Öz
Bu araştırma, şâz kırâatler için ihticâcta bulunan en meşhur âlimlerden biri olan Ebü’l-Bekâ el-‘Ukberî'nin (ö. 616/1219) İ‘râbü’l-kırââti’ş-şevâz adlı kitabında ism-i fâil ve mübâlağalı ism-i fâil konularını şâz kırâatler yönünden esas alarak incelemeyi amaçlamıştır. Bu çalışmada, onun ism-i fâil ve mübâlağalı ism-i fâil konularında şâz kırâatleri delillendirme ve açıklama yöntemi incelenecektir. Ayrıca ism-i fâil ve mübâlağalı ism-i fâil sîgalarının işaret ettiği anlamlar gösterilecek ve şâz kırâatlerin anlamlarına etkisi üzerinde durulacaktır. Çalışma, araştırmayı ve ıstılâhları tanıtan giriş, iki bölüm ve sonuç kısımlarından oluşmaktadır. Araştırmada betimsel ve analitik yöntem kullanılarak şâz kırâatler taranarak belirlenmiş, el-‘Ukberî’nin şâz kırâatleri incelerken ve yorumlarken takip ettiği yöntem ortaya çıkarılmıştır. Birinci bölümde, ism-i fâilin tanımı ve kısımları el-‘Ukberî’nin şâz kırâatlerde sarfa dayalı yorumlama yöntemine uygun olarak ele alınmıştır. İkinci bölümde ise ism-i falilin tarifi ve en çok kullanılan vezinleri tanıtılmıştır. İkinci bölümde ise, mübâlağalı ism-i fâil ve en çok kullanılan vezinleri ve bu vezinlere göre şâz kırâatlerin işaret ettiği anlamlar üzerinde durulmuş ve mesele tetkik edilmiştir. Kezâ bazı âlimlerin bu konudaki görüşlerine yer verilerek onlarla el-‘Ukberî’nin düşünceleri arasındaki benzerlikler ve farklılıklar tespit edilmeye çalışılmıştır. Şâz kırâatler tayin edilmiş ve sahiplerine nispeti kritik edilmiştir. Sonuç olarak, araştırma, ism-i fâil ve mübâlağalı ism-i fâil vezinlerindeki şâz kırâatlerin tevcih ve değerlendirilmesinde el-‘Ukberî’nin yöntemini incelemiştir. Bu da kelimenin tasrifteki farklı yönleri üzerinde durularak yapılmıştır. Kezâ o, bu vezinleri ve kırâatteki etkilerini açıkça ifade etmiştir.
Arap Dili ve Belağatı Morfolojik Tevcîh Şâz Kırâat Ebü’l-Bekâ el-‘Ukberî İ‘râbü’l kırââti’ş-Şevâz kitabı İsm-i Fâil Mübâlağalı İsm-i Fâil Sîgası
TEŞEKKÜRLER
Abstract
This research aimed at studying the present participle and its hyperbolic patterns in the odd recitations as a morphological and oriental study in ‘Parsing of the Odd Recitations’ Irabu al-qiraat al-Shawaz by al-ʻUkbarī (d.616 AH) who is one of their most famous defenders. It is to figure out his approach in orienting the odd recitations that came as a present participle and its hyperbolic patterns and their justification approach in addition to highlighting the connotations of the present participle and its hyperbolic patterns and its impact on the connotations of the odd recitations. The research paper includes an introduction to the research and its terminology, two-body sections and a conclusion. The research follows the descriptive and analytical approach in tracing and inducing the odd recitations and presenting al-ʻUkbarī’s approach in analyzing and extracting them on one side of the Arabic language. Section one is dedicated to introducing the present participle and presenting the morphological material in the odd recitations according to al-ʻUkbarī’s justification approach. Section two defines the hyperbolic patterns of the present participle and their most famous forms, and conceiving the connotations whose these odd recitations referred to according to these forms. Additionally, it includes discussing al-ʻUkbarī’s views in the light of the inferences and comparisons with other scholars to know the similarities and differences as well as extracting the odd recitations and relating them to their narrators too. In the conclusion, we see that the research showed al-ʻUkbarī’s approach in orienting the odd recitations to form the present participle, its hyperbolic patterns, and their justification in order to extracting them on one side of the Arabic language. He also clarifies the connotations of these patterns and its impact on the recitations.
Arabic Language and Rhetoric Morphological Denotations Odd recitations Abū al-Baqāʼ al-ʻUkbarī Book of Irabu al-Qiraat al-Shawaz Present participle Hyperbolic present participle
الملخَّصُ
استهدف هذا البحثُ دراسةَ اسم الفاعل ومبالغته في القراءات الشَّاذَّة دراسةً صرفيَّةً توجيهيَّةً في كتاب إعراب القراءات الشَّواذِّ لأبي البقاء العُكْبَريِّ (ت616هـ) الَّذي يُعدُّ أحدَ أشهر أعلام الاحتجاج لها؛ وذلك للتعرُّفِ على منهجه في توجيه القراءات الشَّاذَّة الَّتي وردت على صيغة اسم الفاعل ومبالغته، وطريقة تعليله لها، فضلًا عن إبراز دلالة المعاني الَّتي يدلُّ عليها اسمُ الفاعل وصِيغُ مبالغته، وأثرُها في معاني القراءات الشَّاذَّة. وقد قامَ البحثُ على مقدِّمة ومدخل يعرِّفُ بالبحث ومصطلحاته، ومطلبين وخاتمة. واتَّخذَ المنهجَ الوصفيَّ والتَّحليليَّ في تتبُّعِ واستقراءِ القراءات الشَّاذَّة وعرضِ منهج العُكْبَريِّ في تحليلها وتخريجها على وجه ما مِنْ وجوهِ العربيَّة. وأمَّا بالنِّسبة للمطلب الأوَّلِ فقد قام على التَّعريف باسم الفاعل وعرضِ المادَّةِ الصَّرفيَّة في القراءات الشَّاذَّة وَفْقَ منهجِ العُكْبَريِّ في تعليلِها. في حين قامَ المطلبُ الثَّاني على التَّعريفِ بمبالغةِ اسمِ الفاعل وأشهرِ أوزانها، والتعرُّفِ على المعاني الَّتي دلَّت عليها القراءةُ الشَّاذَّةُ وَفْقَ هذه الصِّيغِ، فضلًا عن مناقشة آراء العُكْبَريِّ في ضوءِ بعض الاستدلالات والمقارنات عند بعضِ العلماء الآخرين، وذلك لمعرفةِ أوجهِ التَّشابهِ أو الاختلافِ، إضافةً إلى تخريجِ القراءات الشَّاذَّةِ وعَزْوِها إلى رواتها أيضًا. وفي الخاتمة رأينا أنَّ البحثَ كشفَ عن طريقة العُكْبَريّ في توجيهِ القراءةِ الشَّاذَّةِ في صيغةِ اسمِ الفاعلِ ومبالغتِه والتَّعليلِ لها؛ وذلك بهدف تخريجها على وجهٍ من وجوهِ العربيَّةِ، فضلًا عن أنَّه وضَّحَ دلالاتِ هذه الصِّيغِ وأثرِها في القراءات.
اللُّغةُ العربيَّةُ والبلاغةُ التَّوجيهُ الصَّرفيُّ القراءاتُ الشَّاذَّةُ أبو البقاءِ العُكْبَريُّ كتابُ "إعراب القراءاتِ الشَّواذِّ" "، اسمُ الفاعلِ مبالغةُ اسمِ الفاعلِ
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Konular | Din, Toplum ve Kültür Araştırmaları |
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 2 Ekim 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 2 |
Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.