Based on Everett M. Rogers’ theory of “Diffusion of Innovations”, this study focuses on the experience of Istanbul Technical University Television (ITU-TV), which is called trial broadcasts in the period when national television broadcasts are expected in Turkey, and tries to create a socio-cultural history narrative of television. Within the scope of the study, waiting for television and television broadcasts as a new technological tool was considered together with the experience of previous technologies, and the process of waiting to be a television audien. Within the scope of the study, television is evaluated as a social and cultural tool, andan innovation and technology fixed in on everyday life and social system in Turkey and focusing on audiences watching national television broadcasts, a narrative has been established about how individuals experience this tool and how television involved in the social development process of Turkey. The study consists of fieldwork in which in-depth interviews were made with people who experienced television in Turkey.The personal memories of the television collected were evaluated in the light of the social, political and economic events of the period and used by blending them with the news, cartoons and articles about the beginning of television broadcasts in the newspapers and magazines of the period. The data obtained as a result of the study, the adoption process of the ITU-TV experience, which made trial broadcasts in the years when television technology was expected in Turkey, and it is aimed to create the cultural history narrative of television in Turkey as a social experience.
ITU-TV Diffusion of Innovations Televison Broadcasting Turkey
Bu çalışma, Everett M. Rogers’ın “Yeniliklerin Yayılması” teorisinden hareketle Türkiye’de ulusal televizyon yayınlarının bekleme sürecinde deneme yayınları olarak adlandırılan ve İstanbul Teknik Üniversitesi Televizyonu (İTU-TV) deneyimini konu almakta, ayrıca çalışmada televizyonun sosyo-kültürel tarih anlatısı oluşturulmaya çalışılmaktadır. Çalışma kapsamında televizyon, gündelik hayata ve toplumsal sisteme eklemlenen sosyal ve kültürel bir araç, bir yenilik ve teknoloji olarak görülmekte; bireylerin ulusal televizyon yayınlarını izlemesine odaklanılarak, bu aracı nasıl deneyimledikleri ile toplumsal gelişim sürecine televizyonun nasıl dâhil olduğuna dair bir anlatı kurulmaktadır. Çalışmada yeni bir teknolojik araç olarak televizyon ve televizyon yayınlarının beklenmesi, kendinden önceki teknolojilerin deneyimlenmesi ile birlikte düşünülmüş ve televizyon izleyicisi olmayı bekleme süreci adapte olduğu toplumsal gelişim süreci içerisinde anlaşılmaya çalışılmıştır. Araştırma Türkiye’de televizyonu deneyimleyen kişilerle derinlemesine görüşmelerin yapıldığı saha çalışmasından oluşmakta ve toplanan veriler televizyona ilişkin kişisel hatıralar, dönemin toplumsal, siyasi ve ekonomik olayları ışığında değerlendirilerek, yine dönemin gazete ve dergilerinde televizyon yayınlarının başlamasını konu eden haberler, karikatürler ve yazılarla harmanlanarak kullanılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen verilerle, Türkiye’de televizyon teknolojisinin beklendiği yıllarda deneme yayınları yapan İTU-TV deneyiminin benimsenme süreci ve sosyal bir deneyim olarak Türkiye’de televizyonun kültürel tarih anlatısı oluşturulmak amaçlanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Mart 2022 |
Gönderilme Tarihi | 18 Ocak 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 57 |