The Effect of Game Teaching Method on Academic Success in Primary School Turkish Course

Yıl 2023, Cilt: 9 Sayı: 1, 38 - 51, 05.04.2023

Yalçın Bay

Öz

In this research, "The Effect of Teaching Game Method on Academic Achievement in Primary School Turkish Lesson" was examined. With this research, it is aimed to affect the academic success of the game teaching method in primary school Turkish teaching. The importance of the research is that children can embody abstract concepts thanks to play, and they can provide permanent and meaningful learning because they play with love. This research is extremely important in terms of revealing the significant difference between the educational game-based teaching method of Turkish lesson and the traditional education method on student success. While the universe of the research consists of 4th grade students in Şanlıurfa, its sample is limited to 60 students in total, studying in 2 classes, 1 experimental and 1 control group, in which Turkish instruction was carried out.
The research was organized according to the scanning model, and a personal information form and a student questionnaire were used as data collection tools. The information obtained by field scanning, what is the game, the characteristics of the game, the contribution of the game to the development of the child, the types of games, learning with games in Turkish teaching are given under the headings.
As a result of the findings obtained as a result of the research; It was concluded that there was no significant difference on the academic achievements of the students in terms of gender, age, whether they had pre-school education or not, and their parents' education and working status. When the test scores compiled after the method of teaching Turkish with games are examined, it is seen that the difference in scores between the experimental and control groups is statistically significant. I hope that this research will shed light on future research.

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish, Traditional Games, Modern Games, Teaching With Games, Play

Kaynakça

• Aksoy, H. (2014). Çocuk oyunlarının işlevleri: Sarıkeçili yörük çocuk oyunları. Milli Folklor, 26(101), 265-276.
• Alabay, E., ve Güder, Y. (2018). Changing face of plays: A comparative research of childhood plays of older adults and plays of today. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 237-259.
• Altınışık, M., Sümbüllü, Y. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (2) , 73-85.
• Arslan, A. (2017). Geçmişten günümüze uzanan süreçte oyun ve oyuncaklardaki farklılaşmanın incelenmesi (Sivas ili örneklemi). International e-Journal of Educational Studies (IEJES), 1(2), 69-87.
• Artar, M., Onur, B. ve Çelen, N. (2004). Çocuk Oyunlarinda Üç Kuşakta Görülen Değişimler: Kirsal Kesimde Bir Araştırma. Onur, B., ve Güney, N. (Yay. Haz.). Türkiye’de çocuk oyunları: Derlemeler. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
• Aşçı, A.U. (2019). Oyun temelli öğrenme yönteminin öğrencilerin Türkçe dersine yönelik başarı ve tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kırşehir: Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Bay, D. N. ve Bay, Y. (2019). Balkanlardaki çocuk oyunları. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 4 (2) , 200-223.
• Bay, D. N. (2021). Kültürel oyunların okul öncesi eğitim programının kazanım göstergeleri açısından incelenmesi. M. Koçak, Z. Tangülü, K. Kalkan (Ed), 2023’e doğru; Türk eğitiminin dünü bu günü ve yarını (ss.371-398). Türk Eğitim-Sen Genel Merkezi Yayınları.
• Bay, D. N. (2022). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Kültürel Oyunlara Yönelik Görüşleri. Turkish Journal of Educational Studies, 9(2), 181-206.
• Bay, D. N., ve Bay, Y. (2019a). Balkanlardaki çocuk oyunları. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 4(2), 200-223.
• Bay, D. N., ve Bay, Y. (2019b). Türk ve komşu topluluklarda kültürel çocuk oyunları. Electronic Turkish Studies, 14(7), 3631-3656.
• Bay, D. N., ve Bay, Y. (2020). Kültürel çocuk oyunları: Türk topluluklarında bir saha araştırması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(70), 657-670.
• Bay, D. N. ve Turan, S. (2021). Okul Öncesinde Kültürel Eğitim Modeli. Ankara: Nobel Yayınları.
• Bay, D. N. ve Bay, Y. (2022). Türk Kültüründe Çocuk Oyun ve Oyuncakları. Bay, Y. ve Bay, D. N. (Yay. Haz), Türk Kültüründe Çocuk ve Eğitim (s. 163-192). Ankara: Eğiten yayınları.
• Bay, Y. ve Bay, D. N. (2019). Türk ve Komşu Topluluklarda Kültürel Çocuk Oyunları, Uluslararası Sosyal Araştırma Dergisi,14(7).
• Bay, Y. ve Bay, D. N. (2020). Türk Dünyası ve Komşu Ülkelerden; Çocuk Oyunlarından Örnekler. Ankara: Eğiten Kitap.
• Bay, Y. ve Bay, D. N. (2021). Türk Dünyası ve Komşu Ülkelerden; Çocuk Oyunlarından Örnekler. Ankara: Eğiten Kitap
• Bay, Y. ve Bay, D. N. (2022). Kültürün Tanımı, Önemi ve Öğeleri. Bay, Y. ve Bay, D. N. (Yay. Haz), Türk Kültüründe Çocuk ve Eğitim (s. 1-23). Ankara: Eğiten yayınları.
• Bazaz, B. S., Yaghobi Hasankala, Q., Shojaee, A. A., ve Unesi, Z. (2018). The effects of traditional games on preschool children’s social development and emotional intelligence: A two-group, pretest-posttest, randomized, controlled trial. Modern Care Journal, 15(1), 1-5.
• Boz, İ. (2018). İlkokul 4. sınıf Türkçe dersinde oyunla öğretim yönteminin akademik başarıya etkisi. Sosyal Bilimler ve Eğitim Dergisi, 1(1), 61-75.
• Çakır, A. ve Karamustafaoğlu, O. (2021). İlkokul 3. Sınıf ‘Maddenin Halleri’ konusunun eğitsel oyunla öğretimine İlişkin Öğretmen Görüşleri: Journal Of Social and Humanities Sciences Research. 8(67), 539-553
• Çoban, B. ve Nacar, E. (2006), Okul öncesi eğitimde eğitsel oyunlar, Ankara: Nobel.
• Dam, H. (2008). Öğrencinin Okul Başarısında Aile Faktörü. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 7(14), 75-99.
• Dolunay, A ve Karamustafaoğlu, O. (2021). Fen Bilimleri Öğretiminin Eğitsel Oyunlar Hakkında Görüşleri: ‘’ En Süratli Ses’’ Oyunu. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2021(16), 48-69.
• Emin, O. (2019). Geleneksel Çocuk Oyunlarının Çocukların Eğitimi Üzerindeki Etkisi. 24. Uluslararası Türk Kültürü Sempozyumu ve Karma Türk Sanatları Sergisi.
• Ertem, İ.S. (2016). Oyun temelli dijital ortamlar ve Türkçe öğretiminde kullanımına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 20, 1-10.
• Esen, M. A. (2008). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri ve unutulmaya yüz tutmuş Ahıska oyunları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 357-367.
• Genç Ersoy, B. (2021). Türkçe Öğretiminde Eğitsel Oyun Kullanımı: Bir Mera-Tematik Analiz Çalışması. Anadili Eğitimi Dergisi. 9(2), 510-530.
• Gökşen, C. (2014). Oyunların Çocukların Gelişimine Katkıları ve Gaziantep Çocuk Oyunları, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 229-259.
• Güneş, A. (2015). Okullarda beden eğitimi ve oyun öğretimi. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Karamustafaoğlu, O. ve Aksoy, S. (2020). “Canlıların Sınıflandırılması” Konusunda Geliştirilen Eğitsel Oyunla İlgili Öğretmen Görüşleri. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 90-109.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1995). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
• Kovačević, T., ve Opić, S. (2014). Contribution of traditional games to the quality of students’ relations and frequency of students’ socialization in primary education. Croation Journal of Education, 16(1), 95-112.
• Özden Gürbüz, D. (2016). Geleneksel çocuk oyunları ve eğitimsel işlevleri: Emirdağ örneği. Electronic Turkish Studies, 11(14), 529-564.
• Öz Pektaş, H. (2017). Geleneksel Çocuk Oyunlarinin Modern Eğitimde Kullanılması. Journal of International Social Research, 10(49).
• Sulistyaningtyas, R. E., ve Fauziah, P. Y. (2019, June). The implementation of traditional games for early childhood education. In 3rd International Conference on Current Issues in Education (ICCIE 2018) (pp. 431-435). Atlantis Press.
• Sümbüllü, Y.Z. ve Altınışık, M.E. (2016). Geleneksel Çocuk Oyunlarının Değerler Eğitimi Açısından Önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 1(2), 73-85.
• Şahin, M. (2015). Oyunlaştırılmış oyun temelli öğrenmenin öğrencilerin fen bilimleri dersi başarılarına ve derse yönelik tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Taheri, L., ve Chahian, G. (2015). Restoration of traditional children’s play in Iranian nomadic societies (Case study of Kohgilouyeh and Boyer Ahmad). Children, 2(2), 211-227.
• Toksoy, A. C. (2010). Yarışma niteliği taşıyan geleneksel çocuk oyunları. Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 2(1), 205-220.
• Tören, A. (2011). Erzincan’dan derlenen çocuk oyunlarının çocuk eğitimindeki yeri (Yüksek Lisans Tezi). Erzincan Üniversitesi.
• Tuğrul, B., Ertürk, H. G., Özen Altınkaynak, Ş., ve Güneş, G. (2014). Oyunun üç kuşaktaki değişimi. The Journal of Academic Social Science Studies, 27, 1-16.