The Nature of Leadership: Does Strong Leadership Exist?

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 2, 89 - 105, 31.08.2025

Emre Nalçacıgil

https://doi.org/10.52848/ijls.1724644

Öz

This study critically examines the nature of leadership and the widely debated concept of "strong leadership." While leadership plays a vital role in guiding individuals, groups, or organizations, the notion of strong leadership remains contested. Traditionally, a strong leader is characterized by effective decision-making, vision-setting, and the ability to motivate others. However, the study emphasizes that there is no universally valid definition of strong leadership, as it develops in response to various contextual factors. Leadership styles differ significantly across cultural, social, and organizational contexts, indicating that leadership is not a fixed model but a dynamic and evolving process. The study argues that strong leadership should not be based solely on authority but must be supported by fundamental human qualities such as effective communication, empathy, adaptability, and trust-building. Furthermore, it is suggested that leaders should adopt democratic approaches, involve their teams in decision-making processes, and invest continuously in their personal development. Such an approach enhances their capacity to manage diverse situations and ensures more sustainable leadership performance. strong leadership is portrayed not merely as a result of innate traits but as a set of competencies that can be developed through experience and learning. The study recommends that leaders adopt a people-oriented and context-aware approach rather than focusing solely on projecting strength.

Anahtar Kelimeler

Strong Leadership , Leadership Problem , Administration , Strong Management.

LİDERLİĞİN DOĞASI: GÜÇLÜ LİDERLİK VAR MIDIR?

Öz

Bu çalışma, liderliğin doğasını ve "güçlü liderlik" anlayışını eleştirel bir perspektifle incelemektedir. Liderlik, bireylerin, grupların veya kuruluşların yönlendirilmesinde önemli bir rol üstlenmekle birlikte, güçlü liderlik kavramı zaman zaman tartışmalı bir niteliğe sahiptir. Geleneksel yaklaşımlarda güçlü lider; etkili karar alma, vizyon oluşturma ve insanları motive etme gibi özelliklerle tanımlansa da bu tanımın evrensel bir geçerliliği bulunmadığı vurgulanmaktadır. Liderlik tarzlarının kültürel, sosyal ve kurumsal bağlama göre farklılık gösterdiği; bu nedenle liderliğin sabit bir formdan ziyade dinamik bir süreç olduğu belirtilmektedir. Güçlü liderliğin yalnızca otoriteye dayalı bir anlayışla sınırlı kalmaması, etkili iletişim, empati, esneklik ve güven inşası gibi insani değerlerle desteklenmesi gerektiği ifade edilmektedir. Ayrıca liderlerin, demokratik yaklaşımlar benimseyerek çalışanlarını sürece aktif biçimde dahil etmeleri ve sürekli kişisel gelişimlerine yatırım yapmaları gerektiği savunulmaktadır. Bu yaklaşım, liderlerin değişen koşullara daha uyumlu yanıt vermelerine ve sürdürülebilir bir liderlik performansı sergilemelerine olanak tanır. Sonuç olarak, güçlü liderlik; doğuştan gelen yeteneklerin ötesinde, deneyim ve öğrenmeyle geliştirilebilecek bir dizi yetkinliği içermekte, liderlerin insan odaklı, çevresel koşulları dikkate alan bir anlayışla hareket etmeleri gerektiği vurgulanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Güçlü Liderlik , Liderlik Sorunsalı , Yönetim , Güçlü Yönetim.

Kaynakça

• Acemoğlu, D., & Robinson, J. A. (2013). Why nations fail, Profile Books.
• Ahrne, G., & Brunsson, N. (2011). Organization outside organizations: The significance of partial organization. Organization, 18(1), 83-104.
• Aij, K. H., & Rapsaniotis, S. (2017). Leadership requirements for Lean versus servant leadership in health care: a systematic review of the literature. Journal of Healthcare Leadership, 1-14.
• Alga, E. (2016). Örgütlerde yöneticilerin liderlik tarzlarının algılanması ve tükenmişlik sendromu ilişkisi. [Yayımlanmış Doktora Tezi]. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Alvesson, M. (2019). Waiting for godot: Eight major problems in the odd field of leadership studies. Leadership, 15(1), ss. 27–43.
• Alvesson, M. & Spicer, A. (2012). A stupidity-based theory of organizations. Journal of Management Studies, 49(7), ss. 1194–1220.
• Alvesson, M., Blom, M., & Sveningsson, S. (2017). Reflexive leadership. Organizing in an imperfect world. London: Sage Yayınları.
• Anderson, M. H., & Sun, P. Y. (2017). Reviewing leadership styles: Overlaps and the need for a new ‘full‐range’ theory. International Journal of Management Reviews, 19(1), 76-96.
• Aristoteles. (2012). Nikomakhos'a etik. Bilgesu Yayınları.
• Bass, B., & Steidlmeier, P. (1999). Ethics, character, and authentic transformational behavior. The Leadership Quarterly, 10(2), ss. 181–217.
• Baş, G., & Beyhan, Ö. (2012). Türkiye'de değerler eğitimi konusunda yapılmış lisansüstü tezlerin farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 10(24), ss. 55-77.
• Başar, U., Sığrı, Ü., & Basım, N. (2016). İş yerinde karanlık liderlik. İş ve İnsan Dergisi, 3(2), ss. 65-76.
• Blanchard, K., Fowler, S., & Hawkins, L. (2022). Kişisel liderlik ve bir dakika yöneticisi. Sola Unitas YayınEvi.
• Bostrom, N. (2006). The leader of the future: New visions, strategies and practices for the next era. 131-139. San Francisco: Jossey-Bass Yayınevi.
• Bowlby, J. (2015). Kaybetme. Pinhan Yayıncılık.
• Bryman, A., & Lilley, S. (2009). Leadership researchers on leadership in higher education. Leadership, 5(3), ss. 331–346.
• Chamorro, T. (2019) Kötü patronlar nasıl hala zirveye çıkabiliyorlar? Harvard Business Review Press. 3/19. Çeviri: Berkin Şahin
• Chen, X., & Yang, B. (2023). A review of paradoxical leadership research. Journal of Human Resource and Sustainability Studies, 11(4), 871-886.
• Ciulla, J. B. (2011). Handmaiden and queen: What philosophers find in the question: “what is a leader?” Leadership studies. The dialogue of disciplines. 54-65. Edward Elgar Yayınları.
• Cleary, T. (1993). Zen dersleri – Liderlik sanatı. Anahtar Kitap. Durgut, A. İ., & Yumuk Günay, G. (2020). Etik liderlik, işe adanmışlık ve yönetsel yaratıcılık arasındaki ilişki: yapı malzemeleri sektöründe bir uygulama. Journal of Organizational Behavior Review, 2(2), 149-171.
• Eşkinat, R. (2016). Sosyal sermayenin sürdürülebilir kalkınmaya etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 15(4).
• Firdaus, M. (2020). A brief survey of Meiji slogan (Fukoku Kyohei) and its influence on the modernization of Japan in the 19th century. Asian Journal of Research in Education and Social Sciences, 2(3), 1-12.
• Freud, S. (2019). Ego ve ID. Oda Yayınları.
• Gilovich, T. (1993). How we know what ısn't so. New York: Free Press
• Gronn, P. (2003). Leadership: who needs it?. School Leadership & Management, 23(3), 267-291.
• Hardman, D. (2009). Judgment and decision making: Psychological perspectives. New Jersey: Wiley-Blackwell.
• Hogan, R. (2009). Kişilik ve kurumların kaderi. Remzi Kitabevi.
• Hogan, R., & Kaiser, R. (2005). What we know about leadership. Review of General Psychology, 9(2), ss. 169–180.
• Hoşol, R. (2023). Şefkatli liderlik: Güçlü bir lider olmanın sıra dışı yolu. LinkedIn. https://www.linkedin.com/pulse/şefkatli-liderlik-güçlü-bir-lider-olmanın-sıra-dışı-yolu-rinet-hoşol-cy7af/
• Israel, G. D., & Beaulieu, L. J. (2019). Community leadership. American Rural Communities, 181-202.
• Işık, S. (2017). J. J. Rousseau ve egemenlik anlayışı üzerine. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8(2), 79-98.
• Işık, Ş. (2020). Karakter güçleri ve erdemler. Ankara Pegem Akademi.
• Kahneman, D. (2017). Hızlı ve yavaş düşünme. Varlık Yayınları.
• Kerse, G., Maden, Ş., & Tartan Selçuk, E. (2021). Yeşil dönüştürücü liderlik, yeşil içsel motivasyon ve çalışanın yeşil davranışı: Ölçek uyarlama ve ilişki tespiti. İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(2), ss. 1574-1591. Kets de Vries, M., & Balazs, K. (2011). The shadow side of leadership. The SAGE handbook of leadership, 380–392. SAGE.
• Kırmaz, B. (2010). Bilgi çağı lideri. Ankara Barosu Dergisi, 3, 207-222.
• Kösesoy Tan, E. (2024). Kamu hizmetlerinin çocuk haklarına duyarlı bütçelenmesi. Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu Akademik Dergisi, 7(12), 133-158.
• Küçükay, A. (2018). Karar vermenin psikolojisi. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi (35), 607-640.
• Larsson, J., & Vinberg, S. (2010). Leadership behaviour in successful organisations: Universal or situation-dependent?. Total Quality Management, 21(3), 317-334.
• Machiavelli, N. (2008). Prens. Can Yayınları. Meindl, J. R., Ehrlich, S. B., & Dukerich, J. M. (1985). The romance of leadership. Administrative Science Quarterly, 30(1), 78–102.
• Müller, G. F., Georgianna, S., Schermelleh-Engel, K., Roth, A. C., Schreiber, W. A., Sauerland, M., Muessigmann, M. J., & Jilg, F. (2013). Super-leadership and work enjoyment: Direct and moderated influences. Psychological Reports: Employment Psychology & Marketing, 113(3), 804–821. https://doi.org/10.2466/01.14.PR0.113x32z0
• Nakajima, Ş. (2023). Memento mori. Şafak Nakajima. https://safaknakajima.com/memento-mori/ more_vert
• Bonaparte, N. (2018). Sezar'ın savaşlarının günlükleri (A. Barzani, Çev.). Bağımsız yayın. (Orijinal eserin yazım tarihi 1815-1821)
• Özdemir O., Güzel Özdemir P., Kadak M. T., & Nasıroğlu S. (2012). Kişilik gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 566-589.
• Özkan, M. (2016). Examining leadership articles: Which characteristics and how leadership comprises? Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2), 615-639.
• Petersen, M. B., & Laustsen, L. (2020). Dominant leaders and the political psychology of followership. Current Opinion in Psychology, 33, 136-141.
• Peterson, C., & Seligman, M. E. P. (2004). Character strengths and virtues. A handbook and classification. Oxford University Press.
• Platon. (2007). Devlet. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Podolny, J. M., Khurana, R., & Hill-Popper, M. (2004). Revisiting the meaning of leadership. Research in Organizational Behavior, 26, 1-36.
• Reşitoğlu, F., Toprak Altun, B., Azbay, A., & Reşitoğlu, S. (2023). Liderlik kavramına ve liderlik kuramlarına genel bir bakış. International Academic Social Resources Journal, 8(46), 2139-2145.
• Rousseau, J. J. (2006). Toplum sözleşmesi. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Schacter, D. L. (1999). The seven sins of memory: Insights from psychology and cognitive neuroscience. American Psychologist, 54(3), 182–203.
• Seneca. (2019). Mutlu yaşam ve yaşamın kısalığı üzerine. Türkiye İş bankası Kültür Yayınları.
• Song, Z., & Ma, Y. (2021). An Asian-centric view of cross-culture leadership research. On the Emergence and Understanding of Asian Global Leadership, 3.
• Soyhan., N., & Soyhan., N. (2019). Liderlik kavramının mükemmellik modeline göre incelenmesi: karabük devlet hastanesi örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(4), 3323-3336.
• Steinbeck, J. (1995). The Log from the Sea of Cortez. Londra Penguen Kitapları.
• Sutherland, S. (2015). İrrasyonel. Domingo Yayınevi.
• Sünbül, E. (2017). Yöneticilerin kişilik özelliklerinin liderlik davranışlarına etkisi üzerine ampirik bir araştırma. [Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi]. Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Şensoy, Ü. (2020). Güçlü liderlik. Optimist Yayınları.
• Taş M. A., & Alparslan A. M. (2020). Postmodern zamanın beklentisi: Bilge liderlik. MAKÜ Bucak İşletme Fakültesi Dergisi, 3(1),131-149.
• Tekin, B. (2018). Bilişsel önyargı ve hevristik bağlamında finansın insani boyutu olarak davranışsal finans: bir literatür incelemesi ve derleme çalışması. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, 1(2), 131-156.
• Tsoukas, H., & Chia, R. (2002). On organizational becoming: rethinking organizational change. Organization Science, 13(5), 567-582.
• Uğurluoğlu, Ö., & Çelik, Y. (2009). Örgütlerde stratejik liderlik ve özellikleri. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 12(2), 121-156.
• Underdal, A. (1994). Leadership theory. International Multilateral Negotiation – Approaches to the Management of Complexity, 178-197.
• Uysal, H. T., Aksay, C., & Yılmaz, F. (2020). Liderlik tarzları: Çağdaş yönetim yaklaşımıyla insan sanatında ustalaşma. Ankara Nobel YayınEvi. Üreten, H. (2022). Caesar üzerine: Bithynia kraliçesi mi yoksa her daim caesar mı?. History Studies, 14(1), 183- 204.
• Winnicott, D. W. (2017). Psikanaliz oyun ve gerçeklik. Metis Yayınları.
• World Economic Forum Dünya Ekonomik Formu. (2016). The future of jobs, employment, skills and workforce strategy for the fourth ındustrial revolution. Davos: World Economic Form 2016. https://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs.pdf E.T: 9.4 2025.
• Yalçınkaya, M. (2002). Çağdaş okulda etkili liderlik. Ege Eğitim Dergisi, 1(2).
• Yeşil, A. (2016). Liderlik ve motivasyon teorilerine yönelik kavramsal bir inceleme. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(3), 158-180.
• Yogi, M. M. (2003). Bhagavad-Gita üzerine: Yeni bir çeviri ve yorum. Sistem yayıncılık.
• Yoran, H. (2022). Virtue politics and its limits: A review essay. The Historian, 84(1), 49-68.
• Yukl, G. (2018). Organizasyonlarda liderlik. Nobel Yayın.