PANDEMİ DÖNEMİNDE ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÇEVRİMİÇİ ÖĞRENMEYE HAZIRBULUNUŞLUKLARININ VE UZAKTAN EĞİTİME İLİŞKİN DENEYİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 1, 89 - 104, 25.03.2021

Nursemin Ünal , Nevin Şanlıer , Ahmet Şengil

https://doi.org/10.33715/inonusaglik.812109

Cited By: 14

Öz

COVID-19 pandemisi, eğitim alanında teknolojinin kullanımını zorunlu hale getirmiş, uzaktan eğitim ve çevrimiçi öğrenme kavramlarını tekrar gündeme getirmiştir. Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın evrenini, bir vakıf üniversitesinin öğrencileri oluşturdu. Online anket ile öğrencilere veri toplama formları ulaştırıldı, katılmaya gönüllü olan ve formu eksiksiz dolduran 435 öğrencinin verileri ile çalışma tamamlandı. Veriler, Öğrenci Tanıtıcı Bilgi Formu ve Çevrimiçi Öğrenme Hazır Bulunuşluk Ölçeği (ÇÖHBÖ) kullanılarak toplandı. Öğrencilerin yarıya yakını cep telefonu ve bilgisayar sahibi olduğunu, ancak uzaktan eğitim sürecinde internet bağlantı sorunu yaşadıklarını belirtti. Öğrencilerin büyük kısmı (%67.40) uzaktan eğitimin tekrar etme olanağı sunduğunu belirtirken, çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk düzeylerinin iyi olduğu (62.46±14.97 puan) değerlendirildi. Lisansüstü öğrencilerinin özgüdümlü öğrenme, öğrenen kontrolü ve motivasyonları alt boyutlarından yüksek puan aldığı tespit edildi. Ayrıca, tüm teknolojik aletlere ve sorunsuz internet bağlantısına sahip olanların çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk ve alt boyut puanlarının daha yüksek olduğu saptandı. Uzaktan ve çevrimiçi öğrenmenin amacına ulaşabilmesi için, öğrencilerin hazırbulunuşluklarının değerlendirilmesi, öğrenci popülasyonu göz önünde bulundurularak eğitim planlaması yapılması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, Çevrimiçi öğrenme, Uzaktan eğitim, Üniversite öğrencileri

Investigating the Online Learning Readiness and Evaluating the Experiences of Distance Education among University Students during the Pandemic Period

Öz

The COVID-19 pandemic has made the use of technology compulsory in the field of education and brought the concepts of distance education and online learning back to the agenda. The universe of this descriptive research was constituted of the students of a foundation university. Data collection forms were delivered to the students with online questionnaire, and the study was completed with the data of 435 students who volunteered to participate and filled the form completely. The data were collected by using the Demographic Information Sheet and the Online Learning Readiness Scale (OLRS). Nearly half of the students stated that they owned mobile phones and computers, but they had internet connection problems during the distance education process. While most of the students (67.40%) stated that distance education offers the opportunity to repeat, it was evaluated that their online learning readiness level was good (62.46 ± 14.97 points). It was detected that the graduate students got high scores within the sub-scales of self-directed learning, learner control and motivation. In addition, it was determined that those who had all technological devices and seamless internet connection had higher online learning readiness and sub-dimension scores. In order to achieve the purpose of distance and online learning, it is essential to evaluate the readiness level of the students and plan the educational structure according to the student population.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, Distance education, Online learning, University students

Kaynakça

• Ağır, F. (2007). Özel okullarda ve devlet okullarında çalışan ilköğretim öğretmenlerinin uzaktan eğitime karşı tutumlarının belirlenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Alsancak Sırakaya, D., Yurdugül, H. (2016). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenme hazır bulunuşluluk düzeylerinin incelenmesi: Ahi Evran Üniversitesi Örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(1), 185-200.
• Aydın, C. H. (2002). Çevrimiçi (Online) öğrenme toplulukları. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu Bildirileri. 23-25 Mayıs. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, 1-10. 10 Eylül 2020 tarihinde https://www.academia.edu/884450/%C3%87evrimi%C3%A7i_online_%C3%B6%C4%9Frenme_topluluklar%C4%B1?auto=download adresinden erişildi..
• Barış, M. F. (2015). Üniversite öğrencilerinin uzaktan öğretime yönelik tutumlarının incelenmesi: Namık Kemal Üniversitesi örneği. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 36-46.
• Benson, A. (2002). Using online learning to meet workforce demand: A case study of stakeholder influence. Quarterly Review of Distance Education, 3(4), 443−452.
• Blackburn, H. A. (2014). A mixed methods study: Assessing and understanding technology pedagogy and content knowledge among college level teaching faculty (Order No. 3629463). ProQuest Dissertations & Theses Global. 10 Eylül 2020 tarihinde https://core.ac.uk/download/pdf/190335599.pdf adresinden erişildi.
• Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 85-124.
• Chang, C. Y., Lai, C. L., Hwang, G. J. (2018). Trends and research issues of mobile learning studies in nursing education: A review of academic publications from 1971 to 2016. Computers & Education, 116, 28-48.
• Çobanoğlu, A. A., Uzunboylar, O., Altun, E. (2017). Çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk, tutum ve algılanan çevrimiçi sosyalliğin işbirlikli harmanlanmış bir derste incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(63), 1218-1229.
• Dewald, N. (1999) Transporting good library instruction practices into the web environment: An analysis of online tutorials. The Journal of Academic Librarianship, 25(1), 26-31.
• Etlican, G. (2012). X ve Y kuşaklarının online eğitim teknolojilerine karşı tutumlarının karşılaştırılması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
• Fırat, M., Bozkurt, A. (2020). Variables affecting online learning readiness in an open and distance learning university. Educational Media International, 57(2), 112-127.
• Gül, İ., Arabacı, B. (2018). Uzaktan eğitimle öğrenim gören eğitim yönetimi yüksek lisans öğrencilerinin programa ilişkin görüşleri. ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi (ODÜSOBİAD), 8(1), 79-88.
• Günbatar, M. S. (2017). Öğretmen adaylarının çevrimiçi ortamda öğrenmeye yönelik hazır bulunuşlukları. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 259-288.
• Hamilton, J. M. B. (2016). Preparing faculty to teach online: Promoting success in the online classroom. ProQuest Dissertations & Theses Global. 10 Eylül 2020 tarihinde https://scholarworks.waldenu.edu/dissertations/2354/ adresinden erişildi.
• Hung, M., Chou, C., Chen, C., Own, Z. (2010). Learner readiness for online learning: Scale development and student perceptions. Computers & Education, 55, 1080– 1090.
• Ilgaz, H., Aşkar, P. (2009). Çevrimiçi uzaktan eğitim ortamında topluluk hissi ölçeği geliştirme çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(1), 27-35.
• Karakeçili, V. (2019). Y ve Z kuşaklarının online eğitim teknolojilerine karşı tutumlarının karşılaştırılma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Oliver, R. G. (2001). Assuring the quality of online learning in australian higher education. Proceedings of 2000 Moving Online Conference. (pp. 222-231). Gold Coast, QLD. Norsearch Reprographics. 10 Eylül 2020 tarihinde https://ro.ecu.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&httpsredir=1&article=5791&context=ecuworks adresinden erişilmiştir.
• Özgür, H., Çuhadar, C., Akgün, F. (2014). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenmeye yönelik hazır bulunuşluk düzeylerinin incelenmesi. International Instructional Technologies & Teacher Education Symposium, Eskişehir Anadolu Üniversitesi, 20-22 Mayıs, Afyonkarahisar. 10 Eylül 2020 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/327212274_Ogretmen_adaylarinin_cevrimici_ogrenmeye_yonelik_hazir_bulunusluk_duzeylerinin_incelenmesi adresinden erişildi.
• Öztaş, S., Kılıç, B. (2017). Atatürk ilkeleri ve inkilâp tarihi dersinin uzaktan eğitim şeklinde verilmesinin öğrenci görüşleri açısından değerlendirilmesi. Turkish History Education Journal, 6(2), 268-293.
• Robinson, D. J., Ikeda, T. (2002). Is On-Line education the future for universities. Nagoya Journal of Higher Education, 2, 131-145.
• Sakal, M. (2017). Çevrimiçi öğrenmede öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerinin demografik özelliklerine göre incelenmesi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 18(39), 81-102.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2019). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması. 10 Eylül 2020 tarihinde https://www.tuik.gov.tr/tr/ adresinden erişildi.
• Yıldız, S. (2016). Pedogojik formasyon eğitimi alan öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik tutumları. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 301-329.
• Yılmaz, N. A. (2020). Yükseköğretim kurumlarında COVID-19 pandemisi sürecinde uygulanan uzaktan eğitim durumu hakkında öğrencilerin tutumlarının araştırılması: Fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü örneği. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 3(1), 15-20.
• YÖK (2020, 10 Eylül). Üniversitelerde uygulanacak uzaktan eğitime ilişkin açıklama. 10 Eylül 2020 tarihinde https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2020/universitelerde-uygulanacak-uzaktan-egitime-iliskin-aciklama.aspx adresinden erişildi.
• Yurdugül, H., Alsancak Sırakaya, D. (2013). Çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 391-406.
• Zhong, B. L., Luo, W., Li, H. M., Zhang, Q., Liu, X. G., Li, W. T., … Li, Y. (2020). Knowledge, attitudes, and practices towards COVID-19 among Chinese residents during the rapid rise period of the COVID-19 outbreak: A quick online cross- sectional survey. International Journal of Biological Sciences, 16(10), 1745–1752.