Culture of Fear In Schools Scale: Validity and Reliability Study

Yıl 2019, Cilt 20, Sayı 2, 319 - 333, 31.08.2019

Kazım ÇELİK Ümit KAHRAMAN

https://doi.org/10.17679/inuefd.537884

Cited By: 3

Öz

The aim of this study is to develop a scale to determine the level of fear culture experienced by teachers in schools. For the purpose of this study, a 32-item pool was created by researchers in the context of literature review and teacher opinions. These substances were examined with field expert and measurement assessment specialist and the number of items was reduced to 29. Based on the opinions obtained from 20 experts for the candidate scale, it was decided that 8 items should be removed from the scale and a 21-item, 5-point Likert-type scale was created. The resulting scale was prepared as an online form. The prepared form was delivered to teachers by using e-mail and other communication tools and feedback was received from 320 teachers. As a result of the exploratory factor analysis conducted to determine the construct validity of the scale, it was determined that the scale consists of 3-factor structure explaining 64,662% of the total variance. It was concluded that factor structure was appropriate with confirmatory factor analysis. In order to verify the criterion validity of the study item-total test correlation, t-test between the upper and lower 27% groups were examined. "Climate of Fear Scale" was used for similar scale validity. In order to determine the reliability results, Cronbach's Alpha values were examined according to the sub-dimensions and total score of the scale and it was found that these values ranged between 0.80 and 0.92. Fear culture level can be determined in schools by taking the total score of the developed scale.

Anahtar Kelimeler

fear, culture of fear, teacher

Okullarda Korku Kültürü Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin okullarda yaşadıkları korku kültürü düzeyini belirlemek üzere geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirmektir. Çalışmanın amacı doğrultusunda araştırmacılar tarafından alanyazın taraması ve öğretmen görüşleri doğrultusunda 32 maddelik havuz oluşturulmuştur. Bu maddeler alan uzmanı ve ölçme değerlendirme uzmanı ile incelenerek madde sayısı 29’a düşürülmüştür. Elde edilen aday ölçek için 20 uzmandan alınan görüşlere dayanarak 8 maddenin ölçekten çıkarılması gerektiğine karar verilmiş ve 21 maddelik, 5’li likert tipinde ölçek oluşturulmuştur. Elde edilen ölçek taslağı çevrimiçi form olarak hazırlanmıştır. Hazırlanan form e-posta ve diğer iletişim araçları kullanılarak öğretmenlere ulaştırılmış, 320 öğretmenden dönüt alınmıştır. Ölçeğin yapı geçerliğinin belirlenmesi için gerçekleştirilen açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin toplam varyansın % 64,662’sini açıklayan 3 faktörlü yapıdan oluştuğu belirlenmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi ile de faktör yapısının uygun olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın ölçüt geçerliliğinin doğrulanması için madde toplam test korelasyonu, alt-üst %27’lik gruplar arasında t-testi sonuçlarına bakılmıştır. Benzer ölçek geçerliliği için “Korku İklimi Ölçeği” kullanılmıştır. Güvenirlik sonuçlarının belirlenmesi için ölçeğin alt boyutları ve toplam puanına göre Cronbach’s Alpha değerlerine bakılmış ve bu değerlerin 0,80 ve 0,92 arasında değiştiği bulunmuştur.  Geliştirilen ölçeğin toplam puanı alınarak okullarda korku kültürü düzeyi belirlenebilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Korku, korku kültürü, öğretmen

Kaynakça

• Ashkanasy, N. M., & Nicholson, G. J. (2003). Climate of fear in organisational settings: construct definition, measurement and a test of theory. Australian Journal of Psychology, 55(1), 24-29.
• Bryman, A., & Cramer, D. (2001). Quantitative data analysis with SPSS release 10 for windows: A guide for social scientists. New York, NY, US: Routledge.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cüceloğlu, D. (2008). Korku kültürü:niçin “mış gibi” davranıyoruz. İstanbul: Remzi Kitabevi
• Çakıroğlu, A. E. (2013). Değerler eğitiminde korku kültürünün etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Eren, A. (2005). Korku kültürü, değerler kültürü ve şiddet. Aile ve Toplum, 2(9).
• Furedi, F. (2014). Korku kültürü risk almamanın riskleri (2. Baskı). (B. Yıldırım Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1998).
• Furedi, F. (2018). How fear Works: culture of fear in the 21st century. New York: Bloomsbury Publishing.
• George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for windows step by step: a simple guide and reference, 17.0 update (10th ed.) Boston: Pearson.
• Güler, A. (2004). Türk eğitim sisteminde korku kültürü ve disiplin sorunu. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya, 1-9.
• Harputlu, F. (2012). Yeni kapitalizmin toplumsal denetim aracı-korku kültürü ile kitle iletişim araçları ilişkisi: Türkiye'deki internet haber siteleri örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kaşmer, T. (2009). Korku kültürünün yönetim, çalışanlar ve işletme üzerindeki etkilerinin analizi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
• Kunnan, A.J. (1998). An introduction to structural equation modelling for language assessment research. Language Testing, 15 (3), 295–332.
• Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28, 563–575.
• Mannoni, P. (1992). Korku. İstanbul: Yeni Yüzyıl Kitaplığı.
• Mölder, H. (2011). The culture of fear in international politics – a western-dominated international system and its extremist challenges. ENDC Proceedings, 14, 241–263.
• Oran, F. Ç., Balkan Alkan, B. (2017). Örgütlerde korku kültürüne ilişkin bir model önerisi. 5. International Balkan and Near Eastern Social Sciences Congress Proceedings Book, 619-631.
• Özdamar, K. (2016). Ölçek ve test geliştirme yapısal eşitlik modellemesi. Ankara: Nisan Kitabevi.
• Özpolat, A. (2018). Toplumsal korkular üzerine sosyolojik bir araştırma (Fırat Üniversitesi örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi. Fırat Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Pallant, J. (2011). SPSS survival guide: A step by step guide to data analysis using SPSS for Windows (4th. Ed.). Australia: Allen & Unwin.Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sincer, S. (2016). Öğretim elemanlarının algılarına göre korku kültürü ile tükenmişlik arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sincer, S., & Atanur Baskan, G. (2017). Analyzing the Relationship Between Culture of Fear and Burnout According to the Perceptions of Academics. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 7(3).
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Şeker, H., Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme (2. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Yıldız, Z. (2015). Korku kültürü ile kent ilişkisi üzerine kuramsal tartışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yurdigül, A. (2014). Televizyon ana haber bültenlerinde korku kültürünün inşası. Yayımlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. 28-30 Eylül 2005, Denizli.