BibTex RIS Kaynak Göster

Akademisyenlerin Fiziksel Aktiviteye Katılım Düzeyleri ve Obezite Durumlarının İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 1), 329 - 339, 25.08.2016

Öz

Bu çalışmanın amacı akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obzite durumlarının; cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmanın çalışma gurubu 2015-2016 eğitim öğretim döneminde Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde görev yapan 290 akademisyenden (163 erkek, 127 kadın; 23-60 yaş) oluşmaktadır. Çalışma gurubuna kişisel bilgi formu ile birlikte uluslararası fiziksel aktivite (IPAQ) anketinin kısa formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde Tek Faktörlü Varyans Analizi(ANOVA), Mann Whitney U test, Kruskal Wallis H testleri kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre akademisyenlerin fiziksel aktivite katılımları ; % 39 inaktif, %50 az aktif, %11 fiziksel olarak aktif seviyelerinde iken obezite durumları  %2,8 zayıf, % 44,8 normal, % 41 kilolu ve %11,4 obez seviyesindedir. Test sonuçları akademisyenlerin fiziksel aktivite ve obezite durumlarının cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre α =0.05 düzeyinle anlamlı faklılıklar gösterdiğini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak yaş, akademik ünvan ve çalışma yılına göre akademisyenlerin fiziksel olarak aktif olma zamanları azalmakta, kiloluluk oranları ise artmaktadır. Kadınların fiziksel olarak aktif olma zamanları erkeklere oranla daha fazla iken evli bireylerin kiloluluk durumları bekarlara oranla daha fazladır. 

Kaynakça

  • Alemdağ S, Öncü E (2015). Öğretmen Adaylarının Fiziksel Aktiviteye Katılım ve Sosyal Görünüş Kaygılarının İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 3(Özel Sayı), 287-300. doi:10.14486/IJSCS291
  • Arlı M, Nazik H (2001). Bilimsel Araştırmaya Giriş. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Aşçı F, Tüzün M, Koca C (2006). An examination of eating attitudes and physical activity levels of Turkish University students with regard to self-presentational concern Eating Behaviors. Eating Behaviors, 7(4), 362-367.
  • Atkinson R (2015). Does Physical Activity Improve Academic Performance. Physical & Health Education Journal, 80(4), 22-32.
  • Baltacı G, Irmak H, Kesici C, Çelikcan E, Çakır B (2008). Fiziksel Aktivite Bilgi Serisi (Klasmat Matbaacılık b.). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı .
  • Bastos F, Reis V. M, Aranha A, Garrido N (2015). Relation between sport and physical activity, BMI levels, perceptions of suc-cess and academic performance. Motricidade, 11(3), 41-58.
  • Büyüköztürk Ş, Çakmak E, Demirel F, Akgün Ö, Karadeniz Ş (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Craig J, Seale J, Jacobs D, Irwin M, Ainsworth B (2002). Comparison of energy expenditure estimates from doubly labeled water, a physical activity Questionnaire, and physical activity records. The American Journal of Clinical Nutrition, 75(3), 519-525.
  • Çeker A, Çekin R, Ziyagil M (2013). Farklı Yaş Gruplarındaki Kadın ve Erkeklerin Düzenli Fiziksel Aktiviteye Katılım Davranışının Değişim Basamakları. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 11-20.
  • Çom S (2008). Fiziksel Aktivite Bilgi Serisi (Klasmat Matbaacılık b.). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.
  • Dünya Sağlık Örgütü. (2006). Physical activity and health in Europe: evidence for action. Copenhagen, Denmark: WHO Regional Office for Europe.
  • Guiney H, Lucas S, Cotter J, Machado L (2015). Evidence cerebral blood-flow regulation mediates exercise-cognition links in healthy young adults. Neuropsychology, 29(1), 1-9. doi:10.1037/neu0000124
  • Hernandez B (2014). Health, physical activity, and academic achievement: the role of teachers, schools, and communities. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 85(3), 8-10.
  • Kerse N, Maddison R, Olds T, Jatrana S, Wham C, Kepa M, Broad J (2016). Descriptive Epidemiology of Physical Activity Levels and Patterns in New Zealanders in Advanced Age. Journal of Aging & Physical Activity, 24(1), 1-11.
  • Koç Z (2006). Hastaneye yatan 60 yaş ve üzeri bireylerin günlük yaşam aktivite durumlarının değerlendirilmesi. Sağlık ve Toplum, 16(3), 84-96.
  • Mull H, Tietjen T (2014). Physical Activity and Academic Success: Links on a University Campus. FOCUS on Colleges, Universities & Schools, 8(1), 1-8.
  • Ozan B, Bingöl F. K (2010). Türkiye'de İç göç Hareketlerinin İstihdam ve İşgücü Piyasalarına Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 43-61.
  • Özkan S (2014). Türkiye Fiziksel Aktivite Rehberi: Yaşlılarda Fiziksel Aktivite . Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Obezite, Diyabet ve Metabolik Hastalıklar Daire Başkanlığı .
  • Öztürk M (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Ramachandrappa S, Farooqi S (2011). Genetic approaches to understanding human obesity. The American Society for Clinical Investigation, 121(6), 2080-2086. doi:10.1172/JCI46044
  • Richard A, Martin B, Miriam W, Eicholzer M, Rohrmann S (2015). Effects of Leisure-Time and Occupational Physical Activity on Total Mortality Risk in NHANES III According to Sex, Ethnicity, Central Obesity, and Age. Journal of Physical Activity & Health, 12(2), 184-193.
  • TC. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. (2014). Türkiye Fiziksel Aktivite Rehberi . Ankara: Kuban Matbaacılık ve Yayıncılık.
  • Türkmen M, Özkan A, Kul M, Bozkuş T (2015). Investigation of the relationship between physical activity level and healty life-style behaviors of academic staff. Education Research and Reviews, 577-581. doi:10.5897/ERR2015.2083
  • Vandijk M, Degroot R, Savelberg H, Vanacker F, Kirschner P (2014). The Association Between Objectively Measured Physical Activity and Academic Achievement in Dutch Adolescents: Findings From the GOALS Study. Journal of Sport & Exercise Psychology, 36(5), 460-473.
  • Vural Ö, Eller S, Güzel A (2010). The relation of physical activity level and life quality at sedentary profession. Spormetre / Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
  • Walker S, Sechrist K, Pender N (1987). The health-promoting lifestyle profile: development and psychometric characteristics. Nursing research, 36(2), 76-81.
  • WHO. (1998). Obesity: preventing and managing the global epidemic: report of a WHO consultation on obesity. Geneva: World Health Organization.
  • Wright K. B (2006). Researching Internet‐based populations: Advantages and disadvantages of online survey research, online questionnaire authoring software packages, and web survey services. Journal of Computer‐Mediated Communication, 10(3).

Field : Physical Activity Type : Research Article

Yıl 2016, Cilt 4 (Özel Sayı 1), 329 - 339, 25.08.2016

Öz

Bu çalışmanın amacı akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obzite durumlarının; cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmanın çalışma gurubu 2015-2016 eğitim öğretim döneminde Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde görev yapan 290 akademisyenden (163 erkek, 127 kadın; 23-60 yaş) oluşmaktadır. Çalışma gurubuna kişisel bilgi formu ile birlikte uluslararası fiziksel aktivite (IPAQ) anketinin kısa formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde Tek Faktörlü Varyans Analizi(ANOVA), Mann Whitney U test, Kruskal Wallis H testleri kullanılmıştır. Elde edilen verilere göre akademisyenlerin fiziksel aktivite katılımları ; % 39 inaktif, %50 az aktif, %11 fiziksel olarak aktif seviyelerinde iken obezite durumları %2,8 zayıf, % 44,8 normal, % 41 kilolu ve %11,4 obez seviyesindedir. Test sonuçları akademisyenlerin fiziksel aktivite ve obezite durumlarının cinsiyet, yaş, medeni durum, çalışma yılı ve akademik ünvan gibi değişkenlere göre α =0.05 düzeyinle anlamlı faklılıklar gösterdiğini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak yaş, akademik ünvan ve çalışma yılına göre akademisyenlerin fiziksel olarak aktif olma zamanları azalmakta, kiloluluk oranları ise artmaktadır. Kadınların fiziksel olarak aktif olma zamanları erkeklere oranla daha fazla iken evli bireylerin kiloluluk durumları bekarlara oranla daha fazladır

Kaynakça

  • Alemdağ S, Öncü E (2015). Öğretmen Adaylarının Fiziksel Aktiviteye Katılım ve Sosyal Görünüş Kaygılarının İncelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 3(Özel Sayı), 287-300. doi:10.14486/IJSCS291
  • Arlı M, Nazik H (2001). Bilimsel Araştırmaya Giriş. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Aşçı F, Tüzün M, Koca C (2006). An examination of eating attitudes and physical activity levels of Turkish University students with regard to self-presentational concern Eating Behaviors. Eating Behaviors, 7(4), 362-367.
  • Atkinson R (2015). Does Physical Activity Improve Academic Performance. Physical & Health Education Journal, 80(4), 22-32.
  • Baltacı G, Irmak H, Kesici C, Çelikcan E, Çakır B (2008). Fiziksel Aktivite Bilgi Serisi (Klasmat Matbaacılık b.). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı .
  • Bastos F, Reis V. M, Aranha A, Garrido N (2015). Relation between sport and physical activity, BMI levels, perceptions of suc-cess and academic performance. Motricidade, 11(3), 41-58.
  • Büyüköztürk Ş, Çakmak E, Demirel F, Akgün Ö, Karadeniz Ş (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Craig J, Seale J, Jacobs D, Irwin M, Ainsworth B (2002). Comparison of energy expenditure estimates from doubly labeled water, a physical activity Questionnaire, and physical activity records. The American Journal of Clinical Nutrition, 75(3), 519-525.
  • Çeker A, Çekin R, Ziyagil M (2013). Farklı Yaş Gruplarındaki Kadın ve Erkeklerin Düzenli Fiziksel Aktiviteye Katılım Davranışının Değişim Basamakları. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 11-20.
  • Çom S (2008). Fiziksel Aktivite Bilgi Serisi (Klasmat Matbaacılık b.). Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.
  • Dünya Sağlık Örgütü. (2006). Physical activity and health in Europe: evidence for action. Copenhagen, Denmark: WHO Regional Office for Europe.
  • Guiney H, Lucas S, Cotter J, Machado L (2015). Evidence cerebral blood-flow regulation mediates exercise-cognition links in healthy young adults. Neuropsychology, 29(1), 1-9. doi:10.1037/neu0000124
  • Hernandez B (2014). Health, physical activity, and academic achievement: the role of teachers, schools, and communities. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 85(3), 8-10.
  • Kerse N, Maddison R, Olds T, Jatrana S, Wham C, Kepa M, Broad J (2016). Descriptive Epidemiology of Physical Activity Levels and Patterns in New Zealanders in Advanced Age. Journal of Aging & Physical Activity, 24(1), 1-11.
  • Koç Z (2006). Hastaneye yatan 60 yaş ve üzeri bireylerin günlük yaşam aktivite durumlarının değerlendirilmesi. Sağlık ve Toplum, 16(3), 84-96.
  • Mull H, Tietjen T (2014). Physical Activity and Academic Success: Links on a University Campus. FOCUS on Colleges, Universities & Schools, 8(1), 1-8.
  • Ozan B, Bingöl F. K (2010). Türkiye'de İç göç Hareketlerinin İstihdam ve İşgücü Piyasalarına Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 43-61.
  • Özkan S (2014). Türkiye Fiziksel Aktivite Rehberi: Yaşlılarda Fiziksel Aktivite . Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Obezite, Diyabet ve Metabolik Hastalıklar Daire Başkanlığı .
  • Öztürk M (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Ramachandrappa S, Farooqi S (2011). Genetic approaches to understanding human obesity. The American Society for Clinical Investigation, 121(6), 2080-2086. doi:10.1172/JCI46044
  • Richard A, Martin B, Miriam W, Eicholzer M, Rohrmann S (2015). Effects of Leisure-Time and Occupational Physical Activity on Total Mortality Risk in NHANES III According to Sex, Ethnicity, Central Obesity, and Age. Journal of Physical Activity & Health, 12(2), 184-193.
  • TC. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. (2014). Türkiye Fiziksel Aktivite Rehberi . Ankara: Kuban Matbaacılık ve Yayıncılık.
  • Türkmen M, Özkan A, Kul M, Bozkuş T (2015). Investigation of the relationship between physical activity level and healty life-style behaviors of academic staff. Education Research and Reviews, 577-581. doi:10.5897/ERR2015.2083
  • Vandijk M, Degroot R, Savelberg H, Vanacker F, Kirschner P (2014). The Association Between Objectively Measured Physical Activity and Academic Achievement in Dutch Adolescents: Findings From the GOALS Study. Journal of Sport & Exercise Psychology, 36(5), 460-473.
  • Vural Ö, Eller S, Güzel A (2010). The relation of physical activity level and life quality at sedentary profession. Spormetre / Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
  • Walker S, Sechrist K, Pender N (1987). The health-promoting lifestyle profile: development and psychometric characteristics. Nursing research, 36(2), 76-81.
  • WHO. (1998). Obesity: preventing and managing the global epidemic: report of a WHO consultation on obesity. Geneva: World Health Organization.
  • Wright K. B (2006). Researching Internet‐based populations: Advantages and disadvantages of online survey research, online questionnaire authoring software packages, and web survey services. Journal of Computer‐Mediated Communication, 10(3).
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Arslan Kalkavan Bu kişi benim

Abdullah Bora Özkara Bu kişi benim

Ceyhun Alemdağ Bu kişi benim

Selma Çavdar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 25 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt 4 (Özel Sayı 1)

Kaynak Göster

APA Kalkavan, A., Özkara, A. B., Alemdağ, C., Çavdar, S. (2016). Akademisyenlerin Fiziksel Aktiviteye Katılım Düzeyleri ve Obezite Durumlarının İncelenmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 4(Special Issue 1), 329-339.
IntJSCS is published by International Science Culture and Sport Association (ISCSA).