In the 19th century, important reforms were made in the field of education as well as military, administrative and economic fields. The process of modernization in education, which started in the Mahmud II period, accelerated during the Tanzimat era. The first rüsdiye schools for boys, which were opened in Istanbul in 1847, started to become widespread in the provinces in the 1850s. In 1859, a rüsdiye school for girls was opened for the first time in Istanbul. Although there were efforts to reform the primary schools (sibyan mektepleri), the expected results were not achieved. Institutional arrangements were also made in the central organization of education. In 1857, the Ministry of Education was established for the administration of modern schools. On the other hand, medreses, which constituted the traditional educational institutions, continued to exist. In the process, non-Muslims and foreigners also opened schools. On September 1, 1869, the Regulation of Public Education was published and modern educational institutions were comprehensively regulated. In the provinces, modern public primary schools (ibtidai mektepleri) and rüsdiye schools became widespread during the reign of Abdülhamit II.
In this study, the opening processes and institutional structures of modern public primary schools (ibtidai mektepleri) and the rüsdiye school for boys in Söke district, an important district of Aydın sanjak, during the Abdülhamid II period are discussed in detail. On the basis of archival documents, salnames, newspapers and literature, traditional and modern educational institutions in the district were discussed together and the institutional structure of education was tried to be revealed.
19. yüzyılda askerî, idarî, iktisadî alanlar yanında eğitim alanında da önemli yenilikler yapıldı. II. Mahmud döneminden itibaren başlayan eğitimde modernleşme süreci Tanzimat döneminde hızlandı. İlki 1847 yılında İstanbul’da açılan erkek rüşdiye mektepleri 1850’li yıllardan itibaren taşrada yaygınlık kazanmaya başladı. 1859 yılında İstanbul’da ilk kız rüşdiye mektebi hizmete girdi. Sıbyan mekteplerini ıslah etmeye yönelik çabalar görülmekle birlikte beklenen sonuçlar alınamadı. Maarif merkez teşkilatında da kurumsal düzenlemeler yapıldı. 1857 yılında modern mekteplerin idaresi için Maarif Nezareti kuruldu. Diğer taraftan geleneksel eğitim kurumlarını oluşturan medreseler varlığını korudu. Süreç içinde gayrimüslimler ile yabancılar da mektepler açtılar. 1 Eylül 1869 tarihinde Maarif-i Umumiye Nizamnamesi yayınlanarak modern eğitim kurumları kapsamlı şekilde düzenlendi. Kazalarda ibtidai ve rüşdiye mektepleri II. Abdülhamid döneminde yaygınlık kazandı.
Çalışmada II. Abdülhamid döneminde Aydın sancağının önemli bir kazası olan Söke’de ibtidai ve rüşdiye mekteplerinin açılış süreçleri ve kurumsal yapıları ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Arşiv belgeleri, salnameler, gazeteler ve literatür temelinde kazadaki geleneksel ve modern eğitim kurumları birlikte ele alınmış, eğitimin kurumsal yapısı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır.
Bu makale Uşak Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü’nde Doç. Dr. Biray ÇAKMAK danışmanlığında, Osman KARA tarafından hazırlanan “II. Abdülhamid Döneminde Söke Kazasında Eğitim (1876-1908)” isimli yüksek lisans tezi kapsamında yayınlanmıştır.
Bu makale Uşak Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü’nde Doç. Dr. Biray ÇAKMAK danışmanlığında, Osman KARA tarafından hazırlanan “II. Abdülhamid Döneminde Söke Kazasında Eğitim (1876-1908)” isimli yüksek lisans tezi kapsamında yayınlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yakınçağ Yenileşme Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 3 Kasım 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 24 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 11 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 22 |
İndeksler / Indexes
tarafından dizinlenmekte,
TÜBİTAK/ULAKBİM(TR) SBVT tarafından izlenmektedir.
Dergimizde yayımlanan makaleler, aksi belirtilmediği sürece, Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası (CC BY 4.0) ile lisanslanır. Dergiye yayımlanmak üzere metin yollayan tüm yazar ve çevirmenlerin, gönderdikleri metnin yegâne telif sahibi olmaları ya da gerekli izinleri almış olmaları beklenir. Dergiye metin yollayan yazar ve çevirmenler bu metinlerin CC BY 4.0 kapsamında lisanslanacağını, aksini sayı editörlerine en başında açıkça beyan etmedikleri müddetçe, peşinen kabul etmiş sayılırlar.