A Query on Public Relations Ontology in the Context of Democracy and Digital Democracy

Yıl 2023, Sayı: 62, 47 - 65, 01.07.2023

Esra Keloğlu İşler , Reyhan Yıldız Kayadevir

https://doi.org/10.47998/ikad.1235480

Öz

One of the functions of public relations is to persuade citizens to voluntarily participate in governance policies. Therefore, it is seen as a professionally designed communication management aimed at obtaining the public's "yes" vote. However, the right to say "no" and the climate to exercise this right without facing pressure or marginalization are crucial criteria in a democratic culture. This study aims to recall and remind the forgotten origins of public and government relations in a democracy. In a situation where everyone perceives public relations as everything done for the harmonious management of the entire population, even in a period where democracy evokes different connotations for everyone, it is important to academically examine and discuss the subject. As a popular academic field of study, digital democracy has a deep bonds with concepts such as public versus governing powers, public opinion versus counter-public opinion and manipulators, passive citizenship versus active citizenship, involve problems and contradictions. By addressing various current cases within the ontological framework of I. Kuçuradi's value ethics approach, the concepts of public relations, democracy, and digital democracy will be discussed in the study.

Anahtar Kelimeler

Democracy, Public Relations, Ethics, Digitalization, Digital Democracy.

Halkla İlişkileri Demokrasi ve Dijital Demokrasi Bağlamında Ontolojik Olarak Sorgulamak

Öz

Halkla ilişkilerin fonksiyonlarından biri de yurttaşları yönetim politikalarına gönüllüce katılmaya ikna etmektir. Bundan dolayı sanki kamuoyunun “evet” oyunu almak üzere tasarlanmış profesyonel bir iletişim yönetimi olarak görülmektedir. Oysa “hayır” diyebilme hakkı ve bu hakkı, baskıya ve ötekileştirmeye maruz kalmadan kullanma iklimi, demokrasi kültüründe çok önemli bir kriterdir. Bu çalışma halihazırda halk ve yönetim ilişkilerinin demokrasiyle unutulmuş kökenlerini hatırlama ve hatırlatmayı amaçlamaktadır. Herkesin, halkla ilişkileri, tüm nüfusun uyumlu olacak şekilde yönetilmesi uğruna yapılacak iyi/kötü her şey olarak algıladığı bir durumda ve hatta demokrasinin herkes için farklı çağrışımlar yaptığı bir dönemde, konunun akademik olarak incelenmesi ve tartışılması çok önemlidir. Çağcıl popüler çalışma alanlarından dijital demokrasi ise halk versus yönetici erkler, kamuoyu versus karşıt kamuoyu ve manipülatörler, pasif yurttaşlık versus aktif yurttaşlık gibi ilişkili tüm aktör ve kavramlar, sorunlar ve çelişkiler içermektedir. Çalışmada çeşitli güncel vakalar üzerinden ontolojik çerçevesi İ. Kuçuradi’nin değer etiği yaklaşımı olmak üzere halkla ilişkiler, demokrasi ve dijital demokrasi kavramları tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Demokrasi, Halkla İlişkiler, Değer Etiği, Dijitalleşme, Dijital Demokrasi

Kaynakça

• Alvarez, R. Michael ve Hall, Thad E. (2008). Electronic elections: the perils and promises of digital democracy. New Jersey: Princeton University Press. https://0-ebookcentral-proquest-com.divit.library.itu.edu.tr/lib/itup/reader.action?docID=485763&ppg=45
• Atabek, N. (2002). Kamuoyu, medya ve demokrasi. Kurgu Dergisi. 19, 223-238.
• Baudrillard, J. (1998). The ecstasy of communication. (B. ve C. Schutze, Çev.). New York: Semiotext (e) Foreign Agent Series.
• Cage, J. (2016). Medyayı kurtarmak: kapitalizm, katılımcı finans ve demokrasi. (M. Erşen, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Castelfranchi, C. ve Falcone, R. (2019). The problematic relationship between trust and democracy: ıts crisis and web danger and promises. İçinde P. Contucci, A. Omicini, D. Pianini ve A. Sirbu (Editörler), The future of digital democracy: an interdisciplinary approach. (ss. 62-82). Cham: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-030-05333-8
• Catinat, M. ve Vedel, T. (2001). Public policies for digital democracy. İçinde Van Dijk J.A.G.M. ve Hacker K.L. (Editörler), Digital democracy: issues and theory and practice. California:SagePublications. https://ebookcentral.proquest.com/lib/itup/reader.action?docID=1204087&ppg=195
• Dahl, R. (2017). Demokrasi üzerine. (B. Kadıoğlu, Çev.). 4. bs. Ankara: Phoenix Yayınevi.
• De Vries, (2018). “Black transparency in the era of post-truth” https://archive.krisis.eu/nl/black-transparency-in-the-era-of-post-truth/
• Frantz, E., ve Kendall-Taylor, A. (2014). A dictator's toolkit: understanding how cooptation affects repression in autocracies. Journal of Peace Research, 51(3), 332-346.
• Geray, H. (2019). Medyanın yeni ekonomisinde kurumsal iletişim: gazeteler, televizyonlar, reklamcılık ve halkla ilişkilerde dijital dönüşüm. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Gerbaudo, P. (2019). The digital party: political organisation and online democracy. London: Pluto Press.
• Han, B.C. (2022). Enfokrasi: dijitalleşmenin ve demokrasinin krizi. 2.bs. İstanbul: Ketebe Yayınları.
• https://freedomhouse.org/sites/default/files/2022-10/FOTN2022Digital.pdf
• https://haber.sol.org.tr/haber/melih-gokcekten-aboubakar-paylasimi-pkk-baskininda-sehit-oldu-345588
• https://teyit.org/teyitpedia/teyit-sozluk-bilgi-duzensizligi-nedir
• https://www.cumhuriyet.com.tr/turkiye/galeri-gulsen-tutuklandi-sosyal-medya-ayaga-kalkti-1973739
• https://www.internethaber.com/tugba-ekinci-kus-oldugu-meslektasi-gulsen-icin-cumhurbaskani-erdogana-ricada-bulundu-2267992h.htm
• https://eur-lex.europa.eu/legal-content/en/TXT/?uri=CELEX%3A32019L1937
• https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-55601333
• Johnston, M. (2015). Directed democracy: a new approach to democratic governance in the twenty-first century. Global Policy, 6(1), 21-28.
• Kuçuradi, İ. (2021). Dijitalleşme, insan haysiyeti, bilgi ve etik . TRT Akademi , 6 (12) , 564-569.
• Kuçuradi, İ. (2013a). İnsan ve değerleri. 5.bs. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
• Kuçuradi, İ. (2013). Human rights: consepts and problems. Berlin: Lit Verlag.
• “Kadın hakları ve felsefe” konuklarımız: Türkiye Felsefe Kurumu eski başkanı Prof. Dr. İoanna Kuçuradi (2012, 24 Aralık). https://zeynepdirek.wordpress.com/2012/12/12/kadin-haklari-ve-felsefe-konuklarimizturkiye-felsefe-kurumu-eski-baskani-prof-dr-ioanna-kucuradi-ve/
• Kuçuradi, İ. (2011). Maltepe Üniversitesi İnsan Hakları Araştırma ve Uygulama Merkezi müdürü Prof. Dr. İoanna Kuçuradi’nin konuşması. İçinde İ. Kuçuradi (Editör), Yirmibirinci yüzyılın başında insan haklarını korumada karşılaşılan sorunlar. İstanbul: Maltepe Üniversitesi İnsan Hakları Araştırma ve Uygulama Merkezi, UNESCO Felsefe ve İnsan Hakları Kürsüsü Yayınları.
• Kuçuradi, İ. (2006). Etik ilkeler ve hukukun temel ilkeleri olarak insan hakları. İçinde B. Çotuksöken (Editör), Felsefe Söyleşileri III-IV (ss. 99-106). İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
• Kuçuradi, İ. (2004a). Felsefe ve insan hakları. Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi.
• Kuçuradi, İ. (2004). Evrensel bildirgenin ellinci yılında: giriş. İçinde İ. Kuçuradi ve B. Peker (Yay. Haz.), Elli yıllık deneyimlerin ışığında Türkiye’de ve Dünya’da insan hakları. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
• Kuçuradi, İ. (2003). İnsan hakları düşüncesinin ışığında insan hakları belgeleri. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 2, 6-11.
• Metahaven, (2015). Black transparency: the right to know in the age of mass surveillance. Berlin: Sternberg Press.
• Mill, J. S. (2017). Demokratik yönetim üzerine düşünceler. (Ö. Orhan, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Mosco, V. (2019). Citizens need to organise themselves against the current social media regime. Interview by J. Nogarede. The Progressive Post, 11, 74-78.
• Mosco, V. (2017). Citizenship in a post-internet world. İçinde Becoming digital: society now. Bingley: Emerald Publishing. (ss. 175-212). https://0-doi-org.divit.library.itu.edu.tr/10.1108/978-1-78743-295-620181006
• Pianini, D. ve Omicini, A. (2019). Democratic process and social platforms: an engineering perspective. İçinde P. Contucci, A. Omicini, D. Pianni ve A. Sirbu (Editörler), The future of digital democracy: an interdisciplinary approach. Cham: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-030-05333-8
• Przeworski, A., Alvarez, M. E., Cheibub, J. A., ve Limongi, F. (2000). Democracy and development: political institutions and well-being in the world, 1950–1990. Cambridge University Press.
• Schwanholz, J. ve Graham, T. (2018). Digital transformation: new opportunities and challenges for democracy. İçinde J. Schwanholz, T. Graham ve Stoll P.T. (Editörler), Managing democracy in the digital age. (ss. 1-7). Cham: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-61708-4_1
• Shirky, C. (2011). The political power is social media: technology, the public sphere and political change. Foreign Affairs. 90 (1), 28-4. http://www.jstor.org/stable/25800379
• Tilly, C. (2014). Demokrasi. (E. Arıcan, Çev.). 2.bs. Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Uslu, A. (2017). Demokrasi. İçinde G. Atılgan ve A. Aytekin (Yay. Haz.), Siyaset bilimi: kavramlar, ideolojiler, disiplinler arası ilişkiler. 6. bs. İstanbul: Yordam Kitap.
• Uzun, R. (2006). Gazetecilikte yeni bir yönelim: yurttaş gazeteciliği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (16), 633-656. https://dergipark.org.tr/tr/pub/susbed/issue/61792/924149
• Veit, D. ve Huntgeburth J. (2014). Foundations of digital government: leading and managing in the digital era. Berlin: Springer. https://0-doi-org.divit.library.itu.edu.tr/10.1007/978-3-642-38511-7
• Žižek , S. (2006). A plea for a return to différance (with a Minor Pro Domo Sua). Critical Inquiry. 32 (2), 226-249. https://www.jstor.org/stable/10.1086/500702