Farklı Eğitim Programlarıyla Yetişen Öğretmenlerin Hizmet Öncesinde Aldıkları Eğitimin Etkililiğine İlişkin Görüşlerinin Karşılaştırılması

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 1, 0 - 0, 01.01.2016

Kamil - Yıldırım

https://doi.org/10.17051/io.2016.39358

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada 1982, 1997 ve 2007 eğitim programları ile yetiştirilmiş öğretmenlerin aldıkları hizmet öncesi eğitimin etkililiğine ilişkin görüşleri karşılaştırılmıştır. Tarama deseninde karma yöntemle gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Aksaray ilinde ilkokul ve ortaokul kademelerinde görev yapmakta olan toplam 641 öğretmen oluşturmuştur. Yapılandırılmış anket formu ile toplanan veriler hem nicel hem de nitel analiz teknikleriyle incelenmiştir. Farklı eğitim programları uygulanmasına rağmen etkili öğretim yapabilme, özel eğitime ihtiyaç duyan öğrencilerle öğretim ve bütünüyle mesleki ihtiyaçları karşılama boyutlarında hizmet öncesi eğitimin etkisiz olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Kaynakça

• Akyüz, Y. (2012). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: PegemA Yayın.
• Arslan, S. ve Özpınar, Ş. (2008). Öğretmen nitelikleri: ilköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları [Elektronik sürüm]. Necatibey eğitim fakültesi elektronik fen ve matematik eğitimi dergisi (EFMED), 2(1), 38-63.
• Atik Kara, D. (2012). Öğretmenlik meslek bilgisi derslerinin öğretmen adaylarına öğrenme ve öğretme sürecine ilişkin yeterlikleri kazandırması yönünden değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ayan, M. (2011). Eğitim Fakültelerinin sınıf öğretmenliği bölümü programlarının öğretmenlik mesleği genel yeterliklerini kazandırma düzeyi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Aydın, A., Sarıer, Y., Uysal, Ş., Aydoğdu-Özoğlu, E., & Özer, F. (2014). Türkiye’de öğretmen istihdamı politikalarının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi [Educational Administration: Theory and Practice], 20(4), 397-420. doi: 10.14527/kuey.2014.016.
• Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayın.
• Christensen, L.B., Johnson, R.B. ve Turner, L.A. (2015). Research methods design and analysis. Cambridge: Pearson [Çeviri: Sever, M. (2015). Nitel ve karma yöntem araştırmaları. (Çev. Ed. A. Aypay) Araştırma yöntemleri desen ve analiz, Ankara: Anı Yayın.].
• Demirel, Ö. (2007, Mayıs). Türkiye’nin öğretmen yetiştirme düzeni. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu’nda bildiri olarak sunulmuştur, Bakü.
• Dünya Bankası. (2011). Türkiye’de temel eğitimde kalite ve eşitliğin geliştirilmesi: zorluklar ve seçenekler. Rapor No:54/31-TR.http://siteresources.worldbank.org/TURKEYINTURKISH TEXTN/Resources/455687-1326904565778/EducationQualityReport2011-tr.pdf adresinden 08.02.2013 tarihinde indirilmiştir.
• Engin, A.O. (2012). Öğretmen yetiştirme uygulamalarının tarihsel süreç açısından kısaca değerlendirilmesi ve eğitim fakültelerimizin temel sorunları. EKEV Akademi Dergisi, 16 (52), 245-265.
• Erginer, E., Erginer, A., Bedir, G. (2009). Eğitim fakültelerinde görevli öğretim elemanlarının akademik kökenleri ve öğretmen yeterliklerinin incelenmesi üzerine bir çalışma [Elektronik sürüm]. Abant izzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 93-108.
• Gökçe, E. ve Demirhan, C. (2005). Öğretmen adaylarının ve ilköğretim okullarında görev yapan uygulama öğretmenlerinin öğretmenlik uygulaması etkinliklerine ilişkin görüşleri. Ankara üniversitesi eğitim bilimleri fakültesi Dergisi, 38(1), 43-71.
• Gökyer, N. (2012). Öğretmen adaylarının hizmet öncesi eğitimleri sürecinde derslerin işlenişine ilişkin görüşleri. Millî Eğitim, 196 (3), 124-141.
• Gülbahar, Y. (2008). Improving the technology integration skills of prospective teachers through practice: a case study. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 7 (4), 71-81.
• Muijs, D. (2004). Doing quantitative research in education with SPSS. London: Sage.
• Kabakçı Yurdakul, I. (2011). Öğretmen adaylarının teknopedagojik eğitim yeterliklerinin bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 397-408.
• Kavak, Y., Aydın, A. Akbaba Altun, S. (2007). Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri 1982-2007. Ankara: YÖK Yayınları, 2007-5.
• Kiraz, E., Yıldırım, S. (2007). Enthusiasm vs. experience in mentoring: A comparison of Turkish novice and experienced teachers in fulfilling supervisory roles. Asia Pacific Review. Vol. 8, n. 2, pp. 250-261.
• Küçükoğlu, A. ve Kızıltaş, E. (2012). A comparison of preschool teacher training programs in the UK, Germany, France, Italy, Russia and Turkey. Elemantary Education Online, 11 (3), 660-670.
• Lund, T. (2011). Combining qualitative and quantitative approaches: some arguments for mixed method research. Scandinavian journal of educational research, 56 (2), 155-165.
• MEB (2008). Öğretmen yeterlikleri, öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü
• Özyürek, M. (2008). Nitelikli Öğretmen Yetiştirmede Sorunlar ve Çözümler: Özel Eğitim Örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.
• Özer, B. (1990). 1990’li yılların başında Türkiye’de öğretmen yetiştirme, sorunlar ve çözüm önerileri. Anadolu üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 32(27), 27-35.
• Şişman, M. (2009). Öğretmen yeterlikleri: Modern bir söylem ve retorik. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (3), 63-82.
• Teddlie, C., Tashakkori, A. (2009). Foundations of Mixed Method Research: Integrating quatitative and qualitative approaches in the social and behavioural sciences. London: Sage publication.
• Üstüner, M. (2004) Geçmişten günümüze Türk Eğitim Sisteminde öğretmen yetiştirme ve günümüz sorunları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (7),63-82.