Almanya'da Okula Alma Uygulamaları ve Kiel Okula Alma Testinin Türkçeye Uyarlanması

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 17, 26.06.2012

Ayşe Nur Kutluca Canbulat , Mehmet Canbulat

Öz

Bu çalışmada, Avrupa’da birçok ülkede olduğu gibi Almanya’da da ilköğretim birinci sınıfa başlayan öğrencilerin dil, fiziksel, sosyal ve duygusal ve bilişsel beceriler yönünden okul yeterliliği ya da okula hazırbulunuşluk düzeyini belirlemeye yönelik olarak geliştirilmiş olan okula alma testlerinden Kiel Okula Alma Testinin Türkçe’ye uyarlama çalışması ve Avrupa’da okula alma uygulamalarına yer verilmiştir. Testin Uygulaması yapılmadan önce iki ayrı dil uzmanı tarafından testin dil geçerlik çalışması yapılmış ve orijinal metinle uyumu sağlanmıştır. Test bir başarı testi değildir ve bu nedenle testin uygulama güvenirliğine bakılmıştır. Farklı gözlemcilerin kararları ve video kayıtları güvenirlik göstergesi olarak kabul edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Okula alma testi, beceriler, dil geçerliliği ve güvenirlik

The School Admission Tests in Germany and the Adaptation of the Kiel School Admission Test

Öz

The aim of this study is two-fold. First, it presents the adaptation of The Kiel School Admission
Test which is used in Germany, similar to other European countries, to determine the school readiness of
newcomers to primary school in terms of linguistic, physical, social, affective and cognitive skills. Second, it
discusses the admission applications in Germany. Prior to the administration of the test, a language validity
study was carried out by two language experts to ensure that the Turkish version complied with the original
German version. The test is not an achievement test therefore its application reliability was evaluated. Different
decisions of the observers and video recordings were used as a reliability index.

Anahtar Kelimeler

The school admission test, skills, language validity and reliability

Kaynakça

• Aktaş Arnas, Y. (2002). Okulöncesi Çocuklarda Sayı Kavramının Kazanılması. Çoluk Çocuk Dergisi. 14:14-17. Aytaç, K. (1979). Federal Almanya'da Okul Sistemi. Turhan Kitabevi Yayınları Eğitim Dizisi No: 1.Ankara. Boz, M. (2004). Altı Yaş Çocuklarının Okula Hazır bulunuşluk Düzeylerinin Veli ve Öğretmen Görüşleri Yönünden İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Programı. Ankara Brähler,E.,Holling, H.,Leutner, D. Und Petermann,F. (2002). Brickenkamp Handbuch psychologischer und pädagogischer Tests :1, Göttingen:Hogrefe Verlag Büyüköztürk, Ş.,Kılıç Çakmak,E, Akgün,Ö.E, Kardeniz,Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem A Akademi. Ankara. Çataloluk, C. (1994). Farklı Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Ortamlarda Yetişen Çocukların Okul Olgunluğu Açısından Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı. İstanbul.. Doğuş Okullar Grubu Rehberlik Servisi (2006), İlk Olgunluk Deneyimi; Okul Olgunluğu, Çoluk Çocuk Dergisi 2006/6,61: 10-11. Erden, M. ve Akman, Y. (2004). Gelişim ve Öğrenme. Arkadaş Yayınevi. Ankara. Fröse, S, Mölders,R. Und Walldrodt (1996). Das Kieler Einschulungsverfahren. Deutsche Shultests. Beltz Test Gesellschaft, Weinheim. Füssenich, I. (2005b). Lässt sich Schulfähigkeit testen? Diagnose und Föderung (schrift) sprachlicher Fähigkeiten. In:Grundschule, Heft 9, 18-22 Görmez, E. (2007). İlköğretim Birinci sınıf Öğrencilerinin Okul Olgunluğu ve Matematik Hazırbulunuşluk Düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Eskişehir. Kırca, A. (2007) Okul Öncesi Eğitimin İlköğretim Birinci Sınıf Çocuklarının Okula Hazır Bulunuşluklarına Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı. Ankara. Kutluca Canbulat, A. (2010). Okula Destek Eğitiminin Etkililiği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları Ve Öğretimi Anabilim Dalı. Bolu Lippert, C. (2008) Die Neugestaltung der Schuleingangsphase als Möglichkeit für einen kindgerechten Schulanfang. Grin Verlag: Norderstedt. Oktay, A. (1982). Okul Öncesi Dönemde Öğrenme Ve Okumaya Hazırlıklı Olmak. Eğitim ve Bilim Dergisi, 7(39), 11-18. Oktay, A.(1983). Okul Öncesi Eğitim Ve Okula Hazırlıklı Olmak. Aile ve Çocuk Dergisi, 3, 126-139. Oktay, A. (2000). Yaşamın Sihirli Yılları: Okul Öncesi Dönem. Epsilon Yayınları 2. Baskı. İstanbul. Polat Unutkan, Ö. (2003). Marmara İlköğretime Hazır oluş Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Standardizasyonu. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Okul Öncesi Eğitimi Öğretmenliği Bilim Dalı. İstanbul. Turan, D. E. (2006) Alt Sosyo-Ekonomik Düzeyde Anasınıfına Devam Eden Ve Etmeyen 60–71 Ay Çocuklarında Görsel Algılama Davranışının İncelenmesi (Konya İli Örneği) Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çocuk Gelişimi Ve Ev Yönetimi Eğitimi Anabilim Dalı Okulöncesi Eğitimi Bilim Dalı. Konya. Yapıcı, M. (2006). İlköğretim Birinci Sınıfa Başlayan Öğrencilerin Hazır bulunuşluk Düzeyleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi.08.06.2010 tarihinde www.insanbilimleri.com adresinden alınmıştır.