المسلمون في لعبة الإسلاموفوبيا

Yıl 2017, Sayı: 6, 37 - 68, 01.12.2017

Ejder Okumuş

Öz

لعبة الإسلاموفوبيا أو المخطط ضد الإسلام هي لعبة تُاك من قبل الغرب والولايات المتحدة الأمريكية ضد الإسلام والمسلمين على وجه الخصوص لنشر الكراهية ومعاداة للإسلام. وقد نظمت الجهات الفاعلة والقوى العالمية الغربية هذه اللعبة ضد المسلمين. ورتبوها بحيث يكون المسلمون خارج قواعد اللعبة وليس لديهم دور في تُديد قواعدها فهي خارجة عن إرادتهم فأصبحوا أدوات يلعبون الدور الذي يملى عليهم. ولإن كانت أسس الإسلاموفوبيا ترجع من الناحية التاريخية إلى الأزمنة القديمة إلا أنها أصبحت مؤسسية ومتطورة بشكل متزايد في عصر الحداثة وما بعد الحداثة حيث نمت وتعمقت بالتوازي مع وصول المسلمين إلى مستوى القوة الملموسة في الغرب وخارج الغرب. ولكن بعد أحداث 11 سبتمبر أصبح الإسلاموفوبيا أعمق بكثي. عندما يكون الأمر متعلق ا بالمسلمين تبتعد الولايات المتحدة وأوروبا خاصة عن التعددية والتعددية الثقافية. إن هذا البحث يتناول ما يتعرض له المسلمون من مشكلات كالإسلاموفوبيا من منظور أنه مخطط. الهدف من هذا البحث محاولة فهم وضع المسلمين تجاه مخطط الإسلاموفوبيا التي تسيها المنظومة العالمية الغربية

Anahtar Kelimeler

الإسلاموفوبيا, الإسلام, مناهضة الإسلام, اللعبة, الإرهاب, القوى العالمية

The Muslims in the Islamophobic Game

Öz

The Islamophobia game, or the Islamophobic game, is a concept of game/play of the hatred, opposition and hostility against Islam and Muslims. In other words, it is an anti- Islamist concept implemented, especially in the West and United States. Western actors and powers have organized this game against Muslims so that Muslims are supposed to be extrinsic in this game, which is conducted outside their own will and does not attribute a role to Muslims in the establishment of rules. Islamophobia has become increasingly institutionalized and industrialized in the modern and postmodern era although its origins go back to earlier times, and it has grown in accordance with the fact that Muslims have come to the point where they and their influence can be said to be sensible inside, outside and for the West. However, following the 9/11 incident, Islamophobia has become much deeper. Regarding the statuses of Muslims, the approach of pluralism and multiculturalism abstains, especially in the United States and Europe. This study reviews the problematic concept of Islamophobia, for which Muslims are the subjects, based on the views of the game. It also aims to examine the position of Muslims in the Islamophobic game played by global Western actors and to attribute a meaning to their statuses.

Anahtar Kelimeler

İslamophobia, Islam, anti-Islamism, game, terror, global powers

İslamofobik Oyunda Müslümanlar / The Muslims in the Islamophobic Game / المسلمون في لعبة الإسلاموفوبيا

Öz

İslamofobia oyunu veya İslamofobik oyun,
özellikle Batı’da ve ABD’de İslam’a ve Müslümanlara karşı nefreti, karşıtlığı,
düşmanlığı, yani antiislamizmi konu edinen bir oyundur. Batı temelli küresel
aktörler ve güçler, bu oyunu Müslümanlara karşı düzenlemişlerdir. Öyle
düzenlemişlerdir ki, Müslümanlar, kendi iradelerinin dışında kurulan ve
kurallarının konulmasında rol sahibi olmadıkları bu oyunda figüran olmak
durumunda kalmaktadırlar. Tarihsel kökenleri çok gerilere gitse de, modern ve
postmodern dönemde gittikçe kurumsallaşan ve endüstrileşen İslamofobi,
Müslümanların Batı’da, Batı dışında ve Batı için güçlü, gücü/etkisi hissedilir
denilebilecek düzeye gelmesine paralel olarak artmış, derinleşmiştir.  Fakat 11 Eylül olaylarından sonra İslamofobi,
çok daha derinleşmiştir. Müslümanlar söz konusu olduğunda özellikle Amerika
Birleşik Devletlerinde ve Avrupa’da çoğulculuk ve çok-kültürlülük yaklaşımından
uzaklaşılmaktadır. İşte bu çalışma, Müslümanların muhatap kılındığı İslamofobi
gibi bir kötülük problemini oyun bakışı temelinde konu edinmektedir. Çalışmanın
amacı, küresel Batılı aktörler tarafından oynanan İslamofobik oyunda
Müslümanların durumunu anlamak ve anlamlandırmaktır.

Anahtar Kelimeler

İslamofobi, İslam, antiislamizm, oyun, terör

Kaynakça

• Abbas, Tahir (2015). “İngiltere’de İslamofobi: 21. Yüzyılda Müslüman Karşıtı Irkçılığın Şekillenişi Konuusunda Tarihe ve Günümüzde Siyaset ve Medya Tartışmaları”. İslamofobi: 21. Yüzyılda Çoğulculuk Sorunu. Ed. J. L. Esposito ve İ. Kalın. Çev. İsmail Eriş. İstanbul: İnsan Yayınları, ss. 115-131.
• Ahmed, Akbar (2008). İslâm’a Yolculuk: Küreselleşme krizi. Çev. Faruk Tuncer. İstanbul: Ufuk Kitap Yyaınları.
• Akram, Susan M. ve Johnson, Kevin R. (2002). “Race, Civil Rights, and Immigration Law after September 11, 2001: The Targeting of Arabs and Muslims”. NYU Annual Survey of American Law. 58/3, ss. 295-355.
• al-Shaikh-Ali, Anas (2015). “Sanat ve Edebiyat Kılığına Girmiş İslamofobi Söylem: İlerlemeci Eğitim Yardımıyla Efsane ile Mücadele”. İslamofobi: 21. Yüzyılda Çoğulculuk Sorunu. Ed. J. L. Esposito ve İ. Kalın. Çev. İsmail Eriş. İstanbul: İnsan Yayınları, ss. 217-254.
• Bauman, Zygmunt (1999). Küreselleşme. Çev. A. Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bayraklı, Enes ve Hafez, Farid (ed.) (2016). European Islamophobia Report. Ankara: SETA.
• Beyer, P. (2002). “Globalization”. http://aix1.uottawa.ca/pbeyer/globalization. html.
• Boztemur, Recep (2002). “Marx, Doğu Sorunu ve Oryantalizm”, Doğu Batı. 5/20. Ağustos-Eylül-Ekim/1 2002, ss. 135-150.
• Bulut, Yücel (2002). Oryantalizmin Eleştirel Kısa Tarihi. İstanbul: Yöneliş Yayınları.
• Cainkar, Louise (2004). “The Impact of the September 11 Attacks and Their Aftermath on
• Arab and Muslim Communities in the United States”. 13 GSC Quarterly. Yaz/Sonbahar, 2004.
• Cesari, Jocelyne (2015). “Batı’da İslamofobi: Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri Arasında Bir Mukayese”. İslamofobi: 21. Yüzyılda Çoğulculuk Sorunu. Ed. J. L. Esposito ve İ. Kalın. Çev. İsmail Eriş. İstanbul: İnsan Yayınları, ss. 63-92.
• Cherribi, Sam (2015). “Bir Saplantının Canlanışı: Hollanda, Avusturya ve Almanya’da İslamofobi”. İslamofobi: 21. Yüzyılda Çoğulculuk Sorunu. Ed. J. L. Esposito ve İ. Kalın. Çev. İsmail Eriş. İstanbul: İnsan Yayınları, ss. 95-114.
• Cole, David (2003). “The New McCarthyism: Repeating History in the War on Terrorism”. Harvard Civil Rights-Civil Liberties Law Review. 38/1. Kış, ss. 1-30.
• Davidson, Lawrence (2003). Islamic Fundamentalism. Westport, London: Greenwood Press.
• Elliot, Andrew (2006). “After 9/11, Arab-Americans Fear Police Acts, Study Finds”. The New York Times. June 12.
• Esposito, John L. (1999). The Islamic Threat: Myth or Reality? 3. bs. New York, Oxford: Oxford University Press.
• Fuller, Graham E. (2012). İslamsız Dünya. 4. bs. Çev. Hasan Kaya. İstanbul: Profil Yayınları.
• Hagopian, Elaine (1975-76). “Minority Rights in a Nation-State: The Nixon Administration's Campaign against Arab-Americans”. Journal of Palestine Studies. c. 5. No. 1/2. Sonbahar, 1975 - Kış, 1976, ss. 97-114.
• Heck, Robert (2007). “Towards A Sociological Understanding of American Islamofobia”. 70th Annual SSS Meeting’de (Southern Sociological Society, 10-14 Mart 2007, Atlanta, ABD) sunulan bildiri.
• Kalın, İbrahim (2015). “İslamofobi ve Çok Kültürlülüğün Sınırları”. İslamofobi: 21. Yüzyılda Çoğulculuk Sorunu. Ed. J. L. Esposito ve İ. Kalın. Çev. İsmail Eriş. İstanbul: İnsan Yayınları, ss. 39-62.
• Lang, Michael (2006). “Globalization and Its History”. The Journal of Modern History. c. 78, ss. 899–931.
• Lean, Nathan (2015). İslamofobi Endüstrisi. Çev. İbrahim Yılmaz. Ankara: DİB Yayınları.
• Le Carré, John (2003). “The United States of America Has Gone Mad”. Times/UK. Şubat 21 (http://www.commondreams.org/views03/0115-01.htm.).
• Lechner, Frank J. (1989). “Cultural Aspects of the Modern World-System”. Religious Politics in Global and Comparative Perspective. Ed. W. H. Swatos. New York: Greenwood Press
• Lewis,Bernard (1982). “The Question of Orientalism”. New York Review of Books. 24 Haziran 1982.
• Lewis, Bernard (2003). The Crisis of Islam, Holy War and Unholy Terror. New York: Modern Library.
• Mardin, Şerif (2002). “Oyantalizmin Hasıraltı Ettiği”. Doğu Batı. 5/20. Ağustos-Eylül-Ekim/1 2002.
• Mazrui, A. (1998). “Globalization: Homogenization or Hegemonization”. The American Journal of Islamic Social Science. c. 15. Sayı: 3.
• Metin, Sevtap (2014). “Oyun Teorileri Işığında Thomas Hobbes’un Sosyal Sözleşme Kuramının Analiz ve Yorumu”. İÜHFM. LXXII/1, ss. 235-264.
• Nyang, Süleyman S. ve Abed-Rabbos, S. (ty.). “Bernard Lewis ve İslamî Araştırmalar: Bir Değerlendirme”. Oryantalistler ve İslamiyatçılar: Oryantalist İdeolojinin Eleştirisi. Ed. Asaf Hüseyin vd. 2. bs. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Okumuş, Ejder (2002). “Güncelliğini Yitirmiş Bir Oryantalizmden Global Sosyolojiye Geçiş İmkânı”. Marife. 2/3. Kış 2002, ss. 253-260.
• Okumuş, Ejder (2005). “Secularization and Religion”. Euro Agenda Avrupa Günlüğü. 4/6, ss. 335-356
• Okumuş, Ejder (2007). “ABD’de İslamofobi ve Anti-İslamizm: 11 Eylül Öncesi ve Sonrası”. Batı Dünyasında İslamofobi ve Anti-İslamizm. Ed. K. Canatan ve Ö. Hıdır. Ankara: Eski Yeni Yayınları, ss. 235-257.
• Okumuş, Ejder (2008). “Küresel Durum-Problemi, Evrensel Barış ve İslam”. Diyanet İlmi Dergi. 44/3. Temmuz-Ağustos-Eylül 2008.
• Okumuş, Ejder (2012). Toplumsal Değişme ve Din. 4. bs. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Okumuş, Ejder (2015a). “İslamofobi: Bir Kötülük Problemi”. Yeni Şafak. 13.02.2015 http://www.yenisafak.com/hayat/islamofobi-bir-kotuluk-problemi-2080240
• Okumuş, Ejder (2015b). “Çağdaş Dünyada Birlikte Yaşama”. Hz. Peygamber ve Birlikte Yaşama Ahlakı. Koordinatör: Yunus Akkaya. Ankara: DİB Yayınları, ss. 101-112.
• Özarı, Çiğdem, Turan, Kemal Kağan ve Ulusoy, Veysel (2016). Oyun Teorisi. Ankara: Pegem Akademi.
• Pruett,,Gordon E. (ty.). “’İslam ve Oryantalizm’. Oryantalistler ve İslamiyatçılar: Oryantalist İdeolojinin Eleştirisi. Ed. Asaf Hüseyin vd. 2. bs. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Robertson, Ronald (1999). Küreselleşme. Çev. Ü. H. Yolsal. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Said, Edward W. (1982). Oryantalizm: Sömürgeciliğin Keşif Kolu. Çev. Nezih Uzel. İstanbul: Pınar Yayınları.
• Said, Edward W. (1998). Kültür ve Emperyalizm. Çev. Necmiye Alpay. İstanbul: Hil.
• Said, Edward (2001). “The Essential Terrorist”. Blaming the Victims: Spurious Scholarship and the Palestinian Question 149. Ed. Edward Said ve Christopher Hitchens.
• Said, Edward (2007). Medyada İslam. Çev. Aysun Babacan. İstanbul: Metis Yayınları.
• Stewart, Anne (2003). Report on Hate Crimes and Discrimination against Arab Americans: The Post-September 11 Backlash, September 11, 2001-October 11, 2002. Ed. Ibish Hussein. American-Arab Anti-Discrimination Committee.
• Subaşı, Necdet (1999). “Oryantalist Söylemin Sosyolojisi”. Kutsanmış Görüntüler. İstanbul: Nehir Yayınları.
• Terry, Janice J. (2006). “Arab-American Political Activism and Civil Liberties in the Post 9/11 Era”. American Arabs and Political Participation. Ed. P. Strum. Washington DC: Woodrow Wilson International Center for Scholars, ss. 117-129.
• Taylor, Charles (2007). “The Collapse of Tolerance”. The Guardian. 17 Eylül 2007. https://www.theguardian.com/commentisfree/2007/sep/17/thecollapseoftolerance (Giriş: 25.11.2016). Turner, Bryan S. (1985). Marks ve Oryantalizmin Sonu. Çev. H. Çağatay Keskinok. İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Turner, Bryan S. (1991). Max Weber ve İslam. Çev. Yasin Aktay. Ankara: Vadi Yayınları.
• Turner, Bryan S. (2002). Oryantalizm, Postmodernizm ve Globalizm. Çev. İbrahim Kapaklıkaya. İstanbul: Anka Yayınları.
• Waters, Malcolm (1996). Globalization. 2. bs. London-New York: Routledge.
• Younes, Anna-Esther (2016). “Islamophobia in Germany”. European Islamophobia Report. Ed. Bayraklı, Enes ve Hafez, Farid. Ankara: SETA, ss. 182-198.
• http://www.haber7.com/ortadogu/haber/2216937-turkiye-israile-baski-yapabilir (Giriş: 18.11.2016).
• http://www.takvim.com.tr/dunya/2015/06/07/islamofobi-danimarkada (Giriş: 25.11.2016).
• http://www.dw.com/tr/danimarka-islamofobi-konusunda uyar%C4%B1lm%C4%B1%C5%9Ft%C4%B1/a-2522459 (Giriş: 25.11.2016).
• http://www.yeniakit.com.tr/haber/hitlerin-yahudilere-yaptigini-muslumanlara-239416.html (Giriş: 27.11.2016).
• http://www.hackneyhomes.org.uk/hh-hate_crime_turkish.pdf (Giriş: 25.06.2007)