Çalışanların İşveren Marka Algılarının Örgütsel Bağlılıkları Üzerindeki Etkisi

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 11, 23 - 40, 25.02.2022

Onur Saylan , Umut Eroğlu

https://doi.org/10.29064/ijma.1016271

Öz

İşveren markası, işletmeyi mevcut ve potansiyel çalışanlar için onlara sunduğu değerler açısından diğer kuruluşlardan farklılaştırarak, çalışılmak için arzulanan yer haline getiren bir olgudur. Bu çalışmada işveren markasının insan kaynakları yönetimi literatüründeki yeri ve uygulamadaki gelişimi ışığında araştırmacılar tarafından geliştirilen, çalışanların işveren marka algısını ölçümlemeye yönelen bir ölçek kullanılmıştır. Araştırmaya hizmet ve imalat sektörlerinde çalışan 456 kişi katılmış olup elde edilen veriler sonucunda yapılan faktör analizinde işveren marka algısının sosyal ilişkiler, kurumsal imaj, ücret ve yan haklar, kurum kültürü ile yönetim boyutlarından oluştuğu tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda işveren marka algısının örgütsel bağlılık ve alt boyutları üzerinde, ücret ve yan haklar boyutunun duygusal ve normatif bağlılık üzerinde, kurum kültürü boyutunun duygusal ve devam bağlılığı üzerinde, kurumsal imaj boyutunun ise normatif bağlılık üzerinde olumlu yönde bir etkiye sahip olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

İşveren Markası, Örgütsel Bağlılık, Hizmet sektörü, İmalat Sektörü, Çalışan Algısı.

The Effect of Employees' Employer Brand Perception on Organizational Commitment

Öz

Employer branding is a phenomenon that differentiates the business from other organizations in terms of the values it offers to existing and potential employees and makes it a desirable place to work. In this study, a scale developed by the researchers to measure the employer brand perception of the employees was used. 456 employees from the service and manufacturing sectors participated in the research, and as a result of the data obtained, it was determined that the sub-dimensions of employer brand perception were socialization, corporate image, wages and benefits, corporate culture and management. As a result of the research, it has been seen that employer brand perception has a positive effect on organizational commitment and its sub-dimensions, wages and benefits has a positive effect on emotional and normative commitment, corporate culture has a positive effect on emotional and continuance commitment, and corporate image has a positive effect on normative commitment.

Anahtar Kelimeler

Employer Brand, Organizational Commitment, Service Sector, Manufacturing Sector, Employee Perception.

Kaynakça

• Albayrak, E., Esmanur, K. O. Ç., Oğuztürk, S., Kesgin, N., & Derdiyok, N. (2019). Hizmet sektöründe işveren markası algısı ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Ekonomi İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi, 1(3), 280-293.
• Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1993). Organizational Commitment: Evidence of Career Stage Effects?. Journal of Business Research 26, 49-61.
• Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1996). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: An examination of construct validity. Journal of Vocational Behavior, 49(3), 252-276.
• Alpar, R. (2013). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel yöntemler, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yildirim, E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Angle, H. L., & Perry, J. L. (1981). An empirical assessment of organizational commitment and organizational effectiveness. Administrative Science Quarterly, 26(1), 1-14.
• Arasanmi, C. N., & Krishna, A. (2019). Employer branding: perceived organisational support and employee retention–the mediating role of organisational commitment. Industrial and Commercial Training, 51(3), 174-183.
• Ashwini, J., Varma A. J. & Kulkarni, S. (2017). Employer branding: A new strategic dimension of Indian corporations. International Journal of Innovative Research in Science. Engineering and Technology, 6(1), 616-620.
• Aslam, S., Mason, C., Zakria, A., & Farid, M. (2016). Gender perceptions: Employer branding through attractiveness, job characteristics and organizational attributes. American Journal of Trade and Policy, 3(2), 47-52.
• Ayaz, A. (2017). Gizli Formülleriyle İşveren Markası. İstanbul: Realta Danışmanlık.
• Bali, M., & Dixit, S. (2016). Employer brand building for effective talent management. International Journal of Applied Sciences and Management, 2(1), 183-191.
• Barney, J. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17(1), 99-120.
• Baş, T. (2011). İşveren Markası: Yüksek Nitelikli Çalışanları Çekmenin ve Elde Tutmanın Anahtarı, İstanbul: Optimist Yayım ve Dağıtım.
• Bayrak, M. E. (2016). İşveren markasına yönelik uygulamaların örgütsel bağlılık üzerine etkisi ve medikal sektöründe bir uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Bellou, V., Chaniotakis, I., Kehagias, I. & Rigopoulou, I. (2015). Employer brand of choice: An employee perspective. Journal of Business Economics and Management, 16(6), 1201-1215.
• Bhasin, J., Mushtaq, S., & Gupta, S. (2019). Engaging employees through employer brand: An empirical evidence. Management and Labour Studies, 44(4), 417-432.
• Botella-Carrubi, D., Gil-Gomez, H., Oltra-Badenes, R., & Jabaloyes-Vivas, J. M. (2020). Employer branding factors as promoters of the dimensions of employee organizational commitment. Economic Research-Ekonomska Istraživanja, 34, 1836-1849.
• Carmeli, A., & Tishler, A., (2005). Perceived organizational reputation and organizational performance: An empirical investigation of industrial enterprises. Corporate Reputation Review, 8(1), 13-30.
• Chen, Z. X., Tsui, A. S., & Farh, J. L. (2002). Loyalty to supervisor vs. organizational commitment: Relationships to employee performance in China. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 75(3), 339-356.
• Chiu, J. S. K., Chen, W. C., Lu, F. C., & Lee, S. J. (2006). The linkage of job performance to goal setting, team building and organizational commitment in the high-tech industry in taiwan. The Journal of Human Resource and Adult Learning, 130-144.
• Combs, J. G., & Ketchen, Jr, D. J. (1999). Explaining interfirm cooperation and performance: toward a reconciliation of predictions from the resource‐based view and organizational economics. Strategic Management Journal, 20(9), 867-888.
• Connelly, B. L., Certo, S. T., Ireland, R. D., & Reutzel, C. R. (2011). Signaling theory: A review and assessment. Journal of Management, 37(1), 39-67.
• Dawn, S. K., & Biswas, S. (2010). Employer branding: A new strategic dimension of Indian corporations. Asian Journal of Management Research. 6(1), 21-33.
• Doğru, G., & Yeygel Çakır, S. (2015). İşveren markası yönetim sürecinde strateji ve uygulamaların incelenmesi: Türkiye'deki şirketlerin insan kaynakları yöneticilerine yönelik bir araştırma. Journal of International Social Research, 8(40), 674-689.
• Durna, U., & Eren, V. (2011). Üç bağlılık unsuru ekseninde örgütsel bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
• Edwards, M. R. (2010). An integrative review of employer branding and OB theory. Personnel Review, 39(1), 5-23.
• Efe, U., Karavelioğlu, C., & Ergun Özler, N. D. (2020). İşveren markasının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Dumlupinar University Journal of Social Science/Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (64), 143-161.
• Ehrhart, K. H., & Ziegert, J. C. (2005). Why are individuals attracted to organizations?. Journal of Management, 31(6), 901-919.
• Erdheim, J., Wang, M., & Zickar, M. J. (2006). Linking the Big Five personality constructs to organizational commitment. Personality and Individual Differences, 41(5), 959-970.
• Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K., & Sanisoğlu, S. Y. (2013). Confirmatory Factor Analysis and Fit Indices: Review. Turkiye Klinikleri J Med Sci, 33(1), 210-23.
• Figurska, I., & Matuska, E. (2013). Employer branding as a human resources management strategy. Human Resources Management & Ergonomics, 7(2), 35-51.
• Foss, N. J., Pedersen, T., Reinholt Fosgaard, M., & Stea, D. (2015). Why complementary HRM practices impact performance: The case of rewards, job design, and work climate in a knowledge‐sharing context. Human Resource Management, 54(6), 955-976.
• Gaddam, S. (2008). Modeling Employer Branding Communication: The Softer Aspect of HR Marketing Management. ICFAI Journal of Soft Skills, 2(1), 45-55.
• González, T. F., & Guillen, M. (2008). Organizational commitment: A proposal for a wider ethical conceptualization of ‘normative commitment’. Journal of Business Ethics, 78(3), 401-414.
• Güngördü, A., Ekmekçioğlu, E. B., & Şimsek, T. (2014). An empirical study on employer branding in the context of internal marketing. Journal of Management Marketing and Logistics, 1(1), 1-15.
• Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6(1), 1-55.
• Jaros, S. J. (1997). An assessment of Meyer and Allen's (1991) three-component model of organizational commitment and turnover intentions. Journal of Vocational Behavior, 51(3), 319-337.
• Jo, S. J., & Joo, B. K. (2011). Knowledge sharing: The influences of learning organization culture, organizational commitment, and organizational citizenship behaviors. Journal of Leadership & Organizational Studies, 18(3), 353-364.
• Joo, B. K., & Mclean, G. N. (2006). Best employer studies: A conceptual model from a literature review and a case study. Human Resource Development Review, 5(2), 228-257.
• Kuruüzüm, A., Irmak, S., & Çetin, E. İ. (2010). İşe bağlılığı etkileyen faktörler: İmalat ve hizmet sektörlerinde karşılaştırmalı bir analiz. Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 53, 183-198.
• Kutluata Aksu, K., Kenek, G., & Sökmen, A. (2020). İşveren markasının örgütsel bağlılığa etkisinde iş tatminin aracılık rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(4), 4085-4096.
• Lawler III, E. E., Kuleck Jr, W. J., Rhode, J. G., & Sorensen, J. E. (1975). Job choice and post decision dissonance. Organizational Behavior and Human Performance, 13(1), 133-145.
• Leiter, M. P., & Maslach, C. (1988). The impact of interpersonal environment on burnout and organizational commitment. Journal of Organizational Behavior, 9(4), 297-308.
• Lok, P., & Crawford, J. (2001). Antecedents of organizational commitment and the mediating role of job satisfaction. Journal of Managerial Psychology, 16(8), 594-613.
• Meyer, J. P., & Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
• Mowday, R. T., Steers, R. M., & Porter, L. W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behavior, 14(2), 224-247.
• Mölk, A., & Auer, M. (2018). Designing brands and managing organizational politics: A qualitative case study of employer brand creation. European Management Journal, 36(4), 485-496.
• Narcıkara, E., Gürol, Y., & Üzmez, A. (2016). İşveren markası oluşturma: Katılım bankası örneği. International Journal of Research in Business and Social Science, 5(2), 45-58.
• Özutku, H. (2008). Örgüte duygusal, devamlılık ve normatif bağlılık ile iş performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 37(2), 79-97.
• Podsakoff, P. M., MacKenzie, S. B., Lee, J. Y., & Podsakoff, N. P. (2003). Common method biases in behavioral research: a critical review of the literature and recommended remedies. Journal of Applied Psychology, 88(5), 879-903.
• Priyadarshi, P. (2011). Employer brand image as predictor of employee satisfaction, affective commitment & turnover. Indian Journal of Industrial Relations, 510-522.
• Robertson, A., & Khatibi, A. (2013). The influence of employer branding on productivity-related outcomes of an organization. IUP Journal of Brand Management, 10(3), 17-32.
• Saylan, O. & Eroğlu, U. (2021). Tersane işletmelerinde mevcut ve potansiyel çalışanların işveren marka algısı. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 19(1), 219-236.
• Staniec, I., & Kalińska-Kula, M. (2021). Internal employer brandıng as a way to improve employee engagement. Management, 19(3), 33-45.
• Tanwar, K., & Prasad, A. (2016). The effect of employer brand dimensions on job satisfaction: gender as a moderator. Management Decision, 54(4), 854-886.
• Temoçin, N., Durmaz, İ. B. V., & Eyel, C. Ş. (2021). İşveren markası algısının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: Özel bir havayolu şirketinde bir uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 22(1), 39-55.
• Timur, A., & Kartaltepe Behram, N. (2021). İşveren markası ve örgütsel bağlılık ilişkisinde örgütsel özdeşleşmenin aracı rolü: Sosyal kimlik kuramı bağlamında bir araştırma. Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(1), 135-150.
• Van Den Hooff, B., & De Ridder, J. A. (2004). Knowledge sharing in context: the influence of organizational commitment, communication climate and CMC use on knowledge sharing. Journal Of Knowledge Management, 8(6), 117-130.
• Widyana, S. F., Yuniarsih, T., & Ahman, E. (2021, September). Employer branding strategy to increase employee engagement. In 5th Global Conference on Business, Management and Entrepreneurship (GCBME 2020) (614-617). Atlantis Press.
• Wiener, Y. (1982). Commitment in organizations: A normative view. Academy of Management Review, 7(3), 418-428.
• Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, 74-85.
• Yıldız, S. B., & Bostancıoğlu, Ş. B. (2020). İşveren markası ve işveren markasının duygusal bağlılık üzerindeki etkisi: konaklama işletmelerinde bir uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 12(4), 4205-4219.
• Yüksel, Öznur (2000.) İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara: Gazi Kitabevi.