CHANGES IN THE APPROACH TO ENVIRONMENTAL ACTIVITIES: ADMINISTRATIVE CO-OPERATION WITH THE NON-GOVERNMENTAL ORGANISATIONS

Yıl 2013, , 333 - 345, 01.05.2013

Fatih Kırışık

https://doi.org/10.11122/ijmeb.2013.9.19.477

Öz

World countries have entered a rapid development process with the industrial revolution. This development has led scarce and non-renewable resources in the world to be damaged.Development while preserving the environment as a result of the contribution of civil society organizations in the realization of the inquiry should be determined. Executive agencies, non-governmental organizations on environmental issues environmental approaches towards work has changed. Initially, the activities of non-governmental organizations defensive position in the face of the administration, the time has begun to take into account non-governmental organizations. However, this was changed to take into account the attitude is no longer in the case of Turkey, a certain level of environmental non-governmental organizations to co-operate with the administration have traversed the stage

Anahtar Kelimeler

Environment, Administration, NGO, Sustainable Development

ÇEVRE ALANINDAKİ FAALİYETLERDE YAKLAŞIM DEĞİŞİMİ: İDARE İLE SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ ORTAK ÇALIŞMASI

Öz

Dünya ülkeleri sanayi devrimi ile birlikte hızlı bir kalkınma sürecine girmiştir. Bu kalkınma dünya üzerindeki kıt ve yenilenemez kaynakların zarar görmesine neden olmuştur. Kaynakların zarar görmesi kalkınma şeklinin de sorgulanmasına yol açmıştır. Sivil toplum kuruluşlarının katkısıyla yapılan sorgulama sonucunda kalkınmanın çevreyi koruyarak gerçekleşmesi gerektiği belirlenmiştir. Çevre konusunda sivil toplum kuruluşlarının çalışmaları karşısında idari kuruluşların çevre konusundaki yaklaşımları da değişime uğramıştır. Önceleri sivil toplum kuruluşları karşısında faaliyetlerini savunma pozisyonunda olan idare, zamanla sivil toplum kuruluşlarını da dikkate almaya başlamıştır. Ancak bu dikkate alma tavrının da değişime uğradığı artık Türkiye örneğinde belirli düzeyde idare ile sivil toplum kuruluşlarının çevre konusunda işbirliği yapma aşamasına geçtiği ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler

Çevre, İdare, Sivil Toplum Kuruluşu, Sürdürülebilir Kalkınma

Kaynakça

• Aydın, Z. (1996). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre sorunu. Türkiye Günlüğü, 43.
• Bozkurt, Y. (2012). Çevre sorunları ve politikaları. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Bullain, N., & Bikmen, F. (2006). Türkiye’de STK’lar ve kamu sektörü arasında işbirliğine ilişkin yasal çerçevenin değerlendirilmesi. Erişim Tarihi: 11.01.2013, www.tusev.org.tr/userfiles/image/SKIP- yasal%20evrenin%20degerlendirilmesi.pdf.
• Clark, J. (1996). Kalkınmanın demokratikleşmesi. (Çev. S. Ural). Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Dinçer, M. (1996). Çevre gönüllü kuruluşları. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Dinler, Z. (1997). İktisada giriş. Bursa: Ekin Kitabevi.
• Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu Raporu. (1991). Ortak geleceğimiz. 3.Baskı. (Çev. B. Çorakçı). Ankara: Türkiye Çevre Sorunları Vakfı.
• Görmez, K. (2003). Çevre sorunları ve Türkiye. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Kaboğlu, İ. (1996). Çevre hakkı. Ankara: İmge Kitabevi.
• Karseladze, N., & Aprasidze, D. (2000). Karadeniz gönüllü kuruluşlar ağı. Avrasya Çevre Konferansı Bildiriler Kitabı (19-21 Ekim 1999). Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Keleş, R., & Hamamcı, C. (2002). Çevrebilim, Ankara: İmge Kitabevi.
• Nazlıoğlu, D. M. (1994). Gönüllü kuruluşların toplumdaki yeri. Gönüllü Kuruluşlar Toplantısı 22 Şubat 1994. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Pala, C. (1998). Sanayileşme, enerji, nüfus ve çevre ilişkileri. Nüfus, Çevre ve Kalkınma Konferansı Bildiriler Kitabı (13-14 Kasım 1997). Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Saltık, A. (1995). Çağdaş toplumlarda gönüllü kuruluşların sosyo-ekonomik temelleri. Gönüllü Kuruluşlar Konferansı Bildiriler Kitabı (28-29 Mart 1995). Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Topçuoğlu, M. (1998). Çevre hakkı ve yargı. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı.
• Tosun, G. (2001). Türkiye’de devlet-sivil toplum ilişkisi bağlamında demokrasinin pekişmesinin önündeki engellere ilişkin kuramsal ve pratik bir yaklaşım. Ege Akademik Bakış, 1, 224-243.
• Turgut, N. (1996). Çevre hukukunda çevreci örgütlere tanınan olanaklar. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 45, 103-130.
• Ulusoy, A. D. (1993). Çevre kirlenmesinin oluşmasından sonraki aşamada medeni hukuk, ceza hukuku ve idare hukuku çözümlerine genel bir bakış. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 43, 125-143.
• Yavaş, H., & Palabıyık, H. (2006). Sivil toplum kuruluşlarının çevre koruma ve kullanma dengesi açısından rolü ve önemi. 3.Uluslararası STK’lar Kongresi. Erişim Tarihi:10.01.2012, http://members.comu.edu.tr/hpalabiyik/makale/b7.pdf.
• Zengin, E. (1999). Yerel hizmetlere gönüllü katılım. Türk İdare Dergisi, 422, 111-132.