Beden Müziğinin 13-14 Yaş Grubu Öğrencilerinin Olumsuz Düşüncelerine Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 22 Sayı: 3, 2606 - 2627, 31.12.2021

Anıl Gizem Peker Togay Betül Karagöz Dursun

https://doi.org/10.17679/inuefd.1030823

Öz

Bu araştırma beden müziği etkinliğinin, 13-14 yaş grubu öğrencilerin “felaketleştirme, bireyselleştirme, seçici algılama” gibi olumsuz düşüncelerini azaltmada ne ölçüde etkili olduğunu belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, Erzincan ili ikinci eğitim bölgesinde yer alan Üzümlü Ortaokulunda eğitim gören 13-14 yaş aralığındaki 32 öğrenciye ders dışı etkinlik kapsamında haftada bir gün 40 dk. olmak üzere 8 hafta süresince beden müziği etkinlikleri yapılmıştır. Bu uygulama sonucunda verilen eğitimin etkisini ölçmek amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen “Çocuktaki Olumsuz Düşünceleri Değerlendirme Ölçeği” kullanılmış; deney ve kontrol grubunda yer alan öğrencilerin ön test-son test puanları istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Elde edilen verilerin analizi için SPSS 19 paket programı kullanılmış, iki grup arasındaki farklılıklar değerlendirilmek istendiğinde parametrik test ön şartlarının sağlandığı durumda Student’s t test; sağlamadığında ise Mann Whitney-U testi kullanılmıştır. Bağımlı değişkenlerin analizinde benzer şekilde dağılıma göre eşleştirilmiş örneklem t testi (paired samples t test) kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, uygulanan beden müziği etkinliklerinin 13-14 yaş grubu öğrencilerinin olumsuz düşüncelerinin azalmasında etkili bir yöntem olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Beden müziği, ritim, olumsuz düşünce, bilişsel çarpıtma, ergenlik

Effect Of Body Musıc On The Negatıve Thoughts Of 13 -14-Year Old Students

Öz

This research was conducted to determine to what extent the body music activity is effective in reducing the negative thoughts of 13-14 age group students, such as “disasterizing, individualization, selective perception”. For this purpose, body music activities were carried out within the scope of extracurricular activities with 32 students between the ages of 13-14 studying at Üzümlü Secondary School located in the second education region of Erzincan province for eight weeks, one day a week and 40 minutes a day. In order to measure the effect of the education given as a result of this treatment, the “Scale for Evaluation of Negative Thoughts in Children”, which was developed by researchers, was used. The SPSS 19 package program was used to analyze the data. To evaluate the differences between the two groups, t-test was used when the parametric test preconditions were met; when the parametric test preconditions were not satisfied, Mann Whitney-U test was conducted. Similarly, in the analysis of dependent variables, a paired-samples t-test was used depending on the distribution. As a result of the study, it is concluded that the body music activities implemented are an effective method in mitigating the negative thoughts of the students of the 13-14 age group.

Anahtar Kelimeler

Body music, rhythm, negative thought, cognitive distortion, adolescence

Kaynakça

• Aşkun, D., Çetin, F. (2017). Benmerkezcilik Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(5), 485-494.
• Bulut, M. Ö. (2011). Kalabalıklar ve Beden Müziği. Sanatta Yeterlilik Tezi, Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Eskişehir.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (10. basım). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cengiz, S. (2017). Ergenlerde Duygusal Tepkisellik, Bilişsel Çarpıtmalar ve Depresyon Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Csikszentmihalyi, M. (2017). Akış Mutluluk Bilimi. (1.baskı). Ankara: Buzdağı Yayıncılık.
• Çatay, Z. (2012). Beden ve Ben Arasında Dokunan Ağ: Dans/Hareket Terapisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi, 1-15.
• Dinçer, M. G. (2009). Müzik Dersi ve Ders Dışı Müzikal Etkinliklerin İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Sosyalleşmelerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Ergül, O. K. (2017). 12-14 Yaş Grubu Ergenlerde “Ders Dışı Etkinlikler ve Egzersiz Kapsamında” Uygulanan Fiziksel Aktivite Programının İlköğretim Öğrencilerinin Yaşam Kalitesi Üzerindeki Etkileri. Doktora Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
• Fabra-Brell, E., Romero-Naranjo, J. F. (2016). Social Competence Between Equals Through Body Percussion According to Method BAPNE in Secondary Students. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 237 (2017), 829-836.
• Karakaya, I., Coşkun, A., Ağaoğlu, B., Öç, Ö. Y., Memik, N. Ç., Şişmanlar, Ş. G., Arslan, H. (2007). Çocuktaki Olumsuz Düşünceleri Değerlendirme Ölçeği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(2), 1-8.
• Önsü, A. (2005). Müzikli Yapılan Egzersizlerin Sürekli Kaygıya Etkisi ve Bu Etkinin Beyin Dalgalarıyla Desteklenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
• Romero-Naranjo, A. A., Jauset-Berrocal, J. A., Romero-Naranjo, F. J., Liendo Cardenas, A. (2014). Therapeutic Benefits of Body Percussion Using the BAPNE Method. Procedia-Sosical and Behavioral Sciences, 152, 1171-1177.
• Sezer, F. (2009). Müzikle Terapinin Sınav Kaygısı, Öfke ve Psikolojik Belirtiler Üzerine Etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Suadiye, Y., Aydın, A. (2009). Anksiyete Bozukluğu Olan Ergenlerde Bilişsel Hatalar. Klinik Psikiyatri Dergisi, 12, 172-179.
• Sökezoğlu, D. (2010). Ritim, Hareket ve Şarkı Öğretimi Temelli Müzik Eğitiminin 7-11 Yaş Grubu Çocuk Yuvası Öğrencilerinin Sosyal Gelişimleri Üzerine Etkisi (Afyonkarahisar İli Örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tunacan, S. N. (2012). Eurhythmıcs Eğitim Yönteminin Bedensel Koordinasyon Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Üstün, E. (2016). Müzik Eğitimi Alan Üniversite Öğrencilerinin Durumlu-Sürekli Kaygı Düzeyleri, Genel Öz Yeterlilik ve Stres Kontrolü Becerileri Üzerine Bir Durum Çalışması. Journal of Human Sciences, 13(2), 3529-3541.