anlatıcılığının derslerde kullanımına ilişkin görüşleri. Eğitimin Yeni Dinamikleri X. Ulusal Öğretmenim Sempozyumu Bildirileri, s.76-80. İstanbul: Öncü Eğitimciler Derneği.
  • Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. s.287-309.
  • Sağlık, Ş. (2014). Hikâye/anlatı/yorum. Ankara: Hece Yayınları.
  • Seidman, I. (2006). Interviewing as qualitative research: a guide for researchers in education and the social sciences. New York and London: Teachers College Press.
  • Suri, H. (2011). Purposeful sampling in qualitative research synthesis. Qualitative research journal 11/2 , s.63-75.
  • Torun, Y. (2011). Dede Korkut hikâyelerinde barınma ile ilgili sözler ve bu sözlerin birliktelik kullanımları üzerine. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/3 , s.1251-1263. Türkçe dersi öğretim programı. (2019). Ankara, Türkiye: Milli Eğitim Bakanlığı.

Hikâye Anlatma Becerisi Ediniminin Hazırlıksız Konuşma Becerisi Gelişimine Katkısına İlişkin Öğretmen Görüşleri

Yıl 2021, , 33 - 47, 30.12.2021
https://doi.org/10.29228/ijlet.52745

Öz

Bu araştırmanın amacı, hikâye anlatma becerisi edinimin hazırlıksız konuşma becerisi gelişimine katısına ilişkin öğretmen görüşlerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Çalışma grubunu 2020-2021 öğretim yılında Afyonkarahisar’da yer alan bir devlet okulunda öğrenim gören 10 öğrenci ve aynı okulda görev yapan 5 öğretmen oluşturmaktadır. Öğrencilere verilen uygulama 14 hafta sürmüştür. Uygulama sonrasında öğretmenlere eğitim hakkında bilgi verilmiştir. Öğrenciler, öğretmenlere örnek hikâye anlatımı yapmışlardır. Hikâye anlatımı sonrasında öğretmenler öğrencilerle hazırlıksız konuşma çalışmaları yapmıştır. Çalışmalar tamamlandıktan sonra öğretmenler yarı yapılandırılmış soruları cevaplamışlardır. Yarı yapılandırılmış sorularda öğretmenlerden verilen eğitimin yararlı olup olmadığı, öğrencilerin hazırlıksız konuşma becerisine ne tür katkılar sağladığı ve hazırlıksız konuşmalarında hangi kalıcılığı sağladığı, eğitim sırasında karşılaşılan güçlüklerin neler olabileceği ve bunlar dışında öneriler ile ilgili görüşler alınmıştır. Görüşme formunun veri analizi, betimsel analiz tekniği kullanılarak yapılmıştır. Öğretmenlerin verdiği cevaplardan temalar elde edilmiş ve temalar öğretmenlerin verdiği cevaplarla desteklenmiştir. Araştırma bulgularına göre öğretmenler öğrencilere verilen hikâye anlatma becerisi ediniminin hazırlıksız konuşma becerisi gelişimine katkı sağladığı ve etkinliklerin faydalı olduklarını belirtmiştir. Araştırma, hikâye anlatma becerisi ediniminin hazırlıksız konuşma becerisi gelişimini destekleyen etkinlikler ile bu alanda yapılan çalışmalara etkisi bakımından önemlidir. Bu çalışmayı kullanmak isteyen öğretmenlere farklı nitel veriler yanında nicel veriler ile desteklenerek yapılması, farklı öğrenci kademesi ile çalışılması önerilmektedir.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş., & Gündüz, O. (2004). Yazılı ve sözlü anlatım okuma-dinleme-konuşma-yazma. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Alsaç, F. (2018). Dede Korkut hikâyeleri’nde kültürel bellek bağlamında gelenekler. Journal of Turkish Language and Literature 4/1 , s.17-35.
  • Arslan, M. (2017). Ana dili olarak Türkçe ve temel dil becerilerinin gelişiminde karşılaşılan sorunlar. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (5/46) , s.63-77.
  • Baker, A., & Greene, E. (1977). Storytelling: art and technique. New York: NY R.R Bowker. Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 5/2 , s.368-388.
  • Balyemez, S. (2010). Bağdaşıklık ve Dede Korkut hikâyeleri’nde bağdaşıklık görünümleri. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 5/4 , s.133-173.
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. Ankara: Eğiten Kitap.
  • Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 7/1 , s.185-204.
  • Doruk, S. K. (2021). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. 07 20, 2021 tarihinde İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi: http://auzefkitap.istanbul.edu.tr/kitap/kok/sbayontemleri.pdf adresinden alındı Ergin, M. (2019). Dede Korkut kitabı. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut kitabı I - giriş - metin - faksimile. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım evi.
  • Gönül, S. (2019). Sınıf öğretmenlerinin hikâye anlatıcılığının derslerde kullanımına ilişkin görüşleri. Eğitimin Yeni Dinamikleri X. Ulusal Öğretmenim Sempozyumu Bildirileri, s.76-80. İstanbul: Öncü Eğitimciler Derneği.
  • Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğitimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. s.287-309.
  • Sağlık, Ş. (2014). Hikâye/anlatı/yorum. Ankara: Hece Yayınları.
  • Seidman, I. (2006). Interviewing as qualitative research: a guide for researchers in education and the social sciences. New York and London: Teachers College Press.
  • Suri, H. (2011). Purposeful sampling in qualitative research synthesis. Qualitative research journal 11/2 , s.63-75.
  • Torun, Y. (2011). Dede Korkut hikâyelerinde barınma ile ilgili sözler ve bu sözlerin birliktelik kullanımları üzerine. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/3 , s.1251-1263. Türkçe dersi öğretim programı. (2019). Ankara, Türkiye: Milli Eğitim Bakanlığı.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkçe Eğitimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Filiz Doğan Bu kişi benim 0000-0001-6045-0415

Selcen Çifci 0000-0003-2563-5574

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Doğan, F., & Çifci, S. (2021). Hikâye Anlatma Becerisi Ediniminin Hazırlıksız Konuşma Becerisi Gelişimine Katkısına İlişkin Öğretmen Görüşleri. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 9(4), 33-47. https://doi.org/10.29228/ijlet.52745