ENVIRONMENTALLY SENSITIVE BUSINESS ADMINISTRATION IN TERMS OF BUSINESS FUNCTIONS

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 26, 115 - 138, 01.09.2015

Sümeyra Ceyhan Serkan Ada

https://doi.org/10.17130/ijmeb.2015.11.26.836

Cited By: 5

Öz

Environment problems caused by factors such as industrialization and overpopulation in recent years have impelled businesses and societies to protect the environment and to take on environmentally sensitive activities. Environmentally sensitive management is an understanding that aims to lessen the damage given to the environment by administration and decision-making processes of businesses while conducting their activities.In this research, the notion of being environmentally sensitive, which has remained on the agenda in recent years, is studied in terms of its importance for businesses operating in eastern province of Kahramanmaraş. The administration, accountancy -finance, production, marketing, public relations, research-development, human resources and information technologies departments of the environmentally sensitive businesses are discussed in terms of their operational and demographic characteristics. In general, awareness on environment proved to be increasing, according to the results of the research

Anahtar Kelimeler

Environment, Environmentally-Conscious Business, Business Functions

İŞLETME FONKSİYONLARI AÇISINDAN ÇEVREYE DUYARLI İŞLETMECİLİK

Öz

Son yıllarda sanayileşme, nüfus artışı gibi faktörlerin sebep olduğu çevre sorunları işletmeleri ve toplumları çevreyi koruma konusunda bilinçlenmeye ve çevreye duyarlı işletmecilik faaliyetlerine yöneltmektedir. Çevreye duyarlı işletmecilik, çevreci anlayışla hareket eden işletmelerin faaliyetlerini sürdürürken başta üretim, yönetim ve karar alma süreçleri olmak üzere çevreye verilen zararı en aza indirmeyi amaçlayan anlayıştır. Bu çalışmada son zamanlarda gündemde olan çevreye duyarlılık kavramının işletmeler açısından önemi Kahramanmaraş ilinde incelenmiştir. Çalışmada çevreye duyarlı işletmeciliğin yönetim, muhasebe-finansman, üretim, pazarlama, halkla ilişkiler, AR-GE, insan kaynakları ve bilgi teknolojileri boyutları demografik özellikler ve işletmenin özellikleri açısından ilişkileri incelenmiştir. Genel olarak işletmelerde, çevre konusunda bilinçlenmenin arttığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çevre, Çevreye Duyarlı İşletmecilik, İşletme Fonksiyonları

Kaynakça

• Akatay, A., & Aslan, Ş. (2008). Yeşil yönetim ve işletmeleri ISO 14001 sertifikası almaya yönelten faktörler. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(10), 313-339.
• Akdoğan, A. (2003). Çevreye duyarlı yönetim ve işletmecilik. Kayseri: Kayseri Ticaret Odası Yayınları.
• Alkan, D. (2011). Yeşil bilişim. Erişim Tarihi: 03.12.2014, http://www.bilisimdergisi.org/s133/ pdf/148-153.pdf
• Alnıaçık, Ü., Yılmaz, C., & Alnıaçık, E., (2010). Reklamlarda çevreci iddialar ve reklam etkililiği: Basılı reklamlar üzerinde deneysel bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 85-106.
• Anka Bilişim. (2011). Tüketime karşı savaş Yeşil BT. Erişim Tarihi: 03.12.2014, http:// ankabilisim.org/2011/03/17/tuketime-karsi-savas-yesil-bt/
• Atlas, M., & Florida, R. (1999). Green manufacturing. In C. Dorf (ed.) The technology management handbook (pp. 85-88). CRC Press, 13.
• Aymaz, R. (2009). Isparta Antalya Burdur üretim işletmelerinin çevre konularına ve çevre muhasebesine yaklaşımlarına ilişkin bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Başaran, D. (2009). ISO 14001: 2005 çevre yönetim sisteminin çalışanlar tarafından benimsenmesi ve çevre bilinci gelişimine etkisinin araştırılması. (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Bengü, H., & Can, A. V. (2009). Çevre muhasebesinin muhasebenin temel kavramlarından “sosyal sorumluluk kavramı” bağlamında temellendirilmesi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 155-160.
• Businessweek. (2013). Green public relations. Erişim Tarihi: 08.05.2013, http:// bx.businessweek.com/green-public-relations
• Büyükkeklik, A., Toksarı, M., & Bülbül, H. (2010). Çevresel duyarlılık ve yenilikçilik üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 373-393.
• Cihangir, M., Küçük, F., & Türkal, H. (2006). Çevreye duyarlı üretim sistemi uygulayan işletmelerde sistemin getirdiği ilave maliyetlerle bu maliyetlerin ürünlere yüklenilmesinde karşılaşılan sorunların çözümüne yönelik bir değerlendirme. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, (9), 1-7.
• Çabuk, S., & Nakıboğlu, B. (2003). Çevreci pazarlama ve tüketicilerin çevreci tutumlarının satın alma davranışlarına etkileri ile ilgili bir uygulama. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 39-54.
• Çağ, A. (2011). Yeşil İK. Erişim Tarihi: 03.12.2014, http://aydancag.com/2011/04/07/yesil-ik/
• Emgin, Ö., & Türk, Z. (2004). Yeşil pazarlama (Green marketing). Erişim Tarihi: 03.12.2014, http://www.mevzuatdergisi.com/2004/06a/01.html
• Fidan, M. E. (2009). Atık yönetimi ve muhasebe: Sakarya ilindeki işletmeler üzerinde bir araştırma (Yayınlanmamış Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Esty, D. C., & Winston, S. A. (2008). Yeşilden altına (Akıllı şirketler çevreci stratejiler ile nasıl avantaj yaratır? (Çev. L. Göktem). İstanbul: MediaCat.
• Gale, R. J. P., & Stokoe, P.K. (2001). Environmental cost accounting and business strategy. In C. Madu (Ed.) Handbook of environmentally conscious manufacturing. Klıwer Academic Publishers.
• Gefen, D., & Straub, D. (2005). A practical guide to factorial validity using PLS-Graph: Tutorial and annotated example. Communications of the AIS, 16, 91-109.
• Güngör, M., Saygı, N., Bolat, A., Çaycı, A. D., & Tekin, M. A. (2010). Yeşil bilişim. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu Sektörel Araştırma ve Stratejiler Dairesi Başkanlığı.
• Hırlak, B. (2011). Sanayi işletmeleri açısından çevre ve çevreci pazarlama anlayışı (Gaziantep tekstil işletmelerinde bir uygulama) (Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi). Gaziantep Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Hürriyet. (2011). Artık yeşil meslekler revaçta. Hürriyet Aile, Erişim Tarihi: 03.12.2014, http://www.hurriyetaile.com/sizin-icin/kampanyalar-duyurular/artik-yesil-meslekler- revacta_4294.html
• İşte Sağlık. (2013). Çevreye duyarlı çalışanlar yeşil yakalar. Erişim Tarihi: 03.12.2014, http:// www.istesaglikdergisi.com.tr/index.php/ocak-2013/142-cevreye-duyarli-calisanlar- yesil-yakalar
• Kacur, L. (2008). Yeşil pazarlama ve Kayseri’deki işletmeler üzerine bir uygulama (Yayınlanmamış Doktora tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Karaata, S. (2010). Çevre dostu teknoloji - Yeşil bilgi teknolojisi. Erişim Tarihi: 03.12.2014, http://bilgicagi.com/Yazilar/2662-cevre_dostu_teknoloji_–_yesil_bilgi_teknolojisi. aspx
• Karabulut, E. (2004). İşletmelerde yeşil yönetim uygulamalarının işletme başarısına katkısını incelemeye yönelik bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 33(1), 51-68.
• Koç. (2013). Koç topluluğu kurumsal sosyal sorumluluk raporu 2013. Erişim Tarihi: CSRReports/Ko%C3%A7%20Toplulu%C4%9Fu%20KSS%20Raporu%202013. pdf#search=%C3%A7evre
• http://www.koc.com.tr/tr-tr/kurumsal-sosyal-sorumluluk/
• Laudon, K. C., & Laudon, P. L. (2011). Yönetim bilişim sistemleri: Dijital işletmeyi yönetme. (Çev. U. Yozgat). Ankara: Nobel Yayın.
• Matthews, R. (2011). Green public relations. Erişim Tarihi: 04.12.2014, http://www. thegreenmarketoracle.com/2011/03/green-public-relations.html
• Nemli, E., (2000). Çevreye duyarlı işletmecilik ve Türk sanayiinde çevre yönetim sistemi uygulamaları. İstanbul: İstanbul Sanayi Odası.
• Nemli, E. (2001). Çevreye duyarlı yönetim anlayışı. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 23(24), 211-224.
• Özkaya, B. (2010). İşletmelerin sosyal sorumluluk anlayışının uzantısı olarak yeşil pazarlama bağlamında yeşil reklamlar. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Hakemli Dergisi, 9(34), 247-258.
• Palmer, A., & Hartley, B. (2006). The business environment. New York: The McGraw-Hill Companies Inc.
• Ringle, C., Wende, S., & Will, A. (2005). SmartPLS 2.0 (M3) Beta.
• Taşdemir, V. (2011). İşletme- çevre ilişkilerinin muhasebe açısından raporlanması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Unescap. (2013). Green finance. Erişim Tarihi: 03.12.2014, http://www.unescap.org/esd/ environment/lcgg/documents/roadmap/case_study_fact_sheets/Fact%20Sheets/FS- Green-Finance.pdf
• Usta, R. (2007). Otel işletmeciliğinde çevre yönetim sistemi uygulamaları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Yavuz, A. (2010). Sürdürülebilirlik kavramı ve işletmeler açısından sürdürülebilir üretim stratejileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 63-86.
• Yılmaz, A., & Bozkurt, Y. (2011). Avrupa birliğine uyum sürecinde Türk kamu ve özel işletmelerinin çevreye duyarlılığı üzerine bir uygulama: İSO 500 örneği. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 18(1), 1-18.
• Yılmaz, E. (2003). Sanayi işletmeleri açısından çevre ve yeşil pazarlama (green marketing) (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
• Yücel, M., & Ekmekçiler, S. (2008). Çevre dostu ürün kavramına bütünsel yaklaşım; temiz üretim sistemi, eko-etiket, yeşil pazarlama. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 320-333.
• Yüksel, H. (2010). İşletmelerin çevreye duyarlı üretim faaliyetlerinin ampirik bir çalışma ile değerlendirilmesi. Endüstri Mühendisliği Dergisi, 14(2), 21-32.