Öz
A CRITICAL EVALUATION ON THE SEMIOTIC ANALYSIS OF “SEN HEP GÜLÜMSE (SMILE ALL THE TIME)” ADVERTISING FILM
This study presents a semiotic analysis of “Sen Hep Gülümse (Smile All the Time)” advertising film by Happy People Project designed to celebrate the 157th anniversary of Ziraat Bank. Kemal Sunal, known as “the smiling man of Turkey” stars in the lead role. Film is produced by Deepfake technology. To make the character lifelike, images and voice recordings from Sunal movies are put together thanks to deep learning and artificial intelligence made possible by this technology. The film took 3 days to shoot while post-production took a total of 40 days. While the main motive of the film is to remorph Sunal so as to put a smile on people’s faces in these troubling times, the unique selling proposition of the film is to affiliate Ziraat Bank with Sunal by inferring that just like Sunal, it makes millions of people smile as it is always by the one in need. To provide background for this study the first section will look at the historical development of the world comedy cinema, the emergence of the Turkish comedy cinema, its first examples, the emergence of Şaban typification by Sunal, and how this typification influenced the evolution of the Turkish comedy cinema. The following section will present laughter theories and approaches to highlight the transformation of the so-called natural and innocent laughter into a controversial weapon of power and place emphasis on its dialectical nature. Finally, this study will wrap up with the semiotic analysis of the “Sen Hep Gülümse” advertising film followed by a presentation of critical discussion on the sinematographic, and ethical aspects of the film.
Keywords: Turkish Comedy Cinema, Theories of Laughter, Humor, Semiotics, Kemal Sunal, "Sen Gülümse Yeter" Advertising Film
Anahtar Kelimeler
Turkish Comedy Cinema Theories of Laughter Humor semiotics Kemal Sunal "Sen Gülümse Yeter" Advertising Film
Kaynakça
- Abisel, N. (2003). Sessiz Sinema. İstanbul: Om Yayınevi.
- Alkan, T. (2000). Korsan Aile Fertleri. Radikal.
- Aristotle. 1996 (367-322 B. C.). Poetics, (trs. M. Heath). London: Penguin.
- Atayman, V. (2007). Şarlo’dan Şaban’a, Komedi Türünün Düzen Söylemi. Modern Zamanlar Sinema Dergisi, (Kasım) 44. Altın Portakal Film Festivali Özel Sayısı.
- Bakhtin, M. (2001). Karnavaldan Romana. (Çev. Cem Soydemir). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bergson, H. (1900 [1911]), Laughter: An Essay on the Meaning of the Comic, (trs. C. Brereton and F. Rothwell). London: Macmillan. Bergson, H. (2012). Laughter: An Essay on the Meaning of the Comic. CreateSpace Independent Publishing Platform.
- Berlant, L. (2015). A Momentary Anesthesia of the Heart. International Journal of Politics, Culture, and Society, 28(3), 273-281. Bernays, J., & Rudnytsky, P. L. (2004). On Catharsis: From Fundamentals of Aristotle's Lost Essay on the "Effect of Tragedy"(1857). American Imago, 61(3), 319-341.
- Billig, M. (2005). Laughter And Ridicule: Towards A Social Critique of Humour. Sage.
- Black, D. W. (1984). Laughter. JAMA, 252(21), 2995-2998.
- Büker, S. (1985). Sinema Dili Üzerine Yazılar. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- Christoff, M., & Dauphin, B. (2017). Freud's Theory of Humor. Research Gate, Research Gate. Mart 2020, file:///Users/helenanderson/Downloads/FreudsTheoryofHumor%20(1).pdf.
- Darwin, C. (1872). The Expression of the Emotions in Man and Animals. London: John Murray. [Reprint. 1972. New York: AMS Press.] Dündar, C. (1996). Aynalar Belgeseli, Show TV.
- Eğilmezler, B. M. (2015). Humorists’ Narratives on Social Role of Humor in Turkey in A Historical Perspective. Middle East Technical University, Unpublished Doctoral Dissertation
- Evren, B. ile Kişisel İletişim, 20 Mart 2009. Eysenck, H. (1972). Foreword to the Psychology of Humor, J. Goldstein & P. McGhee (eds.), New York: Academic Press.
- Freud, S. (1960). Jokes And Their Relation to the Subconscious. New York: Norton.
- Fromm, E. (1941): Die Furcht vor der Freiheit. GW, Bd.1, Stuttgart: DVA1980.
- Fromm, E. (1976). To have or to be. London: Sphere.
- Gruner, C. (1978). Understanding Laughter: The Workings of Wit and Humor. Chicago: Nelson-Hall.
- Hietalahti, J. (2017). Socially Critical Humor: Discussing Humor with Erich Fromm and Theodor W. Adorno. Idéias, 8(1), 87-108.
- Horkheimer, M., & Adorno, T. W. (2006). The Culture İndustry: Enlightenment As Mass Deception. Media and cultural studies: Keyworks, 41-72.
- Kırel, S. ile Kişisel İletişim, 15 Aralık 2006. Kırmızı, N. (1990). Türk Güldürü Filmleri Üzerine Yapısalcı Bir Çözümleme. Eskişehir: AÖF Yayınları.
- Kuipers, G. (2008). The Sociology of Humor. The Primer of Humor Research, 8, 361-398.
- Lewis, P. B. (2005). Schopenhauer's Laughter. The Monist, 88(1), 36-51.
- Makal, O. (1995). 100 Filmde Başlangıcından Günümüze Güldürü / Komedi Filmleri. Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Martin, R. A. (1998). Approaches To The Sense of Humor: A Historical Review. The Sense of Humor: Explorations of A Personality Characteristic, 15, 60.
- Morreall, J. (1982). A new theory of laughter. Philosophical Studies: An International Journal for Philosophy in the Analytic Tradition, 42(2), 243-254.
- Navidi, M., & Amjad, F. A. (2017). Repository of Carnivalism in Shakespeare's Titus Andronicus. Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities, 9(2), 110-119.
- Onaran, A. Ş. (1986). Sinemaya Giriş, İstanbul: Filiz Kitabevi. Özgüç, A. (1993). 100 Filmde Başlangıcından Günümüze Türk Sineması. İstanbul: Bilgi Yayınevi Özgüç, A. (2005). Türlerle Türk Sineması. İstanbul: Globus Dünya Basımevi.
- Pamuk, S. (2002). Kitle İletişim Çözümleme Yöntemleri ve Bu Yöntemlerden Toplumbilimsel Çözümleme Yöntemi ile ‘Zübük’ Filminin İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- Peacock, L. (2014). Slapstick and Comic Performance: Comedy and Pain. Springer.
- Scognamillo, G. ile Kişisel İletişim 13 Mart 2009. Shurcliff, A. (1968). Judged Humor, Arousal, and The Relief Theory. Journal of Personality And Social Psychology, 8(4p1), 360.
- Stefanova, A. (2012). Humour Theories and The Archetype of The Trickster İn Folklore: An Analytical Psychology Point of View. Folklore: Electronic Journal of Folklore, (50), 63-86.
- Sturges, P. (2010). Comedy as Freedom of Expression. Journal of Documentation, 66, 279-293.
- Tülücü, S. (2005). Meddah, Meddahlık ve Meddah Hikâyeleri Üzerine Bazı Notlar. Atatürk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 24, 1-14.
- Uluyağcı, C. (1996). Türk Sinemasında Güldürü. Kurgu Dergisi. (14). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Ünal, M. (2010). Türk Sinemasında Kemal Sunal. Yeni Düşünceler Dergisi. 5 (Haziran). 69-78.
- Yüksel, A. (2017). Antik Yunan Tiyatrosu’nda Komedya’nın Evreleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 33, (1-2).
Öz
Bu çalışma, Ziraat Bankası’nın 157. yıl dönümü için hazırlanan Happy People Project imzalı “Sen Hep Gülümse” isimli reklam filminin göstergebilimsel incelemesini ve çözümlemesini sunmayı amaçlamaktadır. Bu reklam filminde, Türk halkının kalbinde taht kurmuş, Türkiye’nin gülen ve güldüren adamı Kemal Sunal baş roldedir. Türkiye’de ilk defa kullanılan “deepfake” teknolojisi ile tasarlanan reklam filmi, Sunal’ın yer aldığı filmlerden görüntü ve sesi derin öğrenme ve yapay zeka teknolojisi kullanılarak hazırlanmıştır. Çekimleri üç gün, post prodüksiyonu 40 gün süren reklam filmi, komedi sinemasının büyük değerlerinden olan Sunal’ı yeniden hatırlatarak dünyanın ve ülkenin zor günlerden geçtiği bu zamanlarda insanların yüzünde bir tebessüm yaratmak ve bu topraklarda ihtiyacı olan herkesin yanında olduğunu milyonların yüzünü güldürdüğünü öneren Ziraat Bankası’nın reklam vaadini izleyicilere sunmak için hazırlanmıştır. Bu çalışmanın ilk bölümünde, dünya güldürü sinemasının tarihsel gelişimi, Türk güldürü sinemasının ortaya çıkışı, ilk örnekleri, güldürü sinemasının bir prototipi haline gelen Sunal’ın Şaban tiplemesi ve bu tiplemenin Türk güldürü sinemasında nasıl başat bir rol oynamaya başladığı vurgulanacaktır. Aynı zamanda her filmi defalarca televizyonlarda gösterilen, komedi filmi denildiğinde nerdeyse her kuşağın aklına ilk gelen isim olmayı başaran, oynadığı rollerle, replikleriyle insanların zihnine kazınan Sunal’ın yer aldığı filmlerin ve karakterlerin, Türk güldürü sinemasındaki yeri aktarılmaya çalışılacaktır. Çalışmanın alt yapısını oluşturan bu bölümden sonra gülme teorilerine ve yaklaşımlarına yer verilmektedir. Buradaki amaç ise son derece doğal ve masum olan gülmenin ihtilaflı bir güç silahı haline dönüşmesini ve diyalektik doğasını vurgulayan görüşleri okuyucuya aktarmaktır. Bu makalenin son basamağında ise reklam filminin göstergebilimsel incelemesi ve çözümlemesiyle reklam filmi eleştirel teorisi perspektifinden değerlendirilecektir.
Anahtar Kelimeler: Türk Güldürü Sineması, Gülme Kuramları, Mizah, Göstergebilim, Kemal Sunal, “Sen Gülümse Yeter” Reklam Filmi
Anahtar Kelimeler
Türk Güldürü Sineması Gülme Kuramları Mizah Göstergebilim Kemal Sunal Sen Gülümse Yeter Reklam Filmi
Destekleyen Kurum
İstanbul Ticaret Üniversitesi
Kaynakça
- Abisel, N. (2003). Sessiz Sinema. İstanbul: Om Yayınevi.
- Alkan, T. (2000). Korsan Aile Fertleri. Radikal.
- Aristotle. 1996 (367-322 B. C.). Poetics, (trs. M. Heath). London: Penguin.
- Atayman, V. (2007). Şarlo’dan Şaban’a, Komedi Türünün Düzen Söylemi. Modern Zamanlar Sinema Dergisi, (Kasım) 44. Altın Portakal Film Festivali Özel Sayısı.
- Bakhtin, M. (2001). Karnavaldan Romana. (Çev. Cem Soydemir). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bergson, H. (1900 [1911]), Laughter: An Essay on the Meaning of the Comic, (trs. C. Brereton and F. Rothwell). London: Macmillan. Bergson, H. (2012). Laughter: An Essay on the Meaning of the Comic. CreateSpace Independent Publishing Platform.
- Berlant, L. (2015). A Momentary Anesthesia of the Heart. International Journal of Politics, Culture, and Society, 28(3), 273-281. Bernays, J., & Rudnytsky, P. L. (2004). On Catharsis: From Fundamentals of Aristotle's Lost Essay on the "Effect of Tragedy"(1857). American Imago, 61(3), 319-341.
- Billig, M. (2005). Laughter And Ridicule: Towards A Social Critique of Humour. Sage.
- Black, D. W. (1984). Laughter. JAMA, 252(21), 2995-2998.
- Büker, S. (1985). Sinema Dili Üzerine Yazılar. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- Christoff, M., & Dauphin, B. (2017). Freud's Theory of Humor. Research Gate, Research Gate. Mart 2020, file:///Users/helenanderson/Downloads/FreudsTheoryofHumor%20(1).pdf.
- Darwin, C. (1872). The Expression of the Emotions in Man and Animals. London: John Murray. [Reprint. 1972. New York: AMS Press.] Dündar, C. (1996). Aynalar Belgeseli, Show TV.
- Eğilmezler, B. M. (2015). Humorists’ Narratives on Social Role of Humor in Turkey in A Historical Perspective. Middle East Technical University, Unpublished Doctoral Dissertation
- Evren, B. ile Kişisel İletişim, 20 Mart 2009. Eysenck, H. (1972). Foreword to the Psychology of Humor, J. Goldstein & P. McGhee (eds.), New York: Academic Press.
- Freud, S. (1960). Jokes And Their Relation to the Subconscious. New York: Norton.
- Fromm, E. (1941): Die Furcht vor der Freiheit. GW, Bd.1, Stuttgart: DVA1980.
- Fromm, E. (1976). To have or to be. London: Sphere.
- Gruner, C. (1978). Understanding Laughter: The Workings of Wit and Humor. Chicago: Nelson-Hall.
- Hietalahti, J. (2017). Socially Critical Humor: Discussing Humor with Erich Fromm and Theodor W. Adorno. Idéias, 8(1), 87-108.
- Horkheimer, M., & Adorno, T. W. (2006). The Culture İndustry: Enlightenment As Mass Deception. Media and cultural studies: Keyworks, 41-72.
- Kırel, S. ile Kişisel İletişim, 15 Aralık 2006. Kırmızı, N. (1990). Türk Güldürü Filmleri Üzerine Yapısalcı Bir Çözümleme. Eskişehir: AÖF Yayınları.
- Kuipers, G. (2008). The Sociology of Humor. The Primer of Humor Research, 8, 361-398.
- Lewis, P. B. (2005). Schopenhauer's Laughter. The Monist, 88(1), 36-51.
- Makal, O. (1995). 100 Filmde Başlangıcından Günümüze Güldürü / Komedi Filmleri. Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Martin, R. A. (1998). Approaches To The Sense of Humor: A Historical Review. The Sense of Humor: Explorations of A Personality Characteristic, 15, 60.
- Morreall, J. (1982). A new theory of laughter. Philosophical Studies: An International Journal for Philosophy in the Analytic Tradition, 42(2), 243-254.
- Navidi, M., & Amjad, F. A. (2017). Repository of Carnivalism in Shakespeare's Titus Andronicus. Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities, 9(2), 110-119.
- Onaran, A. Ş. (1986). Sinemaya Giriş, İstanbul: Filiz Kitabevi. Özgüç, A. (1993). 100 Filmde Başlangıcından Günümüze Türk Sineması. İstanbul: Bilgi Yayınevi Özgüç, A. (2005). Türlerle Türk Sineması. İstanbul: Globus Dünya Basımevi.
- Pamuk, S. (2002). Kitle İletişim Çözümleme Yöntemleri ve Bu Yöntemlerden Toplumbilimsel Çözümleme Yöntemi ile ‘Zübük’ Filminin İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- Peacock, L. (2014). Slapstick and Comic Performance: Comedy and Pain. Springer.
- Scognamillo, G. ile Kişisel İletişim 13 Mart 2009. Shurcliff, A. (1968). Judged Humor, Arousal, and The Relief Theory. Journal of Personality And Social Psychology, 8(4p1), 360.
- Stefanova, A. (2012). Humour Theories and The Archetype of The Trickster İn Folklore: An Analytical Psychology Point of View. Folklore: Electronic Journal of Folklore, (50), 63-86.
- Sturges, P. (2010). Comedy as Freedom of Expression. Journal of Documentation, 66, 279-293.
- Tülücü, S. (2005). Meddah, Meddahlık ve Meddah Hikâyeleri Üzerine Bazı Notlar. Atatürk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 24, 1-14.
- Uluyağcı, C. (1996). Türk Sinemasında Güldürü. Kurgu Dergisi. (14). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Ünal, M. (2010). Türk Sinemasında Kemal Sunal. Yeni Düşünceler Dergisi. 5 (Haziran). 69-78.
- Yüksel, A. (2017). Antik Yunan Tiyatrosu’nda Komedya’nın Evreleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 33, (1-2).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 1 |
