Sanal Ortamlardaki Öğretmen-Öğrenci Arkadaşlığının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2018, , 137 - 154, 15.12.2018

Gülenay Nagihan Kılıç , İbrahim Kocabaş

https://doi.org/10.20860/ijoses.432640

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı, sanal
ortamlardaki öğretmen-öğrenci arkadaşlığının çeşitli değişkenler açısından
değerlendirilmesidir. Çalışma grubunu İstanbul ilinde görev yapan 340 öğretmen oluşturmaktadır.
Araştırmaya ilişkin verileri toplamak için Akkoyunlu ve diğerlerinin (2015)
geliştirdiği “Facebook’da öğrencilerimle arkadaşım” ve “Facebook’da
öğrencilerimle arkadaş değilim” ölçeklerinden faydalanılmıştır. Araştırma nicel
araştırma desenlerinden biri olan tarama modelinde oluşturulmuştur. Elde edilen
veriler analiz programıyla t-test ve
ANOVA testleriyle analiz edilip, sonuçlar tablolar halinde sunulmuştur. Analizlerde,
sanal ortamlardaki öğretmen-öğrenci arkadaşlığının hangi boyutta olduğu,
öğretmenlerin sanal ortamlarda öğrencileriyle arkadaş olma durumunun cinsiyet,
yaş, mesleki kıdem değişkenlerine göre farklılaşması ve öğretmenlerin sosyal
medya arkadaşlığının öğretmenlik algısı ile ilişkisi incelenmiştir. Sonuç
olarak; öğretmenlerin sanal ortamlarda öğrencileriyle arkadaşlık kurma düzeyinin
düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bunun sebepleri öğretmen-öğrenci
ilişkilerinin resmi olması gerektiğini düşünme, rahat paylaşım yapamamaktan
çekinme, otoritesinin sarsılacağını düşünme, özel hayatın korunmasının
gerektiğini düşünme gibi sebepler olarak belirlenmiştir. Ayrıca öğretmenlerin
sosyal medya arkadaşlığını önemsemediğini sonucuna ulaşılmıştır. Sanal
ortamlarda öğrencileriyle arkadaş olan ve olmayan öğretmenlerin çalışma
saatlerinde sosyal medya hesaplarını kontrol etme durumu incelendiğinde iki
grupta da çalışma saatlerinde sosyal medya hesaplarını kontrol eden
öğretmenlerin okul algısının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Araştırma sonuçları genel olarak incelendiğinde öğretmenlerin sanal ortamlarda
öğrencileriyle arkadaş olup olmama durumlarının sorumluluk, öğrenci, mesleki
kimlik ve okul algısıyla ilişkili olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sanal arkadaşlık, Sosyal medya, Öğretmen, Öğrenci

The Analysis of the Teacher-Student Friendship in Virtual Environments in Terms of Various Variables

Öz

The aim of this study is to
evaluate teacher-student friendship in virtual environments in terms of various
variables. The working group consist of 340 teachers working in the province of
Istanbul. To collect data related to the research, it is used the scale of
"I am friends with my students on Facebook" and "I am not
friends with my students on Facebook" developed by Akkoyunlu and others
(2015). The study was conducted in a screening model, which is one of the
quantitative research designs. The obtained data were analyzed by t-test and
ANOVA tests with analysis program, and the results were presented in tables. In
the analyzes, the aspects of teacher-student friendship in virtual
environments, the differentiation of teachers being friends with students in
virtual environments in terms of their gender, age, occupational seniority
variables and the relationship between of social media friendship and
perception of teaching were investigated. As a result; the level of teachers'
friendship with their students in virtual environments is found to be low. The
reasons for this have been determined as to think that teacher-student
relations should be official, to feel not comfortable sharing, to think that
the authority is shaken, to protect private life. It is also concluded that
teachers do not care about the social media friendship. When the situation of
controlling social media accounts in working hours of teachers who are friends
and not friends with students in virtual environments is examined, it is
concluded that teachers who control social media accounts during working hours
in both groups have higher level of school perception. When the results are
examined in general, it is concluded that friendship with students in the
virtual environment is not related to responsibility, student, professional
identity and school perception.

Anahtar Kelimeler

Virtual friendship, Social media, Teacher, Student

Kaynakça

• Akkoyunlu, B. (2002). Öğretmenlerin İnternet Kullanımı ve Bu Konudaki Öğretmen Görüşleri. Hacettepe Oniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 1-8.
• Akkoyunlu, B., Dağhan, G., & Erdem, M. (2015). Teacher’s Professional Perception as a Predictor of Teacher – Student Friendship in Facebook: A Scale Development Study. International Online Journal of Educational Sciences, 242-2589.
• Ayvaz, T. (2018, Mart 8). İnternet Ve Sosyal Medya Kullanıcı İstatistikleri 2017. Dijital Ajanslar: http://www.dijitalajanslar.com/internet-ve-sosyal-medya-kullanici-istatistikleri-2017/ adresinden alındı
• Bayraktaroğlu, K. (2018, Şubat 25). İlegra Tasarım Sosyal Medya Cinsiyetlerin Kullanım Dağılımı. İlegra Tasarım : http://ilegra.com.tr/blog/sosyal-medya-cinsiyetlerin-kullanim-dagilimi/ adresinden alındı
• Benzer, A., & Gül, G. (2013). Turkish Literature Education through the Facebook. International Online Journal of Educational Sciences, 452-461.
• Buket Akkoyunlu, G. D. (2015). Facebook'da Öğretmen Öğrenci Arkadaşlığının Açıklayıcısı Olarak Öğretmenin Mesleki Algısı: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. International Online Journal of Education Sciences, 245-257.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö., & Köklü, N. (2015). Sosyal Bilimler İçin İstatistik. Ankara: Pegem Akademi.
• Cemaloğlu, N., & Bıçak, D. K. (2015). Sosyal Ağlarda Öğretmen - Öğrenci Arkadaşlığına Yönelik Öğrenci Algıları. 51-76.
• Cerit, Y. (2008). Öğretmen Kavramı İle İlgili Metaforlara İlişkin Öğrenci, Öğretmen Ve Yöneticilerin Görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 693-712.
• Çelebi, N., & Akbağ, M. (2012). A Study for Identification of Ethical Conduct of the Teachers Working at Public High Schools. International Online Journal of Educational Sciences, 425-441.
• Çolak, T. S., & Doğan, U. (2016). Does the Use of Social Media Ensure Social Support and Happiness? International Online Journal of Educational Sciences, 229-240.
• Demirtaş, Z., Şener, G., & Karabatak, S. (2013). According to the Students’ Perceptions the Levels of Academic Staff to Comply with Ethical Codes. International Online Journal of Educational Sciences, 506-519.
• Dicle, Ü. (1974). Bir Yönetim Aracı Olarak Örgütsel Haberleşme. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi.
• Doğanay, S. (2018, Mart 11). We Are Social (Digital in 2018) Raporu. Medium : https://medium.com/@sertacdoganay/we-are-social-digital-in-2018-raporu-d9b8023cacfa adresinden alındı
• Dökmen, Ü. (2005). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Eröz, S. S., & Doğdubay, M. (2012). Turistik Ürün Tercihinde Sosyal Medyanın Rolü ve Etik İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 133-157.
• Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kocabaş, İ. (2014). Örgütsel İletişim. S. Turan içinde, Eğitim Yönetimi Teori, Araştırma ve Uygulama (s. 191). Ankara: Pegem Akademi.
• Manavcıoğlu, K. (2009). İnternette Kullanıcıların Oluşturduğu ve Dağıttığı İçeriklerin Etik Açıdan İncelenmesi: Sosyal Medya Örnekleri. Medya ve Etik Sempozyumu (s. 63-72). Elazığ: Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi.
• MEB. (2015). Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Okur, H. D., & Özkul, M. (2015). Modern İletişimin Arayüzü: Sanal iletişim Sosyal Paylaşım Sitelerinin Toplumsal İlişki Kurma Biçimlerine Etkisi (Facebook Örneği). Süleyman
• Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 213-246.
• Sarsar, F., Başbay, M., & Başbay, A. (2015). Öğrenme-Öğretme Sürecinde Sosyal Medya Kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 419-431.
• Savcı, M., & Aysan, F. (2016). Relationship Between Impulsivity, Social Media Usage and Loneliness . Educational Process: International Journal, 106-115.
• Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 597-607.
• Tanrıöğen, A. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara : Anı Yayıncılık.
• Toğay, A., Akdur, T. E., İ. C., & Bilici, A. (2013). Eğitim Süreçlerinde Sosyal Ağların Kullanımı: Bir MYO Deneyimi. Akademik Bilişim Konferansı. Antalya.
• Turan, İ., Şimşek, Ü., & Aslan, H. (2015). Eğitim Araştırmalarında Likert Ölçeği ve Likert-Tipi Soruların Kullanımı ve Analizi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 186-203.
• Vural, Z. B., & Bat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of Yaşar University, 3348-3382.
• Yamane, T. (2009). Temel Örnekleme Yöntemleri. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
• Yengin, D. A. (2016). Sosyal Medya ve Akıllı Mobil Teknoloji: Akıllı Sosyal Yaşamlar. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication - TOJDAC, 105-113.
• Yıldız, B. (2009). Üç boyutlu ortam ve somut materyal kullanımının uzamsal görselleştirme ve zihinsel döndürme becerilerine etkileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.