Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 123 - 131, 31.12.2019

Öz

Kaynakça

  • Ağbuğa B., & Arslan, Ş (2010). İlköğretim okulları için oyunlarla beden eğitimi, Ankara Nobel Yayınları 1. Baskı, 9
  • Akın, F. & Atıcı, B. (2015). Oyun Tabanlı Öğrenme Ortamlarının Öğrenci Başarısına ve Görüşlerine Etkisi. Türk Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 75-102.
  • Bekmezci, H. & Özkan, H. (2015). Oyun ve Oyuncağın Çocuk Sağlığına Etkisi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 5(2), 81-87.
  • Bozan, N. (2014). Okul Öncesi Eğitimde Oyunun Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Bozkuş T, (2013). An Evaluation of the Relationship Between Physical Activity Healthy Lifestyle Behaviors Anaerobic Performance Muscle Strength and Sprint Performance In Folk Dancers. International Journal of Academic Research, 5, 151 157.
  • Çoban, B. & Nacar, E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar, Ankara Nobel Yayın 1. Baskı
  • Demirci, A. Demirci, E. & Demirci, N (2013). Oyunlarla Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi, Ankara Nobel Yayınları, 1. Baskı, vi
  • Durualp, E. Aral, N. (2010). Altı Yaşındaki Çocukların Sosyal Becerilerine Oyun Temelli Sosyal Beceri Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(39), 160-172.
  • Engin, O., Seven, M., & Turhan, V. (2010). Oyunların Öğrenmedeki Yeri ve Önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 109-120
  • Güneş, A (2004). Okullarda Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi, Ankara Pegem A yayınları, 4.Baskı, V
  • http://tr.euronews.com/2016/08/10/okul-oncesi-egitimde-oyun-oynayarak-ogrenme-teknikleri 8.21.2017
  • https://www.slideserve.com/ajaxe/ocuk-gel-m-ve-e-t-m 8.12.2017
  • Koçyiğit, S., Tuğluk, M., & Kök, M. (2007). Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun, Atatatürk Üniversitesi, Kkefd/Jokkef, 16
  • Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B., & Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların Spora Özgü Başarı Motivasyonu ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 3 (Special Issue 2), 83-94.
  • Özer, A., Gürkan, A., & Ramazanoğlu, M. (2006). Oyunun Çocuk Gelişimi Üzerine Etkileri. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 4(3), 54-57.
  • Öztürk, A. (2001). Okul Öncesi Eğitimde Oyun, İstanbul Esin Yayınları 1. Basım, 9
  • Özyürek, A. & Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Pehlivan, H. (2005). Oyun Ve Öğrenme Ankara Anı Yayıncılık 61,62,66,72
  • Sevinç, M. (2009). Erken Çocukluk Gelişimi Ve Eğitiminde Oyun, İstanbul Morpa Kültür Yayınları
  • Şimşek, N. (2007). Öğrenmeyi Öğrenmede Alternatif Yaklaşımlar, Ankara Asil Yayınları 1. Baskı 3,4,9
  • Torun, F. (2011). Çocuk Hakları Öğretiminde Oyun Yönteminin Başarıya, Kalıcılığa Ve Tutuma Etkisi, Adıyaman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman
  • Ulutaş, A. (2011). Okul Öncesi Dönemde Drama ve Oyunun Önemi, Adıyaman, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 1-11.
  • Yaşartürk, F. & Bilgin, B. (2018). Üniversitede Öğrenim Gören Hentbolcuların Serbest Zaman Tatmin ve Yaşam Doyum Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi (UGEAD), 4(2), 50-60.
  • Yaşartürk, F. & Yılmaz, H. (2019). Rekreatif Etkinliklere Katılan Kamu Personellerinin İş Stresi ve Serbest Zamanda Algılanan Özgürlük Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (Ek Sayı 1), 1325-1335.
  • Yörük, S., Dikici, A., & Uysal, A. (2002). Bilgi Toplumu ve Türkiye’deki Mesleki Eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 299-312.
  • Yüksel, S. (2011). Diyarbakır halk eğitimi merkezlerindeki takı tasarımı eğitim programının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tez önerisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Eğitimde Oyunun Yeri

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 123 - 131, 31.12.2019

Öz

Günümüzde daha refah, daha güzel, daha yaşanılası bir toplum oluşturabilme; böyle bir toplumda yaşayabilme düşüncesi herkes tarafından istenen bir olgu gibi görülmektedir. Böyle bir toplum da ancak doğru bir şekilde eğitilen bireylerle mümkün olabilmektedir. Bireyler yaşantılarını düzeltmek, geliştirmek ve arzu edilen davranışları edinebilmek için her zaman eğitime ihtiyaç duymaktadır. Bu ihtiyaç insan yaşantısının temelini oluşturmakta ve çocukluğa dayanmaktadır. İyi bir eğitim beraberinde etkin bir öğrenmeyi getirecektir. Etkin öğrenme ancak gelişimsel açıdan uygun öğrenme durumları sağlayan ortamlarda mümkün olabilir. Bu doğrultuda bedensel, sosyal, duyuşsal, bilişsel ve psikomotor gelişim alanlarını destekleyecek, etkili öğrenme ortamını sağlayabilecek, çocuklara en doğal öğrenme yolunu kazandıracak olan oyun kavramı büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma “Neden oyun?” sorusuna yanıt aramakta ve oyunun eğitimdeki yerine dikkat çekmek amacıyla yapılmıştır.

Kaynakça

  • Ağbuğa B., & Arslan, Ş (2010). İlköğretim okulları için oyunlarla beden eğitimi, Ankara Nobel Yayınları 1. Baskı, 9
  • Akın, F. & Atıcı, B. (2015). Oyun Tabanlı Öğrenme Ortamlarının Öğrenci Başarısına ve Görüşlerine Etkisi. Türk Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 75-102.
  • Bekmezci, H. & Özkan, H. (2015). Oyun ve Oyuncağın Çocuk Sağlığına Etkisi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 5(2), 81-87.
  • Bozan, N. (2014). Okul Öncesi Eğitimde Oyunun Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Bozkuş T, (2013). An Evaluation of the Relationship Between Physical Activity Healthy Lifestyle Behaviors Anaerobic Performance Muscle Strength and Sprint Performance In Folk Dancers. International Journal of Academic Research, 5, 151 157.
  • Çoban, B. & Nacar, E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar, Ankara Nobel Yayın 1. Baskı
  • Demirci, A. Demirci, E. & Demirci, N (2013). Oyunlarla Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi, Ankara Nobel Yayınları, 1. Baskı, vi
  • Durualp, E. Aral, N. (2010). Altı Yaşındaki Çocukların Sosyal Becerilerine Oyun Temelli Sosyal Beceri Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(39), 160-172.
  • Engin, O., Seven, M., & Turhan, V. (2010). Oyunların Öğrenmedeki Yeri ve Önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 109-120
  • Güneş, A (2004). Okullarda Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi, Ankara Pegem A yayınları, 4.Baskı, V
  • http://tr.euronews.com/2016/08/10/okul-oncesi-egitimde-oyun-oynayarak-ogrenme-teknikleri 8.21.2017
  • https://www.slideserve.com/ajaxe/ocuk-gel-m-ve-e-t-m 8.12.2017
  • Koçyiğit, S., Tuğluk, M., & Kök, M. (2007). Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun, Atatatürk Üniversitesi, Kkefd/Jokkef, 16
  • Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B., & Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların Spora Özgü Başarı Motivasyonu ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 3 (Special Issue 2), 83-94.
  • Özer, A., Gürkan, A., & Ramazanoğlu, M. (2006). Oyunun Çocuk Gelişimi Üzerine Etkileri. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 4(3), 54-57.
  • Öztürk, A. (2001). Okul Öncesi Eğitimde Oyun, İstanbul Esin Yayınları 1. Basım, 9
  • Özyürek, A. & Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
  • Pehlivan, H. (2005). Oyun Ve Öğrenme Ankara Anı Yayıncılık 61,62,66,72
  • Sevinç, M. (2009). Erken Çocukluk Gelişimi Ve Eğitiminde Oyun, İstanbul Morpa Kültür Yayınları
  • Şimşek, N. (2007). Öğrenmeyi Öğrenmede Alternatif Yaklaşımlar, Ankara Asil Yayınları 1. Baskı 3,4,9
  • Torun, F. (2011). Çocuk Hakları Öğretiminde Oyun Yönteminin Başarıya, Kalıcılığa Ve Tutuma Etkisi, Adıyaman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman
  • Ulutaş, A. (2011). Okul Öncesi Dönemde Drama ve Oyunun Önemi, Adıyaman, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 1-11.
  • Yaşartürk, F. & Bilgin, B. (2018). Üniversitede Öğrenim Gören Hentbolcuların Serbest Zaman Tatmin ve Yaşam Doyum Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi (UGEAD), 4(2), 50-60.
  • Yaşartürk, F. & Yılmaz, H. (2019). Rekreatif Etkinliklere Katılan Kamu Personellerinin İş Stresi ve Serbest Zamanda Algılanan Özgürlük Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (Ek Sayı 1), 1325-1335.
  • Yörük, S., Dikici, A., & Uysal, A. (2002). Bilgi Toplumu ve Türkiye’deki Mesleki Eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 299-312.
  • Yüksel, S. (2011). Diyarbakır halk eğitimi merkezlerindeki takı tasarımı eğitim programının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tez önerisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Sevil Burgaz Uskan

Taner Bozkuş Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Uskan, S. B., & Bozkuş, T. (2019). Eğitimde Oyunun Yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123-131.
AMA Uskan SB, Bozkuş T. Eğitimde Oyunun Yeri. UGEAD - IntJCES. Aralık 2019;5(2):123-131.
Chicago Uskan, Sevil Burgaz, ve Taner Bozkuş. “Eğitimde Oyunun Yeri”. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi 5, sy. 2 (Aralık 2019): 123-31.
EndNote Uskan SB, Bozkuş T (01 Aralık 2019) Eğitimde Oyunun Yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi 5 2 123–131.
IEEE S. B. Uskan ve T. Bozkuş, “Eğitimde Oyunun Yeri”, UGEAD - IntJCES, c. 5, sy. 2, ss. 123–131, 2019.
ISNAD Uskan, Sevil Burgaz - Bozkuş, Taner. “Eğitimde Oyunun Yeri”. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi 5/2 (Aralık 2019), 123-131.
JAMA Uskan SB, Bozkuş T. Eğitimde Oyunun Yeri. UGEAD - IntJCES. 2019;5:123–131.
MLA Uskan, Sevil Burgaz ve Taner Bozkuş. “Eğitimde Oyunun Yeri”. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, c. 5, sy. 2, 2019, ss. 123-31.
Vancouver Uskan SB, Bozkuş T. Eğitimde Oyunun Yeri. UGEAD - IntJCES. 2019;5(2):123-31.