Econometric Analysis of Internal Migration Movements towards İstanbul

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 22, 785 - 808, 31.10.2019

Hamdi Emeç Şenay Üçdoğruk Birecikli Burcu Kümbül Güler

https://doi.org/10.29224/insanveinsan.485198

Cited By: 1

Öz

İstanbul has been focus of research interest since the city has the most dense population

of Turkey as an attractive city for migration. The aim of the study is to find out who migrates to

Istanbul in terms of socio-demographical factors on rural, district and urban levels. Data set of

this study was drawn from Nomenclature of Territorial Units for Statistics in Turkish Workforce

Survey 2015. For the migration model, first binomial logit (individual migrated/not migrated);

then multinomial logit model were applied. Having migrated to Istanbul within last ten years

is the dependent variable. There are four categories; migration from urban, from district, from

rural and not migrated. “Large cities pull younger people, push older people” hypotheses was

confirmed with the results of binomial logit model. The results also reveal that workers from

the construction sector are more inclined to migrate. Moreover, as education level increases the

probability of migration to Istanbul is positively but decreasingly affected.

Anahtar Kelimeler

Internal migration, Istanbul, Logit model, Multinomial logit model

İstanbul’a Yönelik İç Göç Hareketlerinin Ekonometrik Analizi

Öz

Aldığı göç ile çekici bir göç destinasyonu olarak Türkiye’nin en fazla nüfusuna sahip olan

İstanbul göç araştırmalarının ilgi odağını oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı İstanbul’a göç

edenlerin; köy, ilçe ve il düzeyinde, kim olduğunu, sosyo-demografik faktörler açısından ortaya

koymaktır. Araştırmada Türkiye İşgücü Araştırması 2015 ham verilerinden yararlanarak

İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflamasından İstanbul verileri çekilmiştir. Göç modeli için önce

iki durumlu (birey göç etmiş/etmemiş) ardından çok durumlu logit model uygulanmıştır.

Bireylerin son on yılda İstanbul’a göç etmesi bağımlı değişkendir. İlden, ilçeden, köy-bucaktan

İstanbul’a göç edip etmediği ile göç etmemiş bireylerden oluşan dört kategori mevcuttur.

İstanbul’a göç etme olasılığını veren iki durumlu logit modelden elde edilen sonuçlar ile “büyük

kentler genç nüfusu çekmekte, daha yaşlı nüfusu itmektedir” hipotezi desteklenmektedir. Bir

diğer önemli bulgu, inşaat sektöründe çalışanların göç etme olasılığının daha fazla olduğudur.

Ayrıca, bireylerin eğitim seviyesi arttıkça göreli olarak İstanbul’a göç olasılığının pozitif yönde

fakat giderek azaldığı görülmektedir

Anahtar Kelimeler

İç göç, İstanbul, Logit model, Multinomial logit model

Kaynakça

• Bahar, Ozan ve Fehime Korkmaz Bingöl. “Türkiye'de İç Göç Hareketlerinin İstihdam ve İşgücü Piyasalarına Etkileri”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15/2. (2010): 43-61.
• Bal, Hüseyin, Hasan Hüseyin Aygül, Zekavet Nuran Oğuz ve Meyrem Tuna Uysal. “Göçle Gelenlerin Toplumsal Sorunları (Isparta Örneği)”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27, (2012): 191-210.
• Bulutay, Tuncer ve Enver Taştı. “Informal Sektor in the Turkish Labor Market”, Türkiye Ekonomi Kurumu, Tartışma Metni 2004/22, Erişim 21 Eylül, 2018. http://www.tek.org.tr/dosyalar/informal_in_turkey.pdf.
• Çağlayan, Savaş. “Göç Kuramları, Göç ve Göçmen İlişkisi”. Muğla Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 17, (2011): 67-91.
• Çelik, Fatih. “İç göçlerin itici ve çekici güçler yaklaşımı ile analizi”. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27, (2006): 149-170.
• Davidson, Russell ve James G. Mac Kinnon Econometric Theory and Methods. New York: Oxford University Press, 1999.
• Filiztekin, Alpay, ve Ali Gökhan. “The determinants of internal migration in Turkey”. Paper presented at the International Conference on Policy Modeling, EcoMod. Berlin, Germany, (2008). Erişim: 16 Haziran 2018. http://research.sabanciuniv.edu/11336
• Gedik, Ayşe. “Internal migration in Turkey, 1965–1985: Test of conflicting findings in the literature”. Review of Urban & Regional Development Studies, 9/2, (1997): 170-179.
• Glaeser, Edward L. “Learning in cities”. Journal of Urban Economics. 46/2, (1999): 254-277.
• Gürel, Ali, ve Yasemin Balta. “İstanbul’un göç olayı ve etnik hayat üzerine”. Marmara Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, (2011): 1-15.
• Güreşçi, Ertuğrul. “Ortak ve Farklı Yönleriyle İç ve Dış Göçler”. Journal of International Social Research, 9/43, (2016): 1058-1064.
• Hausman, Jerry ve Daniel McFadden. “Specification Tests for the Multinomial Logit Model”. Econometrica, 52/5. (1984): 1219-1240.
• Hemmasi, Mohammad, ve Carolyn V. Prorok. “Women’s migration and quality of life in Turkey”. Geoforum, 33, (2002): 399-411.
• İçduygu, Ahmet, İbrahim Sirkeci, ve İsmail Aydıngün. “Türkiye’de İç Göç ve İçgöçün İşçi Hareketine Etkisi”. Türkiye’de İç Göç. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı, 1998, 207-244.
• Karpat-Çatalbaş, Gaye ve Ömer Yarar. “Türkiye'deki Bölgeler Arası İç Göçü Etkileyen Faktörlerin Panel Veri Analizi ile Belirlenmesi”. Alphanumeric Journal, 3/1, (2015): 99-117.
• Kaştan, Yüksel. “Türkiye’de Cumhuriyet Dönemi İç Göç Hareketleri”. Journal of International Social Research. 9/42, (2016): 692-700.
• Levine, Ned, ve Sunday Üner. Population policy formation and implementation in Turkey. Ankara: Hacettepe Nüfus Etüdleri Enstitüsü Yayını, 1978.
• Long, J. Scott ve Jeremy Freese. “Regression Models for Categorical Dependent Variables Using Stata”. USA: Stata Press, 2001.
• McFadden, Daniel. “Econometric Analysis of Qualitative Response Models”. Handbook of Econometrics, Z. Griliches ve Intriligator M. North Holland, Amsterdam: Elsevier Science B.V., 1984, s.1395-1446.
• Murat, Sedat. “Doğum yerlerine göre İstanbul nüfusu ve iç göçler”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. 53, (2007): 83-140.
• Özbay, Ferhunde ve Banu Yücel. Türkiye’de Göç Hareketleri, Devlet Politikaları ve Demografik Yapı. Nüfus ve Kalkınma: Göç, Eğitim, Demokrasi, Yaşam Kalitesi, haz., Ferhunde Özbay vd. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü Yayınları, 2001.
• Özcan, Deniz Ela. “Çağdaş Göç Teorileri Üzerine Bir Değerlendirme”. İş ve Hayat Dergisi, 2/4, (2017): 183-215.
• Özdemir, Dilek. “Türkiye’de Bölgelerarası İç Göç Hareketlerinin Belirleyicileri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22/3, (2018): 1337-1349,
• Özgür, Murat ve Olgu Aydın. “Türkiye’de Kadın Evlilik Göçü”. Nature Sciences, 5/1, (2010): 18-31.
• Peterson, William. “A general typology of migration”. American Sociological Review, 23/3, (1958): 256-266.
• Sağlam, Serdar. “Türkiye’de iç göç olgusu ve kentleşme”. Türkiyat Araştırmaları, Erman Altun Özel Kitaplığı, 5, (2006): 34-44.
• Selim, Sibel. “Türkiye’de Göç Kadınlaşıyor mu?: Ekonometrik Bir Analiz” Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4/3, (2017): 43-63.
• Small, Kenneth A. ve Cheng Hsiao. “Multinomial Logit Specification Tests”, International Economic Review, 26/3, (1985): 619-627.
• Suğur, Nadir, Serap Suğur, Temmuz Gönç-Şavran, Oya Beklan Çetin, “Hizmet Sektöründe Çalışan Yoksulların Geçim Stratejileri Ve Sosyal İlişki Ağları: Eskişehir Örneği”. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 12/1 (2000): 59-84.
• Şen, Mustafa. “Türkiye'de İç Göçlerin Neden ve Sonuç Kapsamında İncelenmesi”. Çalışma ve Toplum, 1, (2014): 231-256.
• Tandoğan, Alaettin. “Türkiye Nüfus Hareketlerinde İstanbul’un Yeri”. Coğrafya Araştırmaları, 1(1), (1989): 135-141.
• Tanfer, Koray. “Internal migration in Turkey: Socioeconomic characteristics by destination and type of move, 1965–70”. Studies in Comparative International Development. 18/4. (1983): 76-111.
• Tutar, Hüseyin ve Deniz Özyakışır. “TRA2 Bölgesinden İstanbul'a Göç Hareketlerinin Nedenlerine İlişkin Bir Araştırma”. Sosyoloji Konferansları, 47/1, (2013): 31-58.
• Üçdoğruk, Şenay. “İzmir’deki İç Göç Hareketinin Çok Durumlu Logit Teknikle İncelenmesi”. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 17/1, (2002): 157-183.
• Zeytinoğlu, Işık Urla, Omur T. Özmen, Alev E. Katrinli, Hayat Kabasakal, ve Yasemin Arbak. “Migrant women in waged domestic work in Turkey”. Middle East Report, 29/2, (1999): 42-45.