This research presents an ecocritical analysis of the popular film Recep İvedik 7 (2022), which addresses the issue of deforestation and current environmental policies in Türkiye through an eco-activist agenda. To this end, the research focuses on how the film engages with environmental themes and fulfils its role in fostering environmental consciousness and shaping public opinion. The study is significant in that it demonstrates how popular cinema approaches environmental issues. The selection of this film is based on its renowned protagonist and the lack of scholarship on local popular ecocinema. The research examines the film through Mikhail Bakhtin’s discourse analysis, drawing on theoretical frameworks of the Anthropocene, Capitalocene, and ecocinema studies. The findings reveal that the film embodies capitalist, anti-ecological ideologies through its male characters. These figures represent both ‘destroyers/saviours’ of nature, whereas the women are cast as ‘female aides’, active in defending nature yet secondary to the men. The film undermines its environmental messages by reinforcing the culture/nature binary while oversimplifying dissident ecological positions, such as veganism and (eco)feminism. Additionally, state institutions are portrayed ambivalently in terms of environmental governance. The study concludes that, despite its contradictory nature and ambivalent messages, Recep İvedik 7 holds eco-pedagogical potential.
Ecocriticism Ecocinema Anthropocene Capitalocene Recep İvedik 7
Bu araştırma, Türkiye’deki ormansızlaşma sorununu ve güncel çevre politikalarını eko-aktivist bir gündemle ele alan Recep İvedik 7 (2022) filmini ekoeleştirel açıdan incelemiştir. Bu amaçla filmin çevre temalarını nasıl işlediği, çevre bilinci ve kamuoyu oluşturma görevini nasıl ifa ettiği üzerinde durulmuştur. Araştırma, popüler sinemanın konuya yaklaşımını örneklemek bakımından önem taşımaktadır. Recep İvedik 7’nin seçilmesinde, filmin fenomen başkahramanı ve yerli popüler ekosinema üzerine literatürde saptanan bir boşluk rol oynamıştır. Film; Antroposen, Kapitalosen ve ekosinema çalışmalarının metodolojik perspektiflerinden yararlanılarak Mikhail Bakhtin’in söylem analizi yoluyla çözümlenmiştir. Bulgular, filmde doğa düşmanı kapitalist sermaye aklının erkek karakterler yoluyla cisimleştiğini, doğayı ‘yıkıcı/kurtarıcı erkek’ konumuna karşı doğa savunusunda etkin ancak ikincil konumlandırılan ‘yardımcı kadın’ imgesinin inşa edildiğini göstermiştir. Filmde tematik önem, kültür/doğa dikotomisinin sürdürülmesi ve veganizm, (eko)feminizm gibi bazı muhalif ekolojik konumların karikatürize edilmesiyle azalmıştır. Ayrıca devlet organları, çevre yönetiminde ikircikli temsil edilmiştir. Araştırma sonucunda, çelişkili doğasına ve sunduğu karmaşık çevre iletilerine karşın Recep İvedik 7 filminden eko-pedagojik yarar sağlanabileceği önerilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sinema (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 11 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 70 |