THE RELATIONSHIP BETWEEN TEACHERS’ ORGANIZATIONAL TRUST AND THEIR ENTREPRENEURSHIP LEVEL

Yıl 2017, Sayı: 10, 21 - 37, 01.02.2017

Fatih Mutlu Özbilen Erdem Oklay

Öz

Creating a positive climate and increasing productivity in an organization depend on employees feeling comfortable and safe. It is a fact that successful institutions aim to be one of the outstanding institutions by adapting themselves to changes, having entrepreneurial characteristics and raising more qualified individuals. The purpose of this research is to examine the relationship seen as to be theoretically exist between teachers’ organizational trust to school they work and their and the level of entrepreneurship they have. The population of this study is classroom andbranch teachers working in primary and secondary schools in the province of Esenyurt, Istanbul. 487 teachers (220 classroom and 267 branch teachers) , determined by simple random method, were chosen as sample. In the research, data regarding the level of organizational trust of teachers was collected using The Scale of Organizational Trust in Schools developed by Daboval et al. (1994), translated in Turkish by Kamer (2001) and adjusted for schools by Yılmaz (2005) whereas data regarding the level of entrepreneurship of teachers was collected using Entrepreneurship Scale developed by Yılmaz and Sünbül (2009). It was found that the dimension of sensitivity to employees of the level of organizational trust of teachers is medium and the level of entrepreneurship they have is low.

Anahtar Kelimeler

Organizational trust, entrepreneurship, teacher

ÖĞRETMENLERİN ÖRGÜTSEL GÜVENLERİ İLE GİRİŞİMCİLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Öz

Örgüt içinde olumlu bir iklimin oluşabilmesi ve verimliliğin artması, çalışanların kendilerini rahat ve güvende hissetmelerine bağlıdır. Başarılı kurumların değişimlere ayak uydurabilen, girişimcilik özellikleri taşıyan, daha nitelikli bireyler yetiştirerek seçkin kurumlar arasında olabilmeyi hedefledikleri bir gerçektir. Bu araştırmanın amacı; öğretmenlerin görev yaptıkları okullara olan örgütsel güven düzeyleri ile sahip oldukları girişimcilik düzeyleri arasındaki teorik olarak var olduğu düşünülen ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinin Esenyurt ilçesindeki ilkokul ve ortaokullarda görev yapan sınıf ve branş öğretmenleri oluşturmaktadır. Bu öğretmenler arasından basit rassal yöntemle belirlenen 487 öğretmen (220 sınıf ve 267 branş öğretmeni) ise örneklem olarak seçilmiştir. Araştırmada öğretmenlerin örgütsel güven düzeyleri Daboval ve diğerlerinin (1994) geliştirdiği, Kamer (2001)’in Türkçeye ve Yılmaz (2005)’ın okullara uyarladığı Okullarda Örgütsel Güven Ölçeği, girişimcilik düzeyleri ise Yılmaz ve Sünbül (2009)’ün geliştirdiği Girişimcilik Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Öğretmenlerin örgütsel güven düzeylerinin çalışanlara duyarlılık boyutunun orta, girişimcilik düzeylerinin ise düşük düzeyde olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel güven, girişimcilik, öğretmen

Kaynakça

• Akyürek, Ç. ve Şahin, Ç. (2013). İlköğretim öğretmenlerinin girişimcilik becerisine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. EKEV Akademi Dergisi, 57, 51-68.
• Argyris, C., & Schön, D. (1978). Organizational learning: A theory of action perspective reading. Boston: Addison-Wesley.
• Bayrak, C. ve Terzi, Ç. (2004). Okul yöneticilerinin girişimcilik özelliklerinin okullara yansımaları. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, (6-9 Temmuz 2004), İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Birdthistle, N., Hynes, B. & Fleming, P. (2007). Enterprise education programmes in secondary schools in Ireland: A multi-stakeholder perspective. Education + Training, 49(4), 265- 276.
• Bökeoğlu, Ö. Ç. ve Yılmaz, K. (2008). İlköğretim okullarında örgütsel güven hakkında öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 211-233.
• Brockhaus, R. H., Hills, G. E., Klandt, H. & Welsh, H. P. (2001). Entrepreneurship education: A global view. Aldershot Ashgate Publishing Ltd.
• Casson, M. (1990). Entrepreneurship. Wermont: Edward Elgar Publishing.
• Cemaloğlu, N. ve Kılınç, A. Ç. (2012). Okul müdürlerinin liderlik stilleri ile öğretmenlerin örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 132-156.
• Chughtai, A. A. & Buckley, F. (2008). Work engagement and its relationship with state and trait trust: A conceptual analysis. Journal of Behavioral and Applied Management, 10(1), 47- 71.
• Çokluk, Ö. ve Yılmaz, K. (2010). The relationship between leadership behavior and organizational commitment in Turkish primary schools. Bilig, 54, 75-92.
• Daboval, J., Comish, R., Swindle, B. & Gaster, W. (1994). Trust inventory for small businesses. Small Businesses Symposium. Erişim tarihi: 10.01.2014, http://www.sbaer.uca.edu/docs/proceedings/94sw031.txt.
• Deakins, D., Glancey, K., Menter, I. & Wyper, J. (2005). Enterprise education: the role of the head teacher. International Entrepreneurship and Management Journal, 1(2), 241-263.
• Demircan, N. ve Ceylan, A. (2003). Örgütsel güven kavramı: Nedenleri ve sonuçları. Yönetim ve Ekonomi, 10(2), 139-150.
• Dirks, K., & Ferrin, D. (2001). The role of trust in organizational settings. Organization Science, 12, 450-467.
• Eraslan, L. (2011). İlköğretim programlarında girişimcilik öğretimi (Hayat Bilgisi Dersi örneği). Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 82-94.
• European Commission (2012). Avrupa’da okullarda temel yeterlikleri geliştirme, politik fırsatlar ve zorluklar. Erişim tarihi: 20.12.2015, http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/thematic_reports/145TR_HI.pdf.
• European Commission (2014). Promoting entrepreneurship. Erişim tarihi: 08.01.2015, http://ec.europa.eu/growth/smes/promoting-entrepreneurship/index_en.htm.
• European Commission (2015). Education & training for entrepreneurship. Erişim tarihi: 08.02.2015, entrepreneurship/education-training-entrepreneurship/index_en.htm.
• http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/promoting- Farid, M. (2005).
• Organizational environment for nonprofit entrepreneurship
• development. Academy of Entrepreneurship Journal, 11(1), 59-78.
• Fay, D. & Luhrmann, H. (2004). Current themes in organizational change. European Journal of Work and Organizational Psychology, 13(2), 113-119.
• Fiet, J. O. (2001). The theoretical side of teaching entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 16(1), 1-24.
• Gonza´lez-Roma, V., Schaufeli, W. B., Bakker, A. & Lloret, S. (2006). Burnout and engagement: Independent factors or opposite poles? Journal of Vocational Behaviour, 68, 165-174.
• İbicioğlu, H., Taş, S. ve Özmen, H. İ. (2010). Üniversite eğitiminin girişimcilik düşüncesinin değişimine etkisi: Üniversite öğrencileri üzerine bir uygulama. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), 53-74.
• Johnson, J. L., Cullen, J. B., Sakano, T. & Takenouchi, H. (1996). Setting the stage for trust and strategic integration in Japanese-U.S. cooperative alliances. Journal of International Business Studies, 27, 981-1004.
• Kamer, M. (2001). Örgütsel güven, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkileri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. (19. Baskı), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kumar, N. (1996). The power of trust in manufacturer–retailer relationships. Harvard Business Review, (November-December), 92-106.
• Lin, C. P. (2010). Modeling corporate citizenship, organizational trust and work engagement based on attachment theory. Journal of Business Ethics, 94, 517-531.
• Mayer, R. C., Davis, J.H. & Schoorman, F. D. (1995). An integration model of organizational trust. Academy of Management Review, 20(3), 709-734.
• Memduhoğlu, H. B. ve Zengin, M. (2011). İlköğretim okullarında örgütsel güvene ilişkin öğretmen görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 211-228.
• Nonaka, I., Konno, N. & Toyama, R. (2001). Emergence of “Ba”: A conceptual framework for the continuous and self-transcending process of knowledge creation. In I. Nonaka & T. Nishiguchi (Eds.), Knowledge emergence: Social, technical, and evolutionary dimensions of knowledge creation (pp. 13-29). New York: Oxford University Press.
• Nonaka, I. & Takeuchi, H. (1995). The knowledge creating company: How Japanese companies create the dynamic of innovation. New York: Oxford University Press.
• Othman, N., Hashim, N. & Wahid, H. A. (2012). Readiness towards entrepreneurship education, students and Malaysian universities. Education + Training, 54(8-9), 697-708.
• Perry, R. W. & Mankin, L. D. (2004). Understanding employee trust in management: Conceptual clarification and correlates. Public Personnel Management, 33(3), 277-290.
• Rasmussen, E. A. & Sİrheim, R. (2006). Action-based entrepreneurship education. Technovation, 26, 185-194.
• Ruskovaara, E. & Pihkala, T. (2013). Teachers implementing entrepreneurship education: Classroom practices. Education + Training, 55(2), 204-216.
• Salanova, M., Agut, S. & Peiro´, J. M. (2005). Linking organizational resources and work engagement to employee performance and customer loyalty: The mediating role of service climate. Journal of Applied Psychology, 90, 1217-1227.
• Savolainen, T. (2008). Organizational trust and leadership as driving forces for innovativeness. 13. International Conference on ISO9000 & TQM, (24-26 March 2008), Malaysia, Kuala Lumpur.
• Seikkula-Leino, J., Ruskovaara, E., Ikävalko, M., Mattila, J. & Rytkölä, T. (2010). Promoting entrepreneurship education: The role of the teacher? Education + Training, 52(2), 117- 127.
• Stevenson, H. H. & Jarillo, J. C. (2007). A paradigm of entrepreneurship: Entrepreneurial management. In Entrepreneurship, (pp. 155-170). Springer Berlin Heidelberg.
• Teyfur, M., Beytekin, O. F. ve Yalçınkaya, M. (2013). İlköğretim okul yöneticilerinin etik liderlik özellikleri ile okullardaki örgütsel güven düzeyinin incelenmesi (İzmir il örneği). Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 84-106.
• Venkataraman, S. (1997). The distinctive domain of entrepreneurship research. Advances in Entrepreneurship, Firm Emergence and Growth,3, 119-138.
• Watkins, K. E. & Marsick, V. J. (1993). Sculpting the learning organization: Lessons in the art and science of systemic change. San Francisco: Jossey-Bass.
• Williams, M. (2001). In whom we trust: group membership for an affective context for trust development. Academy of Management Review, 26, 377-396.
• Yılmaz, E. (2005). Okullarda örgütsel güven ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 567-580.
• Yılmaz, E. ve Sünbül, A. M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 195-203.
• Yılmaz, K. (2009). Özel dershane öğretmenlerinin örgütsel güven düzeyleri ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 15(59), 471-490.