DETERMINATION AND RELATIONSHIPS OF PHYSICAL ACTIVITY LEVEL AND HEALTHY LIFESTYLE BEHAVIORS IN PHYSICAL EDUCATION STUDENTS

Yıl 2013, Cilt 1 - Sayı 3, 49 - 65, 01.09.2013

Taner Bozkuş Mutlu Türkmen , Murat Kul Ali Özkan Ümit Öz Caner Cengiz

Öz

The purpose of the present study was to determine and relationship of physical activity level and healthy life style behaviors in physical education students in Bartın University. 159 physical education students (ngirl:69, nboy 90) in Bartın University participated in this study voluntarily. In the study, the short form of International Physical Activity Questionnaire (Their PA levels are categorized as inactive, minimum active and HEPA active by using MET method) was used for the determination of physical activity level of students. For the determination of healthy life style behaviors Health Promotion Lifestyle Profile Questionnaire was used with self-actualization (SA), health responsibility (HR), exercise (E), nutrition (N), interpersonal support (IS) and stress management(SM) subscales. Results of Pearson Product Moment Correlation analyses indicated significant positive correlations between physical activity level and exercise (r=.223; p<0.01), health responsibility (r=.236; p<0.01), stress management (r=.192; p<0.05), self-actualization (r=.173; p<0.05) and healthy life style behaviors (r=.279; p<0.01). As a conclusion, the findings of the present study indicated that healthy life style behaviors were indicators of physical activity level of physical education students in Bartın University.

Anahtar Kelimeler

Physical activity, healthy life style behaviors, physical education student

BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULU’NDA ÖĞRENİM GÖREN ÖĞRENCİLERİN FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİ İLE SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMİ DAVRANIŞLARININ BELİRLENMESİ VE İLİŞKİLENDİRİLMESİ

Öz

Bu çalışmanın amacı, Bartın Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda (BESYO)öğrenim gören öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi ve ilişkilendirilmesidir. Çalışmaya Bartın Üniversitesi’nde BESYO öğrenim gören toplam 159 öğrenci (nkız:69, nerkek: 90) gönüllü olarak katılmıştır. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeylerini belirlemede “Uluslararası Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi (inaktif, minimum aktif ve HEPA aktif grupları olarak MET yöntemiyle belirlenmiştir) kısa formu kullanılırken, sağlıklı yaşam davranışlarının belirlenmesinde “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği” (kendini gerçekleştirme (KG), sağlık sorumluluğu (SS), egzersiz (E), beslenme (B), kişilerarası destek (KD) ve stres yönetimim (SY)) kullanılarak belirlenmiştir. BESYO öğrencileri toplam fiziksel aktivite düzeyi açısından HEPA aktif grupta yer alırken, sağlıklı yaşam biçimi toplam puan açısından da yüksek sayılabilecek bir puana sahip oldukları bulunmuştur. Yapılan Pearson Çarpımlar Moment Korelasyon analizi sonucunda araştırmaya katılan öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyi ile egzersiz (r=.223; p < 0.01), sağlık sorumluluğu (r=.236; p < 0.01), stres yönetimi (r=.192; p < 0.05), kendini gerçekleştirme (r=.173; p < 0.05) ve sağlıklı yaşam biçimi davranışı (r=.279; p < 0.01 arasında anlamlı pozitif bir ilişki belirlenmiştir. Sonuç olarak, çalışmadaki bulgular Bartın Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerin sağlıklı yaşam davranışlarının fiziksel aktivite düzeyini belirlemede etkin olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Fiziksel aktivite, sağlıklı yaşam davranışı, beden eğitimi öğrencileri

Kaynakça

• American College Of Sports Medicine (ACSM) (2011). There commended quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory, musculoskeletalandneur motor fitness in apparently healthy adults: guidanceforprescribingexercise.MedicineandScience in Sports andExercise:133413
• American College Of Sports Medicine Position Stand (1998).There commended quantityand quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory and muscular fitness, and flexibility in healthy adults. Medicine&Science in Sports &Exercise: 30, 975–991.
• Atenz A.A.(2001). A review of empirically based physical activity program formiddleaged toolder adults. Journal of Aging and Physical Activity: 9(1), 38-55. Church T. (2011). Exercise in Obesity, Metabolic Syndrome And Diabetes Program. CardiovascDis: 53(6), 412-418.
• Çimen S. (2003).15-18 Yaş Grubu Gençlerde Riskli Sağlık Davranışları Ölçeğinin Geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi.
• Delibaşı T., Karaaslan Y., Üstün İ., Köroğlu E., Hoşgör S. (2007). National Prevalence of Underweight, Overweight And Obesity in Turkey: Cross Sectional Study Of A Representative Adult Population. Central European Journal Of Medicine: 2(3), 294-303.
• Dubnov G.,Brzezinski A., Berry E.M.(2003).Weight Control And The Management Of Obesity After Menopause: The Role Of Physical Activity. Maturitas: 44(2), 89
• Esin M. N. Ö. (1997). Endüstriyel Alanda Çalışan İşçilerin Sağlık Davranışlarının Saptanması Ve Geliştirilmesi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Ana Bilim Dalı Doktora Tezi.
• Hesketh K.,Waters E., Salmon L., Williams J., Gren J. (2005). Health Eating, Activity And Obesity Prevention: A Qualitative Study Of Parent And Child Perceptions in Australia. HealthPromotion International: 20, 19-26.
• Kayıhan G., Ersöz G. (2009). 15-18 Yaş Grubu Adolesanlarda Obezite Tanısında Ve Vücut Yağ Yüzdesinin Belirlenmesinde Kullanılan Farklı Yöntemlerin Karşılaştırılması. Turkiye Klinikleri J Sports Sci: 1(2), 107-116.
• Monteye H.J. (2000). Evaluation Of Some Measurements Of Physical Activity And Energy Expediture. Medicine&Science in Sports &Exercise: 31, 137-140.
• Nanchahal K., Morris J.N., Sullivan L.M., Wilson P.W.F. (2005).Coronary Heart Disease Risk İn Men And The Epidemic Of Overweight And Obesity. International Journal Of Obesity:29, 317-323.
• Özdirenç M., Özcan A., Akın F., Gelecek N. (2005). Physical Fitness in Rural Children Compared With Urban Children in Turkey. Pediatrics International: 47(1), 26–
• Öztürk M. (2005).Üniversitede Eğitim-Öğretim Gören Öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin Geçerliliği Ve Güvenirliği Ve Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Papandreou C., Mourad T.A., Jildeh C., Abdeen Z., Philalithis A., Tzanakis N. (2008).Obesity In Mediterranean Region (1997–2007): A Systematic Review.Obesity Reviews: 9(5),389–399.
• Pıtta F.,Troosters T., Probst V.S., Spruıt M.A., Decramer M., Gosselink R.(2006). Koah’ta Anketler Ve Hareket Sensörleri İle Günlük Yaşamdaki Fiziksel Aktiviteyi Belirleme. The European Respiratory Journal: 27, 1040-1055.
• Sallı J.F.,Patrıck K., Long B.J. (1994). Overview Of The İnternational Consensus Conference On Physical Activity Guidelines For Adolescents. Pediatric Exercise Science: 6(4), 299–301.
• Salmı A.J. (2003). Body Composition Assement With Segmental Multifrequency Bioimpedance Method. Journal Of Sports Science And Medicine: 2(3), 1–29.
• Savcı S, Öztürk M, Arıkan H, İnal İnce D, Tokgözoğlu L. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyi. Türk Kardiyoloji Arşivi: 34(3), 166-172. Speck B.J.(2002). From Exercise To Physical Activity. Holistictic Nursing Practice: 16 (5), 24-31.
• Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2010).Türkiye Obezite (Şişmanlık) İle Mücadele Ve Kontrol Programı. Sağlık Bakanlığı Yayınları No:773 Ankara.
• Thıbault H., Contrand B., Saubusse E., Baıne M., Maurıce-Tıson S.(2010).Risk Factors For Overweight And Obesity in French Adolescents: Physical activity, Sedentary Behavior And Parental Characteristics. Nutrition: 26, 192–200.
• U.S. Department Of Health And Human Services.(1996). Physical Activity And Health: A Report Of The Surgeon General. Atlanta, Ga: Centers For Disease Control And Prevention.
• Ünalan D., Şenol V., Öztürk A., Erkorkmaz Ü. (2007).Meslek Yüksekokullarının Sağlık Ve Sosyal Programlarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ve Öz-Bakım Gücü Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.İnönü Üniversitesi Tıp Dergisi: 14(2), 101-109.
• Walker S.N., Sechrist K.R., Pender N.J.(1987). The Health Promoting Lifestyle Profile: Development And Psychometric Characteristics. Nursing Research: MarchApr, 36(2),76-81.
• Welk G.J.,Meredıth M.D. (2008). Factors That influence Physical Fitness in Children And Adolescents (PangraziRp, CorbinCb, Eds). Fitnessgram/ Activity Gram Reference Guide. 3rd Ed. Pp. 52–60. Dallas, Tx, The Cooper Institute Pub.
• Yalçınkaya M., Özer F.G., Kahramanoğlu A.Y. (2007).Sağlık Çalışanlarında Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bilgisi: 6(6), 409-420.
• Zaybak A, Fadıloğlu Ç. (2004).Üniversite Öğrencilerinin Sağlığı Geliştirme Davranışı Ve Bu Davranışı Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi.Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi: 20(1), 77-95.