From Quantity to Poor Quality: Faculties of Economic and Administrative Sciences in Turkish Higher Education History

Yıl 2022, Sayı: 18, 1 - 15, 15.12.2022

Arzu Özkanan , Osman Kürşat Acar

https://doi.org/10.20860/ijoses.1112878

Cited By: 1

Öz

The Faculties of Economics and Administrative Sciences are the most widespread and active faculties with the highest number of students in Turkey. However, today, it is facing very important problems such as quota, curriculum difference, education quality, faculty quality, internship, practice lesson. In addition, these faculties, where too many graduates are given. This study aims to develop solutions for the uncertain future of this faculties, and to carry this situation to the literature. In this regard, problems in the field were tried to be identified in accordance with the interviews made with 17 experienced faculty members of the field. The high number of quotas together with the number of faculties and their derivatives constitutes the quantitative problem also with the updating of the curriculum, the quality of students and faculty members created the problem of quality. From this point of view, it has been developed to reduce the number of students to a certain level by going to the quota restriction, at the same time, to decrease the number of faculties, especially the merging of faculties, to update the curriculum in accordance with the needs of the age and to recruit students from a certain percentile.

Anahtar Kelimeler

Faculties of Economics and Administrative Sciences, Unemployment, University Education, History of Higher Education

Nicelikten Niteliksizliğe Türk Yükseköğretimi Tarihinde İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri

Öz

Ülkemizde İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri en yaygın ve aktif öğrencisi en fazla olan, iş imkânının en yaygın olduğu fakültelerdir. Ancak günümüzde kontenjan fazlalığı, müfredat farklılığı, eğitim kalitesi, öğretim elemanı kalitesi, staj ve uygulama dersi, dijital dönüşüm gibi çok önemli sorunlar ile karşı karşıyadır. Bu çalışma İİBF’lerin sorunlarından kaynaklanan belirsiz geleceğine yönelik çözüm önerileri geliştirme ve bu durumu literatüre taşıma amacındadır. Bu doğrultuda deneyimli 17 öğretim üyesi ile yapılan görüşmeler doğrultusunda alandaki sorunlar tespit edilmeye çalışılmıştır. Bulgular ışığında fakültelerin sorunları iki alt başlıkta değerlendirilmiştir. Fakültelerin ve türevlerinin sayıca fazlalığı ile birlikte kontenjanların fazlalığı nicel sorunu oluştururken; müfredatın güncellenmesi ile öğrencilerin ve öğretim elemanlarının kaliteleri nitelik sorununu oluşturmuştur. Buradan hareketle özellikle kontenjan kısıtlamasına giderek öğrenci sayısını belirli bir düzeye indirmek, aynı zamanda fakültelerin birleştirilmesi başta olmak üzere fakülte türünün azaltılması ile müfredatın da çağın ihtiyaçlarına uygun olarak güncellenmesi önerileri geliştirilmiştir. Aynı zamanda dijital alandaki gelişmeler ekseninde yeni eğitim metotlarının uygulanması ile mezunlarının daha kalifiye olabilecekleri üzerinde durulmuştur.  

Anahtar Kelimeler

İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri, İşsizlik, Üniversite Eğitimi, Yükseköğretim Tarihi

Kaynakça

• Acar, O. K. (2020). Türk kamu yönetiminde danışmanlık: Cumhurbaşkanlığı danışmanları ve politika kurul üyeleri üzerinden bir değerlendirme, 17. Uluslararası Kamu Yönetimi Forumu (Kayfor17), Bildiri, Yayınlanmamış çalışma.
• Antalyalı, Ö. L. (2007). Tarihsel süreç içerisinde üniversite misyonlarının oluşumu. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 25-40.
• Bernal, J. D. (1995). Modern çağ öncesi fizik. Deniz Yurtören (çev). Ankara: Tübitak Popüler Bilim Kitapları.
• Bozaslan, B. M. ve Çokoğullar, E. (2015). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e modern eğitimin inşası: Devletin kurtarılmasından devletin kurulmasına. Gazi Universitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 309-329.
• Çelik, Z. ve Gür, B. S. (2014). Yükseköğretim sistemlerinin yönetimi ve üniversite özerkliği: küresel eğilimler ve Türkiye örneği. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 4(1), 18-27.
• Doğramacı, İ. (2007). Türkiye’de ve dünyada yükseköğretim yönetimi. http://www.dogramaci.net/turkiyede_ve_dunyada_yuksek_ogretim_yonetimi.pdf Erişim Tarihi: 13 Nisan 2020
• Eğitim Birimlerine Göre Öğrenci ve Öğretim Elemanları Sayılar, https://istatistik.yok.gov.tr/ Erişim Tarihi: 14 Nisan 2020
• Erdem, A. R. (2006). Dünyadaki yükseköğretimin değişimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 299-314.
• Erdoğan, A. (2019). Osmanlı Devleti’nde kurulan ilk özel ticaret okulu: Heybeliada Rum Ticaret Mektebi. Avrasya İncelemeleri Dergisi, 8(1), 35-53.
• Erdoğan, A. (2018). Osmanlı Devleti'nin ilk ticaret mektebinden Marmara Üniversitesi'ne Hamidiye Ticaret Mekteb-i Âlîsi. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
• Ernek Alan, G. A. (2016). Türkiye’de yeni nesil üniversiteler / New generation universities in Turkey. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 105-118.
• Gönüllü, A. R. (2019). Sultan II. Abdülhamid’in bir yadigârı: Adana Hamidiye Sanayi Mektebi. Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Dergisi, 10, 179-202.
• Gözler, K. (2019). Biga İİBF’ye Cevap, http://www.anayasa.gen.tr/biga-iibf.htm, Erişim Tarihi: 16 Nisan 2020
• Gözler, K. (2019). Akademinin değersizleşmesi üzerine, http://www.anayasa.gen.tr/degersizlesme.htm Erişim Tarihi: 16 Nisan 2020
• Günay, D. (2007). Yirmibirinci yüzyılda üniversite, değişim çağında yükseköğretim. Coşkun Can Aktan (ed.). İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.
• Günay, D. (2004). Üniversitenin neliği, akademik özgürlük ve üniversite özerkliği, Policy, 14, 37-44.
• Gürüz, K. (1994). Türkiye'de ve Dünyada Yükseköğretim, Bilim Ve Teknoloji: Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği, Yayın No: TÜSİAD/94. 6-167, İstanbul.
• Hetherington, H. (1965). “University Autonomy”, University Autonomy Today, International Association of University Presidents, Report No: 7, Paris.
• İktisadi ve Ticareti İlimler Akademileri Kanunu. (1959). Kanun No: 7334 Kabul tarihi: 8/6/1959, https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/10231.pdf Erişim Tarihi: 18 Nisan 2020
• Kaygısız, İ. (1997). Eğitim Felsefesi ve Türk Eğitim Sisteminin Felsefi Temelleri. Eğitim ve Yaşam, 8, 5-15.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. New Delhi: Sage Publications.
• Negiz, M. (2020). Türkiye'de işletmecilik okulları: tarihsel gelişim süreci işığında bir gelecek perspektifi, Niğde. https://works.bepress.com/muhammet-negiz/77/download/ Erişim Tarihi: 17 Nisan 2020
• Özkul, A. S. (2012). 19. Yüzyıl Türk Yükseköğretiminde İşletme Eğitimi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (2), 223-241.
• Patır, S. ve Yıldız, M. S. (2008). İktisadi ve idari bilimler fakültesi işletme bölümü öğrencilerinin sayısal derslerdeki başarısızlık nedenleri ve çözüm önerileri, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 13 (1), 293-315.
• Saklı, A. ve Akbulut, H. (2017). Dünyada ve Türkiye’de üniversitelerin tarihi gelişimi. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Öğrenci ve Akademisyenleri ile Rize Halkının Karşılıklı Algı ve Beklentileri. Ali Rıza Saklı (ed). Rize: RTEÜ Yayını.
• Şen, Z. (2012). Türkiye'de yükseköğretim sistemi eleştirileri ve öneriler. Yükseköğretim Dergisi, 2(1), 1-9.
• Timur, T. (2009). Mekteb-i Mülkiye, Modernleşme ve Özgürlük Kavgası 1859-1923. Mülkiye Dergisi, 33 (265), 181-218.
• Namal, Y. ve Karakök, T. (2011). Atatürk ve üniversite reformu (1933), Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (1), 27-35.
• Yükseköğretim Kurulu. (2001) Türk Yükseköğretiminin Bugünkü Durumu, Ankara.
• Yükseköğretim Kurumları Teşkilâtı Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, KHK No: 41, https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/17760.pdf Erişim Tarihi: 18 Nisan 2020
• Yükseköğretim Kurumları Teşkilatı Kanunu. (1983). Kanun Numarası: 2809, Kabul Tarihi: 28/3/1983, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2809.pdf Erişim Tarihi: 18 Nisan 2020
• Yükseköğretim Kanunu. (1981). No: 2547, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2547.pdf Erişim Tarihi: 18 Nisan 2020