Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, , 185 - 194, 29.12.2019
https://doi.org/10.32570/ijofe.650240

Öz

Kaynakça

  • Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2017). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Emiroğlu S, Pınar F. N. (2013). Dinleme Becerisinin Diğer Beceri Alanları ile İlişkisi. Turkish Studies -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish of Turkic- 8(4), 769-783.
  • Girgin, M. C. (2006). İşitme engelli çocukların konuşma edinimi eğitiminde dinleme becerilerinin önemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 7(1), 15-28.
  • Göçer, A. (2018). Temel dil becerilerinin birbirleriyle ilişkisi ve bireyin anlam evreninin oluşumu ve gerçek yaşam becerileri açısından önemi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 7(4), 40-50.
  • Göçer, A. (2016). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Güldenoğlu, İ. B. (2012). İşiten ve işitme engelli okuyucuların kelime işlemleme ile okuduğunu anlama becerilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi (Doktora tezi). Anlara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Karatay, H. (2014). Okuma eğitimi kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever S. (2005). Türkçe öğretimi (Türkçe ve sınıf öğretmenleri için). Ankara: Engin Yayınevi.
  • MEB (2018). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 1-8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
  • Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel Akademi.
  • Okay, M. O. (2014). Kâğıt medeniyeti. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Özakpınar, Y. (2016). Öğrenme verimli zihinsel çalışmanın psikolojik koşulları. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri: II Dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özden, M. ve Cavlazoğlu, B. (2015). İlköğretim fen dersi öğretim programlarında bilimin doğası: 2005 ve 2013 programlarının incelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - Journal of Qualitative Research in Education, 3(2), 40-65.
  • Proust, M. (2017). Okuma üzerine (Çev. I. Ergüden). İstanbul: Notos Kitap.
  • Razon, N. (1982). Okuma güçlükleri. Eğitim ve Bilim, 39, 11-8.
  • Sever, S. (2015). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sever, S., Kaya, Z. ve Aslan, C. (2011). Etkinliklerle Türkçe öğretimi. İzmir: Tudem Yayınları.
  • Ungan, S. (2008). Türkiye’de kitap okuma: Okuma alışkanlığımızın kültürel altyapısı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 7(1), 218-228.Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük (2018) http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bbaf3420b5d91.39180806 adresinden alınmıştır. (Erişim Tarihi: 11.10.2018).
  • URL-2: TÜİK verilerine göre, Türkiye'de kitap okumaya ayrılan zaman günde sadece 1 dakika! http://t24.com.tr/haber/tuik-verilerine-gore-turkiyede-kitap-okumaya-ayrilan-zaman-gunde-sadece-1-dakika,370472 Erişim Tarihi: 13. 10. 2018.
  • Temizyürek, F. ve Çevik, A. (2017). 5. sınıf öğrencilerinin zihinsel tasarıma dayalı yazma modelini metin oluşturma sürecinde kullanma becerileri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 114-138.
  • Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2017). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Tural, S. (1992). Sorulara cevaplarla kültür edebiyat ve dil. Ankara: Ecdad Yayınları.
  • Yangın, B. (1998). Dinlediğini anlama becerisini geliştirmede ELVES yönteminin etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yavuz, H. (2018). Okuma biçimleri. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

OKUMA BECERİSİNİN DİĞER DİL BECERİLERİYLE İLİŞKİSİ

Yıl 2019, , 185 - 194, 29.12.2019
https://doi.org/10.32570/ijofe.650240

Öz

Okuma,
diğer dil becerileriyle yakın ilişki içerisindedir. İnsan, dinleme ve okuma ile
dış dünyayı algılayıp anlamlandır; konuşma ve yazma becerisiyle de duygu,
düşünce, hayal ve izlenimlerini karşısındakilere aktarır. Bir başka deyişle
dinleme ve okuma anlama, konuşma ve yazma anlatma becerisidir. Dilde yetkinlik
bu beceri alanlarının bütün olarak geliştirilip kazanılmasıyla kazanılır. Bunun
için dil becerileri arasındaki ilişkinin iyi anlaşılması ve bu becerilerin
eğitim öğretiminde buna dikkat edilmesi gerekir. Bu bağlamda çalışmanın amacı,
dört temel dil becerisinden biri olan okuma becerisinin diğer dil becerileriyle
ilişkisini ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda okuma becerisi merkeze alınmış
ve diğer dil becerileri okuma becerisiyle ilişkisi oranında incelenmiştir. Çalışmada,
temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırma verileri doküman
incelemesi yoluyla elde edilmiş ve verilerin analizinde nitel içerik analizi
kullanılmıştır. Konuyla alakalı olarak daha önceden yapılan deneysel-kuramsal
çalışmalar ile literatür taraması yapıldıktan sonra okuma becerisinin dinleme,
konuşma ve yazma becerileriyle birbirlerini destekledikleri ve yakın ilişki
içinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Kaynakça

  • Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2017). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Emiroğlu S, Pınar F. N. (2013). Dinleme Becerisinin Diğer Beceri Alanları ile İlişkisi. Turkish Studies -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish of Turkic- 8(4), 769-783.
  • Girgin, M. C. (2006). İşitme engelli çocukların konuşma edinimi eğitiminde dinleme becerilerinin önemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 7(1), 15-28.
  • Göçer, A. (2018). Temel dil becerilerinin birbirleriyle ilişkisi ve bireyin anlam evreninin oluşumu ve gerçek yaşam becerileri açısından önemi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 7(4), 40-50.
  • Göçer, A. (2016). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Güldenoğlu, İ. B. (2012). İşiten ve işitme engelli okuyucuların kelime işlemleme ile okuduğunu anlama becerilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi (Doktora tezi). Anlara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Karatay, H. (2014). Okuma eğitimi kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever S. (2005). Türkçe öğretimi (Türkçe ve sınıf öğretmenleri için). Ankara: Engin Yayınevi.
  • MEB (2018). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 1-8. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
  • Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel Akademi.
  • Okay, M. O. (2014). Kâğıt medeniyeti. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Özakpınar, Y. (2016). Öğrenme verimli zihinsel çalışmanın psikolojik koşulları. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri: II Dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özden, M. ve Cavlazoğlu, B. (2015). İlköğretim fen dersi öğretim programlarında bilimin doğası: 2005 ve 2013 programlarının incelenmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - Journal of Qualitative Research in Education, 3(2), 40-65.
  • Proust, M. (2017). Okuma üzerine (Çev. I. Ergüden). İstanbul: Notos Kitap.
  • Razon, N. (1982). Okuma güçlükleri. Eğitim ve Bilim, 39, 11-8.
  • Sever, S. (2015). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sever, S., Kaya, Z. ve Aslan, C. (2011). Etkinliklerle Türkçe öğretimi. İzmir: Tudem Yayınları.
  • Ungan, S. (2008). Türkiye’de kitap okuma: Okuma alışkanlığımızın kültürel altyapısı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 7(1), 218-228.Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük (2018) http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bbaf3420b5d91.39180806 adresinden alınmıştır. (Erişim Tarihi: 11.10.2018).
  • URL-2: TÜİK verilerine göre, Türkiye'de kitap okumaya ayrılan zaman günde sadece 1 dakika! http://t24.com.tr/haber/tuik-verilerine-gore-turkiyede-kitap-okumaya-ayrilan-zaman-gunde-sadece-1-dakika,370472 Erişim Tarihi: 13. 10. 2018.
  • Temizyürek, F. ve Çevik, A. (2017). 5. sınıf öğrencilerinin zihinsel tasarıma dayalı yazma modelini metin oluşturma sürecinde kullanma becerileri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 114-138.
  • Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2017). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Tural, S. (1992). Sorulara cevaplarla kültür edebiyat ve dil. Ankara: Ecdad Yayınları.
  • Yangın, B. (1998). Dinlediğini anlama becerisini geliştirmede ELVES yönteminin etkisi (Doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yavuz, H. (2018). Okuma biçimleri. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Fuat Arıcı

Yusuf Taşkın

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Arıcı, A. F., & Taşkın, Y. (2019). OKUMA BECERİSİNİN DİĞER DİL BECERİLERİYLE İLİŞKİSİ. International Journal of Field Education, 5(2), 185-194. https://doi.org/10.32570/ijofe.650240

Cited By

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ SESLİ OKUMA HATALARI
International Journal Of Turkish Literature Culture Education
https://doi.org/10.7884/teke.1435831