Determination of Emotional Contagion Levels of Nurses Working in a Public Hospital

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 802 - 813, 30.11.2020

Fatma Demirkaya Betül Sönmez

https://doi.org/10.33715/inonusaglik.744189

Cited By: 3

Öz

The aim of this study is to determine the emotional contagion levels and influencing factors of nurses working in a public hospital. The research was carried out in descriptive and cross-sectional design. The population of the study was composed of nurses working in a public hospital in Istanbul (N=750), and the sample consisted of 508 nurse determined by haphazard sampling method (n=508). The data were collected using the Introductory Information Form and the Emotional Contagion Scale between July-August 2019. Descriptive statistics, t test, Mann Whitney U test and one-way analysis of variance were used in data analysis. The nurses’ emotional contagion levels were determined to be at moderate level (2.91±0.335). While the lowest mean among the scale items belonged to "When I see angry faces on the news, I clench my teeth and my body contracts." item (2.02±0.879), the highest mean was determined to belong "Having happy people around me makes me think positively." (3.38±0.801) item. It was found that the levels of emotional contamination of the nurses showed statistically significant differences according to; marital status and education level among demographic characteristics (p<0.05), and working time in the profession and duty among occupational characteristics (p<0.01). Since emotional contagion can affect nurses' private and working lives, it is thought that the results of the study will contribute, the managers and decision makers, to increase nurses’ awareness about their exposure to emotional contagion and to make necessary arrangements against emotional contagion. 

Anahtar Kelimeler

emotional contagion, nurse, hospital

BİR KAMU HASTANESİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN DUYGUSAL BULAŞMA DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Öz

Bu çalışmada amaç bir kamu hastanesinde çalışan hemşirelerin duygusal bulaşma düzeylerini ve etkileyen faktörleri belirlemektir. Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tasarımda gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini İstanbul’da yer alan bir kamu hastanesinde çalışan hemşireler (N=750), örneklemini ise gelişigüzel örnekleme yöntemi ile belirlenen 508 hemşire oluşturdu (n=508). Veriler, Tanıtıcı Bilgi Formu ve Duygusal Bulaşma Ölçeği ile Temmuz-Ağustos 2019 tarihleri arasında toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, t testi Mann Whitney U testi ve tek yönlü varyans analizi kullanıldı. Hemşirelerin duygusal bulaşma düzeylerinin orta düzeyde (2,91±0,335) olduğu belirlendi. Ölçek maddeleri arasında en düşük ortalama, “Haberlerde sinirli yüzler gördüğümde, dişlerimi sıkarım ve bedenim kasılır.” (2,02±0,879) maddesine ait iken, en yüksek ortalamanın “Çevremde mutlu insanların bulunması, olumlu düşünmemi sağlar.” (3,38±0,801) maddesine ait olduğu belirlendi. Hemşirelerin duygusal bulaşma düzeylerinin demografik özelliklerinden medeni durum ve eğitim düzeyine göre (p<0,05), ve mesleki özelliklerinden ise meslekte çalışma süresi ve görevine göre (p<0,01) istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği bulundu. Duygusal bulaşma hemşirelerin özel hayatı ve çalışma hayatını etkileyebileceğinden, çalışma sonuçlarının hemşirelerin duygusal bulaşmaya maruz kaldıklarına ilişkin farkındalıklarının arttırılması ve duygusal bulaşmaya karşı gerekli düzenlemelerin yapılması için yöneticilere ve karar alıcılara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Duygusal bulaşma, Hemşire, Hastane

Kaynakça

• Ahmadi, F., Mirsepassi, N. (2010). Performance contagıon and human resource layout: New concepts in performance management. Performance Improvement, 49, 25-33.
• Akın, A., Uysal, R., Akın, Ü. (2015). Duygusal Bulaşma Ölçeği'nin Türkçe Formu’nun geçerlik ve güvenirliği. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 97-104.
• Bakker, A. B., Blanc, P. M. L, Schaufel, W. B. (2005). Burnout contagion among intensive care nurses. Journal of Advanced Nursing, 51, 276–287.
• Barsade, S. G., Coutifaris, G. V. C., Pillemer, J. (2018). Emotional contagion ın organizational life. Research in Organizational Behavior, 38, 137–151.
• Barsade, S. G., O’Neill, A. O. (2002). What’s love got to do with ıt? A longitudinal study of the culture of companionate love and employee and client outcomes in a long-term care setting. Administrative Science Quarterly, 59, 551-598.
• Chen, Q., Kong, Y., Niu, J., Gao, W., Li, Y., Li, M. (2019). How leaders’ psychological capital influence their followers’ psychological capital: social exchange or emotional contagion. Frontiers in Psychology, 10, 1-10.
• Deng, H., Hu, P. (2018). Matching your face or appraising the situation: Two paths to emotional contagion. Frontiers in Psychology, 8, 2278.
• Doherty, R. W. (1997). The Emotional Contagion Scale: A measure of individual differences. Journal of Nonverbal Behavior, 21, 131-154.
• Elfenbein, H. A. (2014). The many faces of emotional contagion: An affective process theory of affective linkage. Organizational Psychology Review, 4, 326-362.
• Friedman, H. S., Riggio, R. (1981). Effect of individual differences in nonverbal expressiveness on transmission of emotion. Journal of Nonverbal Behavior, 6, 96–104.
• George, D., Mallery, M. (2010). SPSS for windows step by step: a simple guide and reference (10th ed.). Boston, MA: Pearson.
• Hashim, J., Wok, S., Ghazali, R. (2008). Organizational behavior associated with emotional contagion among direct selling members. Direct Marketing, 2, 144–158.
• Hatfield, E., Bensmana, L., Thorntona, P. D., Rapson, R. L. (2014). New perspectives on emotional contagion: A review of classic and recent research on facial mimicry and contagion. İnterpersona, 8, 159–179.
• Hatfield, E., Cacioppo, J. T., Rapson, R. L. (1993). Emotional contagion. Current Directions in Psychological Science, 2, 96-99.
• Kılıç, S. (2016). Cronbach’ın alfa güvenirlik katsayısı. Journal of Mood Disorders, 6, 47-48.
• Limon, S. (2019). Sağlık kuruluşlarında duygusal bulaşma ve iş motivasyonu: tıbbi sekreterler üzerinde bir uygulama. Bucak İşletme Fakültesi Dergisi, 2, 224-241.
• Mazzuca, S., Kafetsios, K., Livi, S., Presaghi F. (2019). Emotion regulation and satisfaction in long-term marital relationships: The role of emotional contagion. Journal of Social and Personal Relationships, 36, 2880-2895.
• Missouridou, E. (2017). Secondary posttraumatic stress and nurses' emotional responses to patient's trauma. Journal of Trauma Nursing, 24, 110-115.
• Omdahl, B. L., O’Donnell, C. (1999). Emotional contagion, empathic concern and communicative responsiveness as variables affecting nurses' stress and occupational commitment. Journal of Advanced Nursing, 29, 1351-1359.
• Oral Kara, N., Vergili, A., Erdem, R. (2016). Sağlık çalışanlarının proaktif kişilik yapıları ile duygusal bulaşma durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 91-103.
• Park, S., Choi, S. J., Mun, S., Whang, M. (2019). Measurement of emotional contagion using synchronization of heart rhythm pattern between two persons: Application to sales managers and sales force synchronization. Physiology and Behavior, 200, 148-158.
• Petitta, L., Jiang, L., Hartel, E. J. C. (2017). Emotional contagion and burnout among nurses and doctors: Do joy and anger from different sources of stakeholders matter? Stress and Health, 33, 358-369.
• Rempala, D. M. (2013). Cognitive strategies for controlling emotional contagion. Journal of Applied Social Psychology, 43, 1528-1537.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tatarlar, C. D., Çangarlı, B. G., Atabay, R. G. (2019). Bulaşma kavramının örgütsel bağlamda varlığının, türlerinin ve sonuçlarının incelenmesi. 19. Yönetim Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı, İstanbul.
• Totterdel, P., Kellett, S., Teuchmann, K., Briner, R. B. (1998). Evidence of mood linkage in work groups. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 1504– 1515.
• Vijayalakshmi, V., Bhattacharyya, S. (2012). Emotional contagion and its relevance to individual behavior and organizational processes: A position paper. Journal of Business and Psychology, 23, 363-374.