Öz
Kaynakça
- KAYNAKÇAAktuğlu, I. K. (2006). Tüketicinin Bilgilendirilmesi Sürecinde Reklam Etiği. Küresel İletişim Dergisi, Sayı: 2, 1-20.Babacan, M. (2012). Nedir Bu Reklam?. (1. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.Barnes, J. H. ve Dotson, M. J. (1990). An Exploratory Investigation Into the Nature of Offensive Television Advertising, Journal of Advertising, 19 (3), 61-69.Bergh, B. G. V. ve Katz, H. (1999). Advertising Principles. Illinois, NTC Publishing. Boulton, C. (2015). Under the Cloak of Whiteness: A Circuit of Culture Analysis of Opportunity Hoarding and Colour-blind Racism Inside US Advertising Internship Programs. University of Tampa, Tampa, USA, cboulton@ut.edu,tripleC 13 (2): 390-403, http://www.triple-c.at. Bozkurt, İ. (2004). İletişim Odaklı Pazarlama. İstanbul: Mediacat Yayıncılık. Brown, C. (2015). Dimensions of Racism in Advertising: From Slavery to the Twenty-First Century. Journalism & Mass Communication Quarterly Volume: 95 Issue: 3 Pages: 859-860, Edward Lama Wonkeryor (Ed.). New York: Peter Lang, 2015. 110 pp. Chan, K. Li, L., Diehl, S., ve Terlutter, R. (2007) Consumers’ response to offensive advertising: A cross cultural study, International Marketing Review Special Issue on Global Advertising, 24(5), 606-628.Christy T.P. (2006). Females’ Perceptions of Offensive Advertising: The Importance of Values, Expectations, and Control, Journal of Current Issues and Research in Advertising, 28, 15-32.Coltrane, S. ve Messineo, M. (2000). The Perpetuation of Subtle Prejudice: Race and Gender Imagery in 1990s Television Advertising. University of California, Riverside- Bull State University, Sex Rotes, Vol. 42, No. 5/6.Cömert Y. ve Durmaz, Y. (2006). Tüketicinin tatmini ile satın alma davranışlarını etkileyen faktörlere bütünleşik yaklaşım ve Adıyaman ilinde bir alan çalışması. Journal Of Yasar University, 1(4): 351-375. Çakır, V. ve Çakır, V. (2007). Televizyon Reklamlarının Algılanan Değeri ve Reklam Tutumu İlişkisi: Bir Yapısal Eşitlik Modeli. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi,30,37-58.Çoban, B. (2007). Medyanın Milliyetçi Söylemi: Medya, “Öteki” ve Şiddet. Http://Www.Academia.Edu/660730/Medyan%C4%B1n_Milliyet%C3%A7i_S%C3%B6yle i_Medya_%C3%96teki_Ve_%C5%9eiddet (Erişim Tarihi:30.04.2018).Dyer, G. (2010). İletişim Olarak Reklamcılık. (1. Baskı) İstanbul: Beta Yayınları. Elden, M. (2016). Reklam ve Reklamcılık. İstanbul: Say Yayınları. Fredrickson, G. M. (2007). Racism: A Short History. New Jersey: Princeton University Press.Hancı, M. (2017). Reklam ve Mizah. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Reklam ve Stratejik Marka İletişimi.İslamoğlu, A. H. ve Alnıaçık, Ü. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (SPSS Uygulamalı). İstanbul: Beta Basım Yayım. (5.Baskı).Jones, S. ve Putten, K. V. (2008). Consumer Complaints About Social Marketing Advertisements In Australia and New Zealand. Journal Of Non Profit and Public Sector Marketing, Vol:20, Isuue:1, ss. 97-117. Kavukçu, M. (2018). Sosyal Ağ Sitelerindeki Reklamların Tüketicilerin Satın Alma Davranışlarına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı. Kesebir, M. (2018). GSM Sektöründe Tüketicilerin Satın Alma Davranışları Üzerinde Reklamın Etkisi ve Bir Uygulama. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Cilt: 8, Sayı: 15.Kırık, A. M., Öztürk, F. E., Saltık, R. ve Orujova, A. (2018). Bir Tutum ve Davranış Biçimi Olarak Irkçılığın Pekiştirilmesinde Reklamcılığın Rolü. Asya Studies-Academic Social Studies/Akademik Sosyal Araştırmalar, Number: 4, Summer, p. 15-22.Kotler, P. ve Keller, K. L. (2012). Marketing Management. 14th ed., Prentice Hall, New Jersey. Okan, E. Y. ve Yalman, N. (2013). Türkiye’de Tartışmalı Reklamlar: Kuşaklar Arası Karşılaştırma. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 31, Sayı 2, 2013, s. 135 152. Özkantar, M. Ö. (2016). Reklamcılık Sektöründe Irkçılık ve Irkçılık Kavramının Göstergebilimsel Yansımaları Bağlamında Benetton Reklamları. Zirve Üniversitesi Sanat ve İletişim Hakemli Dergisi ZİRV-e Nisan, Cilt 1 Sayı 2.Phau, I. ve Prendergast, G. (2001). Offensive Advertising: A View from Singapore, Journal of Promotion Management, 7(1/2), 71-89.Rotfeld, H. J. (2001). Adventures in Misplaced Marketing, Westport, CT: Quorum Books.Schiffman, L. G. ve Kanuk, L. L. (1994). Consumer Behavior. (5th ed.). New York: McGraw Hill. Shao, A.T. ve Hill, J.S. (1994). Global Television Advertising Restrictions: The Case of Socially Sensitive Products, International Journal of Advertising, 13, 347-366. Sözeri, C. ve Güney, Z. (2011). Türkiye’de Medyanın Ekonomi Politiği: Sektör Analizi. Tesev Yayınları. Taşyürek, N. (2010). Reklam ve Reklamın Tüketicilerin Satın Alma Davranışları Üzerindeki Etkisi: Bir Alan Araştırması. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi Anabilim Dalı. Tayfur, G. (2013). Reklamcılık. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Thackara, J. (1979). The Mass Media And Racism, In Media, Politics And Culture. (Pp. 108 118). Palgrave, London. Topsümer, F. ve Elden, M. (2016). Reklamcılık Kavramlar-Kararlar-Kurumlar. (15. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları. Torlak, Ö. (2001). Pazarlama Ahlakı. Beta Yayınları, İstanbul. Uluğ, A.S. (2015). AB ve Türk Hukukunda Reklam Uygulama Esasları Bakış Açısıyla Tüketicilerin Reklama Karşı Tutumu ve Satın Alma Davranışı Arasındaki İlişki. Doktora Tezi. İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı İşletme Programı. Üner, A. C. (2016). Türkiye’deki Tüketicilerin Satın Alma Karar Süreçlerinde Televizyon Reklamlarının Rolü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı. Vezina, R. ve Paul, O. (1997). Provocation in Advertising: A Conceptualization and an Empirical Assessment, International Journal of Research in Marketing, 14, 177-192.Virvilaite, R. ve Matulevičiene, M (2013). The impact of shocking advertising on consumer buying behavior: empirical study of Lithuanian consumers. Innovative Marketing, 9(2).Virvilaite, R. ve Matuleviciene, M. (2013). The Impact Of Shocking Advertising To Consumer Buying Behavior. Economics And Management, 18 (1).Waller, D.S. (1999). Attitudes Towards Offensive Advertising: an Australian Study, Journal of Consumer Marketing, 16(3) 288–294.Waller, D.S., Fam, K.S. ve Erdoğan, B.Z. (2005). Advertising of Controversial Products: a Cross-Cultural Study, Journal of Consumer Marketing, 22(1), 6–13.Web 1: H&M’nin tepki çeken ırkçı reklamı. (2018). http://www.hurriyet.com.tr/dunya/irkci-reklam-yuzunden-guney-afrikada-h-m-magazasina-saldirdilar-40709055.Web 2: Çin’de çekilen ırkçı deterjan reklamı.(2016). https://www.bbc.com/turkce/haberler/2016/05/160527_cin_irkci_reklamhttps://pazarlamasyon.com/son-yillarda-en-cok-dikkat-ceken-6-irkci-reklam/https://www.dw.com/tr/%C3%A7inde-%C4%B1rk%C3%A7%C4%B1-deterjan reklam%C4%B1na-tepki/a-19287988
Öz
IRKÇI REKLAMLARA
YÖNELİK TÜKETİCİ TUTUMUNUN SATIN ALMA DAVRANIŞINDAKİ ROLÜ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA([1])
Yüksek Lisans
Öğrencisi Dudu ÖZTÜRK**
Dr. Öğretim Üyesi
Özlem DUĞAN***
ÖZET
Günümüzde hakkında en fazla konuşulan
iletişim araçlarından biri de reklamlardır. Reklam, kitle iletişim araçlarını
kullanarak hedef kitlesine mesajı ulaştırmaktadır. Ancak bazı markalar
reklamlarını hedef kitleye ulaştırırken hedef kitlenin özelliklerinin iyi
analiz edilmemesi nedeniyle krizlerle karşı karşıya kalabilmektedir. Bu durumda
markalar, hedef kitlenin beğenisini kazanmak isterken tepkisi ile
karşılaşmaktadır. Hedef kitlenin tepkisini çeken reklam konularından biri de
ırkçılık konusudur. Kamuoyu ve özellikle hedef kitle tarafından ırkçılık
yaptığı gerekçesiyle bazı markaların reklamları tepki almaktadır. Bu durumda
markalar reklamlarını yayından kaldırmakta, hedef kitleden özür dilemekte ve
reklamda verilmek istenen mesajın yanlış anlaşıldığı belirtilmektedir. Marka bu
süreçte imajını tekrar inşa etmeye çalışsa da tüketicilerin reklama yönelik
olumlu veya olumsuz tutumları onların davranışını belirlemekte, tüketici markaya
karşı tepkisini markanın ürünlerini satın almayarak da ortaya koyabilmektedir. Hiç
şüphesiz markalar ürünlerinin satın alınmaması yönündeki bir davranışı kabul
etmek istemez. Bu bağlamda çalışmada bir markanın ırkçılık yaptığı gerekçesiyle
eleştirilen ve tepki alan bir reklamı üzerinden tüketicinin satın alma davranışındaki
rolü araştırılmıştır. Çalışmada 400 anket değerlendirilmiştir. Anket
analizlerinden elde edilen verilere göre, reklama yönelik tutumlar ile satın
alma karar süreci arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu sonucu elde edilmiştir.
Anahtar
Kelimeler: Reklam,
Irkçılık, Tüketici Satın Alma Davranışı.
A RESEARCH ON
THE ROLE OF CONSUMER ATTITUDE FOR RACIST ADS IN PURCHASING BEHAVIOR
ABSTRACT
One of the most
talked about communication tools today is advertising. The advertisement
conveys the message to its target audience by using mass media. However, some
brands may face crises due to poor analysis of the characteristics of the
target audience while delivering their ads to the target audience. In this
case, the brands, the target audience wants to gain appreciation while
encountering. One of the advertising issues that has attracted the reaction of
the target group is racism. The ads of some brands are getting reaction because
of the public opinion and especially racism by the target audience. In this
case, brands take their ads off the air, apologize to the target audience and
misrepresent the message that is intended to be given in the advertisement.
Although the brand tries to rebuild its image in this process, the positive or
negative attitudes of consumers determine their behavior and the consumer can
react to the brand by not buying the products of the brand. Certainly, brands
do not want to accept a behavior that their products are not purchased. In this
context, the role of consumer in purchasing behavior was investigated through a
commercial which was criticized and reacted for the reason that a brand is
doing racism. 400 questionnaires were evaluated in the study. According to the data obtained from
the survey analysis, the relationship between the attitudes towards advertising
and the purchasing decision process is significant.
Keywords: Advertising, Racism, Consumer
Purchasing Behavior.
[1] Bu makale Dr.
Öğretim Üyesi, Özlem Duğan danışmanlığında Yüksek Lisans öğrencisi Dudu Öztürk
tarafından yürütülmekte olan aynı isimli tez çalışmasından türetilmiştir.
*** Uşak Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler
ve Reklamcılık Bölümü, ozlem.dugan@usak.edu.tr
Başlık
Özet
Anahtar Kelimeler
Abstract
Keywords
Giriş
Teorik kısım
Uygulama kısmı (Makaleye göre değişir)
Sonuç ve Tartışma
Kaynakça
Kaynakça
- KAYNAKÇAAktuğlu, I. K. (2006). Tüketicinin Bilgilendirilmesi Sürecinde Reklam Etiği. Küresel İletişim Dergisi, Sayı: 2, 1-20.Babacan, M. (2012). Nedir Bu Reklam?. (1. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.Barnes, J. H. ve Dotson, M. J. (1990). An Exploratory Investigation Into the Nature of Offensive Television Advertising, Journal of Advertising, 19 (3), 61-69.Bergh, B. G. V. ve Katz, H. (1999). Advertising Principles. Illinois, NTC Publishing. Boulton, C. (2015). Under the Cloak of Whiteness: A Circuit of Culture Analysis of Opportunity Hoarding and Colour-blind Racism Inside US Advertising Internship Programs. University of Tampa, Tampa, USA, cboulton@ut.edu,tripleC 13 (2): 390-403, http://www.triple-c.at. Bozkurt, İ. (2004). İletişim Odaklı Pazarlama. İstanbul: Mediacat Yayıncılık. Brown, C. (2015). Dimensions of Racism in Advertising: From Slavery to the Twenty-First Century. Journalism & Mass Communication Quarterly Volume: 95 Issue: 3 Pages: 859-860, Edward Lama Wonkeryor (Ed.). New York: Peter Lang, 2015. 110 pp. Chan, K. Li, L., Diehl, S., ve Terlutter, R. (2007) Consumers’ response to offensive advertising: A cross cultural study, International Marketing Review Special Issue on Global Advertising, 24(5), 606-628.Christy T.P. (2006). Females’ Perceptions of Offensive Advertising: The Importance of Values, Expectations, and Control, Journal of Current Issues and Research in Advertising, 28, 15-32.Coltrane, S. ve Messineo, M. (2000). The Perpetuation of Subtle Prejudice: Race and Gender Imagery in 1990s Television Advertising. University of California, Riverside- Bull State University, Sex Rotes, Vol. 42, No. 5/6.Cömert Y. ve Durmaz, Y. (2006). Tüketicinin tatmini ile satın alma davranışlarını etkileyen faktörlere bütünleşik yaklaşım ve Adıyaman ilinde bir alan çalışması. Journal Of Yasar University, 1(4): 351-375. Çakır, V. ve Çakır, V. (2007). Televizyon Reklamlarının Algılanan Değeri ve Reklam Tutumu İlişkisi: Bir Yapısal Eşitlik Modeli. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi,30,37-58.Çoban, B. (2007). Medyanın Milliyetçi Söylemi: Medya, “Öteki” ve Şiddet. Http://Www.Academia.Edu/660730/Medyan%C4%B1n_Milliyet%C3%A7i_S%C3%B6yle i_Medya_%C3%96teki_Ve_%C5%9eiddet (Erişim Tarihi:30.04.2018).Dyer, G. (2010). İletişim Olarak Reklamcılık. (1. Baskı) İstanbul: Beta Yayınları. Elden, M. (2016). Reklam ve Reklamcılık. İstanbul: Say Yayınları. Fredrickson, G. M. (2007). Racism: A Short History. New Jersey: Princeton University Press.Hancı, M. (2017). Reklam ve Mizah. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Reklam ve Stratejik Marka İletişimi.İslamoğlu, A. H. ve Alnıaçık, Ü. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (SPSS Uygulamalı). İstanbul: Beta Basım Yayım. (5.Baskı).Jones, S. ve Putten, K. V. (2008). Consumer Complaints About Social Marketing Advertisements In Australia and New Zealand. Journal Of Non Profit and Public Sector Marketing, Vol:20, Isuue:1, ss. 97-117. Kavukçu, M. (2018). Sosyal Ağ Sitelerindeki Reklamların Tüketicilerin Satın Alma Davranışlarına Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çorum: Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı. Kesebir, M. (2018). GSM Sektöründe Tüketicilerin Satın Alma Davranışları Üzerinde Reklamın Etkisi ve Bir Uygulama. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Cilt: 8, Sayı: 15.Kırık, A. M., Öztürk, F. E., Saltık, R. ve Orujova, A. (2018). Bir Tutum ve Davranış Biçimi Olarak Irkçılığın Pekiştirilmesinde Reklamcılığın Rolü. Asya Studies-Academic Social Studies/Akademik Sosyal Araştırmalar, Number: 4, Summer, p. 15-22.Kotler, P. ve Keller, K. L. (2012). Marketing Management. 14th ed., Prentice Hall, New Jersey. Okan, E. Y. ve Yalman, N. (2013). Türkiye’de Tartışmalı Reklamlar: Kuşaklar Arası Karşılaştırma. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 31, Sayı 2, 2013, s. 135 152. Özkantar, M. Ö. (2016). Reklamcılık Sektöründe Irkçılık ve Irkçılık Kavramının Göstergebilimsel Yansımaları Bağlamında Benetton Reklamları. Zirve Üniversitesi Sanat ve İletişim Hakemli Dergisi ZİRV-e Nisan, Cilt 1 Sayı 2.Phau, I. ve Prendergast, G. (2001). Offensive Advertising: A View from Singapore, Journal of Promotion Management, 7(1/2), 71-89.Rotfeld, H. J. (2001). Adventures in Misplaced Marketing, Westport, CT: Quorum Books.Schiffman, L. G. ve Kanuk, L. L. (1994). Consumer Behavior. (5th ed.). New York: McGraw Hill. Shao, A.T. ve Hill, J.S. (1994). Global Television Advertising Restrictions: The Case of Socially Sensitive Products, International Journal of Advertising, 13, 347-366. Sözeri, C. ve Güney, Z. (2011). Türkiye’de Medyanın Ekonomi Politiği: Sektör Analizi. Tesev Yayınları. Taşyürek, N. (2010). Reklam ve Reklamın Tüketicilerin Satın Alma Davranışları Üzerindeki Etkisi: Bir Alan Araştırması. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi Anabilim Dalı. Tayfur, G. (2013). Reklamcılık. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Thackara, J. (1979). The Mass Media And Racism, In Media, Politics And Culture. (Pp. 108 118). Palgrave, London. Topsümer, F. ve Elden, M. (2016). Reklamcılık Kavramlar-Kararlar-Kurumlar. (15. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları. Torlak, Ö. (2001). Pazarlama Ahlakı. Beta Yayınları, İstanbul. Uluğ, A.S. (2015). AB ve Türk Hukukunda Reklam Uygulama Esasları Bakış Açısıyla Tüketicilerin Reklama Karşı Tutumu ve Satın Alma Davranışı Arasındaki İlişki. Doktora Tezi. İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı İşletme Programı. Üner, A. C. (2016). Türkiye’deki Tüketicilerin Satın Alma Karar Süreçlerinde Televizyon Reklamlarının Rolü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı. Vezina, R. ve Paul, O. (1997). Provocation in Advertising: A Conceptualization and an Empirical Assessment, International Journal of Research in Marketing, 14, 177-192.Virvilaite, R. ve Matulevičiene, M (2013). The impact of shocking advertising on consumer buying behavior: empirical study of Lithuanian consumers. Innovative Marketing, 9(2).Virvilaite, R. ve Matuleviciene, M. (2013). The Impact Of Shocking Advertising To Consumer Buying Behavior. Economics And Management, 18 (1).Waller, D.S. (1999). Attitudes Towards Offensive Advertising: an Australian Study, Journal of Consumer Marketing, 16(3) 288–294.Waller, D.S., Fam, K.S. ve Erdoğan, B.Z. (2005). Advertising of Controversial Products: a Cross-Cultural Study, Journal of Consumer Marketing, 22(1), 6–13.Web 1: H&M’nin tepki çeken ırkçı reklamı. (2018). http://www.hurriyet.com.tr/dunya/irkci-reklam-yuzunden-guney-afrikada-h-m-magazasina-saldirdilar-40709055.Web 2: Çin’de çekilen ırkçı deterjan reklamı.(2016). https://www.bbc.com/turkce/haberler/2016/05/160527_cin_irkci_reklamhttps://pazarlamasyon.com/son-yillarda-en-cok-dikkat-ceken-6-irkci-reklam/https://www.dw.com/tr/%C3%A7inde-%C4%B1rk%C3%A7%C4%B1-deterjan reklam%C4%B1na-tepki/a-19287988
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2 |
