AN APPLICATION FOR INTERRUPTION OF PRESCRIPTION PERIOD: PAYMENTS MADE BY TAX OFFICE

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 24, 21 - 43, 01.01.2015

Mehmet Arslan Mine Biniş

https://doi.org/10.17130/ijmeb.2015.11.24.848

Cited By: 1

Öz

Tax-raising power, which is based on the sovereignty of the state, is not unlimited. One of the limits of using this power is time. With passing a period of time which is stationed under the order of law, tax claim of state and the tax liability of taxpayers will expire. To prevent the expiration of the tax receivables and tax liabilities, tax administration is sometimes resorted to various ways. The subject of this study is a small amount of payments, which is made by tax administration for the aim of interruption of prescription. Within the framework for this opinion in this study, effects of small amount of payments on the prescription made by tax offices has been examined, in accordance with the Council of State decisions. The study with the motion of Council of State decisions has concluded that these payments, which have been made without the consent of the taxpayer, cannot cut prescription

Anahtar Kelimeler

Prescription in Tax Law, Prescription, The Interruption of Prescription Circumstances, Payment

TAHSİL ZAMANAŞIMI SÜRESİNİ KESMEYE YÖNELİK BİR UYGULAMA: VERGİ İDARESİNCE YAPILAN ÖDEMELER

Öz

Devletin egemenlik hakkına dayanarak vergi koyma yetkisi olan vergilendirme yetkisi, sınırsız değildir. Devletin vergilendirme yetkisini kullanma sınırlarından biri de zamandır. Kanunda belirtilen sürenin dolmasıyla birlikte, devletin vergi alacağı ile mükellefin vergi borcu sona ermektedir. Vergi idaresi kimi zaman vergi alacağının ve vergi borcunun sona ermesini engellemek için çeşitli yollara başvurmaktadır. Zamanaşımını kesmeye yönelik uygulamalardan biri olan vergi dairelerince cüz’i tutarda yapılan ödemeler, çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Çalışma kapsamında Danıştay Kararları doğrultusunda vergi dairelerince yapılan cüz’i tutardaki ödemelerin, zamanaşımı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Mükellefin rızası olmadan yapılan bu ödemelerin Danıştay Kararlarından da hareketle zamanaşımını kesmeyeceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Vergi Hukukunda Zamanaşımı, Zamanaşımı, Zamanaşımını Kesen Nedenler, Ödeme

Kaynakça

• Arslan, M. (2007). Vergi hukukunda zamanaşımı. Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
• Arslan, M. (2008). 6183 sayılı AATUHK’da yer alan zamanaşımı ve vergi borcu zamanaşımına girmesin diye idarenin yaptığı ödemenin irdelenmesi. Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi, (49), 456- 478.
• Bayraklı, H.H. (2011). Vergi suç ve kabahatleri. Afyonkarahisar: Celepler Matbaacılık.
• Berki, N. M. (1970). İflas hukuku. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Bilici, N. (2006). Vergi hukuku. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Coşkun Karadağ, N. (2012). Zamanaşımı sürelerine etkisi açısından “mücbir sebepler” ve “ödeme”ye eleştirel bakış. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61(3), 1017- 1055.
• Çağan, N. (1975). Vergi hukukunda süreler, Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Çelik, B. (2002). Kamu alacaklarının takip ve tahsil hukuku, İş Bankası Kültür Yayınları.
• Kumrulu, A. G. (1981). Vergi icra hukukuna kavramsal bir yaklaşım. İçinde Akif Erginay’a 65. Yaş Armağanı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, No: 460, Ankara.
• Kurt, H. (1996). Vergi hukukunda zamanaşımı kavramı ve yargı kararlarının konuya yaklaşımı. Mükellefin Dergisi, 41, Mayıs.
• Organ, İ. & Bozdoğan, D. ( 2012). Tahsil zamanaşımını kesen hallerden ödemenin Danıştay kararları ışığında irdelenmesi. Vergi Dünyası, 367, 173-184.
• Öncel, M., Kumrulu, A., & Çağan, N. (2004). Vergi Hukuku. Ankara.
• Öner, E. (2013). Vergi hukuku ve türk vergi sistemi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Özer, İ. (1974). Türk vergi sisteminin geliştirilmesi. Ankara: Güneş Matbaacılık.
• Özsunay, E. (1974). Borçlar Hukuku. İstanbul.
• Rose, M. D. (1997). Selected federal taxation statues and regulations, St. Paul. Mınn.West Publıshing Co.
• Rüzgaresen, C. & Erdem, M. (2012). Terekenin iflas hükümlerine göre tasfiye usulü. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(2), 313-335.
• Seviğ, V. (1998). İflas-kamu alacağının özel hukuk kurallarına göre aranabilirliği ve red. MÜİİBF Dergisi Özel Sayı, 14(1).
• Şamlıoğlu, S. & Özbalcı, Y. (1984). Amme alacakları tahsili usulü hakkındaki kanun yorum ve açıklamaları. Ankara: Feryal Matbaacılık.
• Uygur, T. (1975). Zamanaşımı ve hak düşürücü süre. Ankara Barosu Dergisi, 5, 675-691.