Bu çalışmada, DMF belirlenmesinde kullanılan çeşitli yöntemlerin belirli koşullardaki I. Tip hata ve güç oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. I. Tip hata ve güç oranlarının belirlenmesi simülasyon çalışmasıyla yapılmıştır. Klasik Test Kuramı’na (KTK) dayalı değişen madde fonksiyonunun belirlenmesinde kullanılan yöntemlerde, örneklem büyüklüğünün, madde sayısının, referans grubundaki örneklem büyüklüğünün toplam örneklem büyüklüğüne oranlarının değişimlenmesinin 1. Tip hata oranları ortalamalarını çok fazla değiştirmediği görülmektedir. Madde Tepki Kuramı’na (MTK) dayalı değişen madde fonksiyonunun belirlenmesinde kullanılan yöntemlerde ise örneklem büyüklüğünün artmasıyla I. Tip hata oranlarının ortalamasının azaldığı, madde sayısının artmasıyla I. Tip hata oranlarının ortalamasının değişmediği ve referans ve odak gruplardaki örneklem büyüklüğü oranlarının eşit olduğu koşulda I. Tip hata oranları ortalamasının daha düşük olduğu görülmektedir. Güç oranlarının belirlenmesi için yapılan çalışmada, hem KTK'ya hem de MTK'ya dayalı DMF belirlenmesinde kullanılan yöntemlerde, örneklem büyüklüğünün ve DMF miktarının artmasıyla güç oranlarının ortalamasının da arttığı görülmektedir. Tüm yöntemlerde, madde sayısının değişimlenmesinin güç oranlarının ortalamalarını çok fazla değiştirmediği, ayrıca, DMF’li madde sayısının oranının arttırılmasının ve referans ve odak gruplardaki örneklem büyüklüğü oranlarının farklı olması güç oranlarının ortalamasını azalttığı görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Değişen madde fonksiyonu, I.Tip hata oranı, Güç çalışması
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 15 Sayı: 3 |