Language, which has a systematic pattern consisting of meaning and sound elements, is a system of signs/indicators that enable understanding between people. How and on what basis objects are named and why they are given this name have always been questioned.Man has named these concepts in order to convey the concepts formed in his mind thanks to the language ability given to him from birth. Language, which acts as a bridge between past, present and future, offers us the opportunity to produce unlimited new concepts. In the thought world of the language, each element is symbolized not randomly but within a certain order and logic. This study examines the semantic values of the /o/ phoneme in Turkish and its relationship with object names. Language, as a system that enables communication between people, consists of both sound and meaning elements and the relationship of these elements with each other constitute the basic building blocks of language. These roles of sounds as meaning carriers in language provide important clues about the evolution of language, its functioning in the human mind, and its effects on emotional expressions. In this context, the effect of the phonetic and semantic features of the language on the emotional perception of words constitutes a valuable area for linguistic research. While it has been demonstrated that the meaning carriers in the language exist not only at the lexical level but also at the phonetic level, it has been tried to prove that certain sounds evoke certain qualities and are therefore preferred to express certain types of objects.
o phoneme name of objects object-name relationship emotional value
Anlam ve ses öğelerinden oluşan dizgesel bir örüntüye sahip olan dil, insanlar arasında anlaşmayı sağlayan bir işaretler/göstergeler sistemidir. Nesnelerin nasıl ve neye göre adlandırıldığı, onlara neden bu ismin verildiği öteden beri hep sorgulanmıştır.İnsan kendisine doğuştan verilen dil yetisi sayesinde zihninde oluşan kavramları iletebilmek için bu kavramları adlandırmıştır. Geçmiş, bugün ve gelecek arasında köprü görevi üstlenen dil, bizlere sınırsız yeni kavramlar üretme olanağı sunar. Dilin düşünce dünyasında her bir öge öyle gelişigüzel değil belli bir düzen ve mantık dahilinde simgeleştirilir/sembolleştirilir. Bu çalışma, Türkçedeki /o/ sesbiriminin sözcüklerdeki anlamsal değerlerini ve nesne adlarıyla olan ilişkisini incelemektedir. Dilin, insanlar arasında anlaşmayı sağlayan bir sistem olarak hem ses hem de anlam öğelerinden oluşması ve bu öğelerin birbiriyle ilişkisi, dilin temel yapı taşlarını oluşturur. Seslerin anlam taşıyıcıları olarak dildeki bu rolleri, dilin evrimi ve insan zihnindeki işleyişi, duygu ifadeleri üzerindeki etkileri hakkında önemli ipuçları sunmaktadır. Bu bağlamda, dilin fonetik ve anlamsal özelliklerinin kelimelerin duygusal algısına olan etkisi, dilbilimsel araştırmalar için değerli bir alan oluşturmaktadır. Dildeki anlam taşıyıcılarının yalnızca sözcük düzeyinde değil, aynı zamanda fonetik düzeyde de mevcut olduğu ortaya koyulurken, yani belirli seslerin belirli nitelikleri çağrıştırdığı ve bu nedenle belirli türdeki nesneleri ifade etmek için tercih edildiği düşüncesini ispatlanmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yeni Türk Dili (Eski Anadolu, Osmanlı, Türkiye Türkçesi) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 31 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 27 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 11 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren International Journal of Filologia (IJOF) Filoloji Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli, Bilimsel Bir Dergidir.