AN EVALUATION ON ENVIRONMENT TOURS IN PRESCHOOL EDUCATION ABOUT TRANSPORTATION PROCESSES

Yıl 2016, Sayı: 6, 180 - 190, 01.02.2016

B. Ece Şahin Neslihan Dostoğlu

Öz

Motor vehicle traffic, safety and security issues and insufficiency of playgrounds in contemporary cities keep children away from outdoors. Under these circumstances, schools are expected to assume responsibility with a view to strengthening the relationship of children with their physical environment. In this study, aims at supporting tours allowing preschool children to interact with their environment and children’s, teacher’s and parent’s preferences and evaluations about environment tours are provided. Interviews with 30 children in the age group of 5 years, from three different nurseries, their parents and teachers have revealed that pedestrian and motor vehicle transportation are equally preferred and that they are considered as experiences contributing to transportation processes of children with respect to communication with the environment, healthy growth and socializing. Both parents and teachers have emphasized the positive contribution of extra scholastic experience to the children and complained that the number of tours organized for that purpose is not sufficient . Safe and secure transportation facilities for pre-school children in cities must be provided with a view to increasing the number of tours enabling the children to learn about their environment and to experience the life. To this end, perceptions and behaviors of pre-school children as well as their opinions and recommendations must be taken into consideration and in researches aiming at improvement of urban living conditions.

Anahtar Kelimeler

Preschool Education, Physical Environment, Outdoor, Transportation

OKULÖNCESİ EĞİTİMDE ÇEVRE GEZİLERİNİN ULAŞIM SÜREÇLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Günümüz kentlerinde yaşanan trafik, güvenlik sorunları ve oyun alanlarının yetersizliği gibi nedenler çocukları dış mekanlardan uzaklaştırmaktadır. Bu ortamda, okullardan sorumluluk üstlenerek çocukların fiziksel çevreleriyle olan ilişkisini güçlendirmesi beklenmektedir. Bu çalışmada çocukların okul dışına çıktığı gezilerdeki ulaşım süreçlerinin çocuk, öğretmen ve veli açısından nasıl değerlendirildiği incelenmektedir. Bursa’da üç bağımsız anaokulunda, 5 yaş grubundan eşit sayıda kız ve erkek olmak üzere 30 çocuk, velileri ve öğretmenleriyle yapılan birebir görüşmelerde gezilerde yaya ve araç ulaşımının eşit düzeyde tercih edildiği ve çocukların ulaşım süreçlerini çevreyle iletişim, sağlıklı gelişim ve sosyalleşme yönünden katkı sağlayan deneyimler olarak değerlendirdikleri görülmüştür. Veliler ve öğretmenler tarafından okul dışı deneyimlerin çocuklar üzerindeki olumlu katkısına dikkat çekilmiş ve yeterli sayıda gezi düzenlenememesi eleştirilmiştir. Okulöncesi dönemde çocukların yaşadıkları çevreyi tanıması ve farklı deneyimlerle karşılaşmasını sağlayacak gezilerin desteklenmesi için öncelikle, okulöncesi yaş grubundaki çocukların algı ve davranışları dikkate alınarak, kentlerde çocuklar için ulaşım güvenli hale getirilmesine önem verilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Okulöncesi Eğitim, Fiziksel Çevre, Dış Mekan, Ulaşım

Kaynakça

• Alderson, P. (2004) “Ethics”, S. Fraser, V. Lewis, S. Ding, M. Kellett ve C. Robinson (editors) Doing Research with Children and Young People, London, Sage, 97-112.
• Başal, H. A. (1998) Okulöncesi Eğitime Giriş, Bursa, Vipaş Yayınları.
• Bilton, H. (2010) Outdoor Learning in the Early Years, Management and Innovation, Oxon, Routledge.
• Cadwell, L. B. (2003) Bringing Learning to Life, New York, Teachers College Press.
• Clark, A. (2010) Transforming Children’s Spaces, Children’s and Adults’ Participation in Designing Learning Environments, Oxon, Routledge.
• Day, C. (2007) Environment and Children: Passive Lessons from the Everyday Environment, Oxford, Elsevier.
• Dowling, M. (2010) Young Children's Personal, Social and Emotional Development, London, Sage.
• Francis, M. ve Lorenzo, R. (2002) “Seven Realms of Children’s Participation”, Journal of Environmental Psychology, 22, 157-169.
• Garrick, R. (2009) Playing Outdoors in the Early Years, New York, Continuum International Publishing.
• Gökmen, H. S. (2008) Çocuk Dostu Kentler Oluşturmak, Mimarist, Sayı 2008/2, 49-54.
• Gürkan, T. (2007) “Okulöncesi Eğitimde Planlama ve Uygulama”, M. Sağlam (editör) Özel Öğretim Yöntemleri, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları, 101-128.
• Hart, R. (1992) Children’s Participation: From Tokenism to Citizenship, Florence, UNICEF International Child Development Centre Press.
• Holmes, G. R. (2005) Doing Your Early Years Research Project: A Step by Step Guide, London, Paul Chapman Publishing.
• Kartal, H. (2008) Geçmişten Günümüze Erken Çocukluk Eğitimi Uygulamaları, Bursa, Ezgi Kitabevi Yayınları.
• Kyttä, M. (2003) Children in Outdoor Contexts: Affordances and Independent Mobility in the Assessment of Environmental Child Friendliness, Helsinki University of Technology, Doctor of Philosophy.
• Maxwell, L. E. (2007) Competency in Child Care Settings, The Role of the PhysicalEnvironment, Environment and Behavior, Sage Publications, 39(2), 229-245.
• Nicholson, E. ( 2005) The School Building as Third Teacher, M. Dudek (editor) Children’s Spaces, Oxford, Architectural Press, 44-65.
• Oktay, A. (2007) “Okulöncesi Eğitimde Temel Kavramlar, Amaçlar ve Eğitim İlkeleri”, M. Sağlam (editör) Özel Öğretim Yöntemleri, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları, 1- 18.
• OECD, (2004)Keep Safe Children in Traffic, Paris, OECD Publishing.
• Poyraz, H., Dere, H. (2001) Okulöncesi Eğitimin İlke ve Yöntemleri, Ankara, Anı Yayıncılık.
• Read, M. A., Sugawara, A. I. Brandt, J. A. (1999) Impact of Space and Color in the Physical Environment on Preschool Children’s Cooperative Behavior, Environment and Behavior, 31(3), 413-428.
• Şahin, B. E., Dostoğlu, N. (2011) Okulöncesi Eğitim Sürecinde Çocukların Tasarıma Katılımı: Bağımsız Atölye Modeli, yayınlanmamış Doktora Tezi, Mimarlık Bölümü,Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Skivenes, M., Strandbu, A. (2006) A Child Perspective and Children's Participation, Children, Youth and Environments, 16(2), 10-27.
• Şener, T. (2006) The Children and Architecture Project in Turkey, Children, Youth and Environments, 16(2), 191-206.
• Taylor, A. (2009) Linking Architecture and Education, Sustainable Design of the Learning Environments, Albuquerque, University of New Mexico Press.
• Thomson, P. (2008) “Children and Young People: Voices in Visual Research”, P. Thomson (editor) Doing Visual Research with Children and Young People, London, Routledge, 1-19.
• Wortham, S. C. (2002) Early Childhood Curriculum, Developmental Bases for Learning and Teaching, Upper Saddle River, New Jersey, Merrill-Prentice Hall.