In this article, the intra-textual and non-textual elements, which should be followed for understanding the Quran according to what language and style scholars think, are discussed in the axis of context theory, which is a subject of modern language and semantics. Accordingly, the parameters which are usually reflected in a disorganized way in procedural works are presented with a new perspective view and as a whole. It is necessary to determine what the lexical meanings of wording, which are the building blocks of verses, are in the dictionary first and to determine the rules followed while ordering the wording to understand the Quran correctly. Secondly, all verses should be read as a part of the text, which includes them, and the message to be conveyed should be evaluated accordingly. Thirdly, tafsir and interpretation activities should be carried out pursuant to verbal and factual expressions from the direct addressee of the Quran and from the one who is also in charge of explaining and symbolizing the Quran, the Prophet. In addition, societal facts related to revelation time and place, which are important in identifying the meaning, such as the understanding of the companions, and traditions of the early Arabic society should be taken into consideration.
Bu makalede dil
ve usul bilginlerinin Kur’ân’ın anlaşılmasında takip edilmesi gerektiğni
düşündükleri metin içi ve dışı unsurlar modern dil ve anlambilimin bir konusu
olan bağlam teorisi ekseninde ele alınmaktadır. Bu çerçevede usul eserlerinde
genellikle dağınık bir biçimde anlatılan parametreler yeni bir bakışla ve bir
bütün halinde sunulmaktaktır. Kur’ân’ın doğru anlaşılması için ilk olarak ayetin
yapı taşları hükmündeki lafızların sözlükteki karşılıkları ve hangi kurallar
içerisinde dizildiğinin tespit edilmesi gerekmektedir. İkinci olarak her âyet ait
olduğu metnin bir parçası olarak okunmalı ve iletilmek istenen mesaj bu
çerçevede değerlendirilmelidir. Üçüncü olarak ise Kur’ân’ın doğrudan muhatabı,
onu açıklamakla ve temsil etmekle görevli olan Hz. Peygamberin sözlü veya fiilî
beyanı muvacehesinde tefsir ve yorum faaliyeti yürütülmelidir. Buna ilave
olarak sahabenin anlayışı, ilk dönem Arap toplumunun örfü gibi anlamın tayininde
etkili olan nüzul ortamı ile alakalı toplumsal unsurlar dikkate alınmalıdır.
يتناول هذا المقال العناصر داخل وخارج النص واللغة الحديثة ونظرية السياق التي تُعد أحد موضوعات علم الدلالة، والتي يؤكد علماء اللغة والأصول ضورة اتّباعها لفهم القرآن الكريم، وفي هذا الإطار، يقدّم المقال المعلمات التي شرحت شروحاً متناثرة بشكل عام في الأعمال الأصولية بمنظور جديد ومتكامل، ومن أجل فهم القرآن بشكل صحيح، أولاً وقبل كل شيء، من الضروري تحديد معاني الألفاظ التي تُعد حجر الأساس للآيات في القاموس، وتحديد قواعد ترتيبها، وثانياً، يجب قراءة كلّ آية كجزء من النص الذي تنتمي إليه، ويجب تقييم الرسالة المراد نقلها في هذا الإطار، وثالثا، يجب إجراء عملية التفسير وفقاً لأحاديث وأفعال النبي صلى الله عليه وسلم لكونه الخاطب الباشر بالقرآن، والمكلف من الله بتوضيحه وتمثيل، بالإضافة إلى ذلك، يجب أن تؤخذ في الاعتبار العوامل الاجتماعية التعلقة ببيئة نزول القرآن، والتي تعتبر عاملاً أساسيًّا في تحديد فهم الصحابة وعادات المجتمع العربي في الفترات الأولى للرسالة
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 10 |
İlahiyat Akademi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.