Investigation of Turkish Teachers' Opinions on Grammar Teaching with Sense Method

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 4, 145 - 164, 30.12.2017

Bilge Bağcı Ayrancı

Öz

Grammar teaching programs and academic field, an increasingly common method of teaching approach of the oblivion, detect actual reflection of the necessity to put into this work. Turkish teachers’ classroom experiences grammar teaching method of benefits and limitations of the rights sense as concrete feedback. This study’s as a model approach to semi-structured qualitative research interview method is used. As this has been achieved in the field studies and general comment that made on behalf of a current summer field order as a result of the research and most of the teachers teaching the language information should be pointed out the importance of the use of the material applied focused, be associated with other language skills as mentioned the necessity, in the integrity of the text of a grammar-sentence advocated boosting the importance given to the language information, texts in terms of grammar gains functionally, it can be said that it finds. Sense method to return the number of teachers who participate with teachers participating in almost equal to the emergence of thought provoking. For years, the teachers in continuing the application intuitive grammar teaching in this way is remarkable. Exam-oriented education system and language information in the program, has found most participants is insufficient. Method and techniques if they want to see in the program are also almost an equal number of participant feedback.

Anahtar Kelimeler

Turkish Education, Grammar Teaching, Sense Method

Sezdirme Yöntemi ile Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Türkçe Öğretmenlerinin Görüşlerinin İncelenmesi

Öz

Dil bilgisi öğretimindeki programlarda ve akademik alanda giderek yaygınlaşan sezdirme yöntemiyle öğretim yaklaşımının alandaki güncel yansımalarının ortaya konulması gerekliliği bu çalışmayı oluşturur. Türkçe öğretmenlerinin sınıf içerisindeki tecrübeleri dil bilgisi öğretiminde sezdirme yönteminin yararları ve sınırlılıkları hakkında somut geri dönütlerdir. Araştırmanın modeli olarak nitel araştırma yaklaşımıyla yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi kullanılır. Alandaki ulaşılan çalışmalara ve genel olarak alan yazına güncel bir yorum getirebilmek adına yapılan bu araştırma sonucunda alandaki öğretmenlerin çoğunun dil bilgisinin uygulamalı öğretilmesi gerektiğini belirttiği, materyal kullanımının önemi üzerinde durduğu, diğer dil becerileri ile ilişkilendirilmesi gerekliliğine değindiği, metin-cümle bütünlüğünde bir dil bilgisi öğretimini savunduğu, dil bilgisine verilen önemin arttırılmasını beklediği, metinleri dil bilgisi kazanımları yönünden işlevsel bulduğu söylenebilir. Sezdirme yöntemine katılan öğretmen ile katılmayan öğretmen sayısının neredeyse eşit çıkması düşündürücüdür. Uygulamanın içerisinde olan öğretmenlerin yıllardır süregelen sezgisel dil bilgisi öğretimine bu şekilde görüş bildirmesi dikkate değerdir. Sınav odaklı eğitim sistemini ve dil bilgisinin programdaki yerini de çoğu katılımcı yetersiz bulmuştur. Yöntem ve teknikleri programda görmek isteyip istemedikleri konusuna da hemen hemen eşit sayıda katılımcı görüş bildirmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe Eğitimi, Dil Bilgisi Öğretimi, Sezdirme Yöntemi

Kaynakça

• Akkaya, A. (2011). Karikatürlerle Dil Bilgisi Öğretimi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Aydın, Ö. (1999). Orta Okullarda Dil bilgisi Öğretimi Üzerine Öğretmen Görüşleri, Dil Dergisi, sayı 81, 23-29.
• Aytaş, G. ve M. Akif Çeçen (2010). Ana Dili Eğitiminde Dil Bilgisi Öğretiminin Yeri Ve Önemi, TÜBAR, XXVII, Bahar, 77-88.
• Bayburtlu, Y. S. (2015). 2015 Türkçe Dersi Öğretim Programı ve 2006 Türkçe Dersi Öğretim Programının Değerlendirilmesi, Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 10/15, Fall 2015, p. 137-158.
• Demir C. ve Mehmet Yapıcı (2007). Anadili Olarak Türkçenin Öğretimi ve Sorunları, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: IX, Sayı: 2, 177-192.
• Demir, C. (2009). Türkçede Dil Bilgisi Öğretiminin Sorunları. Türkçenin Eğitimi ve Öğretimi Üzerine Konuşmalar. Ankara: TDK Yayınları, 59-68.
• Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi, MEB Yayınları, İstanbul
• Demirel, Ö. (2003). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Derman, S. (2008) Dil Bilgisi Öğretiminde Metinlerin Seçimi Üzerine Bir Araştırma (7. Sınıf), Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Erk, Y. M. (2003), Metin Bilimi ve Dil Bilimi Çalışmalarının Dil Bilgisine Yaklaşımları Üzerine Bir Araştırma, (Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Eskişehir.
• Göğüş, B. (1983). Anadili Eğitim Programlarının Niteliği. Türk Dili Aylık Dil ve Yazın Dergisi (Dil Öğretim Özel Sayısı), XLVII (379-380), 40-48.