Bir İlköğretim Okulu Psikolojik Danışma ve Rehberlik Servisine Yapılan Başvuruların İncelenmesi

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 4, 1087 - 1100, 26.06.2012

Alim Kaya Zerrin Bölükbaşı Macit Diğdem M. Siyez

Öz

Bu çalışmanın amacı bir ilköğretim okulunun psikolojik danışma ve rehberlik servisine dört yıllık bir zaman diliminde yapılan başvuruların sınıf düzeyi, başvuru nedeni, başvuru yöntemi ve cinsiyet değişkenleri açısından incelenmesidir. Araştırmanın verilerini, bir ilköğretim okulunun psikolojik danışma ve rehberlik servisine 2005-2009 yılları arasında yapılan 186 bireysel başvuruya ilişkin ilk görüşme kayıtları oluşturmaktadır. Psikolojik danışma ve rehberlik servisine anasınıfı, birinci ve ikinci sınıflar dışında tüm sınıf düzeylerinde öğrenciler, öğretmenler ve ebeveynler tarafından başvuruda bulunulduğu görülmüştür. Anasınıfı, birinci ve ikinci sınıf düzeyinde ise öğrenciler, ebeveynleri veya öğretmenleri tarafından psikolojik danışma ve rehberlik servisine yönlendirilmişlerdir. Araştırmada dikkati çeken bir diğer bulgu ise ilköğretim birinci kademe düzeyinde psikolojik danışma ve rehberlik servisine yapılan başvuruların çoğunluğu öğretmen ve ebeveyn başvuruları oluştururken; ikinci kademe düzeyinde başvuruların çoğunluğunu öğrencilerin bireysel başvurularının oluşturmasıdır. Elde edilen bulgular literatür ışığında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri, ilköğretim, doküman analizi

An analysis of Cases Admitted to an Elementary School Guidance and Counseling Service during a Period of Four Years

Öz

The main purpose of this study was to investigate the demographic characteristics of
students applied/referred to the elementary school guidance and counseling services. These students were
examined according to admission/referral reasons and admission reference in a four year period. In this
study, 186 individual admissions to school guidance and counseling service between the dates September
2005 and June 2009 were analyzed retrospectively. Results showed that all grade levels except
kindergarten, first and second grade students, teachers and parents applied to school guidance and
counseling service; in kindergarten, first grade and second grade students were referred to school
guidance and counseling service by their parents or teachers. Also while in elementary period, most of
the students were referred to school guidance and counseling service by their parents and teachers, in
middle school period most of the students were admitted to school guidance and counseling service
themselves. Implications of the findings and the suggestions for future research are discussed in light of
the literature.

Anahtar Kelimeler

Counseling and guidance services, elementary school, document analysis

Kaynakça

• Aksoy, V.(2008). Rehber öğretmenlerin özel eğitimde psikolojik danışma ve rehberliğe ilişkin öz yeterlik algıları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Atıcı, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin davranış problemleriyle baş etme konusunda öğretmen-psikolojik danışman işbirliğine ilişkin görüşlerin karşılaştırılması. Türk Psikolojik ve Danışma Dergisi, 3(25), 55-68.
• Başaran, M. (2008). İlköğretim okullarındaki yönetici ve sınıf rehber öğretmenlerinin psikolojik danışma ve rehberlik faaliyetlerinden beklentileri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Brown, D., Trusty, J. (2005) School counselors, comprehensive school counseling programs, and academic achievement: Are school counselors promising more than they can deliver? Professional School Counseling, 9(1), 1-8.
• Can. G. (1998).İlköğretimde rehberlik . A.Hakan (Ed.), Eğitim bilimlerinde yenilikler. (s. 111132 ). Erişim Tarihi: 01.02.2012 https://www.anadolu.edu.tr/aos/kitap/IOLTP/1266/unite07.pdf
• Çok, F. (2003). Ergenlerin cinsel eğitimi: Bir program denemesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Erkan, S. (2002). Rehberlik nedir? Y. Kuzgun (Ed.), İlköğretimde rehberlik (3. Baskı), (ss. 116). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Gysberg, N. C. & Henderson, P. (2000). Developing and managing your school guidance program. (3rd ed.). Alexandria, VA: American Counseling Association .
• Kalın, Ş. (1999). Ankara ili ilköğretim okullarında görevli rehber öğretmenlerin „‟ilköğretimde rehberlik‟‟ konusundaki görüşleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Karakuş, S.(2008). İlköğretim okullarında çalışan psikolojik danışmanların sınıf öğretmenleri ve sınıf rehber öğretmenleriyle yaptıkları konsültasyon çalışmalarının 1100 incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Konca, F.(2007). İlköğretimde psikolojik danışma ve rehberlik programlarının geliştirilmesi sürecinde karşılaşılan sorunlar (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Külahoğlu, Ş. (2004). Okul psikolojik danışman ve rehberlik programlarının geliştirilmesi (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Neeley, S. J., Scott. R. , Barnes, S., Travillion, G., Lucas, J., Rodriguez V.(2004). A model comprehensive, developmental guidance and counseling program for Texas public schools: A guide for program development pre-K-12th grade. Texas Education Agency, USA.
• Polat, C.,(2007) İlköğretim okulları sekizinci sınıf öğrencilerinin okul psikolojik danışma ve rehberlik servisinden yararlanma düzeylerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat üniversitesi, Elazığ.
• Siyez, D.M. (2010). Ergenlerde problem davranışlar (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Söker, V.(2007)İlköğretim öğretmenlerinin sınıf yönetimi konusunda okullardaki rehberlik servisinden beklentileri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Yerin Güneri, O., Büyüköze Kavas, A., Koydemir, S. (2007). Okul psikolojik danışmanlarının profesyonel gelişimi: Acemilikten olgunlaşmaya giden zorlu yol. R. Özyürek, F. Korkut-Owen, D.W. Owen (Eds.), Gelişen psikolojik danışma ve rehberlik: Meslekleşme sürecindeki ilerlemeler (ss. 139-162). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yeşilyaprak, B.(2005). Eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Yeşilyaprak, Y. (2007). Türkiye‟de Psikolojik Danışma ve Rehberlik Alanının Gelişiminde Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneğinin Yeri ve Önemi, R. Özyürek, F. Korkut-Owen, D.W. Owen (Eds.), Gelişen psikolojik danışma ve rehberlik: Meslekleşme sürecindeki ilerlemeler (ss. 21-54). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yıldırım, A., Şimşek, H.(2008) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7. Basım). Ankara: Seçkin Yayınları.
• Yumrutaş, A.(2006). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin rehberlik görevleriyle ilgili görüş ve uygulamalarının incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.