Öz
Müşterek Râvi Teorisi ve Tenkidi adlı çalışma, Yalova Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde öğretim üyesi olan Yrd. Doç. Dr. Fatma Kızıl’ın Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Hadis Ana Bilim Dalında Hukukî İçerikli Merfû Hadisler Bağlamında Müşterek Râvî Teorisi ve Tenkidi başlığıyla hazırladığı doktora tezinin kitaplaştırılmış versiyonudur. İslam’ın ilk yüzyılları hakkındaki haberlerin menşeini tespit etmek üzere oryantalistler tarafından önerilen yöntemler arasında yer alan müşterek râvi teorisi, farklı yaklaşımlara sahip araştırmacılarca yorumlanıp ayrı neticelere ulaşılmaktadır. Kendisinden sonraki oryantalist geleneği etkileyen ve isnâdları hadis tarihlendirmelerinde sistemli şekilde kullanan ilk oryantalist Joseph Schacht’ın (1902-1969) vazettiği müşterek râvi teorisi şöyle tanımlanabilir: ‘Bir râvinin, uydurduğu bir hadise Hz. Peygamber’e ulaşan sahte bir isnâd eklemesi ve daha sonra bu hadisi kendisinden birçok kişinin rivâyet etmesi’ (s. 17). Müşterek râvi teorisinden ilk defa Schacht söz ederken; G. H. A. Juynboll (1935-2010) kendisinin geliştirdiği yeni kavramlar sayesinde bu teoriye ‘Batılı bir isnâd tenkit metodu’ vasfını kazandırmıştır. Böylece söz konusu teori, Batı’da hadis ile ilgili pek çok çalışmada uygulanır hâle gelmiştir.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Kitap Tanıtımları |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 8 |
