BibTex RIS Kaynak Göster

DEVELOPMENT OF A SELF-REGULATORY LEARNING MEASUREMENT ON THE MODEL OF ZIMMERMAN

Yıl 2017, Sayı: 10, 79 - 93, 01.02.2017

Öz

The aim of this study is to develop a measurement tool that can measure self-regulated learning on the basis of Zimmerman's model. Cross-sectional research design was used in the study. In this study, 248 high school students in exploratory factor analysis study; 230 high school students participated in the confirmatory factor analysis study. The scale development steps were followed and the study was completed. Item analysis (27% upper and lower group), exploratory and confirmatory factor analysis, reliability analysis based on internal consistency (Cronbach Alpha) and criteria validity stages were followed. According to findings, sub-scales were found reliable and valid. In future, some studies might be done with this scale.

Kaynakça

  • Amsel, A. (1989). Behaviorism, neobehaviorism, and cognitivism in learning theory: Historical and contemporary perspectives. Hillsdale, N: Erlbaum.
  • Anderson, J. R. (2009). Context theory of classification learning. In D. Shanks (Ed.), Psychology of learning . Th ousand Oaks, CA: Sage
  • Arslan, S., & Gelişli, Y. (2015). Algılanan Öz-Düzenleme Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(3), 67-74.
  • Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action . Englewood Cliff s, NJ: Prentice Hall.
  • Brown, J. M., Miller, W. R. & Lawendowski, L. A. (1999). The Self-Regulation Questionnaire. In L. VandeCreek and T. L. Jackson (Eds.), Innovations in Clinical Practice: A Source Book (pp. 281-289). Sarasota, FL: Professional Resource Press.
  • Bruner, J. (1985). Models of the learner. Educational Researcher, 14(6), 5–8.
  • Corno, L. (1989). Self-regulated learning: A volitional analysis. In Self-regulated learning and academic achievement (pp. 111-141). Springer New York.
  • Çiltaş, A. (2011). Eğitimde öz-düzenleme öğretiminin önemi üzerine bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 1-11.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G.
  • & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli
  • İstatistik. Ankara: Pegem Akademi.
  • Domjan, M. (2010). Th e principles of learning and behavior (6th ed.). Belmont, CA: Wadsworth
  • Haşlaman, T. & Aşkar, P. (2007). Programlama Dersi ile İlgili Öz-düzenleyici Öğrenme Stratejileri ve Başarı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 110–122.
  • Henderson, R. W. (1986). Self-regulated learning: Implications for the design of instructional media. Contemporary Educational Psychology, 11(4), 405-427.
  • Illeris, K. (2007). How We Learn: Learning and Non-learning in Schools and Beyond. London/New York: Routledge.
  • Kauffman, D. F. (2004). Self-regulated learning in web-based environments: Instructional tools designed to facilitate cognitive strategy use, metacognitive processing and motivational beliefs. Journal of Educational Computing Research, 30,139–161.
  • Klein, S. B. (2009). Learning (5th ed.).Th ousand Oaks, CA: Sage.
  • Kohler, W (1969). The task of Gestaltpsychology. Princeton, N: Princeton University Press.
  • Murray, D. (1995). Gestalt Psychology and the Cognitive Revolution. New York: Harvester Wheatsheaf.
  • Oh-Uchi, A., Nagao, H. & Sakurai, S. (2008). Development of an early childhood self- regulation scale: Social skills and problem behavior. Japanese Journal of Educational Psychology, 56(3), 414–425.
  • Pintrich, P. R. & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning component of clasroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33–40.
  • Pintrich, P. R. (2004). A conceptual framework for assessing motivation and self-regulated learning in college students. Educational psychology review, 16(4), 385-407.
  • Pintrich, P. R., & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance, journal of Educational Psychology, 82, 33-40.
  • Pintrich, P. R., (2000). The role of orientation in self-regulated learning. In M., Boekaerts ve P.R.,Pintrich (Eds.), Handbook of Self-Regulation,13-39, San Diego, CA: Academic Pres.
  • Pintrich, P. R., Smith, D., Garcia, T., and McKeachie, W. (1991). A Manual for the Use of the Motivated Strategies for Learning Questionnaire (MSLQ), The University of Michigan, Ann Arbor, MI.
  • Senemoğlu, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi.
  • Schultz, D. P., & Schultz, S. E. (2012). A history of modern psychology. 10th ed. Belmont, CA: Wadsworth
  • Schunk, D. H. (2011). Learning theories: An educational perspective (6th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
  • Schunk, D.H., & Zimmerman, B.J. (Eds.). (1998). Selfregulated learning: From teaching to self- reflective practice. New York: Guilford Press.
  • Skinner, B. F. (1953). Science and human behavior. New York: Free Press
  • Turan, S. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutumlar, öğrenme becerileri ve başarı arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi/Sosyal bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Üredi, I. & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8.sınıf Öğrencilerinin Öz-düzenleme Stratejileri ve Motivasyonel İnançlarının Matematik Başarısını Yordama Gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250–260.
  • Wildman, T. M. (2008). Learning. In. N. J. Salkind (Ed.), Encyclopedia of educational psychology. Thousand Oaks, CA.: Sage.
  • Zimmerman, B. J. (1986). Development of self-regulated learning: Which are the key subprocesses. Contemporary Educational Psychology, 16(3), 307-313.
  • Zimmerman, B. J. (1990). Self-regulated learning and academic achievement: An overview. Educational psychologist, 25(1), 3-17.
  • Zimmerman, B. J., & Martinez-Pons, M. (1988). Construct validation of a strategy model of student self-regulated learning. Journal of educational psychology, 80(3), 284-290.
  • Zimmerman, B. J. (2002). Achieving self-regulation: The trial and triumph of adolescence. Academic motivation of adolescents, 2, 1–27.

ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2017, Sayı: 10, 79 - 93, 01.02.2017

Öz

Bu çalışmanın amacı Zimmerman`ın modeli temelinde öz düzenlemeli öğrenme durumunu ölçebilecek bir ölçme aracı geliştirmektir. Çalışmada kesitsel araştırma deseni kullanmıştır. Çalışmada 248 lise öğrencisi açımlayıcı faktör analizi çalışmasında; 230 lise öğrencisi ise doğrulayıcı faktör analizi çalışmasında yer almıştır. Ölçek geliştirme aşamaları takip edilerek çalışma tamamlanmıştır. Geliştirilen ölçeğin maddelerinin ve ölçeğin deneme formunun hazırlanması, madde analizi (%27`lik alt-üst grup), açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi, iç tutarlılığa dayalı güvenirlik analizi (Cronbach Alpha) ve ölçüt geçerliği aşamaları izlenmiştir. Analiz sonuçları, alt ölçeklerin ve ölçeğin güvenilir ve geçerli olduğunu ortaya koymuştur. İlerleyen süreçte bu çalışmada geliştirilen ölçekle çeşitli çalışmalar yapılabilir.

Kaynakça

  • Amsel, A. (1989). Behaviorism, neobehaviorism, and cognitivism in learning theory: Historical and contemporary perspectives. Hillsdale, N: Erlbaum.
  • Anderson, J. R. (2009). Context theory of classification learning. In D. Shanks (Ed.), Psychology of learning . Th ousand Oaks, CA: Sage
  • Arslan, S., & Gelişli, Y. (2015). Algılanan Öz-Düzenleme Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(3), 67-74.
  • Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action . Englewood Cliff s, NJ: Prentice Hall.
  • Brown, J. M., Miller, W. R. & Lawendowski, L. A. (1999). The Self-Regulation Questionnaire. In L. VandeCreek and T. L. Jackson (Eds.), Innovations in Clinical Practice: A Source Book (pp. 281-289). Sarasota, FL: Professional Resource Press.
  • Bruner, J. (1985). Models of the learner. Educational Researcher, 14(6), 5–8.
  • Corno, L. (1989). Self-regulated learning: A volitional analysis. In Self-regulated learning and academic achievement (pp. 111-141). Springer New York.
  • Çiltaş, A. (2011). Eğitimde öz-düzenleme öğretiminin önemi üzerine bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 1-11.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G.
  • & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli
  • İstatistik. Ankara: Pegem Akademi.
  • Domjan, M. (2010). Th e principles of learning and behavior (6th ed.). Belmont, CA: Wadsworth
  • Haşlaman, T. & Aşkar, P. (2007). Programlama Dersi ile İlgili Öz-düzenleyici Öğrenme Stratejileri ve Başarı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 110–122.
  • Henderson, R. W. (1986). Self-regulated learning: Implications for the design of instructional media. Contemporary Educational Psychology, 11(4), 405-427.
  • Illeris, K. (2007). How We Learn: Learning and Non-learning in Schools and Beyond. London/New York: Routledge.
  • Kauffman, D. F. (2004). Self-regulated learning in web-based environments: Instructional tools designed to facilitate cognitive strategy use, metacognitive processing and motivational beliefs. Journal of Educational Computing Research, 30,139–161.
  • Klein, S. B. (2009). Learning (5th ed.).Th ousand Oaks, CA: Sage.
  • Kohler, W (1969). The task of Gestaltpsychology. Princeton, N: Princeton University Press.
  • Murray, D. (1995). Gestalt Psychology and the Cognitive Revolution. New York: Harvester Wheatsheaf.
  • Oh-Uchi, A., Nagao, H. & Sakurai, S. (2008). Development of an early childhood self- regulation scale: Social skills and problem behavior. Japanese Journal of Educational Psychology, 56(3), 414–425.
  • Pintrich, P. R. & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning component of clasroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33–40.
  • Pintrich, P. R. (2004). A conceptual framework for assessing motivation and self-regulated learning in college students. Educational psychology review, 16(4), 385-407.
  • Pintrich, P. R., & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance, journal of Educational Psychology, 82, 33-40.
  • Pintrich, P. R., (2000). The role of orientation in self-regulated learning. In M., Boekaerts ve P.R.,Pintrich (Eds.), Handbook of Self-Regulation,13-39, San Diego, CA: Academic Pres.
  • Pintrich, P. R., Smith, D., Garcia, T., and McKeachie, W. (1991). A Manual for the Use of the Motivated Strategies for Learning Questionnaire (MSLQ), The University of Michigan, Ann Arbor, MI.
  • Senemoğlu, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi.
  • Schultz, D. P., & Schultz, S. E. (2012). A history of modern psychology. 10th ed. Belmont, CA: Wadsworth
  • Schunk, D. H. (2011). Learning theories: An educational perspective (6th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
  • Schunk, D.H., & Zimmerman, B.J. (Eds.). (1998). Selfregulated learning: From teaching to self- reflective practice. New York: Guilford Press.
  • Skinner, B. F. (1953). Science and human behavior. New York: Free Press
  • Turan, S. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutumlar, öğrenme becerileri ve başarı arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi/Sosyal bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Üredi, I. & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8.sınıf Öğrencilerinin Öz-düzenleme Stratejileri ve Motivasyonel İnançlarının Matematik Başarısını Yordama Gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250–260.
  • Wildman, T. M. (2008). Learning. In. N. J. Salkind (Ed.), Encyclopedia of educational psychology. Thousand Oaks, CA.: Sage.
  • Zimmerman, B. J. (1986). Development of self-regulated learning: Which are the key subprocesses. Contemporary Educational Psychology, 16(3), 307-313.
  • Zimmerman, B. J. (1990). Self-regulated learning and academic achievement: An overview. Educational psychologist, 25(1), 3-17.
  • Zimmerman, B. J., & Martinez-Pons, M. (1988). Construct validation of a strategy model of student self-regulated learning. Journal of educational psychology, 80(3), 284-290.
  • Zimmerman, B. J. (2002). Achieving self-regulation: The trial and triumph of adolescence. Academic motivation of adolescents, 2, 1–27.
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA45HC39SE
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ali Eryılmaz Bu kişi benim

Maarif Mammadov Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Eryılmaz, A., & Mammadov, M. (2017). ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi(10), 79-93.
AMA Eryılmaz A, Mammadov M. ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ. INES Journal. Şubat 2017;(10):79-93.
Chicago Eryılmaz, Ali, ve Maarif Mammadov. “ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 10 (Şubat 2017): 79-93.
EndNote Eryılmaz A, Mammadov M (01 Şubat 2017) ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 10 79–93.
IEEE A. Eryılmaz ve M. Mammadov, “ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ”, INES Journal, sy. 10, ss. 79–93, Şubat 2017.
ISNAD Eryılmaz, Ali - Mammadov, Maarif. “ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 10 (Şubat 2017), 79-93.
JAMA Eryılmaz A, Mammadov M. ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ. INES Journal. 2017;:79–93.
MLA Eryılmaz, Ali ve Maarif Mammadov. “ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 10, 2017, ss. 79-93.
Vancouver Eryılmaz A, Mammadov M. ZİMMERMAN’IN MODELİ TEMELİNDE ÖZ DÜZENLEMELİ ÖĞRENME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ. INES Journal. 2017(10):79-93.