The Examination of Individual Innovativeness in Health Professionals: Application in A Private Hospital

Yıl 2020, , 302 - 311, 21.06.2020

Okan Özkan , Özlem Özer , Sümeyye Özmen

https://doi.org/10.33715/inonusaglik.734132

Cited By: 1

Öz

In this study, to examine the perception of individual innovativeness of health professionals and to investigate the effect of socio-demographic characteristics on individual innovativeness have been aimed. The study has been done in a private hospital in Ankara. In the research, 266 people were surveyed. The data collection process has been carried out between January 6,- January 30, 2020. The data have been evaluated by; descriptive analysis, t-test, ANOVA and reliability analysis. According to the results obtained from the study, among the individual innovativeness sub-dimensions, the highest average has been obtained in the “openness to experience” sub-dimension and the lowest average has been obtained in the “resistance to change” sub-dimension. It has been determined that the ‘resistance to change’ sub-dimension scores of the participants’ showed statistically significant differences according to age, gender, education level and total working time in the health sector. Also in this study, it has been determined that the participant scores in the sub-dimensions of ‘opinion leadership’ and ‘openness to experience’ show statistically significant difference according to age and education level.

Anahtar Kelimeler

Health professionals, Hospital, Individual innovativeness

SAĞLIK ÇALIŞANLARINDA BİREYSEL YENİLİKÇİLİK ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ: ÖZEL BİR HASTANEDE UYGULAMA

Öz

Bu çalışmada; sağlık çalışanlarının bireysel yenilikçilik algılarını incelemek ve sosyo-demografik özelliklerinin bireysel yenilikçilik üzerindeki etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Çalışma, Ankara’da yer alan özel bir hastanede yapılmıştır. Çalışmada 266 kişiye anket uygulanmıştır. Veri toplama süreci 6-30 Ocak 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Veriler; tanımlayıcı analizler, t-testi, ANOVA ve güvenirlik analizi ile değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre bireysel yenilikçilik alt boyutları arasında en yüksek ortalamanın “deneyime açıklık” alt boyutunda ve en düşük ortalamanın ise “değişime direnç” alt boyutunda olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların “değişime direnç” alt boyutundan almış oldukları puanlarının yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi ve sağlık sektöründe toplam çalışma süresine göre anlamlı farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir. Çalışmada ayrıca katılımcıların “fikir önderliği” ve “deneyime açıklık” alt boyutlarından almış oldukları puanlarının yaş ve eğitim düzeyine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bireysel yenilikçilik, Hastane, Sağlık çalışanları

Kaynakça

• Akay D. Sağlık çalışanlarında etik lider algısının bireysel yenilikçilik düzeyi üzerindeki etkisi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Edirne
• Atalay A. Gençlik hizmetleri ve spor il müdürlüğü çalışanlarının bireysel yenilikçilik düzeyi, Turkish Studies-Social Sciences, 2018;13(10):87-108.
• Çetin D, Bülbül T. Okul yöneticilerinin teknostres algıları ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2017;17(3):1241-1264.
• Çetin Gürkan G, Demiralay T. Bireysel yenilikçiliğin çalışanın yenilikçi davranışı üzerindeki etkisinde içsel motivasyonun aracılık rolü: Türkiye’de cerrahlar örneği, Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 2017;6(1): 65-90.
• Drucker PF. The discipline of innovation, Harvard Business Review, 2002;80: 95-104.
• Ertuğ N, Kaya H. Hemşirelik öğrencilerinin bireysel yenilikçilik profilleri ve yenilikçiliğin önündeki engellerin incelenmesi, Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 2017;14(3): 192-197.
• Hurt HT, Joseph K, Cook CD. Scales for the measurement of innovativeness, Human Communication Research, 1977;4:58-65.
• Işık C, Meriç S. Otel yöneticilerinin bireysel yenilikçi kapsamında değerlendirilmesi: Van ili örneği, Girişimcilik ve İnovasyon Yönetimi Dergisi, 2015;4(1):1-16.
• Kaya S. Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi, Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır, 2017.
• Kılıçer K, Odabaşı HF. Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2010;38:150-164.
• Pelenk SE. Bireysel yenilikçi davranışların bireysel iş performansı üzerindeki etkisi: Teknoloji çalışanları üzerinde bir araştırma, Journal of Emerging Economies and Policy, 2017;2(2):2-14.
• Ramadani V, Gerguri S. Innovations: Principles and strategies. Strategic Change, 2011;20(3-4): 101-110.
• Rogers EM. Diffusion of innovations (5th ed.). New York, Free Press;2003.
• Salavou H. The concept of innovativeness: Should we need to focus?, European Journal of Innovation Management, 2004;7(1):33-44.
• Scott SG, Bruce RA. Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace, Academy of Management Journal, 1994;37(3): 580-607.
• Shavinina LV, Seeratan KL. On the nature of individual innovation, The International Handbook on Innovation, 2003; pp.31-43.
• Winby S, Worley CG. Management processes for agility, speed, and innovation, Organizational Dynamics, 2014;43(3): 225-234.
• Yi MY, Fiedler KD, Park JS. Understanding the role of individual innovativeness in the acceptance of IT-based innovations: Comparative analyses of models and measures, Decision Sciences, 2006;37(3):393-426.
• Yuan F, Woodman RW. Innovative behavior in the workplace: The role of performance and image outcome expectations, Academy of Management Journal, 2010;53(2):323-34.